ΔΙΑΒΑΣΑΜΕ τήν ἀποκάλυψη στό ἐκκλησιαστικό site «Ἑξάψαλμος» σέ ἕνα μικρό σημείωμα τοῦ Σωτηρίου Τζούμα ἀλλά δυσκολευτήκαμε νά τό πιστέψουμε.
Θεωρήσαμε ὅτι ἐκτός ἀπό πρωταπριλιάτικα ψέματα ὑπάρχουν καί τά πρωτοχρονιάτικα! Μόνον ἀφοῦ προηγήθηκε ἕνας μεγάλος κύκλος ἐπικοινωνιῶν μας μέ αὐτόπτες μάρτυρες, οἱ ὁποῖοι μετεῖχαν χθές ὡς προσκεκλημένοι στήν πρωτοχρονιάτικη δοξολογία καί ἔζησαν ἀπό πρῶτο χέρι ὅλα ὅσα συνέβησαν, ἐπείσθημεν ὅτι ὄντως συνέβη τό καταγγελθέν: ὅτι οἱ ἐπιτελεῖς τῆς Προέδρου τῆς Δημοκρατίας Κατερίνας Σακελλαροπούλου ἔδωσαν κατόπιν ἐπιθυμίας της ἐντολή στήν μπάντα τῶν Ἐνόπλων Δυνάμεων νά μήν γίνει ἀνάκρουσις τοῦ Ἐθνικοῦ Ὕμνου οὔτε κατά τήν προσέλευση οὔτε κατά τήν ἀποχώρησή της ἀπό τόν Ἱερό Μητροπολιτικό Ναό Ἀθηνῶν. Γιά πρώτη φορά σέ δοξολογία γιά τήν Πρωτοχρονιά.
Ἔτσι μετά τήν ἀφαίρεση τῆς Σημαίας ἀπό τό γραφεῖο της, τήν ἀφαίρεση τῶν ὅπλων τοῦ Ἀγῶνος τοῦ 1821 πού εἶχαν τοποθετηθεῖ στό γραφεῖο της ἀπό τόν Κωνσταντῖνο Τσάτσο, τήν διαγραφή ἀπό τό λεξιλόγιό της κρίσιμων ἐννοιῶν τῆς ἐξωτερικῆς πολιτικῆς μας, τώρα προστίθεται καί ὁ Ἐθνικός Ὕμνος στό προεδρικό «παλμαρέ».
Ἡ «Ἑστία» βεβαίως δέν ἐκπλήσσεται. Ἀπό τήν πρώτη στιγμή πού ἀνέλαβε τά καθήκοντά της ἡ κυρία Πρόεδρος τῆς Δημοκρατίας ἀντελήφθη τίς προθέσεις της. Μόνο πού τήν ἀδικήσαμε: Δέν εἶναι θηλυκός Σαρτζετάκης (ἀδικήσαμε καί τόν πρώην Πρόεδρο)· θηλυκός ἱέραξ τοῦ «ἐκσυγχρονισμοῦ» εἶναι ἡ Κυρία. Αὐτά πού κάνει δέν τά ἀποτόλμησε οὔτε ὁ κύριος Σημίτης! Ἡ νεωτερικότης Συνέχεια ἀπό τήν σελ. 1
της εἶναι ὑπερχειλίζουσα. Ἡ δέ ἀδιαφορία της γιά συγκεκριμένα σχήματα ὅπως ἡ δοξολογία ἐμφανής. Ἄν ἦτο δυνατόν νά καταργηθεῖ μάλιστα, γιατί ὄχι; Ἀγγαρεία κάνει, ποινήν ἐκτίει. Δέν θά σταθοῦμε στό γεγονός ὅτι ἡ Ἀρχηγός τοῦ κράτους ἀρνεῖται νά κάνει τόν σταυρό της καί νά ἀσπασθεῖ τόἹερό Εὐαγγέλιο ὅταν τῆς τό προέτεινε χθές ὁ Ἀρχιεπίσκοπος κατά τήν εἴσοδό της στόν Ναό –ἀνεξιθρησκία ἔχουμε στήν Ἑλλάδα καί ὁ καθείς εἶναι ἐλεύθερος νά πιστεύει ἤ νά μήν πιστεύει. Ἡ ἐπιβολή εἶναι ἔννοια ξένη πρός ἐμᾶς εἰς ὅ,τι ἀφορᾶ τά προσωπικά πιστεύω ἑνός ἑκάστου.
Γνωρίζουμε ἄλλως τε τίς προθέσεις τῆς Προέδρου ὅταν ἀπό τήν ἀρχή διερεύνησε τήν πιθανότητα νά μήν ὁρκισθεῖ μέ θρησκευτικό ὅρκο στό Εὐαγγέλιο –δυστυχῶς γιά αὐτήν τό Σύνταγμα ἦταν ἀπαγορευτικό καί δέν ἱκανοποίησε τήν ἐπιθυμία της. Δικαίωμά της ἐν πάσῃ περιπτώσει ἡ πίστις της ἤ ἡ ἀθεΐα της. Αὐτό πού δέν μπορεῖ νά περάσει ὅμως ἀπαρατήρητο καί ἡ «Ἑστία» μέ νηφαλιότητα θά ἐξακολουθήσει νά τό καταγράφει στά πρωτοσέλιδά της, ὥστε νά εἶναι εὐχερής καί ἡ ἐργασία τοῦ ἱστορικοῦ τοῦ μέλλοντος –ὅταν θά ψάχνει νά «βρεῖ τί συνέβη σέ αὐτή τήν δύστηνο χώρα κατά τόν ἑορτασμό τῶν 200 ἐτῶν ἀπό τήν ἀνεξαρτησία της– εἶναι ἡ διαρκής ἀπομάκρυνσις τῆς ἀρχηγοῦ τοῦ Κράτους ἀπό τά ἐθνικά σύμβολα.
Γνωρίζουμε ἄριστα ὅτι ἡ κυρία Σακελλαροπούλου τό πράττει κατά σύστημα γιατί τῆς ἀρέσει αὐτοῦ τοῦ εἴδους ἡ δημοσιότης. Τήν ἰντριγκάρει. Θεωρεῖ τά πρωτοσέλιδά μας «μεταρρυθμιστικά παράσημά» της. Δέν ξέρουμε ὅμως ἄν τήν ἰντριγκάρει τό ἴδιο καί ἡ ἄποψις τῶν πολιτῶν ὅταν θά ἔλθει ἀργά ἤ γρήγορα ἡ ὥρα τῆς κρίσεως. Τότε θά σκεφθεῖ τί ἔπραξε σωστά καί τί λάθος. Διότι ἡ Πρόεδρος δέν ἔχει νά κάνει μέ ἐμᾶς. «Ἀμελητέα ποσότης» θεωρούμεθα ἄλλως τε ὑποτιμητικῶς ἀπό τούς συνεργάτες της. Μέ τόν ἑλληνικό λαό ἔχει.
Ἡ ἀπόφασις νά μήν ἀνακρουσθεῖ ὁ Ἐθνικός Ὕμνος ἔξω ἀπό τήν Ἱερά Μητρόπολη Ἀθηνῶν, τήν ὥρα πού ὁ ὁμόλογός της Ἐρντογάν προσέβαλλε τόν Χριστιανισμό καί τόν Ἑλληνισμό μέ προσευχή χθές στήν Ἁγία Σοφία, ἀποτελεῖ ὀλίσθημα πρώτης τάξεως. Προσβολή ἀπευθυνομένη στούς ἄνδρες τῶν Ἐνόπλων Δυνάμεων πού παρετάχθησαν ἀπέναντί της καί περίμεναν νά ἀποδώσουν τιμές. Στόν Θεσμό, ὄχι στό πρόσωπο. Καί στούς ἀρχηγούς τῶν κρατῶν τά ὀλισθήματα αὐτοῦ τοῦ εἴδους δέν ἐπιτρέπονται. Οὔτε οἱ προσβολές. Πολλῷ δέ μᾶλλον ὅταν ἐπί τῶν ἡμερῶν τους ἑορτάζονται ἐθνικές ἐπέτειοι γιά τά 200 χρόνια ἀπό τήν Ἀνεξαρτησία μας.
Ὡραία πρεμιέρα ἔκανε χθές ἡ Πρόεδρος τῆς Δημοκρατίας. Ὑπεδέχθη ἔξοχα τό 2021. Καταργοῦσα τόν Διονύσιο Σολωμό. Ἡ «Ἑστία» δέν αἰσθάνεται κανενός εἴδους ἱκανοποίηση ὅταν ἀναγκάζεται νά ἀσχολεῖται στήν αὐγή τῆς νέας χρονιᾶς καί πάλι μέ τήν Πρόεδρο τῆς Δημοκρατίας. Θεωρούσαμε ὅτι μερικά θέματα εἶναι ἀπό καιροῦ λελυμένα στόν τόπο μας γιά νά ἀσχολούμαστε μέ αὐτά. Οὔτε καί μᾶς δίδει χαρά ἤ ἱκανοποίηση ἡ κριτική πρός τό πρόσωπό της. Θλίψη αἰσθανόμεθα. Λύπη. Ντροπή γιά λογαριασμό της. Ὡστόσο, εἴμαστε ὑποχρεωμένοι καί δέν θά σταματήσουμε νά περνοῦμε ἀπό τήν τρῦπα τῆς βελόνας στό πλαίσιο τοῦ ἱεροῦ μας δημοσιογραφικοῦ καθήκοντος τίς πράξεις ἤ τίς παραλείψεις τῆς πολιτικῆς ἡγεσίας μας. Ὅσο δυσάρεστο καί ἄν μᾶς εἶναι αὐτό. Καλή χρονιά, κυρία Πρόεδρε, κατά τά λοιπά. Εἴθε νά εἶναι ἡ τελευταία φορά πού ἀσχολούμεθα μαζί σας κατ’ αὐτόν τόν τρόπο. Εἰλικρινῶς.