Ἡ προϊοῦσα φθορά τοῦ δημοσίου βίου

ΓΙΑ ΠΡΩΤΗ ΦΟΡΑ φοβᾶμαι ὅτι θά ἔχουμε ἐκλογές τύπου 1985. Φωτός καί σκότους, ὅπως τίς εἶχε ἀποκαλέσει τότε ὁ ἀλήστου μνήμης Κουτσόγιωργας.

Ἐκλογές φανατισμοῦ, μισαλλοδοξίας καί σφοδρότατης κομματικῆς σύγκρουσης. Χρησιμοποιῶ τό ρῆμα «φοβᾶμαι», γιατί οἱ συνέπειες μιᾶς τέτοιας ἀναμέτρησης θά εἶναι ὀλέθριες γιά τήν πολιτική σταθερότητα καί τήν κοινωνική γαλήνη στήν πατρίδα μας, ἀκόμη καί ἄν ἀπό τίς κάλπες προκύψει ὁριακῶς αὐτοδύναμη κυβέρνηση. Οἱ πληγές πού θά ἀνοίξουν, δέν θά κλείσουν. Οὔτε θά ἐπουλωθοῦν. Ἀντιθέτως. Θά μεγαλώσουν. Δεδομένου ὅτι τό 2023 ἔχει προγραμματιστεῖ διπλή ἀναμέτρηση στήν αὐτοδιοίκηση καί τό 2024 εὐρωεκλογές, τό χάσμα καί ὁ διχασμός θά διευρυνθοῦν.

Γιατί φοβᾶμαι ἐκλογές τύπου 1985; Τέσσερεις οἱ αἰτίες:

1. Τό ἐνδεχόμενο τῆς ταυτόχρονης διεξαγωγῆς ἐκλογῶν σέ Ἑλλάδα καί Τουρκία. Ἐπισημαίνουμε τούς κινδύνους ἐδῶ καί τοὐλάχιστον τρεῖς μῆνες, μέ ἀλλεπάλληλα δημοσιεύματά μας.

2. Ἡ κατάσταση πού ἐπικρατεῖ στό ἐσωτερικό τῶν Ἐνόπλων Δυνάμεων καί ὁ ἀντίκτυπός της στό φρόνημα τοῦ στρατεύματος.

3. Τά σκάνδαλα. Ὑποκλοπές, διαφθορά καί ὅ,τι ἄλλο.

4. Ἡ συμπλοκή μεταξύ τῶν θεσμῶν. Ἡ σύγκρουση δικαιοσύνης ἀνεξαρτήτων ἀρχῶν γιά τίς ὑποκλοπές καί ἡ ἐκ τῶν πραγμάτων συμμετοχή τους στόν προεκλογικό ἀγῶνα ὑπέρ τῆς μίας ἤ τῆς ἄλλης ἄποψης, σέ συνδυασμό μέ τήν ἐργαλειοποίησή τους ἀπό τά κόμματα, θά δηλητηριάσουν τήν κούρσα.

Ἐξειδικεύοντας λίγο περισσότερο, ἔχω νά παρατηρήσω τά ἑξῆς: Στά ἑλληνοτουρκικά ὁδηγούμαστε μέ ὅλα τά σενάρια σέ παράλληλες προεκλογικές ἐκστρατεῖες, οἱ ὁποῖες ὑποτίθεται ὅτι θά συσπειρώσουν τά ἐκλογικά σώματα ὑπέρ τῶν κυβερνήσεων Μητσοτάκη καί Ἐρντογάν. Χθές ὁ Πρωθυπουργός ἐπέστρεψε στόν Πρόεδρο Ἐρντογάν τίς κατηγορίες πού τοῦ ἀπηύθυνε γιά τό μεταναστευτικό. Σταδιακά οἱ κερκίδες τοῦ ἐθνικισμοῦ σέ Ἑλλάδα καί Τουρκία γεμίζουν ἀπό θεατές πού παρακολουθοῦν τό μάτς. Καί ὅσο εἶναι «φιλικό», κανένα πρόβλημα. Ἄν τυχόν ὅμως ζήσουμε κάποια «ἀμφισβητούμενη φάση», ἕνα ὑβριδικό θερμό ἐπεισόδιο, καί ἀρχίσουν οἱ ἐξέδρες νά παρακινοῦν τούς προπονητές νά συμπλακοῦν, τότε δέν ξέρω ἄν θά ἀποδειχθεῖ εὐφυής ἐπιλογή ἡ ταυτόχρονη διεξαγωγή τῶν ἐκλογῶν στίς δύο χῶρες. Τά περί ἐγγυήσεων, πού ἀκούω ἀπό τούς συμμάχους, τά ἀκούω βερεσέ, ἄν ὁ Σουλτάνος παίζει τό κεφάλι του.

Πλέον αὐτῶν, σέ συνθῆκες πίεσης καί ἐθνικιστικοῦ χουλιγκανισμοῦ, δέν λαμβάνεις ποτέ τήν σωστή ἀπόφαση. Θυμίζω ὅτι ἡ Ἑλλάς τοῦ Μεταξᾶ ἀπέκρυψε τόν τορπιλλισμό τοῦ «Ἕλλη» ἀπό τούς Ἰταλούς μέχρι νά ἑτοιμαστεῖ νά τούς κατατροπώσει στά βουνά τῆς Βορείου Ἠπείρου τό 1940. Σκέφτεστε τί θά συνέβαινε ἄν ἡ βύθιση γινόταν γνωστή καί ὁ Μεταξᾶς βρισκόταν σέ προεκλογική περίοδο, ἄν δέν ἦταν δικτάτωρ; Δέν θά τοῦ ζητοῦσε τό ἀφιονισμένο πλῆθος νά ἀνταποδώσει;

Ἡ κατάσταση πού ἐπικρατεῖ στό ἐσωτερικό τῶν Ἐνόπλων Δυνάμεων καί ἡ διαπλοκή τους μέ τήν ἐκλογική ἀναμέτρηση εἶναι ἕνα ἀκόμη ἀνησυχητικό γεγονός. Ὁ ἀρχηγός ΓΕΕΘΑ Κωνσταντῖνος Φλῶρος ἐξασφάλισε τήν ἀνανέωση τῆς θητείας του, ἀλλά ἡ πληροφορία ὅτι τόν παρακολουθοῦσε ἡ ΕΥΠ γιά θέμα διαφάνειας, ἔχει τραυματίσει τό κῦρος του. Mετά τίς ἐπιλογές πού ἄρχισαν νά γίνονται χθές στίς ἐτήσιες κρίσεις, ἡ κατάσταση πού ἐπικρατεῖ στό Πολεμικό Ναυτικό εἶναι ἔκρυθμη. Ἡ ἀποστολή πού ἀναλαμβάνει ὁ Σαλαμίνιος νέος ἀρχηγός κύριος Δρυμούσης ἔχει μεγάλο συντελεστή δυσκολίας, ἄν καί ὁ ἴδιος πιστεύει ὅτι μέ «δικαιοσύνη» θά πᾶνε ὅλα καλά. Δεδομένου ὅτι ὁ πῆχυς τῶν ἀπαιτήσεων εἶναι ὑψηλός, τοῦ τό εὐχόμαστε ἀπό καρδιᾶς, καθώς τό τελευταῖο πού χρειάζεται νά ἐπικρατήσει αὐτήν τήν στιγμή στά καρέ τῶν ἀξιωματικῶν, εἶναι ὁ διχασμός.

– Τά σκάνδαλα καί ἡ σκανδαλοθηρία εἶναι ἄλλη μία ἔνδειξη ὅτι θά ζήσουμε νέο 1985. Ἡ Ἀρχή Ἀπορρήτου Ἐπικοινωνιῶν ἀποστέλλει ἐντός τῶν ἡμερῶν στήν Ἐπιτροπή Θεσμῶν τό πόρισμα μέ στοιχεῖα ἀπό παρόχους, μέ τό ὁποῖο ἀποδεικνύεται ὅτι ἡ ΕΥΠ παρακολουθοῦσε τόν ἀρχηγό Φλῶρο, τέσσερα στελέχη τῆς Διεύθυνσης Ἐξοπλισμῶν τοῦ Ὑπουργείου Ἄμυνας καί τόν Ὑπουργό Ἐργασίας Κωστῆ Χατζηδάκη. Ἡ Κυβέρνηση ὡς ἀντιπερισπασμό χρησιμοποιεῖ τήν κατάθεση τῆς Γραμματέως Καλογρίτσα γιά μαῦρο χρῆμα στόν ΣΥΡΙΖΑ καί δέν σκέφτεται τί θά συμβεῖ ἄν κάποιοι ἐπαναφέρουν στήν ἐπικαιρότητα τίς καταθέσεις τῆς γραμματέως τοῦ Διευθύνοντος τῆς Siemens, Μιχάλη Χριστοφοράκου καί τῆς γραμματέως τοῦ πρώην ἀντιπροέδρου καί γενικοῦ διευθυντῆ τῆς Novartis, Κωνσταντίνου Φρουζῆ. Ἄν ἡ σύρραξη γενικευτεῖ μέ τήν ἔνταση τοῦ 1985 καί μέ τά χαρακτηριστικά τοῦ 1989, ἡ ἀπαξίωση τοῦ πολιτικοῦ συστήματος θά γεννήσει νέο ἐξτρεμισμό. Μέ ἄμεσες συνέπειες γιά τήν πολιτική σταθερότητα.

– Ἡ προϊοῦσα φθορά τοῦ δημοσίου βίου πού καθιστᾶ ὀλισθηρό τό ἔδαφος τοῦ ἀνταγωνισμοῦ μεταξύ τῶν πολιτικῶν δυνάμεων, συμπληρώνεται ἀπό τίς συμπλοκές μεταξύ τῶν θεσμῶν σέ θέματα διαφάνειας καί ἑρμηνείας τοῦ νόμου, καθώς καί ἀπό τήν ροπή τῶν συστημικῶν μέσων ἐνημέρωσης πού σκεπάζουν τά πραγματικά ζητήματα. Ἡ ἀποστροφή αὐξάνεται. Ὅπως βλέπουμε νά ἐξελίσσονται τά πράγματα, δέν εἴμαστε αἰσιόδοξοι. Χωρίς κοινωνική συνοχή, δέν μπορεῖ νά ὑπάρξει πολιτική σταθερότητα. Δέν εἶναι θέμα ἀριθμῶν καί ἑδρῶν μόνο τό στοίχημα τῆς χώρας. Ἐάν ἕνα 30% τῶν Ἑλλήνων εἶναι σταθερά ἀπέναντι σέ ὅλο τό σύστημα ὅπως προκύπτει ἀπό τίς δημοσκοπήσεις καί ἄν θά κυβερνήσει τό 36% αὐτοδύναμο κόντρα στό 64%, ἡ πρόβλεψή μας παραμένει ἀμετάβλητος. Κοινωνίες πού δέν ἐξελίσσονται, ἀργά ἤ γρήγορα, στό τέλος σπᾶνε.