Πῶς ἕνας ράπερ μέ στίχους γιά τίς ἀφραγκίες κατάφερε νά συγκεντρώσει 20.000 νέους στήν Νέα Σμύρνη – Ὅταν ἕνα πολιτικό κόμμα δέν μπορεῖ νά συγκεντρώσει μέ τό ζόρι 2.000 ὀπαδούς του – Τί μᾶς διαφεύγει
ΤΑ ΣΗΜΑΔΙΑ εἶναι πολλά. Ἡ νεολαία ἐδῶ καί καιρό καλῶς ἤ κακῶς βρίσκεται σέ προεπαναστατική περίοδο.
Πρίν ἀπό ἕνα χρόνο ἡ συμβατική ἀνάλυσις ἔπαθε σόκ ὅταν διεπίστωσε ὅτι ὁ κόσμος πού συγκεντρώθηκε ἔξω ἀπό τήν Μητρόπολη τῶν Ἀθηνῶν γιά νά παρακολουθήσει τήν κηδεία τοῦ Μίκη Θεοδωράκη ἦταν κατά πολύ λιγώτερος ἀπό τούς χιλιάδες νέους πού ἔδωσαν φορῶντας μαῦρα τό «παρών» στήν Γλυφάδα στήν κηδεία ἑνός ἀμφιλεγόμενου ράπερ, τοῦ Mad Clip, ὁ ὁποῖος ἔχασε τήν ζωή του σέ αὐτοκινητιστικό δυστύχημα στήν παραλιακή ὁδό.
Πρίν ἀπό μερικές ἑβδομάδες διαβάσαμε πρωτοσέλιδα στόν κυριακάτικο Τύπο γιά τήν «μεγάλη παραίτηση». Τήν ἄρνηση χιλιάδων νέων νά ἐργαστοῦν τό καλοκαίρι σέ τουριστικές ἐπιχειρήσεις μέ ἐξοντωτικά ὡράρια ἔναντι πινακίου φακῆς. Τήν προτίμησή τους στά ἐπιδόματα καί σέ λίγα μαῦρα μεροκάματα ἀνά μῆνα μέ ἀντάλλαγμα λίγη ζωή περισσότερη.
Πρίν ἀπό μερικές ἡμέρες ἐδόθη στήν δημοσιότητα δημοσκόπησις τῆς ἑταιρείας about people, στήν ὁποία τό 25% τῶν νέων ἡλικίας 17 ἕως 34 ἐτῶν δήλωσε ὅτι ἡ δημοκρατία δέν εἶναι τό καλύτερο πολίτευμα. Καί ὅτι ἡ δικτατορία τήν ὁποία γνώρισαν μέσα ἀπό σήριαλ ὅπως «τά καλύτερά μας χρόνια» ἔκανε (σύμφωνα μέ τό 28% τῶν νέων) καί καλά πράγματα στόν τόπο!
Χθές ἐνημερωθήκαμε ἀπό τό διαδίκτυο ὅτι ἕνας ράπερ ἀπό τήν Θεσσαλονίκη ἐπ’ ὀνόματι ΛΕΞ κατάφερε νά συγκεντρώσει 20.000 νέους στήν συναυλία του στήν Νέα Σμύρνη.
Εἶναι προφανές ὅτι κάτι μᾶς διαφεύγει. Καί ὅτι πέφτουμε διαρκῶς ἀπό τά σύννεφα. Ἡ γενιά μας ἀδυνατεῖ νά καταλάβει τόν τρόπο σκέψεως αὐτῆς τῆς γενιᾶς ἡ ὁποία χωρίς ὄνειρα τρέφεται μέ τόν κυνισμό ἀλλά καί μέ νόμιμες πλέον, μέ ἀπόφαση τῆς Βουλῆς, οὐσίες πού τήν κάνουν νά ξεχνᾶ τήν πραγματικότητα πού βιώνει. Ἡ γενιά μας πού μεγάλωσε σέ μία φτωχότερη Ἑλλάδα, ἀδυνατεῖ νά καταλάβει τούς κώδικες μιᾶς γενιᾶς πού γεννήθηκε σέ μιά καλύτερη Ἑλλάδα καί ἀρνεῖται νά συμβιβασθεῖ μέ τήν ἐπιστροφή σέ μιά φτωχότερη. Εἰδικῶς ὅταν διαπιστώνει ὅτι κυκλοφορεῖ γύρω της τόσος πλοῦτος. Τόν ὁποῖο λυμαίνονται τόσο λίγοι. Ἀπαιτεῖ λοιπόν νά μπεῖ καί αὐτή στό κόλπο!
Κάθε φορά λοιπόν πού διαβάζουμε στίχους ἄγνωστους σέ ἐμᾶς ἀλλά δημοφιλεῖς στήν νεολαία γιά τό πεσιμιστικό τους ὕφος γραμμένους ἀπό ράπερ ὅπως ὁ Mad clip ἤ τώρα ὁ ΛΕΞ, μᾶς εἶναι δύσκολο νά συλλάβουμε τί εἶναι αὐτό πού κινητοποιεῖ χιλιάδες νέους μέ καπνογόνα γιά νά παρακολουθοῦν τίς συναυλίες τους καί νά ἐκστασιάζονται μαζί τους. Τό ὕφος τῆς μουσικῆς τους δέν ἔχει καμμία σχέση μέ τήν ἐποχή τῆς δικῆς μας μουσικῆς. Οἱ στίχοι τους πολλές φορές ἀναφέρονται στίς ἀφραγκίες, στήν μικροπαραβατικότητα, στό ὄνειρο γιά ἀκριβά αὐτοκίνητα καί κότερα, στήν κάνναβη, σέ ἐκδιδόμενες γυναῖκες, σέ εἰκόνες ξένες μέ τή δική μας αἰσθητική καί τά δικά μας βιώματα. Καί πολλές φορές σκεπτόμαστε πῶς μεγαλώνει ἔτσι αὐτή ἡ νεολαία. Χωρίς νά διερωτώμαστε τί ἐκπαίδευση τῆς δώσαμε γιά νά σκέφτεται ἔτσι καί μέ ποιά πρότυπα μεγάλωσε ἀπό τό Millennium καί μετά ὅπως αὐτά προβάλλονται σέ λάιφ στάυλ περιοδικά, σέ ἀντίστοιχης αἰσθητικῆς ἐκπομπές τῆς τηλεοράσεως καί σέ ἄλλα μέσα, γιά νά διαμαρτυρόμαστε σήμερα ὅτι δέ μᾶς ἀρέσουν αὐτά πού λέει.
Τό πρόβλημα δέν εἶναι αὐτά πού λένε οἱ νέοι. Τό πρόβλημα εἶναι αὐτά πού σκέφτονται. Καί δέν τά σκέπτονται μόνον νέοι ἀπό τά ἀδύναμα στρώματα, τά σκέπτονται καί νέοι πού προέρχονται ἀπό τά μεσαῖα καί ἀπό τά ἀνώτερα στρώματα! Ὅταν ἕνα πολιτικό κόμμα μετά βίας συγκεντρώνει 2.000 ἄτομα στήν προεκλογική του συγκέντρωση στό Σύνταγμα καί χρειάζονται νά κάνουν τά μαγικά τους οἱ σκηνοθέτες γιά νά φαίνεται πολύ περισσότερα, θά ἔπρεπε νά μᾶς προβληματίζει πάρα πολύ τί ἔχουν μέσα στήν ψυχή τους 20.000 νέοι γιά νά συναντηθοῦν σέ καιρό πανδημίας σέ ἕνα γήπεδο καί νά τραγουδήσουν μαζί μέ τόν ράπερ ΛΕΞ στίχους πού σέ ἐμᾶς τούς μεγαλύτερους μοιάζουν καταθλιπτικοί καί ἀκατανόητοι.
Κάτι μᾶς διαφεύγει λοιπόν. Καί πολύ φοβόμαστε ὄχι δέν θά τό μάθουμε οὔτε στίς ἐκλογές ὅπου ἡ νεολαία ἄν μετάσχει θά ρίξει μαύρη ψῆφο. Τό πολιτικό σύστημα θεωρεῖ ὅτι μέ ἕνα νέο ἐργατικό νόμο τόν ὁποῖο φαντασιώνεται σέ συνθῆκες πού ἁπλά δέν ὑπάρχουν, θά λύσει τό πρόβλημα. Πού εἶναι ὅμως κατά πολύ εὐρύτερο καθώς ἡ ὀργή φωλιάζει στίς ψυχές τῶν πολλῶν καί δέν ἐξαγοράζεται, οὔτε μέ βάουτσερ γιά κινητά, οὔτε μέ βάουτσερ γιά διακοπές, οὔτε μέ ψηφιακές κάρτες γιά ὑπερωρίες πού δέν θά γίνουν. Ἀλλά μέ ἔμπρακτο σεβασμό.
Εἴμαστε ἀκόμα στήν ἀρχή τοῦ κύματος τό ὁποῖο τό προσεχές διάστημα θά ἀρχίσει νά ἐκδηλώνεται. Τό βλέπουμε. Ἀλλά πολύ ἀμφιβάλλουμε ἄν θά καταφέρουμε νά μποῦμε στά παπούτσια τῶν ἄλλων γιά νά καταλάβουμε ὅτι ὑπάρχει πρόβλημα καί πρέπει νά δώσουμε λύσεις. 20.000 νέοι σέ ἕνα γήπεδο εἶναι πάρα πολλοί πάντως γιά νά τούς ἀγνοήσει ἕνα πολιτικό σύστημα. Εἰδικά ὅταν αὐτοί τό περιγελοῦν καθημερινά μέσα ἀπό τά μέσα κοινωνικῆς δικτυώσεως.
Μ.Η.Τ. 232122