Ἡ ταυτότητα καί οἱ ρίζες τῆς ΝΔ

ΤΗΝ ΩΡΑ ΠΟΥ οἱ προβολεῖς τῶν μέσων ἐνημέρωσης ἦταν…

… προχθές τό ἀπόγευμα στραμμένοι στό συνέδριο τοῦ Σύριζα καί τίς ὑστερίες τοῦ κυρίου Τσακαλώτου καί τῆς ὁμάδας του (οἱ ὁποῖοι ἀρνοῦντο νά ἀποδεχτοῦν τήν πολιτική ἧττα τους), στό προσκήνιο καί στό παρασκήνιο τῆς πολιτικῆς κατεγράφετο μία μείζων πολιτική ἐξέλιξη πού δυσκολεύει τούς χειρισμούς τῆς Νέας Δημοκρατίας καί τοῦ κυρίου Μητσοτάκη στίς προσεχεῖς ἐκλογές. Σέ μεγάλο βαθμό ἀνατρέπει καί τήν στρατηγική τοῦ Πρωθυπουργοῦ ὁ ὁποῖος ἐσχάτως ἐγκατέλειψε σχεδόν τόν στόχο τῆς αὐτοδυναμίας, διακηρύσσοντας ὅτι δέν εἶναι αὐτοσκοπός, καί υἱοθέτησε τό σενάριο τῆς συγκρότησης κυβέρνησης συνεργασίας μέ τό ΠΑΣΟΚ μέ ἐπί κεφαλῆς τόν ἴδιο. Ἀπόφαση πολιτικῶς ἀκατανόητη. Διότι στίς διαπραγματεύσεις τήν πρώτη κίνηση δέν τήν κάνουν ποτέ οἱ ἰσχυροί.

Ποιά ἦταν αὐτή ἡ ἐξέλιξη; Ἡ δημόσια συνεννόηση τοῦ ἀρχηγοῦ τῆς ἀξιωματικῆς Ἀντιπολίτευσης Ἀλέξη Τσίπρα καί τοῦ προέδρου τοῦ ΠΑΣΟΚ Νίκου Ἀνδρουλάκη, ὅτι ἀποκλείεται συγκρότηση κυβέρνησης συνεργασίας μέ ἐπί κεφαλῆς τόν κύριο Μητσοτάκη. Ἡ διατύπωση τοῦ κυρίου Ἀνδρουλάκη δέν ἱκανοποίησε ἀπολύτως τόν Σύριζα γιατί τό βέτο περιελάμβανε καί τόν κύριο Τσίπρα, ἀλλά γιά πρώτη φορά πρίν ἀπό τίς ἐκλογές διακηρύχθηκε τό μεῖζον: τό ΠΑ.ΣΟ.Κ. δέν πρόκειται νά συνεργαστεῖ μέ τήν Νέα Δημοκρατία ἄν ἐπί κεφαλῆς πρωθυπουργός κυβέρνησης συνεργασίας εἶναι ὁ κύριος Μητσοτάκης. Πῶς ἀκριβῶς ἐξελίχθηκαν τά πράγματα; Στή δευτερολογία του στό συνέδριο τοῦ Σύριζα ὁ κύριος Τσίπρας ἀπηύθυνε ἔκκληση στόν κύριο Ἀνδρουλάκη ἡ ὁποία σέ ἐλεύθερη μετάφραση ἀποδίδεται ὡς ἑξῆς: «Ἐν τάξει καταλαβαίνουμε ὅτι εἶναι νωρίς γιά νά ἀνοίξεις τά χαρτιά σου, ἀλλά τοὐλάχιστον ξεκαθάρισε ὅτι δέν θά ἀποτελέσεις δεκανίκι τῆς δεξιᾶς» ὅπως ἀποκαλεῖ ὁ κύριος Τσίπρας τήν φιλελεύθερη παράταξη. Ἡ ἀπάντηση ἦρθε σχεδόν ἀμέσως ἀπό τό βῆμα τοῦ προσυνεδρίου τοῦ ΠΑΣΟΚ. Ἐκεῖ ὁ κύριος Ἀνδρουλάκης ξεκαθάρισε ὅτι δέν πρόκειται νά στηρίξει οὔτε τόν κύριο Μητσοτάκη οὔτε τόν κύριο Τσίπρα γιά τό πρωθυπουργικό ἀξίωμα.

Ἦταν ἡ πρώτη φορά πού ἀρχηγός τοῦ ΠΑΣΟΚ ἦταν τόσο ξεκάθαρος. Ἡ τοποθέτηση αὐτή θεωρητικά βλάπτει ἐξ ἴσου καί τούς δύο πρωταγωνιστές τῆς πολιτικῆς μας ζωῆς, Πρωθυπουργό καί ἀρχηγό τῆς ἀξιωματικῆς Ἀντιπολίτευσης. Στήν πραγματικότητα ὅμως πλήττει τόν σημερινό δυνατό στίς δημοσκοπήσεις, ὄχι τόν δεύτερο καί ἀδύνατο. Καί τοῦτο, διότι ἀποδεικνύει πόσο λάθος ἔπραξε τό Μέγαρο Μαξίμου ὅταν ἀποφάσισε νά ἐγκαταλείψει τήν στρατηγική τῆς αὐτοδυναμίας καί νά προχωρήσει πολλούς μῆνες πρίν ἀπό τήν διεξαγωγή τῶν ἐκλογῶν σέ ἕνα δημόσιο φλέρτ μέ τό ΠΑ.ΣΟ.Κ. καί τόν πρόεδρό του, προκειμένου νά ἐξασφαλίσει ὅτι ὁ κύριος Μητσοτάκης θά εἶναι ὁ ἐπί κεφαλῆς μιᾶς κυβέρνησης συνεργασίας. Δέ γνωρίζουμε ποιός ἔπεισε τόν Πρωθυπουργό ὅτι ἀκόμη καί μέ τόν δικό του ἐκλογικό νόμο εἶναι ἐξαιρετικά δύσκολο νά ἐπιτύχει τήν αὐτοδυναμία σέ σημεῖο πού νά τό πάρει ἀπόφαση καί νά ἐγκαταλείψει πρίν ἀπό τίς ἐκλογές τό βασικό πολιτικό του ὅπλο, τό δίλημμα σταθερότητα ἤ περιπέτεια, πού ὁδηγεῖ στήν μέγιστη δυνατή συσπείρωση τῆς κεντροδεξιᾶς παράταξης. Ἄγνωστον!

Ὅποιος καί νἆναι, ἡ ἐντύπωση πού ἐκπέμπεται πρός τό ἐκλογικό σῶμα εἶναι ὅτι ὁ κύριος Μητσοτάκης διαπραγματεύεται τόν ἑαυτό του καί τόν ρόλο του, ὄχι τό ποσοστό τῆς παράταξής του. Ἡ ἐντύπωση πού σχηματίζεται εἶναι ὅτι ἡ Νέα Δημοκρατία παρακαλᾶ τό ΠΑ.ΣΟ.Κ. Καί αὐτό εἶναι ἕνα τεράστιο λάθος γιά μιά μεγάλη παράταξη ὅπως ἡ Νέα Δημοκρατία ἡ ὁποία ὅπως ἔχει ἀποδείξει στό παρελθόν ἔχει ἰσχυρά ἀντανακλαστικά καί γνωρίζει νά ξεπερνᾶ πολιτικές θύελλες ὑπό τήν προϋπόθεση βεβαίως ὅτι διατηρεῖ ἀνόθευτη τήν ταυτότητά της. Καί ὅτι βεβαίως ὡς ἡγεμονική δύναμη τοῦ τόπου διατηρεῖ τήν πρωτοβουλία τῶν κινήσεων. Δυστυχῶς ἡ στρατηγική πού ἀκολουθεῖ τό Μέγαρο Μαξίμου μέχρι τώρα ὁδηγεῖ στήν ἀπώλεια καί τῶν δύο. Καί τῆς ταυτότητας τῆς Νέας Δημοκρατίας, ἡ διατήρηση τῆς ὁποίας εἶχε ὡς ἀποτέλεσμα σέ ὅλες τίς ἐκλογικές ἀναμετρήσεις τήν μέγιστη δυνατή συσπείρωσή της καί τήν πρωτοβουλία κινήσεων. Ἡ παράταξη ΠΑΣΟΚοποιήθηκε κατά τήν διακυβέρνηση καί αὐτό εἶχε δύο ὀλέθριες συνέπειες. Τήν ψυχική ἀποκοπή ἑνός μέρους τῆς ἐκλογικῆς της βάσης ἡ ὁποία δυσαρεστημένη ἀναζητᾶ λύσεις σέ κόμματα καί κομματίδια στά δεξιά της καί τήν πολιτική ἀνάσταση τοῦ ΠΑΣΟΚ στά ἀριστερά της. Τό ὁποῖο ἀπό ἐσωτερική συνιστῶσα τῆς Νέας Δημοκρατίας ἐπανέρχεται σήμερα ὡς ἀξιόμαχη πολιτική δύναμη στό προσκήνιο.

Ὁ κύριος Ἀνδρουλάκης ἀπέκτησε ξανά διαπραγματευτική ἰσχύ χάρη στά λάθη τῶν ἀντιπάλων του. Εἰδικά τῆς φιλελεύθερης παράταξης. Ἡ ὁποία ἔφτασε μέσῳ τοῦ κυρίου Μητσοτάκη νά δηλώνει μέσα στό κοινοβούλιο ἀπευθυνόμενη εἰρωνικά πρός τήν πτέρυγα τοῦ Σύριζα, ὅτι τό ΠΑΣΟΚ μπορεῖ νά καταταγεῖ δεύτερο κόμμα στίς ἐκλογές καί ὁ Σύριζα τρίτο κόμμα. Ἡ ὁποία παράταξη ἐπίσης προέβαλε ὑπέρ τό δέον φουσκωμένες δημοσκοπήσεις πού ἔδειχναν τό ΠΑΣΟΚ κοντά στό 20%, προκειμένου νά πλήξει τόν κύριο Τσίπρα. Σήμερα ἡ στρατηγική αὐτή ἀποδεικνύεται ὁλότελα λάθος καί τό κόμμα πέφτει στήν παγίδα πού ἔστησε καί στούς δύο ἀντιπάλους του. Ὁ κύριος Ἀνδρουλάκης ὅπως ἀπό τήν πρώτη μέρα προειδοποιήσαμε εἶναι βαθύ ΠΑ.ΣΟ.Κ., ἀντιδεξιός, καί ὡς Κρητικός κατά βάση ἀντι-μητσοτακικός. Θά ἐπιθυμοῦσε πολύ νά μήν μετάσχει σέ καμμία κυβέρνηση συνεργασίας μέ στόχο νά ἐκμεταλλευτεῖ τήν φθορά τῶν ἀντιπάλων του γιά νά ἀναδειχθεῖ μετά τέσσερα χρόνια σέ ἀξιωματική ἀντιπολίτευση. Αὐτό θά ἦταν τό ἰδανικό γιά αὐτόν, ἀλλά εἶναι σέ συνάρτηση μέ τήν ἐκλογική του ἐπίδοση. Ἐπειδή ξέρει ὅμως ὅτι θά πιεστεῖ ἀπό τόν ξένο εὐρωπαϊκό παράγοντα καί δυνάμεις τοῦ ἐσωτερικοῦ γιά συμμετοχή σέ κυβέρνηση συνεργασίας, ἕνα τέτοιο ἐνδεχόμενο θά ἦταν ἀποδεκτό καί θά περιλαμβανόταν στόν σχεδιασμό του, μόνον ἄν πρῶτον μετέχει καί ὁ Σύριζα σέ αὐτήν καί δεύτερον ἄν ὁριστεῖ πρωθυπουργός ἄλλο πρόσωπο ἀπό τούς κ. Μητσοτάκη καί Τσίπρα.

Καί ὁ μέν ἀρχηγός τοῦ ΠΑΣΟΚ ἔχει κάθε λόγο νά σκέφτεται ἔτσι, διότι ἔτσι ὑπαγορεύει τό συμφέρον τοῦ κόμματος ἀλλά καί τοῦ ἴδιου προσωπικά. Ἡ κεντροδεξιά ὅμως τί λόγο ἔχει νά γίνει μέρος τῆς στρατηγικῆς του ἐγκαταλείποντας τόν πολιτικό στόχο τῆς αὐτοδυναμίας; Πετσέτα στήν πολιτική πετᾶς μόνο μέ βάση τό ἀποτέλεσμα τῆς κάλπης. Τότε ἀνοίγεις τά χαρτιά σου. Δέν πετᾶς πετσέτα μέ βάση τά ἀποτελέσματα τῶν δημοσκοπήσεων. Ἄν ἡ Νέα Δημοκρατία θέλει νά ἐξουδετερώσει αὐτόν τόν πολιτικό κίνδυνο καί νά ἀφοπλίσει τόν ἀντίπαλό της, ξέρει τί νά κάνει. Δέν ξέρω ἄν τό θέλει, οἱ δημοσκοπήσεις ὅμως δείχνουν τί νά κάνει. Σέ καιρούς ἀντισυστημικούς ἡ ἀπάντηση δέν εἶναι περισσότερο σύστημα. Σέ καιρούς ἀνατροπῆς καί ἀμφισβήτησης τῶν πάντων ἡ ἀπάντηση εἶναι περισσότερη ταυτότητα καί πίστη στίς ρίζες. Διότι ὅποιος κι ἄν κερδίσει στόν συστημικό συναγωνισμό γιά τό ποιός εἶναι περισσότερο ΠΑΣΟΚ, ἡ φιλελεύθερη παράταξη ἤ ἡ κεντροαριστερά ἀντιπολίτευση, ἡ ἑπόμενη μέρα δέν θά εἶναι εὔκολη. Ἀντιθέτως θά εἶναι ὑπονομευμένη. Ὁ νικητής θά κληθεῖ νά ὑπηρετήσει βαρειές ἐπιλογές. Ὁ ἑλληνικός λαός ἔδειξε ἀνοχή σέ αὐτοῦ τοῦ εἴδους τίς ἐπιλογές στό παρελθόν, ἀλλά δέν εἶναι ὅμως καθόλου βέβαιο ὅτι θά δείξει τήν ἴδια ἀνοχή καί τώρα. Ἡ συγκρότηση δικομματικῆς κυβέρνησης πλειοψηφίας μέ ἐπί κεφαλῆς τήν Νέα Δημοκρατία, δικομματικῆς κυβέρνησης μειοψηφίας μέ ἐπί κεφαλῆς τόν Σύριζα, τρικομματικῆς κυβέρνησης μέ ὅλους, δέν θά λύσει τό πολιτικό πρόβλημα τῆς χώρας. Ἕνα χρόνο μετά τό 2024, τό ἀργότερο πού ἐπιχειρηθεῖ ἡ ἐπιβολή ἐθνικοῦ συμβιβασμοῦ στά ἑλληνοτουρκικά καί μνημονίου μέσῳ Εὐρώπης (ESM), ὅλα θά γίνουν στάχτη.