Τό κόμμα, ἡ σταθερότης καί ἡ πατρίδα

ΜΕΤΡΟ σέ αὐτήν τήν δύσκολη καί παράξενη πατρίδα δέν ὑπάρχει

Ἔχει χαθεῖ πρό πολλοῦ. Ὅλοι ὅσοι σχολίαζαν μέ περιφρόνηση τά σενάρια τῶν πρόωρων ἐκλογῶν γιά τά ὁποῖα «μιλούσαμε» ἐμεῖς ὅλο τόν χειμῶνα, σήμερα πρωταγωνιστοῦν στήν σκυταλοδρομία τῶν διαδόσεων γιά τίς αἰφνίδιες κάλπες τοῦ φθινοπώρου. «Ἀράζουν» στόν διάσημο Πήτ τῆς ὁδοῦ Μηλιώνη στό Κολωνάκι καί ἀναλύουν τούς λόγους γιά τούς ὁποίους μετά πάσης βεβαιότητος ὁ Πρωθυπουργός θά ἀλλάξει τόν ἐκλογικό νόμο (πού ὁ ἴδιος ψήφισε) καί θά προσφύγει ἀμέσως μετά τόν Δεκαπενταύγουστο στήν λαϊκή ἐτυμηγορία. Καλῶς τους! Ἡ σκέψη τους δέν ἀπέχει πολύ ἀπό τήν πραγματικότητα. Αὐτό εἶναι τό βασικό σενάριο σήμερα. Ἐπειδή ἡ ἀπόφαση γιά τίς πρόωρες ἐκλογές ὅμως δέν εἶναι παῖξε γέλασε ἀλλά ἀπαιτεῖ νά μετρηθοῦν καί πράγματα πού δέν βλέπουμε ἐμεῖς οἱ κοινοί θνητοί, θά δεχθῶ αὐτό πού ὑποστηρίζει ἡ κυρία Μπακογιάννη πώς «οὔτε ὁ Κυριάκος ξέρει πότε θά κάνει ἐκλογές», καί θά βάλω ἕναν ἀστερίσκο πρός προβληματισμό ὅλων μας. Ἡ νεώτερη συνταγματική καί πολιτική μας ἱστορία μᾶς ὑπενθυμίζει μέ ἔνταση κάτι πού θέλουμε νά ξεχνᾶμε: οἱ Τοῦρκοι προκαλοῦν ἐπεισόδια μέ τετελεσμένα στήν Ἑλλάδα σέ δύο περιπτώσεις: ὅταν ἐπικρατοῦν συνθῆκες πολιτικῆς ἀστάθειας μεταξύ ἀλλεπάλληλων ἐκλογικῶν ἀναμετρήσεων. Ὅταν ἕνας πρωθυπουργός ἔχει ὁρκιστεῖ μόλις, καί εἶναι ἀπροετοίμαστος. Καμμιά φορά καί ὅταν δέν ἔχει ὁρκιστεῖ κἄν.

Σταχυολογῶ:

– Ἡ κρίση τῶν Ἰμίων ἄρχισε νά ἐξελίσσεται μόλις ἔκαναν τήν ἐμφάνισή τους τά σενάρια τῆς παραίτησης τοῦ Ἀνδρέα Παπανδρέου ἀπό τήν πρωθυπουργία (τότε προσάραξε, χριστουγεννιάτικα, τό τουρκικό πλοῖο στήν βραχονησῖδα) καί κορυφώθηκε πρίν προλάβει νά λάβει ψῆφο ἐμπιστοσύνης ἀπό τό Κοινοβούλιο ἡ κυβέρνηση Σημίτη. Εἶχε ὁρκιστεῖ, ἀλλά δέν εἶχε λάβει ψῆφο ἐμπιστοσύνης. Ὁ πρώην Πρωθυπουργός εἶπε τό «εὐχαριστῶ τούς Ἀμερικανούς» ἐνῶ ἦταν στόν ἀέρα. Σαράντα Βουλευτές τοῦ ΠΑΣΟΚ ἤθελαν νά τόν ρίξουν κατά τήν διάρκεια τῆς ψηφοφορίας, ἀλλά τούς ἀπέτρεψε ὅπως ὁ ἴδιος μοῦ ἔχει διηγηθεῖ ὁ ἀείμνηστος Ἀντώνης Λιβάνης μέ ἕνα καταλυτικό ἐπιχείρημα: ἐάν ἔπεφτε ὁ Σημίτης καί ὁδηγεῖτο ἡ χώρα στό χάος, οἱ Τοῦρκοι θά τό ἐκμεταλλεύονταν καί θά καταλάμβαναν βραχονησῖδα. Ὁ ἴδιος ὁ πρώην Πρωθυπουργός παραπονέθηκε γιά τήν δράση τῶν σαράντα Βουλευτῶν τοῦ ΠΑΣΟΚ ἐναντίον του (ὅπως προκύπτει ἀπό τό non paper στό ὁποῖο καταγράφεται τό πρακτικό τῆς συνάντησης) στόν ἴδιο τόν Πρόεδρο τῶν ΗΠΑ Κλίντον τόν Ἀπρίλιο τοῦ 1996. Μέσα στόν Λευκό Οἶκο! Παρά τήν ἐθνική ὑπηρεσία πού προσέφερε ὁ Λιβάνης στό Ἔθνος, ἡ ζημιά ὅμως ἔγινε. Πάνω στά τετελεσμένα τῶν Ἰμίων ὑπεγράφη ἡ ἐπαίσχυντη συμφωνία τῆς Μαδρίτης μέ τήν ὁποία ἡ Ἑλλάς ἀναγνώρισε «ζωτικά καί νόμιμα συμφέροντα τῆς Τουρκίας στό Αἰγαῖο.»

– Ἡ δεύτερη φορά πού ἡ Τουρκία ἐπιχείρησε καί παρ’ ὀλίγον νά ἐκμεταλλευτεῖ τήν πολιτική ἀστάθεια στήν πατρίδα μας ἦταν τήν Ἄνοιξη τοῦ 2012. Μεταξύ τῶν πρώτων καί τῶν δεύτερων ἐκλογῶν Μαΐου καί Ἰουνίου. Ἐπί ὑπηρεσιακῆς κυβερνήσεως Πικραμμένου. Ἡ ἀγωνία πού κυριαρχοῦσε στήν Ἀθήνα γιά τήν ἐπικράτηση τῶν εὐρωπαϊκῶν δυνάμεων καί τήν παραμονή στόν σκληρό πυρῆνα τῆς Εὐρωζώνης ἀτόνησε τά ἀνακλαστικά ὑπηρεσιῶν τοῦ Ὑπουργείου Ἐξωτερικῶν στήν ἀλλοδαπή, εἰς τρόπον ὥστε νά μήν ἀντιληφθοῦν τό μεγάλο κόλπο τῶν Τούρκων: ἐξέδωσαν καί δημοσίευσαν ἐν κρυπτῷ μέσα στήν καρδιά τῆς ἑλληνικῆς προεκλογικῆς ἐκστρατείας στό Φύλλο Ἐφημερίδας τῆς Κυβερνήσεώς τους ἀπόφαση τοῦ Ὑπουργείου Ἐνέργειας μέ τήν ὁποία προκήρυσσαν ἄδειες ἔρευνας καί ἐκμετάλλευσης ὑδρογονανθράκων ἐντός τῆς ἑλληνικῆς καί τῆς κυπριακῆς ΑΟΖ. Ἐντός τῶν ὑφαλοκρηπίδων τοῦ Καστελλορίζου, τῆς Ρόδου καί τῆς Καρπάθου. Ἀμερικανική πολυεθνική κολοσσός ἦταν μάλιστα ἕτοιμη νά λάβει τίς ἄδειες πού προκηρύχθηκαν σέ νεκρό πολιτικό χρόνο γιά τήν Ἑλλάδα. Ὅλα σταμάτησαν ὅταν ἡ νέα κυβέρνηση τοῦ Ἀντώνη Σαμαρᾶ ἐνημέρωσε ἀμέσως μόλις ἀντελήφθη τήν «ἀπάτη» τόν ΟΗΕ (ὁ ὁποῖος εἶναι ὁ θεματοφύλακας τῆς Συνθήκης γιά τό Δίκαιο τῆς Θάλασσας) ὅτι ἡ περιοχή αὐτή βρίσκεται ἐντός τῆς ἑλληνικῆς ΑΟΖ. Ἡ ἐπιστολή δέν περιεῖχε τίς ἀπαραίτητες συντεταγμένες γιατί κάποιοι Ἕλληνες ἀξιωματοῦχοι τότε «φοβήθηκαν» (κατόπιν ἔξωθεν ὑποδείξεων) ὅτι οἱ Τοῦρκοι θά κάνουν πόλεμο, ἀλλά ἐν πάσῃ περιπτώσει ἡ παρτίδα σώθηκε τήν τελευταία στιγμή. Αὐτό εἶναι τό δεύτερο παράδειγμα πού μᾶς δείχνει πῶς συμπεριφέρονται οἱ Τοῦρκοι ὅταν ὑπάρχει πολιτική ἀστάθεια στήν Ἑλλάδα.

– Ὑπάρχει καί τρίτο, ὁ Ἕβρος. Τόν Φεβρουάριο τοῦ 2020. Ὅταν ὁ Κυριάκος Μητσοτάκης ἦταν Πρωθυπουργός ὀλίγων μηνῶν. Γιά τήν κρίση αὐτή δέν ἔχει εἰπωθεῖ ὅλη ἡ ἀλήθεια. Κέντρα καί παράκεντρα πού λειτουργοῦν στήν Τουρκία ἐπιδίωξαν τήν πτώση τῆς κυβέρνησης Μητσοτάκη μέ τήν εἰσβολή χιλιάδων παράνομων μεταναστῶν στά σύνορα τοῦ ποταμοῦ Ἕβρου. Τό σχέδιο ἀπέτυχε λόγῳ τῆς ἡρωικῆς στάσης πού ἔδειξαν τά πρῶτα δύο εἰκοσιτετράωρα πρίν φθάσουν οἱ ἐνισχύσεις, οἱ ἐθνοφύλακες καί οἱ λιγοστές δυνάμεις τοῦ Στρατοῦ καί τῆς Ἀστυνομίας. Παρά τά ὅσα ὑποστηρίχθηκαν ἀργότερα, αὐτοί πού ὄφειλαν νά γνωρίζουν καί νά σημάνουν συναγερμό, δέν γνώριζαν. Τό κράτος πιάστηκε στόν ὕπνο. Ὁ λαός τοῦ Ἕβρου διέσωσε τήν ἐδαφική ἀκεραιότητα τῆς Ἑλλάδος. Μέ πολιτικά ροῦχα.

Τί μᾶς «λένε» ὅλα αὐτά; Μά ὅτι πρέπει νά μετρήσει πάρα πολύ τήν ἀπόφασή του ὁ Πρωθυπουργός γιά τό πότε πρέπει νά στήσει κάλπες: Πρίν ἤ μετά τίς τουρκικές προεδρικές ἐκλογές; Οἱ πρόωρες ἐκλογές τό φθινόπωρο μοιάζουν μονόδρομος γιά τό κόμμα μέ βάση τίς παροῦσες δημοσκοπήσεις καί τήν τρέχουσα κατάσταση, μέσα καί ἔξω. Δείχνουν νά συμφέρουν τήν ΝΔ. Τόν τόπο ὅμως τόν συμφέρουν; Ὑπάρχουν ἐνδείξεις σύμφωνα μέ τίς ὁποῖες ἡ πρόσκληση τοῦ Ἐρντογάν στόν Ἕλληνα Πρωθυπουργό στήν Κωνσταντούπολη ἀποτελεῖ μέρος τῆς πολιτικῆς του στρατηγικῆς καί γιά τό ἐσωτερικό ἀλλά καί γιά τό ἐξωτερικό. Ἄλλοθι. Ἔγινε ἐνῶ ἦταν προαποφασισμένο ὅτι ὁ Ἐρντογάν θά κλιμακώσει τήν ρητορική κατά τῆς Ἑλλάδος μέσα στό ἱστορικό «2022». Φάνηκε καί ἀπό τήν συγκέντρωση τοῦ μισοῦ ἑκατομμυρίου ὀπαδῶν πού διοργάνωσε γιά τήν Ἅλωση τῆς Κωνσταντινούπολης, τήν ὁποία ὁ δικός μας politically correct Πρωθυπουργός ἐπιμένει νά ὀνομάζει «Instabul» στά διεθνῆ fora. Τί γίνεται ἄραγε ἄν ὁ Ἐρντογάν κλιμακώσει σταδιακά μέσα στό καλοκαίρι καί κορυφώσει μέ ἕνα ταυτόχρονο τριπλό κτύπημα σέ Ἕβρο, Αἰγαῖο καί Κύπρο, τό βαθύ φθινόπωρο, πού θά περιλαμβάνει καί ἀποκλεισμούς νησιῶν μεταξύ πρώτων καί δεύτερων ἐκλογῶν στήν Ἑλλάδα; Ὅταν λογικά θά ἐπικρατεῖ πολιτική ἀστάθεια; (Τό 2012 ἀπαιτήθηκαν δύο μῆνες γιά τήν συγκρότηση κυβέρνησης, 66 μέρες, γιά τήν ἀκρίβεια.) Θά εἶναι τότε σωστή ἡ τυχόν ἀπόφαση τοῦ Πρωθυπουργοῦ γιά προκήρυξη πρόωρων ἐκλογῶν στήν Ἑλλάδα πρίν ἀπό τήν πραγματοποίηση τῶν Προεδρικῶν Ἐκλογῶν στήν Τουρκία;

Γιά νά πάρει λοιπόν τήν κρίσιμη ἀπόφαση ὁ κύριος Μητσοτάκης θά βασανιστεῖ πολλές νύχτες. Θά χρειαστεῖ σωστές πληροφορίες, συμμαχικές ἐγγυήσεις, ἰσχυρή βεβαιότητα, ὅτι ὁ πολιτειακός παράγων θά ἀντεπεξέλθει μέ ἐπάρκεια σέ τυχόν κρίση στήν ὁποία θά εἶναι καταλυτικός ὁ ρόλος τοῦ ἀρχηγοῦ τοῦ κράτους, καί ἄλλα πολλά. Δέν εἶναι εὔκολη ἐξίσωση αὐτή. Ἡ ἐπίλυσή της προσδιορίζει ὑστεροφημίες. Κρατᾶμε λοιπόν τό βασικό σενάριο τοῦ φθινοπώρου γιά τό ὁποῖο ὅλοι ἑτοιμάζονται, ἀλλά νά μήν ξεχνᾶμε ποτέ ὅτι τό ἀξίωμα τοῦ πρωθυπουργοῦ εἶναι ἀπό τήν φύση του μοναχικό. Ἐμεῖς εἴμαστε στίς πλαγιές τοῦ βουνοῦ καί ἀπό ἐκεῖ ἀτενίζουμε τόν ὁρίζοντα, ἐκεῖνος κάθεται προνομιακῶς στήν κορυφή καί ἔχει καλύτερη θέα. Ἀπό ἐκεῖ βλέπεις ἀκόμη καί σύννεφα πού δέν εἶναι ὁρατά σέ ἐμᾶς. Καί λαμβάνεις ἀποφάσεις πού καμμιά φορά δέν καταλαβαίνουν οἱ πολλοί. Ἐθνικῶς ἀναγκαῖες.