Ὁ Σταυρός, οἱ εἰκόνες, ὁ ὅρκος στό στόχαστρο τοῦ ΣΥΡΙΖΑ

Συνταγματική ἀναθεώρησις διχασμοῦ – Ὄχι ἔτσι, κ. Τσίπρα!

EΑΝ ὁ Πρωθυπουργός Ἀλέξης Τσίπρας ἐπιχειρεῖ νά χρησιμοποιήσει τήν κορυφαία θεσμική διαδικασία τῆς ἀναθεωρήσεως τοῦ Συντάγματος προκειμένου νά ἐπαναχαράξει τίς ἰδεολογικές διαχωριστικές γραμμές τοῦ τύπου «ἀπό ἐδῶ οἱ καλοί προοδευτικοί τῆς καλῆς κεντροαριστερᾶς πού πιστεύουμε στόν χωρισμό Κράτους – Ἐκκλησίας, στήν δῆθεν λαϊκή συμμετοχή τῶν δημοψηφισμάτων καί στήν ἐπικράτηση τῆς ἀστάθειας καί τοῦ χάους μέσω τῆς ἀναλογικῆς» καί ἀπό τήν ἄλλη «ἐσεῖς οἱ συντηρητικοί τῆς κακῆς κεντροδεξιᾶς πού λέτε ὄχι σέ ὅλα», λυπούμεθα ἀλλά δέν θά πάρουμε! Ἀπέχουμε!

• Ἐάν ὁ Πρωθυπουργός Ἀλέξης Τσίπρας ἐντάσσει στήν ἀτζέντα του τήν ἀλλαγή τοῦ νόμου περί εὐθύνης ὑπουργῶν καί τήν καθιέρωση νέων αὐξημένων παραγραφῶν (ἀποσβεστικῶν προθεσμιῶν) προκειμένου ν’ ἀποκτήσει ψευτοθεσμικό ἔνδυμα τό δόγμα Πολάκη –«νά βάλουμε κανέναν στήν φυλακή γιά νά κερδίσουμε ἐκλογές», καί πάλι λυπούμεθα ἀλλά δέν θά πάρουμε. Ἀπέχουμε!

• Ἐάν ὁ Πρωθυπουργός ἀνοίγει τώρα τό ζήτημα τῆς θρησκευτικῆς οὐδετερότητος τοῦ κράτους προκειμένου νά «ἀφαιρεθοῦν» οἱ εἰκόνες τοῦ Χριστοῦ καί τῆς Παναγίας ἀπό τά σχολεῖα, τά δικαστήρια, τά δημόσια κτίρια, νά πληγοῦν ἐν γένει τά θρησκευτικά σύμβολα ὅπως ὁ Σταυρός (πού γκρεμίσθηκε κατ’ ἀπαίτησιν παρανόμων μεταναστῶν στήν Λέσβο) καί νά καταργηθεῖ ὁ θρησκευτικός ὅρκος (πού ἰσχύει ἕως καί στήν φιλελεύθερη Ἀμερική), καί πάλι δέν θά πάρουμε. Ἀπέχουμε!

• Δέν εἶναι τό Σύνταγμα μέσον γιά νά ἀνακτήσει «κάτι» ἀπό τήν χαμένη του ἀριστεροσύνη ὁ ΣΥΡΙΖΑ. Δέν εἶναι ἐργαλεῖο γιά νά ἱκανοποιεῖ τίς ἰδεοληπτικές συνιστῶσες τοῦ κόμματός του. Οὔτε βεβαίως ὅπλο γιά νά διχάζει τόν ἑλληνικό λαό. Τό Σύνταγμα εἶναι θεσμός πού προορίζεται γιά νά ἑνώνει. Γιά νά συντάσσονται ὑπό τήν σκέπη του οἱ λαοί. Ἐξ οὗ καί ὁ ἱδρυτικός ὅρος «συντακτική συνέλευσις».

• Ἐάν ἐπίσης ὁ κ. Τσίπρας καί ἡ κοινοβουλευτική ὁμάδα τοῦ ΣΥΡΙΖΑ ἀνοίγουν τώρα τήν ἀναθεωρητική διαδικασία ἐν γνώσει τους ὅτι δέν ὑπάρχουν οἱ ἀναγκαῖες πλειοψηφίες μέ κρυφό πόθο νά ἐμποδίσουν τήν ἑπομένη κυβέρνηση τῆς ΝΔ νά πραγματοποιήσει τίς ἀλλαγές πού χρειάζεται ὁ τόπος (τό ὁμολόγησε σέ μιά κρίση εἰλικρινείας ὁ συνταγματολόγος ὑπουργός Γιῶργος Κατρούγκαλος στήν παρουσίαση βιβλίου τοῦ Ξενοφῶντος Κοντιάδη), τότε καί πάλι λυπούμεθα! Ἀπέχουμε! Δέν θά γίνουμε ἐμεῖς τό φόντο τῆς ὑπονομεύσεως τῶν μεγάλων θεσμικῶν ἀλλαγῶν πού ἔχει ἀνάγκη ὁ τόπος γιά νά παραστήσει τόν ἡγέτη τῆς κεντροαριστερᾶς καί νά λύσει τό ἐσωκομματικό πρόβλημά του ὁ κ. Πρωθυπουργός.

Ἐάν ὅμως παρ’ ἐλπίδα ὁ Πρωθυπουργός θέλει πράγματι νά ἀλλάξει τόν τρόπο ἐκλογῆς τοῦ Προέδρου τῆς Δημοκρατίας καί νά εἰσαγάγει –ἔστω ὡς ἔσχατη λύση σέ περίπτωση ἀδυναμίας συναινέσεων– τήν ἐκλογή ἀπό τόν λαό, ναί, εἴμαστε ἐδῶ. Ἐάν πράγματι πιστεύει πώς ἔχει τήν τόλμη νά κάνει ὑπερβάσεις καί ἀνοίξει τήν συζήτηση γιά τήν ἀναθεώρηση τοῦ ἄρθρου 16 τοῦ Συντάγματος (τό 5% τοῦ ΑΕΠ τῆς Κύπρου προέρχεται ἀπό τίς ἐπενδύσεις στά μή κρατικά ΑΕΙ), καί πάλι εἴμαστε ἐδῶ. Ἡ Παιδεία εἶναι μοχλός ἀναπτύξεως, πολιτισμικῆς καί οἰκονομικῆς. Ἐάν ἐπίσης ὁ Πρωθυπουργός ἀποδείξει εἰλικρινῶς ὅτι θέλει τήν ἀνανέωση τῆς πολιτικῆς ζωῆς μέ τήν καθιέρωση δύο συνεχομένων θητειῶν γιά τούς βουλευτές καί ἀρνεῖται τό reservation τῆς διαπλοκῆς, τῶν γόνων, τῶν κατεστημένων καί τῶν συντεχνιῶν στό Κοινοβούλιο, καί πάλι εἴμαστε ἕτοιμοι νά συζητήσουμε. Ὅπως εἴμαστε ἕτοιμοι νά συζητήσουμε τήν ἀπ’ εὐθείας παραπομπή τῶν πολιτικῶν στόν φυσικό τους δικαστή, στήν τακτική Δικαιοσύνη γιά ἀδικήματα πού δέν ἔγιναν ἐπ’ εὐκαιρία τῶν καθηκόντων τους, ὅπως δωροδοκίες.

Ὅπως τέλος εἴμαστε ἕτοιμοι νά συζητήσουμε τήν καθιέρωση τοῦ κανόνος «ποτέ ξανά τεχνοκράτης πρωθυπουργός, πάντα αἱρετός ἐκλεγμένος ἀπό τόν λαό». Καί, ναί, γιατί ὄχι, τότε νά μετάσχουμε στόν διάλογο χωρίς ταμπού. Ἀλλά ὑπό μία προϋπόθεση: Νά «πέσουν» ὅλα τά θέματα στό τραπέζι χωρίς ἰδεολογικούς δογματισμούς καί πολιτικές ὑστεροβουλίες ὅπως σωστά ζήτησε ἡ ΝΔ. Νά προσδιορισθοῦν τά ἀναθεωρητέα ἄρθρα καί νά γίνει συζήτησις καί ψηφοφορία ἐπί τοῦ περιεχομένου συγκεκριμένων προτάσεων, ὄχι μετά τίς ἐκλογές. (Ἐδῶ διαφωνοῦμε μέ τή ΝΔ πού ζητεῖ ἁπλῶς προσδιορισμό ἀναθεωρητέων ἄρθρων.)

Ὄχι ὅμως «τά δικά μας δικά μας» καί τά «δικά σας δικά μας», κ. Τσίπρα! Δέν εἶναι ἀναθεώρησις αὐτό. Καί ἐπειδή ὁ Πρωθυπουργός μίλησε γιά «παιδιάστικη ἀντίδραση τῆς ΝΔ» κατά τήν ὁμιλία του στήν Κοινοβουλευτική Ὁμάδα τοῦ ΣΥΡΙΖΑ χθές, νά τοῦ ἐπισημάνουμε πώς ὁ ἐγωισμός νά συζητηθοῦν στό πλαίσιο τῆς κατ’ ἐξοχήν συναινετικῆς διαδικασίας, ὅπως ἡ ἀναθεώρησις, μόνον οἱ προτάσεις τοῦ ΣΥΡΙΖΑ καί ὄχι τῆς Ἀντιπολιτεύσεως, συνιστᾶ τόν ὁρισμό τῆς παιδικῆς ἀντιδράσεως!

Γιά τήν ἱστορία νά ἀναφέρουμε ὅτι ὁ Πρωθυπουργός πρότεινε, μεταξύ ἄλλων, χθές στήν Κοινοβουλευτική του Ὁμάδα:

• τήν συνταγματική κατοχύρωση τῆς ἀκυβερνησίας μέσω τῆς υἱοθετήσεως τοῦ ἀναλογικοῦ συστήματος

• τήν καθιέρωση τῆς ἐποικοδομητικῆς δυσπιστίας: Δέν ἀρκεῖ νά καταψηφίζεται μιά κυβέρνησις μέ πρόταση μομφῆς, πρέπει νά ἐκλέγεται καί νέος Πρωθυπουργός

• τήν λαϊκή νομοθετική πρωτοβουλία μέσω δημοψηφισμάτων

• νέο νόμο περί εὐθύνης ὑπουργῶν καί βουλευτικῆς ἀσυλίας

• ὑποχρεωτικός πολιτικός ὅρκος γιά αἱρετούς καί δημοσίους ὑπαλλήλους

• ἐκλογή Προέδρου ἀπό τόν λαό σέ περίπτωση ἀδυναμίας ἐκλογῆς ἀπό τήν Βουλή.