Ἀνεπίδεκτη μαθήσεως ἡ Κυρία Πρόεδρος

Τήν ἀνεκάλεσε στήν τάξη ὁ Ἀρχηγός ΓΕΕΘΑ τό βράδυ τῆς Ἀναστάσεως ἔξω ἀπό τόν Μητροπολιτικό Ναό Ἀθηνῶν

ΑΠΟ ΤΟ δημοτικό σχολεῖο οἱ Ἕλληνες μαθαίνουμε νά τιμᾶμε τήν σημαία καί νά στεκόμεθα σέ στάση προσοχῆς, ὅταν ἀνακρούεται ὁ ἐθνικός ὕμνος. Δέν θά ἐχρειάζετο ὡς ἐκ τούτου ἰδιαιτέρα «ἐκπαίδευσις» γιά νά μάθουν νά τηροῦν τήν βασική αὐτή ἀρχή οἱ συμπολῖτες μας πού ἐκλέγονται γιά νά ὑπηρετήσουν σέ δημόσια ἀξιώματα. Πόσω μᾶλλον στήν θέση τοῦ ἀνωτάτου ἄρχοντος. Καί εἶναι ἀλήθεια ὅτι μέχρι τήν τελευταία διετία «παραστρατήματα» δέν ὑπῆρξαν. Κάποιοι μπορεῖ νά ἐπέδειξαν καθ’ ὑπερβολήν προσήλωση στά θέσμια, ἀλλά αὐτό μᾶλλον συνέτεινε στήν καλλιέργεια τοῦ ἐθνικοῦ αἰσθήματος καί τοῦ σεβασμοῦ. Τώρα τελευταῖα μᾶς ἔμελλε νά διαπιστώσουμε ὅτι κάποιοι εἶναι ἀνεπίδεκτοι μαθήσεως.

Ἡ κ. Σακελλαροπούλου δέν ἔμαθε τίποτε ὅσον ἀφορᾶ τόν σεβασμό πρός τόν ἐθνικό ὕμνο. Ἀπό τήν στιγμή ὅμως πού ἐπελέγη γιά τό ἀνώτατο ἀξίωμα, ὤφειλε νά μάθει τίς ὑποχρεώσεις της. Καί στρατιωτικό γραφεῖο ἔχει ἡ Προεδρία καί γραφεῖο Πρωτοκόλλου, στελεχωμένα μέ πρόσωπα κατ’ ἐξοχήν κατάλληλα νά τήν καθοδηγήσουν καί νά τήν προστατεύσουν ἀπό τίς «ἀβλεψίες». Τί μπορεῖ νά καταφέρουν ὅμως ὅταν κάποιος εἶναι ἀνεπίδεκτος μαθήσεως;

Μποροῦμε εὐκόλως νά μαντεύσουμε πώς ὅταν ἡ κ. Σακελλαροπούλου ἔδωσε τά πρῶτα δείγματα τῆς δημοσίας συμπεριφορᾶς της ἀπέναντι στά ἐθνικά σύμβολα, μέλη τῆς Κυβερνήσεως ἔσπευσαν νά τῆς ἐπισημάνουν τό πρόβλημα. Ὅταν ἀπέφυγε τήν ἀνάκρουση τοῦ ἐθνικοῦ ὕμνου κατά τήν προσέλευσή της στήν Μητρόπολη γιά τήν δοξολογία τοῦ νέου ἔτους, τό ΓΕΕΘΑ, μέ πρωτοβουλία τοῦ ἀρχηγοῦ Κωνσταντίνου Φλώρου, πῆρε τήν εὐθύνη «ἐπάνω του» προκειμένου νά προστατεύσει καί τήν κ. Σακελλαροπούλου, ἀλλά, τό κυριώτερο, τόν θεσμό τοῦ ἀνωτάτου ἄρχοντος. Θά περίμενε κανείς ὅτι μετά τό περιστατικό ἐκεῖνο δέν θά εἴχαμε ἄλλα «παρατράγουδα». Δέν εἶναι καί ὑπερβολικό νά περιμένει ἡ κοινωνία ἀπό ἕνα πρόσωπο ὅπως ἡ κ. Σακελλαροπούλου νά ἀνταποκριθεῖ στό θεσμικό καθῆκον της ἀπέναντι στά ἐθνικά σύμβολα.

Καί ὅμως ἡ κατάστασις ἐξελίσσεται ἀπό τό κακό στό χειρότερο, μέ ἀποκορύφωμα τήν τελετή τῆς Ἀναστάσεως, πάλι πρό τῆς Μητροπόλεως τῶν Ἀθηνῶν. Οἱ Ἕλληνες εἶδαν ἀποσβολωμένοι τήν Πρόεδρο τῆς Δημοκρατίας νά ἀγνοεῖ τήν ἀνάκρουση τοῦ ἐθνικοῦ ὕμνου καί ἔχουσα ὁλοκληρώσει τήν ἐπιθεώρηση τοῦ τιμητικοῦ ἀγήματος νά συνεχίζει νά βαδίζει σάν νά μήν συμβαίνει τίποτε.

Μποροῦμε νά φαντασθοῦμε πόσο ἄσχημα πρέπει νά αἰσθάνθηκε ὁ στρατηγός Φλῶρος, ὅταν ὑπεχρεώθη νά παρέμβει καί νά «ἐπαναφέρει στήν τάξη» τήν κ. Σακελλαροπούλου. Νά τῆς ὑποδείξει τό αὐτονόητο. Ὅτι κατά τήν ἀνάκρουση τοῦ ἐθνικοῦ ὕμνου στεκόμαστε προσοχή. Ἴσως μάλιστα νά ἦταν ἡ πρώτη φορά πού ὁ ἀρχηγός ΓΕΕΘΑ ἐχρειάσθη νά προβεῖ σέ τέτοιαν ἐπισήμανση. Ἀμφιβάλλουμε σοβαρά ἄν στήν ὑπερτεσσαρακοντούτη σταδιοδρομία του ὡς ἀξιωματικοῦ ἐχρειάσθη ποτέ νά ὑποδείξει σέ στρατιώτη πώς ὅταν ἀνακρούεται ὁ ἐθνικός ὕμνος στεκόμεθα προσοχή. Εἶναι κάτι πού ὅλοι τό ἔχουν μάθει ἀπό τό δημοτικό σχολεῖο. Ἐκτός βεβαίως ἐάν εἶναι ἀνεπίδεκτοι μαθήσεως.