Ἠχηρό μήνυμα γιά τίς πολιτικές ἐλίτ ἡ ἀπώλεια τῆς αὐτοδυναμίας τοῦ Μακρόν

Ρεκόρ ἀποχῆς τῶν Γάλλων ἀπό τίς κάλπες – Τί ὑποστηρίζουν τά πρῶτα exit polls – Σχηματίζει κοινοβουλευτική ὁμάδα ἡ Μαρίν Λέ Πέν – Οἱ ἡγεσίες καταβάλλουν τό κόστος τοῦ πολέμου

ΠΟΛΥ ΜΑΚΡΙΑ ἀπό τό ὅριο τῆς αὐτοδυναμίας τῶν 289 ἑδρῶν, ὁ Πρόεδρος Μακρόν μέ τίς 224 ἕδρες τοῦ κόμματός του (συμφώνως μέ τά exit polls) θά ὑποχρεωθεῖ σέ ἀλλαγή συνθέσεως τῆς κυβερνήσεώς του, καθώς καί σέ συγκατοίκηση μέ τούς Ρεπουμπλικανούς. Καί αὐτό ἀκόμη ὅμως εἶναι ἀμφίβολο γιατί μπορεῖ νά μήν συμπληρώσουν τελικῶς τίς 78 ἕδρες πού τούς ἔδιδαν τά exit polls. Μεγάλη κερδισμένη τῆς ἐκλογικῆς βραδιᾶς, ἡ Μαρίν Λέ Πέν, πού σχηματίζει Κοινοβουλευτική Ὁμάδα, μέ 89 βουλευτές ἀπό τούς 8 πού εἶχε στήν προηγούμενη ἐθνοσυνέλευση. Στήν θέση τῆς ἀξιωματικῆς ἀντιπολιτεύσεως ὁ Ζάν-Λύκ Μελανσόν (149 ἕδρες).

Πολιτικοί ἀναλυτές κάνουν ἤδη λόγο γιά φάση ἀποσταθεροποιήσεως, καί ὁ Πρόεδρος Μακρόν, τό κόμμα τοῦ ὁποίου εἶχε 308 ἕδρες στό προηγούμενο Κοινοβούλιο, φαίνεται πώς πληρώνει βαρύ τίμημα γιά τόν ρωσσο-ουκρανικό πόλεμο, τό ἐνεργειακό ζήτημα καί τό κῦμα ἀκριβείας.

Στούς κερδισμένους καί ἡ… ἀποχή, καθώς ἕνας στούς δύο Γάλλους ψηφοφόρους (ὀρθότερον, ἡ πλειονοψηφία τοῦ ἐκλογικοῦ σώματος) δέν προσῆλθε χθές στίς βουλευτικές κάλπες –καί τά 25 ἑκατ. ψηφοφόρων πού ἀπεῖχαν, ἦταν ἐκεῖνα πού καθόρισαν, κατ’ οὐσίαν, τό ἀποτέλεσμα. Ὑπενθυμίζεται ὅτι ἡ ἀποχή ἦταν ἤδη μεγάλη ἀπό τόν α΄ γῦρο τῶν βουλευτικῶν ἐκλογῶν, στό 52,5%, στοιχεῖο πού συνιστᾶ ἀδιαμφισβήτητο, ἠχηρό πολιτικό μήνυμα οὕτως ἤ ἄλλως.

Τό χαμηλό ἐνδιαφέρον τῶν Γάλλων εἶχε καταγραφεῖ καί στίς δημοσκοπήσεις τῆς προεκλογικῆς περιόδου. Στήν δημοσκόπηση, φέρ’ εἰπεῖν, τῆς ἐφημερίδος “Le Figaro” κατεγράφετο ὅτι τό 70% τῶν ἐρωτηθέντων δέν ἐπιθυμοῦσε ὁ Πρόεδρος Μακρόν νά κερδίσει κοινοβουλευτική πλειονοψηφία, καί τήν ἴδια στιγμή, μόλις τό 32%, ἤθελε νά δεῖ τόν ἐπί κεφαλῆς τῆς Ἀριστερᾶς, Ζάν-Λύκ Μελανσόν στήν πρωθυπουργία.

Οἱ Γάλλοι πολιτικοί ἀναλυτές εἶχαν ἐπισημάνει, σύν τοῖς ἄλλοις, πρό τῶν προεδρικῶν ἐκλογῶν ἀκόμη ὅτι ὁ «ἄχρωμος» Ἐμμανυέλ Μακρόν εἶχε, αὐτήν τήν φορά, δύο ἐπί πλέον ἀντιπάλους (ἐν συγκρίσει μέ τήν πρώτη ἐκλογή του πρό πενταετίας.) Τά κυβερνητικά του πεπραγμένα καί τά προβλήματα πού ἔφερε ὁ πόλεμος στήν Εὐρώπη.

Ἀπό μία κλωστή κρέμεται ἐξ ἄλλου ἡ τύχη τῆς πρωθυπουργοῦ, ἐνῶ μένουν ἐκτός Κοινοβουλίου στελέχη τοῦ κόμματος Μακρόν, ὅπως ὁ πρόεδρος τῆς Βουλῆς καί ἡ ὑπουργός Ὑγείας. Τούτων δοθέντων, ἦταν μᾶλλον ἀναμενόμενη ἡ ὑψηλοτάτη ἀποχή, ὅπως καί ἡ πτῶσις Μακρόν ἀπό τήν αὐτοδυναμία. Καί, δέν μπορεῖ παρά νά προβληματίζει τίς εὐρωπαϊκές πολιτικές ἐλίτ, ἰδίως δέ, ἐκεῖνες πού …μαγεύτηκαν ἀπό τόν κεντρῶο Μακρόν καί προσπαθοῦν νά τόν μιμηθοῦν.