Κῦμα μεταναστῶν ἀπό τό Ἀφγανιστάν φοβᾶται ἡ ἑλληνική Κυβέρνησις

Μετά τήν ἀποχώρηση τῶν ἀμερικανικῶν δυνάμεων ἀπό τήν χώρα

ΑΝΕΞΗΓΗΤΗ εἶναι ἡ εὐφορία πού ἔχει ἐπικρατήσει μετά τήν νέα (ἡ προηγουμένη εἶχε γίνει ἀπό τόν Ντόναλντ Τράμπ) ἀνακοίνωση τῆς ἀποσύρσεως τῶν ἀμερικανικῶν καί συμμαχικῶν δυνάμεων ἀπό τό Ἀφγανιστάν. Δεδομένου μάλιστα ὅτι αὐτή θά ὁλοκληρωθεῖ τήν 11η Σεπτεμβρίου τοῦ 2021, οἱ Ταλιμπάν θά ἔχουν διπλή ἐπέτειο ἐκείνη τήν ἡμέρα. Τήν τρομοκρατική ἐπίθεση τῆς 11ης Σεπτεμβρίου 2001 καί τήν «φυγή» τῶν δυτικῶν δυνάμεων τό 2021! Δέν χρειάζεται νά εἶναι κανείς εἰδήμων στά γεωπολιτικά ζητήματα τῆς πρόσω Ἀσίας γιά νά ἀντιληφθεῖ ὅτι τό μέλλον αὐτῆς τῆς χώρας ἐπιφυλάσσει νά ξανακυλήσει σέ ἐμφύλιο πόλεμο. Καί αὐτήν τήν φορά οὐδείς Ἀμερικανός καί οὐδείς Ρῶσσος θά ἐπέμβει γιά νά τόν σταματήσει. Καί οἱ δύο ἐπεχείρησαν, οἱ μέν κατά τό πρόσφατο παρελθόν καί οἱ δέ κατά τό ἀπώτερο, νά ἐλέγξουν τήν κατάσταση, καί ἀπέτυχαν.

Καί ἄν τό Ἀφγανιστάν ἐφ’ ἑξῆς ἐπρόκειτο «νά βράσει στό ζουμί του», ἴσως νά μήν ἐνδιεφέρετο καί κανείς. Γνωστή εἶναι ἡ ὠμότης διά τῆς ὁποίας οἱ μεγάλες δυνάμεις ἀντιμετωπίζουν τίς καταστάσεις. Καί τό Ἀφγανιστάν εἶναι μία περίκλειστος χώρα μηδενικῆς γεωπολιτικῆς ἀξίας. Ὅπως ὅμως πρό εἰκοσαετίας ἡ ἀδιαφορία τῶν δυνάμεων ἄφησε τήν χώρα ὡς ἰδανικό ὑπόστρωμα γιά τήν ἀνάπτυξη τῆς Ἀλ Κάιντα καί τῆς ἰσλαμικῆς τρομοκρατίας, ἔτσι καί τώρα ἡ ἀποχώρησις μπορεῖ νά ἀφήσει κενά ἀσφαλείας πού θά ἀνοίξουν τίς πύλες γιά ἕνα κῦμα μεταναστεύσεως. Ἕνα κῦμα τό ὁποῖο καί πάλι θά ἐκμεταλλευθεῖ ἡ Τουρκία (μία χώρα ἡ ὠμότης τῆς ὁποίας ξεπερνᾶ καί ἐκείνην τῶν μεγάλων δυνάμεων) καί τό ὁποῖο θά κληθεῖ νά ἀντιμετωπίσει ἡ Ἑλλάς.

Μέ τήν δέουσα διπλωματική διακριτικότητα, τό ζήτημα ἐτέθη ἀπό τόν ὑπουργό Ἐξωτερικῶν Νῖκο Δένδια καί τόν ὑπουργό Ἐθνικῆς Ἀμύνης Νῖκο Παναγιωτόπουλο, οἱ ὁποῖοι μετεῖχαν στήν τελευταία κοινή ὑπουργική σύνοδο τοῦ ΝΑΤΟ. Στήν Σύνοδο (μέσω τηλεδιασκέψεως) συνεζητήθη ἡ ἀποχώρησις τῶν στρατιωτικῶν δυνάμεων ἀπό τό Ἀφγανιστάν. Μία ἀπόφασις βασικῶς ἀμερικανική τήν ὁποία οἱ ἑταῖροι τῆς Ἀτλαντικῆς Συμμαχίας μποροῦσαν ἁπλῶς νά ἐπικυρώσουν.

Τήν πραγματικότητα τήν ἀντιλαμβάνεται κανείς διαβάζοντας «μέσα ἀπό τίς γραμμές» τήν κοινή ἀνακοίνωση τῶν Ὑπουργείων Ἐξωτερικῶν καί Ἐθνικῆς Ἀμύνης σχετικῶς πρός τήν σύνοδο: «Ὁ Ὑπουργός Ἐξωτερικῶν, Νῖκος Δένδιας, καί ὁ Ὑπουργός Ἐθνικῆς Ἀμύνης, Νικόλαος Παναγιωτόπουλος, συμμετεῖχαν τήν Τετάρτη 14 Ἀπριλίου 2021, στήν ἔκτακτη κοινή συνεδρίαση τῶν Ὑπουργῶν Ἐξωτερικῶν καί Ἄμυνας τοῦ ΝΑΤΟ, ἡ ὁποία πραγματοποιήθηκε μέσω τηλεδιασκέψεως στήν Αἴθουσα ΣΑΓΕ τοῦ Ὑπουργείου Ἐθνικῆς Ἀμύνης. Βασικό θέμα τῆς συνεδριάσεως ἦταν οἱ ἐξελίξεις στό Ἀφγανιστάν καί τό χρονοδιάγραμμα ἀποχωρήσεως Συμμαχικῶν δυνάμεων ἀπό τή χώρα. Κατά τήν παρέμβασή του, ὁ Ὑπουργός Ἐξωτερικῶν ἐπεσήμανε ὅτι ἡ Βορειο-Ατλαντική Συμμαχία θά πρέπει στήν φάση αὐτή νά ἀναλογιστεῖ τήν φύση τῆς μελλοντικῆς της παρουσίας στό Ἀφγανιστάν, τονίζοντας ὅτι θά πρέπει νά ἀποφευχθεῖ ἡ δημιουργία ἑνός κενοῦ ἀσφαλείας στήν χώρα, τό ὁποῖο θά ἔβαζε σέ κίνδυνο τήν πρόοδο πού ἔχει ἐπιτευχθεῖ στό Ἀφγανιστάν μέχρι τώρα. Στό πλαίσιο αὐτό ἀναφέρθηκε ἰδιαίτερα στά δικαιώματα τῶν γυναικῶν καί τῶν ἀνηλίκων. Πρόσθεσε ἐπίσης ὅτι ἕνα τέτοιο σενάριο θά εἶχε ἐπιπτώσεις γιά τίς χῶρες μέλη τοῦ ΝΑΤΟ, ἰδιαίτερα μέσω μιᾶς σημαντικῆς αὔξησης τῶν μεταναστευτικῶν ροῶν πρός τήν Εὐρώπη».

Τί παραπάνω θά ἔπρεπε νά πεῖ ἡ ἑλληνική πλευρά γιά νά καταδειχθεῖ ἡ ἀνησυχία της γιά τήν ἐπαύριο τῆς ἀποχωρήσεως τῶν ἀμερικανικῶν καί συμμαχικῶν δυνάμεων ἀπό τό Ἀφγανιστάν; Ἤδη οἱ Ταλιμπάν, ὅπως ἔγραφε χθές ἡ «Ἑστία», θριαμβολογοῦν καί ἑτοιμάζονται νά ἐκπορθήσουν τήν Καμπούλ καί τήν κυβέρνηση καί νά δικάσουν (ὅσο μπορεῖ νά εἶναι δίκες οἱ ἰσλαμικές παρωδίες) τά μέλη τῆς κυβερνήσεως καί ὅσους συνεργάσθηκαν μέ τούς Ἀμερικανούς. Τά ἴδια ἔκαναν οἱ Ταλιμπάν καί τό 1996 ὅταν ἐξεδίωξαν τούς Σοβιετικούς καί κρέμασαν σέ ἕνα φανάρι τόν Πρόεδρο Ναζιμπουλλάχ Ἀχμαντζάι καί τόν ἀδελφό του. Τότε εἴχαμε δεῖ τό πρῶτο κῦμα φυγάδων ἀπό τό Ἀφγανιστάν. Σήμερα πρέπει νά ἑτοιμαζόμαστε γιά τό δεύτερο, τό ὁποῖο ἔρχεται μαζί μέ τήν «στρατιά» τῶν πάσης φύσεως Ἀσιατῶν καί Ἀφρικανῶν πού κατακλύζουν τίς ἀκτές τῆς Εὐρώπης, δηλαδή τῆς Ἑλλάδος. Πόσο ἕτοιμη εἶναι ἡ Δύσις νά διαχειρισθεῖ αὐτήν τήν κατάσταση;