Ποιοί «δαγκώνουν» τήν κοινή λογική

Μέ ἀφορμή τό ἐπεισόδιο στήν Νάουσα, τήν ἀπαγόρευση προσβάσεως σέ ἀντιεμβολιαστή καί τήν βιαία ἐπίθεση κατά καταστηματάρχου

Τοῦ Μανώλη Κοττάκη

ΑΥΤΟ πού συμβαίνει εἶναι ἀπίστευτο! Δέν κατάφερε νά μᾶς διχάσει καί νά μᾶς διαλύσει ἡ χρεωκοπία, καί θά τά καταφέρει ἡ πανδημία. Στήν χρεωκοπία οἱ ὁριακές στιγμές πού δέν ἀντέχαμε ὁ ἕνας τόν ἄλλο ἦταν πολλές. Στίς οὐρές τῶν ATMs γιά τά 60 εὐρώ ἡμερησίως κοιτούσαμε ὁ ἕνας τόν ἄλλο μέ μισό μάτι. Δέν ἤρθαμε στά χέρια ὅμως. Ὑπῆρχε αἴσθηση συλλογικῆς μοίρας. Στά capital controls στεκόμασταν στά σοῦπερ μάρκετ ὁ ἕνας δίπλα στόν ἄλλο μπροστά στά ράφια μέ τά εἴδη πρώτης ἀνάγκης. Καί ἀντί νά γίνουμε ἀπό δύο χωριά χωριάτες μουρμουρίζαμε ψιθυριστά ντροπιασμένοι «τά χάλια μας!» Στό δημοψήφισμα πήγαμε μέ τό ἴδιο μετρό στίς συγκεντρώσεις τοῦ «ναί» καί τοῦ «ὄχι» στό Σύνταγμα. Δέν προπηλακίσαμε ἑαυτούς καί ἀλλήλους ὅμως. Νικήσαμε τόν πειρασμό τῆς βίας καί τῆς διχόνοιας. Ἡ Ἑλλάς ἔζησε τήν τελευταία δωδεκαετία συγκλονιστικές στιγμές πού ἄνετα θά μποροῦσαν νά τήν εἶχαν διχάσει. Πού ἄνετα ὑπό ἄλλες συνθῆκες θά μποροῦσαν νά τήν εἶχαν κόψει στά δυό. Νά τήν εἶχαν διαμελίσει. Εἴμαστε ὅμως ἔμπειρος λαός καί διαισθανθήκαμε τόν κίνδυνο. Μέ ἐμφυλίους, ἐθνικές τραγωδίες, κινήματα, πραξικοπήματα, διαμελισμούς καί ἄλλες καταστροφές στό «παλμαρέ» μας, εἴχαμε καί τήν παιδεία καί τήν μνήμη νά κάνουμε ὅ,τι ἔπρεπε γιά νά ξεφύγουμε ἀπό τόν διχασμό. Τό «ἐπίτευγμά» μας αὐτό γίνεται ἀκόμη μεγαλύτερο ἄν ἀναλογιστοῦμε ὑπό ποῖες συνθῆκες ἐπετεύχθη. Οἱ πολῖτες πού ἀντιμάχονταν τά μνημόνια θεωροῦνταν «ψεκασμένοι» καί «καθυστερημένοι», ἐνῶ ὅσοι τά ὑποστήριζαν «λογικοί καί πεφωτισμένοι».

Ὁ ἀντιμνημονιακός λόγος ἐθεωρεῖτο ἀπό τήν κυρίαρχη ψευτοελίτ ἀποσυνάγωγος, ἐνῶ ὅποιος τολμοῦσε νά τόν ἀρθρώσει δεχόταν δημόσιο λιθοβολισμό ἀπό τά κανάλια τῆς διαπλοκῆς καί τῆς λογικῆς. Γιά νά ἔρχονται σήμερα ἕντεκα χρόνια μετά ὅλοι οἱ δήμιοί μας μέ τήν οὐρά ὑπό τά σκέλη, ὁ ἕνας πίσω ἀπό τόν ἄλλον, μέ πρώτους τήν Μέρκελ καί τόν ὑβριστή Ντάισσελμπλουμ, νά ἀναγνωρίζουν ἔνοχα ὅτι «ἀπαίτησαν ἀπό τούς Ἕλληνες περισσότερα ἀπό ὅσο ἔπρεπε». Ἀλλά δέν ἔχουν καμμία πρόθεση νά τά ἐπιστρέψουν. Γιά νά ἔρχεται ὁ Πρόεδρος Ὀμπάμα στό βιβλίο του νά ξεσκεπάζει τίς ἀντιλαϊκές, χάριν τῶν τραπεζῶν, πολιτικές τῆς εὐρωπαϊκῆς πολιτικῆς ἡγεσίας.

Τό δυστύχημα εἶναι ὅτι δέν διδαχθήκαμε τίποτε ἀπό τήν περιπέτειά μας. Καί στό πῶς θά ὀργανώνεται στό μέλλον ὁ δημόσιος διάλογος καί στό πῶς θά «ἐπικοινωνοῦν» τά στρατόπεδα. Οἱ δύο «παρατάξεις στίς ὁποῖες ἔχουμε χωριστεῖ» ὅπως δήλωσε χθές ὁ Μητροπολίτης Φλώρινας Θεόκλητος. Δεῖτε σήμερα τούς τηλεοπτικούς σταθμούς. Μέ τούς ἴδιους παρουσιαστές πού «ξυλοκοποῦσαν» ἀπό ἀέρος τόν κόσμο πού διαφωνοῦσε μέ τά μνημόνια –νομίζουν ὅτι τούς ξέπλυνε ὁ χρόνος καί ἡ λησμονιά γι’ αὐτό κουνᾶνε ξανά τό δάκτυλο– μέ τούς ἴδιους «προπηλακίζουν» καί σήμερα τούς ἀντιεμβολιαστές. Ὅσο bullying ὑπέστησαν οἱ ἀντιμνημονιακοί τόσο ὑφίστανται καί οἱ ἀντιεμβολιαστές. Ὁ διδακτισμός εἰς τήν νιοστή. Οἱ δολοφονίες χαρακτήρων, ὅπως τοῦ Ἄρη Σερβετάλη στήν ἡμερησία διάταξη. Δεῖτε ἐκτός ἀπό τίς τηλεοράσεις καί τά πρόσωπα. Οἱ συγγραφεῖς, οἱ ἠθοποιοί, οἱ διανοούμενοι, οἱ οἰκονομολόγοι καί οἱ πολιτικοί πού ἡγήθηκαν τοῦ μνημονιακοῦ ἀγῶνος, ἡγοῦνται τώρα καί τοῦ ἐμβολιαστικοῦ μπλόκ. Οἱ ἴδιοι ἀκριβῶς: Ὅ,τι ἀκαταλληλότερο. Ὅ,τι ἀπεχθέστερο. Ὅ,τι ἀποκρουστικότερο. Ὅποιος τολμήσει νά πεῖ λέξη διαφορετική ἀπό τήν κυρίαρχη «ἐκτελεῖται» συνοπτικῶς μέ δολοφονία χαρακτῆρος.

Δέν πάει ἔτσι. Ἔχω διαφορετική ἄποψη. Στό δημοψήφισμα τοῦ 2015 ψήφισα «ναί». Καί προσκεκλημένος σέ μιά ἐκπομπή τοῦ Νίκου Χατζηνικολάου στό Star τότε, παρόντος τοῦ νῦν Πρωθυπουργοῦ Κυριάκου Μητσοτάκη ὡς κοινοβουλευτικοῦ ἐκπροσώπου τῆς ΝΔ, ἀπευθύνθηκα μέ τό συναίσθημα καί ὄχι μέ τήν στεγνή λογική στούς πολῖτες τοῦ «ὄχι». Δέν ἀκολούθησα μόνον ὁ ἴδιος τήν αὐτή ἐπιλογή. Τό ἔπραξαν καί πολλοί ἄλλοι. Παρά τό συντριπτικό ὑπέρ τοῦ «ὄχι» ἀποτέλεσμα τοῦ δημοψηφίσματος, εἶχε νόημα ἡ ἐπιλογή αὐτή. Γιατί δημιούργησε τήν κοινωνική ἀνοχή πού ἀπαιτεῖτο γιά τήν ἀνατροπή τοῦ ἀποτελέσματος τοῦ δημοψηφίσματος, τό ὁποῖο ἄν ἐφαρμοζόταν θά εἶχε ὁδηγήσει τήν χώρα σέ μεγάλη καταστροφή. Σέ συνθῆκες κρίσης λοιπόν δέν χρειαζόμαστε φόρτιση καί ἐπιθέσεις τοῦ τύπου «εἶσαι βλάκας», «εἶσαι ἀνόητος», «εἶσαι καθυστερημένος». Διότι τό χθεσινό περιστατικό στήν Νάουσα μέ πρωταγωνιστή θαμῶνα καφετέριας ὁ ὁποῖος γρονθοκόπησε καί δάγκωσε στό μάγουλο τόν ἰδιοκτήτη της ἐπειδή ἀπέρριψε τό ἐξιτήριο νοσοκομείου τό ὁποῖο δέν εἶχε ραβδόγραμμα, δείχνει ὅτι τμῆμα τῆς κοινωνίας μας εἶναι ἐξαιρετικά ἠλεκτρισμένο. Καί μέ τόση βία πού καταγράφεται στήν μεταμνημονιακή ἐποχή δέν τό ἔχει σέ τίποτε νά ἐπιλέγει τό κακό. Τήν βία. Ἀποστολή τῶν ἀληθινῶν πεφωτισμένων ἀνθρώπων καί αὐτό ἀφορᾶ πρωτίστως τήν πολιτική μας τάξη, εἶναι νά ἐξουδετερώνουν τίς κοινωνικές νάρκες, νά διαλέγονται μέ τούς πολῖτες καί νά συνθέτουν. Ὁ διάλογος κωφῶν πού ἔχουμε ἐπιλέξει ὡς κοινωνία ἀπό τό 2010 ἕως σήμερα δέν μπορεῖ νά εἶναι ἡ λύση τῶν προβλημάτων μας. Τό πιθανώτερο εἶναι πηγή νέων δεινῶν. Τό εὐρώ δέν μᾶς διέλυσε. Νά μήν μᾶς διαλύσει ἕνας ἄγνωστος ἰός. Προσοχή!