Ἀπύθμενη ὑποκρισία, μακρά ἀνυποληψία

ΕΠΙΛΕΓΩ δύο λίαν ἐνδιαφέρουσες ἐξελίξεις ἀπό…

… τήν τρέχουσα εἰδησεογραφία, καθώς ὅπως διαπιστώνω μελετῶντας πρωτοσέλιδα ἐφημερίδων καί ἱστότοπους, κέρδισαν τήν προσοχή τους.
Ἀναφέρομαι στίς πληροφορίες, ὅτι πίσω ἀπό τήν πτώση τοῦ Μάριο Ντράγκι ἀπό τήν πρωθυπουργία τῆς Ἰταλίας, βρίσκεται ὁ Πρόεδρος Πούτιν, ὁ ὁποῖος φέρεται ὅτι καθοδήγησε τόν Σαλβίνι νά ἀποσύρει τούς ὑπουργούς του ἀπό τήν κυβέρνηση, ἡ πρώτη. Ἀναφέρομαι ἐπίσης στήν προσφυγή τοῦ Προέδρου τοῦ ΠΑΣΟΚ Νίκου Ἀνδρουλάκη στήν δικαιοσύνη ἀλλά καί στήν Ἐπιτροπή Θεσμῶν τοῦ κοινοβουλίου μετά τήν ἔρευνά του ὑπηρεσίας τοῦ Εὐρωπαϊκοῦ Κοινοβουλίου, πού κατέδειξε ὅτι τόν Σεπτέμβριο τοῦ 2021 παρακολουθεῖτο τό κινητό του. Τίς ἐπιλέγω γιά νά δείξω πόσο ὑποκριτές εἴμαστε καί πόσο διαφορετικά συμπεριφερθήκαμε στό ἀμέσως πρόσφατο παρελθόν ὅταν ἀντιμετωπίσαμε ὅμοιες καταστάσεις.

Θά πάρει καιρό νά μάθουμε ἄν πράγματι εἶναι ἤ δέν εἶναι ὁ Πούτιν πίσω ἀπό τήν ἀνατροπή τοῦ Ντράγκι, ὅπως θά πάρει καιρό γιά νά μάθουμε ἄν ἐπηρέασε τελικά ἤ δέν ἐπηρέασε μέσῳ τοῦ facebook τήν ἐκλογή Τράμπ τό 2016. Ἀλλά ἀκόμα κι ἄν συμβαίνει αὐτό δυστυχῶς, ὁ Ρῶσσος ἡγέτης ὁ ὁποῖος, ὅπως εἶχε πεῖ ὁ Κώστας Καραμανλῆς στόν Πρόεδρο Ὀμπάμα ἀναφερόμενος σέ αὐτόν, «δέν εἶναι ἄγγελος Δημοκρατίας», δέν ἔπραξε κάτι διαφορετικό ἀπό αὐτό πού κάνουν δυτικές κυβερνήσεις στήν Εὐρώπη ὅλη τήν προηγούμενη δεκαετία.

Ἐρώτημα: σήμερα ψάχνουμε νά βροῦμε ποιός ἔρριξε τόν τραπεζίτη στήν Ἰταλία. Ποιός ἔρριξε τόν ὀλιγάρχη Μπερλουσκόνι στήν ἴδια χώρα ἀπό τήν πρωθυπουργία πρίν ἀπό μερικά χρόνια μήπως τό ξέρουμε; Τό μάθαμε; Στούς παροικοῦντες εἶναι γνωστό. Ἡ Μέρκελ. Ἡ Μέρκελ τόν ἀνέτρεψε. Ἀλλά κανείς δέν θέλησε τότε νά ἐξεγερθεῖ. Ὅταν ἀνατρέπεται ὁ Μπερλουσκόνι δέν ἔχει πρόβλημα ἡ δυτική δημοκρατία, ὅταν ἀνατρέπεται ὁ Ντράγκι, ἔχει.

Ψάχνουμε νά βροῦμε ποιός ἔρριξε τόν τραπεζίτη στήν Ἰταλία λοιπόν. Ἀλλά ποιός ἔρριξε τόν Καραμανλῆ ἀπό τήν πρωθυπουργία τό 2009 ἐπειδή ἀκολουθοῦσε ἀνεξάρτητη πολιτική στό θέμα τῆς ἐνεργειακῆς ἐπάρκειας τῆς χώρας, τό ξέρουμε; Τό ψάχνουμε; Μᾶς ἐνδιαφέρει; Τό γράφει ξεκάθαρα τό βούλευμα τῆς ἑλληνικῆς Δικαιοσύνης μέ τό ὁποῖο παραπέμφθηκε σέ δίκη ὁ πράκτωρ γνωστῆς δυνάμεως πού λειτούργησε ὡς ἐκτελεστικός βραχίονας στό σχέδιο ἀποσταθεροποίησης τῆς χώρας, καί ἀκόμα φυγοδικεῖ. Θελήσαμε ποτέ νά τό μάθουμε; Κέρδισε ποτέ τήν δημοσιότητα πού τοῦ ἄξιζε ἕνα βούλευμα πού ἀποκάλυπτε στή βάση πραγματικῶν περιστατικῶν καί πραγματικῶν στοιχείων, συγκλονιστικῶν ἐκθέσεων, συντριπτικῶν μαρτυριῶν, ὅτι ὁ πρωθυπουργός τῆς ἑλληνικῆς Δημοκρατίας ἀποστερήθηκε ἀπό τήν ἐξουσία του καί ὅτι ἔγινε συνωμοσία κατά τοῦ πολιτεύματος; Ποτέ! Ἄν μάλιστα ἔχει κανείς τήν ὑπομονή νά δεῖ ποιά ἦταν ἡ τύχη τῶν εὐρωπαϊκῶν δυτικῶν ἡγεσιῶν τῆς δεκαετίας τοῦ 2000, θά διαπιστώσει ὅτι ὅλες, μέ τόν ἕνα ἤ μέ τόν ἄλλο τρόπο, καταδιώχτηκαν πολιτικῶς ἤ ποινικῶς.

Ὁ Καραμανλῆς ὄχι μόνο ἔπεσε ἀλλά κάποιοι ἐπιδίωξαν νά στήσουν εἰδικό δικαστήριο ἐναντίον του. Ὁ Μπερλουσκόνι εἶχε δικαστικές περιπέτειες γιατί κι αὐτός ἤθελε νά ἐφαρμόσει μία ἀνεξάρτητη πολιτική ἀπό τήν Γερμανία. Ὁ Σαρκοζύ εἶχε δικαστικές περιπέτειες γιατί πρῶτος ἔβαλε στήν ἀτζέντα τήν μεσογειακή ἕνωση καί τήν μεσογειακή πολιτική ἡ ὁποία ἦταν μακράν τῶν συμφερόντων τῆς τότε (ζήτω ἡ ἀραβική ἄνοιξη) Δύσης. Ὁ Ἰρλανδός Πρωθυπουργός, ὁ Κροάτης Πρωθυπουργός, ὁ Ἱσπανός Πρωθυπουργός –γιά ἄλλους λόγους– ὁ Βούλγαρος Πρωθυπουργός πού ἐπίσης θέλησε νά ἐφαρμόσει ἀνεξάρτητη πολιτική, ὅλοι οἱ ἀπροσάρμοστοι, μέ τόν ἕνα ἤ μέ τόν ἄλλο τρόπο, βρέθηκαν ἐκτός πολιτικῆς. Μόνον ὁ Ὀρμπάν ἄντεξε μέσα στόν χρόνο ἀπό ἐκείνη τήν γενιά. Ὅταν λοιπόν –λυπᾶμαι πού θά ποῦμε πικρές ἀλήθειες σήμερα– Ἀμερική καί Γερμανία βρέθηκαν ἀποδεδειγμένα συντονισμένα καί ὁμολογημένα (βλέπε wikileaks) πίσω ἀπό τήν ἀποσταθεροποίηση δυτικῶν ἡγεσιῶν ἐκείνης τῆς ἐποχῆς, προκειμένου νά διασφαλίσουν τά στρατηγικά τους συμφέροντα καί σκύλευσαν χωρίς δισταγμό τήν δημοκρατία γιά νά πετύχουν τούς σκοπούς τους, γιατί ἄραγε διαμαρτύρεται σήμερα ἡ Δύση σέ περίπτωση πού ὁ Πούτιν ἀντιγράφει ἐπακριβῶς σήμερα ἐπί εὐρωπαϊκοῦ ἐδάφους τίς ἴδιες ἀκριβῶς πρακτικές; Τίς πρακτικές της;

Ὅταν μάλιστα μέ αὐτές τίς πρακτικές τῆς ἀποσταθεροποίησης καί τῆς ἀνατροπῆς κυβερνήσεων, τίναξαν στόν ἀέρα τίς ἐνεργειακές πολιτικές του;

Ἡ δημοκρατία δέν εἶναι δρόμος μονῆς κατευθύνσεως, καί οὔτε εἴμαστε ἐδῶ γιά νά κάνουμε κήρυγμα μόνο στόν αὐταρχικό Πούτιν ὅταν παραβιάζει τίς ἀρχές της. Ἡ δημοκρατία εἶναι δρόμος διπλῆς κατευθύνσεως. Ἡ Δύση εἶναι ὁ θεματοφύλακάς της καί ὀφείλει νά τήν προστατεύει ὡς κόρη ὀφθαλμοῦ. Ὡς δικό της δημιούργημα. Ὅταν λοιπόν ἡ Δύση παρενέβαινε ὠμά σέ ὅλες τίς χῶρες τῆς Εὐρώπης καί ξήλωνε μέ συνοπτικές διαδικασίες κάθε κυβέρνηση πού δέν ἦταν ὑποτακτική της, δέν καταλάβαινε ὅτι ἄνοιγε μία τεράστια κερκόπορτα γιά τό μέλλον γιά ἡγεσίες μέ τίς προδιαγραφές καί τήν σοβιετική προδιάθεση τοῦ Πούτιν σήμερα καί τοῦ Κινέζου αὔριο; Ἔλεος, λοιπόν, μέ τήν ὑποκρισία!

Ἔλεος μέ τά δάκρυα γιά τήν πτώση τοῦ ἀγαπημένου τῶν ἀγορῶν σοῦπερ Μάριο, ὁ ὁποῖος γιά νά τά θυμόμαστε ὅλα ἄρχισε νά χάνει τό παιχνίδι ὅταν συγκρούστηκε μέ τόν ὁμοϊδεάτη του καθηγητῆ Τζουζέππε Κόντε, μέ συνέπεια νά ἀπόσχουν οἱ Πέντε Ἀστέρες ἀπό τήν πρώτη ψηφοφορία γιά τήν παροχή ψήφου ἐμπιστοσύνης. Ὁ Σαλβίνι καί ὁ Μπερλουσκόνι προέκυψαν μετά. Ἔχτισαν πάνω στό λάθος του.

Ἀλλά ὑπάρχει καί μία ἀκόμα ἐξέλιξη πού δείχνει τήν ἀσύλληπτη ὑποκρισία τοῦ ἑλληνικοῦ πολιτικοῦ συστήματος αὐτήν τήν φορά.

Ὁ Πρόεδρος τοῦ ΠΑΣΟΚ-ΚΙΝΑΛ Νῖκος Ἀνδρουλάκης ζητᾶ τήν ἀλληλεγγύη τῶν πολιτικῶν δυνάμεων ἐπειδή τοῦ ἐστάλη ἕνα μήνυμα παγίδα καί ἐπειδή σύμφωνα μέ τήν ὑπηρεσία τοῦ Εὐρωπαϊκοῦ Κοινοβουλίου φέρεται ὅτι παγιδεύτηκε τό τηλέφωνό του. Καί πρός τοῦτο συνεδρίασε χθές ἡ Ἐπιτροπή Θεσμῶν τοῦ ἑλληνικοῦ κοινοβουλίου. Ἄριστα ἔπραξε βεβαίως. Ἄν ὁ Ἀνδρουλάκης διαμαρτύρεται ὅμως ἐπειδή παρ’ ὁλίγον πάτησε ἕνα σύνδεσμο γιά νά παρακολουθοῦν τό τηλέφωνό του καί σωστά χαλάει τόν κόσμο, τί νά πεῖ ὁ Καραμανλῆς πού διαπιστωμένα, ἀποδεδειγμένα, μέ βάση δικαστική ἀπόφαση, ξένοι παρακολουθοῦσαν τό τηλέφωνο τό δικό του, τῆς συζύγου του, τῶν ὑπουργῶν του, καί ἄλλων 100 ἀξιωματούχων τοῦ ἑλληνικοῦ Κράτους γιά νά ὑποκλέπτουν τά μυστικά τους; Μήπως τό ΠΑΣΟΚ πού τώρα βγαίνει σωστά στά κεραμίδια γιά τίς ὑποκλοπές θά πρέπει νά κάνει τήν αὐτοκριτική του γιά τόν τρόπο πού συμπεριφέρθηκε ἀπέναντι σέ ἕναν ἐκλεγμένο Πρωθυπουργό τῆς χώρας τοῦ ὁποίου τό ἀπόρρητο τῶν ἐπικοινωνιῶν τό ὁποῖο εἶναι καί συνταγματικῶς κατοχυρωμένο, παραβιάστηκε αἰσχρά ἀπό ξένη δύναμη; Μήπως κι αὐτοί πού κάνουν σήμερα πρωτοσέλιδο τήν ἐντυπωσιακή ἀποκάλυψη τοῦ κυρίου Ἀνδρουλάκη θά πρέπει νά κάνουν τήν αὐτοκριτική τους πού ἀγνόησαν τότε τό δικαστικό πόρισμα γιά τίς ὑποκλοπές καί δέν τοῦ χάρισαν οὔτε ἕνα μονόστηλο στά πρωτοσέλιδα καί στούς ἱστοτόπους τους; Μήπως ἐπίσης θά πρέπει νά κάνουν αὐτοκριτική γιά τό γεγονός ὅτι ἄν καί διαπιστωμένα τό FBI καταλήγει μετά ἀπό μαρτυρίες ὅτι ξένος παρακολουθοῦσε τά ἠλεκτρονικά μηνύματα 17 βουλευτῶν τοῦ ἑλληνικοῦ κοινοβουλίου καθώς καί τοῦ ἐκδότη τοῦ ὁμίλου μας Ἰωάννη Φιλιππάκη, τό γεγονός πέρασε στήν σιωπή μέχρι τήν χθεσινή συνεδρίαση τῆς Ἐπιτροπῆς Θεσμῶν; Ἐδῶ δέν ὑπάρχουν ἀτομικές ἐλευθερίες; Δέν ὑπάρχει κράτος δικαίου; Δέν ὑπάρχουν ἀνθρώπινα δικαιώματα; Δέν ὑπάρχει Σύνταγμα; Κάποια στιγμή λοιπόν θά πρέπει νά σταματήσει ἡ ἀπύθμενη ὑποκρισία σέ αὐτή τή χώρα! Καί νά τοποθετούμαστε ὁμοίως ἐπί ὁμοίων καταστάσεων. Ἀλλιῶς εἴμαστε καταδικασμένοι – καταχρηστικῶς ὁ πληθυντικός– στό νά ἐκτιθέμεθα διαρκῶς… Σέ μακρά ἀνυποληψία…