Ἐξέγερσις στό Facebook κατά τῆς Προέδρου τῆς Δημοκρατίας γιά τήν ἀνάρτησή της σχετικά μέ τίς ὑποκλοπές
Πρό Ολίγων ἡμερῶν, ἡ Πρόεδρος τῆς Δημοκρατίας ἐτόνιζε ὅτι «ἡ δικαιοσύνη δέν ἀπονέμεται μέ βάση τό κοινό περί δικαίου αἴσθημα, ἀλλά σύμφωνα μέ τό Σύνταγμα καί τούς νόμους». Τώρα, ἐξ ἀφορμῆς τοῦ ζητήματος πού ἔχει ἀνακύψει μέ τίς τηλεφωνικές ὑποκλοπές, «ἀνακαλύπτει» ὅτι μπορεῖ νά ὑπάρχουν ἐξαιρέσεις. Ἡ ἀνάρτησίς της σχετικῶς πρός τό θέμα, πέρα ἀπό τό γεγονός ὅτι δέν ἁρμόζει στό κῦρος τοῦ θεσμοῦ τοῦ ἀνωτάτου ἄρχοντος τῆς χώρας, προσομοιάζει μᾶλλον σέ ἀπολογητική ἀπάντηση ἐκπροσώπου τοῦ Πρωθυπουργοῦ. Πόσῳ μᾶλλον πού ὅσον ἀφορᾶ στό συγκεκριμένο θέμα τῶν ὑποκλοπῶν ἔχει ἤδη ἀναφερθεῖ ὁ Εὐάγγελος Βενιζέλος, ὁ ὁποῖος τονίζει ὅτι αὐτές ἀποτελοῦν «ἀξιόποινη πράξη». Χωρίς ἐξαιρέσεις. Διαβάζοντας, λοιπόν, τήν ἀνάρτηση τῆς κ. Σακελλαροπούλου, δημιουργεῖται στόν ἀναγνώστη ἡ ἐντύπωσις ὅτι ἀπαντᾶ σέ αὐτόν ἐξ ὀνόματος τοῦ κ. Μητσοτάκη.
Θά ὑπενθυμίσουμε τό σχετικό ἀπόσπασμα τῆς δηλώσεως τοῦ κ. Βενιζέλου: «Οἱ ὑποκλοπές τηλεφωνικῶν ἐπικοινωνιῶν, κατά παράβαση τοῦ ἄρθρου 19 παρ. 1 τοῦ Συντ., εἴτε μέ συμβατικές εἴτε μέ ἐξελιγμένες τεχνικές μεθόδους εἴτε μέ τή σατανική σύμπτωση καί τῶν δύο, συνιστοῦν πρωτίστως ἀξιόποινη πράξη. Δέν ὑπάρχει, δέ, οὔτε στοιχειώδης νομιμοφάνεια, ὅταν παραβιάζεται τό ἀπόρρητο τῶν ἐπικοινωνιῶν εὐρωβουλευτῆ, πού διαθέτει σέ ἐθνικό ἐπίπεδο τή νομική προστασία τοῦ βουλευτῆ, μέ ἐπίκληση λόγων ἐθνικῆς ἀσφάλειας. Τό βουλευτικό ἀπόρρητο τοῦ ἄρθρου 61 παρ. 3 ὡς εἰδικότερη διάταξη θέτει, ἀπευθείας ἐκ τοῦ Συντάγματος, πρόσθετα εἰδικότερα ὅρια στίς κάμψεις τοῦ τηλεπικοινωνιακοῦ ἀπορρήτου, πού προβλέπονται στό ἄρθρο 19 παρ. 1. Τά ἄρθρα 8 τῆς ΕΣΔΑ καί 7 τοῦ ΧΘΔ τῆς ΕΕ, ἐνισχύουν καί δέν ἀπομειώνουν τίς ἐγγυήσεις. Δέν μπορεῖ νά παρακολουθεῖται βουλευτής ἤ εὐρωβουλευτής καί κατά μείζονα λόγο ἀρχηγός κόμματος γιά λόγους «ἐθνικῆς ἀσφαλείας» ἐνδογενεῖς ἤ πολύ περισσότερο «εἰσαγόμενους». Τέτοιες δικαιολογίες εἶναι ἐξίσου κακές καί βλαπτικές μέ τήν πράξη καθεαυτήν. Ἡ θέση τοῦ Πρωθυπουργοῦ ὅτι ἡ παρακολούθηση ἦταν τυπικά νόμιμη ἀλλά πολιτικά ἐσφαλμένη, εἶναι μεγάλων διαστάσεων σφάλμα. Μποροῦν, ἄραγε, νά παρακολουθοῦνται πολιτικά πρόσωπα, βουλευτές καί ἀρχηγοί κομμάτων γιά λόγους «ἐθνικῆς ἀσφάλειας», ἐάν τό σταθμίσει ὁ ἑκάστοτε πρωθυπουργός καί τό ἐγκρίνει ἕνας εἰσαγγελέας ἐφετῶν; Ὄχι βέβαια.
Περιμένω ὁ Πρωθυπουργός νά ἐπανέλθει μέ σχετική διευκρίνηση».
Ἀντί τῆς διευκρινήσεως τοῦ Πρωθυπουργοῦ, ἦλθε ἡ ἀνάρτησις τῆς Προέδρου τῆς Δημοκρατίας, πού ἀναφέρει:
«Ἡ προστασία τοῦ ἀπορρήτου τῆς ἐπικοινωνίας εἶναι θεμελιώδης συνθήκη μιᾶς δημοκρατικῆς καί φιλελεύθερης κοινωνίας. Ἡ ἐξαίρεση πού προβλέπει τό Σύνταγμα γιά λόγους ἐθνικῆς ἀσφάλειας, συναρτᾶται μέ τήν ἀνάγκη προστασίας τῆς χώρας σέ ἕνα ἀπαιτητικό διεθνές περιβάλλον, πού προϋποθέτει ἐγρήγορση καί δύσκολες σταθμίσεις.
»Πρέπει, ὡστόσο, νά ἑρμηνεύεται στενά καί ἡ ἐφαρμογή της νά εἶναι σύμφωνη μέ τίς ἀρχές τοῦ κράτους δικαίου καί τῆς ἀναλογικότητας. Ἡ ἀπαρέγκλιτη τήρηση τῆς νομιμότητας καί ἡ διαφάνεια τῆς κρατικῆς δράσης δέν συνιστᾶ μόνον ἐγγύηση τῶν ἀτομικῶν δικαιωμάτων, ἀλλά τόν πιό κρίσιμο δείκτη τῆς ποιότητας τῆς δημοκρατίας μας. Θεμελιώνει τήν ἐμπιστοσύνη στό πολιτικό μας συμβόλαιο καί τήν ἀντοχή τοῦ πολιτεύματός μας. Ἐπιβάλλει τήν ἄμεση καί πλήρη διαλεύκανση τῆς ὑπόθεσης τῶν τηλεφωνικῶν παρακολουθήσεων, καθώς καί τή θωράκιση τῆς λειτουργίας τῆς Ἐθνικῆς Ὑπηρεσίας Πληροφοριῶν. Μέ αὐτοσυγκράτηση καί προσήλωση στίς κοινοβουλευτικές διαδικασίες καί τούς θεσμούς.
»Ὁ σεβασμός καί ἡ προάσπιση τῆς Δημοκρατίας ὑπερβαίνει κόμματα καί παρατάξεις, πρόσωπα καί ἀξιώματα. Ἀποτελεῖ τό πιό ὑψηλό καθῆκον ὅλων μας ἀπέναντι στόν ἑλληνικό λαό».
Ἀκατανόητο εἶναι πῶς ἀντιλαμβάνεται ἡ Πρόεδρος, ὅτι αὐτό τό «ὑψηλό καθῆκον» μπορεῖ νά συνάδει μέ «ἀξιόποινες πράξεις», ὅπως οἱ τηλεφωνικές ὑποκλοπές.
Πάντως, μία γενική ἐξέγερση τῶν χρηστῶν τοῦ Facebook πυροδότησε ἡ ἀνάρτησις τῆς Προέδρου. Ἡ ἀμεσότης τῶν μέσων κοινωνικῆς δικτυώσεως δέν εἶναι πάντα εὐχάριστες γιά τούς ἀναρτοῦντες, πού ὑφίστανται ἄμεση κριτική. Σέ μικρό χρόνο ὑπῆρξαν ἑκατοντάδες ἀναρτήσεις. Πέρα ἀπό ἐλάχιστες, πού ἐπικροτοῦν τήν Πρόεδρο, ἀσκεῖται σκληρή κριτική, πού ἀρχίζει μέ ἁπλᾶ ἐρωτήματα ὅπως: «Ποιός ὁ λόγος αὐτῆς τῆς ἀνάρτησης, κυρία Πρόεδρε;». Ὑπῆρξαν καί ἀναλυτικοί σχολιασμοί, πού ὑπεισέρχονται σέ νομικά ζητήματα ὅπως: «Ὁ ἀξιότιμος κ. Πρωθυπουργός μέ τό Διάγγελμά του εἰσήγαγε δύο ἐνδιαφέρουσες νέες ἔννοιες, ὡς ἑξῆς: α. τήν ἔννοια: “Νόμιμο, ἀλλά λάθος” καί β. τήν ἔννοια τῆς ἀνάληψης πολιτικῆς εὐθύνης ἀπό μή ἐκλεγμένα πρόσωπα, ἄλλως ἀπό προστηθέντες ἤ βοηθούς ἐκπληρώσεως. Μέ ἐξαιρετικό σεβασμό, οἱ κανόνες, ὡς γνωστόν, διακρίνονται σέ αὐτούς τοῦ δικαίου, τῆς ἠθικῆς, τῆς ἐθιμοτυπίας. Οἱ κανόνες δικαίου δέν διακρίνονται στούς σωστούς καί λάθος».
Ὑπῆρξαν καί λιγώτερο εὐγενικές ἀναρτήσεις ὅπως:
«Μέ τί ὄμορφα λόγια διανθίζεται ἡ ἀντιπροσωπευτική δημοκρατία, ὅσο οἱ θεσμοί της φυλλορροοῦν, ἡ δομή της βασίζεται στήν ψευδαίσθηση τῆς ἐλεύθερης ἐπιλογῆς καί ἡ κομματοκρατία κατατρώει κάθε ἔννοια δικαιοσύνης. Εὐτυχῶς, ἐσᾶς, κ. Πρόεδρε, δέν σᾶς ἐκλέγει ὁ ἑλληνικός λαός».
«Μέ λίγα λόγια, ὁ ἀρχηγός τοῦ ΚΙΝΑΛ ΠΑΣΟΚ εἶναι προδότης; Καί ὁ κ. Δένδιας τό ἴδιο;»
«15.000 ἄτομα ἔτυχαν παρακολούθησης…. Πῶς δικαιολογεῖται αὐτό; Τέτοιοι κίνδυνοι; «Ἐπίσης, δημοσιογράφοι σέ παρακολούθηση, ἐπειδή ἔκαναν δημοσιογραφία… Ἐπίσης, ψέματα ὅτι ζητήθηκαν ἀπό ξένα κράτη παρακολουθήσεις… Δέν βλέπω νά σχολιάζετε καθόλου αὐτά τά στοιχεῖα… Ντρέπομαι ἐγώ πού εἶμαι πολίτης…»
«Τελικά, κυρία Πρόεδρε, ἦταν νόμιμη ἡ πράξη, ὅπως ἀποφάσισε ὁ ἁρμόδιος εἰσαγγελέας, ἤ λάθος, ὅπως μᾶς εἶπε χθές ὁ κύριος πρωθυπουργός; Ἤ μήπως νόμιμο… λάθος, γιά νά ἐμπλουτίσουμε καί τό πολιτικό μας λεξιλόγιο;»
«Ἀφενός ἀργήσατε , ἀφετέρου ἀπό τήν πρώτη παράγραφο δώσατε ἔμφαση στήν ἐξαίρεση, γιά τήν ὁποία μᾶς φλόμωσε καί ὁ πρωθυπουργός. Δηλαδή, μέ λίγο καλύτερα ἑλληνικά ἀπό αὐτά τοῦ Μητσοτάκη, εἴπατε τό ἴδιο πρᾶγμα. Κρῖμα γιά ἀκόμα μία φορά»
«Σέ ποιά “ποιότητα τῆς δημοκρατίας” ἀναφέρεστε, ὅταν ὁ πρωθυπουργός μᾶς μιλᾶ γιά “νόμιμη παρακολούθηση”, πού ὅμως, ἄν τό γνώριζε, δέν θά τήν ἐπέτρεπε; Ἐδῶ ἔχει κονιορτοποιηθεῖ κάθε ἔννοια κράτους δικαίου. Μέ ποιό δικαίωμα, ἄραγε;»
Καί τέλος, ὑπῆρξαν ἄκρως δηκτικά σχόλια ὅπως: «Καλημέρα. Ἔχω πρόθεση νά ψηφίσω τό κόμμα τοῦ κυρίου Ἀνδρουλάκη, γιά αὐτό θά ἤθελα νά μάθω γιά ποιό νόμιμο λόγο ἡ ΕΥΠ παρακολουθοῦσε τόν ἀρχηγό τοῦ ΠΑΣΟΚ, ὥστε νά μήν ψηφίσω ἕναν ἐθνικά ἐπικίνδυνο πρωθυπουργό»!
Νά σημειωθεῖ ὅτι στόν Εὐάγγελο Βενιζέλο ἀπήντησε μέ χθεσινό του ἄρθρο στήν ἱστοσελίδα Protagon.gr ὁ ὑπουργός Ἐπικρατείας, Γιῶργος Γεραπετρίτης, μέ ἐπιχειρηματολογία γιά τίς σταθμίσεις ἀνάλογη μέ τῆς κ. Σακελλαροπούλου. Ὑποστηρίζει ὅτι ἐπί τῇ βάσει τοῦ σκεπτικοῦ τοῦ κ. Βενιζέλου, «ἀποκλείεται ἡ συζήτηση γιά τίς (ἀναγκαῖες) πρόσθετες ἀσφαλιστικές δικλεῖδες, πέρα ἀπό τήν εἰσαγγελική ἔγκριση καί τόν ἔλεγχο τῆς ἁρμόδιας συνταγματικῆς ἀρχῆς». Παραθέτει σειρά νομικῶν ἐπιχειρημάτων, γιά νά ἀναφέρει ὅτι: «Στόν συλλογισμό ἐλλοχεύουν, κατά τήν ἄποψή μου, λογικά καί ἑρμηνευτικά σφάλματα, πού καθιστοῦν τό συμπέρασμα μή ὑποστηρίξιμο.
Πρῶτον, ὑφίσταται ἑρμηνευτικό ἅλμα ἀπό τήν ἐξαίρεση βουλευτῶν ἀπό τήν ὑποχρέωση μαρτυρίας στήν καθ’ ὁλοκληρίαν ἐξαίρεση ἀπό τή νόμιμη ἄρση ἀπορρήτου. Ἡ σύνδεση τῶν δύο εἶναι ἐντελῶς αὐθαίρετη». Καί καταλήγει:
«Ἐάν, ὅπως διατείνεται ὁ κ. Βενιζέλος, δέν ὑπάρχει κἄν νομιμοφάνεια στήν ἄρση ἀπορρήτου ἑνός βουλευτῆ, ἐπειδή αὐτός αὐτονοήτως προστατεύεται συνολικά, εἶναι ἀπορίας ἄξιο πῶς δέν εἶχε μνημονευθεῖ ἡ ἐξαίρεση αὐτή στόν νόμο καί στό σύγγραμμά του. Τό θεσμικό πλαίσιο τῆς νόμιμης ἄρσης ἀπορρήτου θά πρέπει νά βελτιωθεῖ, ἀκολουθῶντας τίς βέλτιστες πρακτικές ἀλλοδαπῶν ἐννόμων τάξεων».
Καυστική ὑπῆρξε ἡ ἀνταπάντησις τοῦ κ. Βενιζέλου: «Μίζερη, ἀδιέξοδη καί μάταιη ἡ κυβερνητική γραμμή. Αὐτή ἡ κατάσταση ἀπαιτεῖ εἰλικρινῆ, θαρραλέα καί ριζική ἀντιμετώπιση. Πραγματική ἀνάληψη εὐθύνης, χωρίς ὑπεκφυγές καί ἀδιέξοδες διακρίσεις μεταξύ “τυπικά ἐπαρκῶν” καί “πολιτικά μή ἀποδεκτῶν” ἐνεργειῶν. Αὐτό ἐπαναφέρει τήν ἄτυχη διάκριση μεταξύ “νόμιμου” καί “ἠθικοῦ”, πού δέν πῆγε καθόλου καλά».
Μ.Η.Τ. 232122