Μέ ρητορεία Ρεπούση ἡ Γιάννα Ἀγγελοπούλου – Πρεμιέρα 2021 μέ τό «ἀριστερό»
ΣΕ ΜΕΙΖΟΝ ἀτόπημα ὑπέπεσε ἡ ἐπί κεφαλῆς τῆς Ἐπιτροπῆς «Ἑλλάδα 2021» κ. Γιάννα Ἀγγελοπούλου στήν παρθενική συνεδρίαση τῆς Ὁλομελείας, δικαιώνοντας –δυστυχῶς– τίς διαφωνίες πού διετύπωσε ἡ «Ἑστία» ἀπό τήν πρώτη στιγμή γιά τόν προσανατολισμό πού θέλει νά δώσει στίς ἑορταστικές ἐκδηλώσεις. Ἡ κ. Ἀγγελοπούλου χρησιμοποιῶντας παρόμοια φρασεολογία μέ τήν κ. Μαρία Ρεπούση γιά τήν Σμύρνη ἀλλά καί τήν ὁρολογία τῆς Ἀριστερᾶς γιά τά μνημόνια, δέν δίστασε νά ὑποβαθμίσει τόν ξερριζωμό ἑκατομμυρίων Ἑλλήνων τῆς Μικρᾶς Ἀσίας σέ «ἀνθρωπιστική καταστροφή» καί νά διαφοροποιηθεῖ ἀπό τόν ὅρο «Γενοκτονία» πού χρησιμοποίησε ὁ Πρωθυπουργός σέ πρόσφατη ὁμιλία του. Πρόκειται γιά ἐνέργεια πρωτοφανῆ, πού συνιστᾶ εὐθεῖα προσβολή στήν μνήμη ἑκατομμυρίων Ἑλλήνων τῆς Μικρᾶς Ἀσίας.
Ἡ πρόεδρος τῆς Ἐπιτροπῆς ἀφοῦ ἔκαμε μία λακωνική περιγραφή ὅσων ἱστορικῶν γεγονότων συνέβησαν στά 200 χρόνια ἀπό τήν ἔναρξη τῆς Ἐπαναστάσεως, ἐξήγησε ὅτι ἡ ἐπέτειος τῶν 100 ἐτῶν δέν ἑορτάσθη, διότι συνέπεσε μέ τά πρῶτα δυσοίωνα μηνύματα ἀπό τήν Μικρασιατική Ἐκστρατεία καί ἡ χώρα «ἀγωνιοῦσε νά περισώσει ὅ,τι εἶχε ἀπομείνει ἀπό τήν “Μεγάλη Ἰδέα” ἀλλά καί νά διδαχθεῖ ἀπό τόν Διχασμό» καί ἐπικεντρώθηκε στά σημαντικώτερα γεγονότα τῶν 200 ἐτῶν. «Ἐμφύλιοι, διχασμοί, ἡ ἀνθρωπιστική καταστροφή τοῦ Μικρασιατικοῦ, θηριωδίες ἀπό τό ναζισμό, θηριωδίες καί μεταξύ μας, χούντα, κυπριακό, κρίση» εἶναι τά γεγονότα πού κατά τήν κ. Ἀγγελοπούλου σημάδεψαν τήν Ἑλλάδα τούς δύο αὐτούς αἰῶνες. «Πολλοί θά θέλουν νά ἀκούσουν ἐνδιαφέρουσες καί ζωηρές διαφωνίες. Καί ἴσως ὅλοι χρειαζόμαστε νά μάθουμε ὅτι οἱ διαφωνίες δέν σημαίνουν καί ἀκυρώσεις» συνέχισε. Ἡ ἴδια ὅμως «ἀκυρώνει» (ἐπιεικής ἔκφρασις) τόν διωγμό τῶν Ἑλλήνων –μετά ἀπό παρουσία 2.500 ἐτῶν, ἀπό τήν Μικρά Ἀσία.
Ἀντιθέτως, ὁ κ. Κυριάκος Μητσοτάκης δίδοντας τό «παρών» στό Διεθνές Συνέδριο πού διοργανώνει ἡ Παμποντιακή Ὁμοσπονδία Ἑλλάδος μέ ἀφορμή τήν συμπλήρωση 100 ἐτῶν ἀπό τήν Γενοκτονία τῶν Ἑλλήνων τοῦ Πόντου, ὁμίλησε καθαρά γιά «Γενοκτονία» ἀποφεύγοντας ἐπιμελῶς ἐκφράσεις τοῦ τύπου «ἀνθρωπιστική καταστροφή» ἤ «συνωστισμός». Ὁ κ. Μητσοτάκης ἀνεφέρθη στό «ἔγκλημα τῆς Γενοκτονίας στόν Πόντο καί τήν Μικρά Ἀσία» πού κατά τά λεγόμενά του ἦταν ἕνα «ὑποσύνολο μόνο τῆς Γενοκτονίας τῶν Χριστιανικῶν πληθυσμῶν τῆς Ὀθωμανικῆς Αὐτοκρατορίας». Καταχειροκροτούμενος ὁ Πρωθυπουργός ἐπανέλαβε τήν δέσμευσή του νά διεθνοποιήσει τήν «Γενοκτονία» καί νά συντηρηθεῖ ἡ ποντιακή παράδοσις στήν Ἑλλάδα καί τόν κόσμο. Οὔτε μία φορά στήν ὁμιλία του δέν χρησιμοποίησε διφορούμενες λέξεις γιά νά «λειάνει» τόν λόγο του καί γι’ αὐτό προφανῶς τήν ἑπομένη ἐδέχθη προσωπική ἐπίθεση ἀπό τήν τουρκική Κυβέρνηση μέ ἀήθεις χαρακτηρισμούς.
Ἡ κ. Ἀγγελοπούλου μπορεῖ νά μήν ἐνθυμεῖται τήν ρήση τοῦ Εὐριπίδου «ὄλβιος ὅστις ἱστορίης ἔσχε μάθησιν» ἤ τήν δήλωση τοῦ ἀειμνήστου Προέδρου τῆς Δημοκρατίας Κωνσταντίνου Τσάτσου «λαός πού δέν γνωρίζει τήν ἱστορία του, εἶναι λαός πού δέν ἔχει μέλλον», ὀφείλει ὅμως νά γνωρίζει ὅτι τά πρῶτα «δυσοίωνα μηνύματα» ἀπό τό μικρασιατικό μέτωπο ἦλθαν στίς 31 Αὐγούστου 1921 μέ τήν τακτική ὑποχώρηση πρός τήν Νικομήδεια καί τό Ἐσκί Σεχίρ. Τούς πρώτους μῆνες τοῦ 1921 ὁ ἑλληνικός στρατός προήλαυνε καί στίς ἀρχές Ἰουλίου κατέλαβε τήν Κιουτάχεια. Δέν εἴμεθα εἰς γνῶσιν σέ τί πραγματικά ἀναφέρεται, ἀλλά ἡ ἀντίστροφος μέτρησις τῆς Μικρασιατικῆς Ἐκστρατείας δέν ἄρχισε στά τέλη τοῦ 1920 ἤ στίς ἀρχές τοῦ ἑπομένου ἔτους. Ἐνδεχομένως νά ἦσαν ἄλλοι οἱ λόγοι πού δέν ἑορτάσθηκαν τά 100 χρόνια ἀπό τήν Ἐπανάσταση τό 1921. Κατά τ’ ἄλλα, ἡ κ. Ἀγγελοπούλου περιέγραψε τίς πρῶτες κινήσεις τῆς Ἐπιτροπῆς. «Τό πρῶτο ἔργο τῆς Ἐπιτροπῆς θά εἶναι νά δημιουργηθεῖ ἕνα Ἡμερολόγιο στό ὁποῖο θά ἀποτυπωθοῦν ὅλες οἱ δράσεις, πού ἔχουν σχεδιασθεῖ καί πρόκειται νά ὑλοποιηθοῦν ἀπό Ἱδρύματα, πανεπιστήμια, ΟΤΑ καί ἄλλους φορεῖς μέ στόχο τήν καταγραφή τους» εἶπε ἡ πρόεδρος τῆς Ἐπιτροπῆς. Σέ αὐτό τό «ἡμερολόγιο» θά ἐνταχθοῦν ὅλες οἱ δράσεις, ἀκόμη καί ἐκεῖνες πού χρηματοδοτοῦνται ἀπό τούς ἀνωτέρω φορεῖς.
Τό ἑπόμενο ἔργο εἶναι ἡ διαχείρισις καί ἀξιολόγησις τῶν προτάσεων ἀπό τήν Ὁλομέλεια τῆς Ἐπιτροπῆς. Ὅλες οἱ προτάσεις θά ὑποβάλλονται μέσω τῆς ψηφιακῆς πλατφόρμας πού ἔχει ἀναπτυχθεῖ. Γιά τήν διαμόρφωση τοῦ συνολικοῦ προγράμματος τῶν δράσεων θά συνεκτιμοῦνται στοιχεῖα, ὅπως ἡ συμβατότης τῶν προτάσεων μέ τούς ἄξονες τοῦ προγράμματος, ἡ δυνατότης συνδυασμοῦ τῶν προτάσεων μεταξύ τους καί ἡ δυνατότης χρηματοδοτήσεως. Τό τρίτο ἔργο θά εἶναι ἡ σχεδίασις τῶν δράσεων πού θά προταθοῦν ἀπό τούς φορεῖς καί θά ὑλοποιηθοῦν σέ συνεργασία μέ τήν Κυβέρνηση, τούς ΟΤΑ, ἐπαγγελματικές ἑνώσεις κ.ἄ.