ΣΕ ΟΛΟΥΣ ΕΣΑΣ πού ζητᾶτε προγνωστικά μέλλοντος γιά τό πῶς θά πάει ὁ διαλυμένος ΣΥΡΙΖΑ ὑπό τήν ἡγεσία Κασσελάκη, ἄν θά μείνει δεύτερος ἤ θά κατρακυλήσει τρίτος ἤ τέταρτος, προτείνω νά κάνετε μία ἄσκηση.
Νά δεῖτε δύο ὁμιλίες. Ἄν ἔχετε ἀσφαλῶς τό κέφι. Διότι τό νά παρακολουθεῖς ἐκφωνήσεις πολιτικῶν ἀρχηγῶν καί μάλιστα ἀριστερῶν, δέν εἶναι ὅ,τι πιό εὐχάριστο. Ἔχετε νά κάνετε καί ἄλλα καλύτερα πράγματα στήν ζωή σας. Ἐάν τίς δεῖτε ὅμως θά καταλάβετε καλύτερα γιατί ἡ μισή κεντρική ἐπιτροπή τοῦ ΣΥΡΙΖΑ, ἐκπαιδευμένη στά ἀμφιθέατρα τῆς μεταπολιτεύσεως, στούς χρησμούς καί στίς ἀτέλειωτες ὧρες τῶν ἐμβριθῶν ἀναλύσεων, ἔπαθε τό Σάββατο πολιτισμικό σόκ στήν θέα τοῦ μπρουτάλ στήν ρητορεία, αὐταρχικοῦ στήν ὄψη (γυάλιζε τό μάτι του ὅταν χτυποῦσε τό χέρι στό ἀναλόγιο καί φώναζε «τέλος!») καί ἐπιθετικοῦ ἐνώπιόν της Κασσελάκη. Θά ἀντιληφθεῖτε γιατί τό κομματικό ἱερατεῖο τοῦ 3% ἀρνεῖτο πεισματικά ἐπί πολλά χρόνια νά ἀνοίξει πόρτες στούς πασοκογενεῖς καί πάσχιζε πάσῃ θυσίᾳ νά διατηρήσει τά κλειδιά τῆς Κουμουνδούρου ὡς βασικός μέτοχος.
Ποιές εἶναι οἱ δύο προτεινόμενες ὁμιλίες πρός παρακολούθηση καί σύγκριση στό YouTube; Πρόκειται γιά τήν τελευταία ὁμιλία τοῦ Ἀλέξη Τσίπρα στήν Κεντρική Ἐπιτροπή τοῦ Κόμματός του τόν Mάιο καί τήν πρώτη ὁμιλία τοῦ Κασσελάκη στό ἴδιο ὄργανο τόν Νοέμβριο. Τίς χωρίζουν σχεδόν ἕξι μῆνες. Οἱ διαφορές ἐπί τῆς οὐσίας δέν εἶναι χαοτικές, οἱ διαφορές ὅμως στόν τρόπο «ἀπεύθυνσης» κατά τόν νεολογισμό τοῦ ΣΥΡΙΖΑ, χαοτικές.
Ὁ Τσίπρας φορῶντας κάλτσα καί σκαρπίνια μέ τό πουκάμισο μέσα ἀπό τό παντελόνι προσφώνησε τούς συγκεντρωθέντες μέ τήν φράση «σύντροφοι καί συντρόφισσες». Ὁ Κασσελάκης, ἀκάλτσωτος, φορῶντας πανάκριβα παπούτσια μέ ἀγκράφα καί τό πουκάμισο χύμα ἔξω ἀπό τό ἐφαρμοστό παντελόνι, ἀπευθύνθηκε στά «ἀγαπητά μέλη τῆς Κεντρικῆς Ἐπιτροπῆς». Τό «σύντροφοι» βγῆκε μέ δυσκολία. Ὁ Τσίπρας ἐπιτέθηκε στήν ἐσωκομματική ἀντιπολίτευση μέ ὑπαινιγμούς χωρίς νά τήν κατονομάσει. Μίλησε γιά «συμπεριφορές πού κόστισαν πανάκριβα» καί ζήτησε «νά εἴμαστε μεταξύ μας πιό συντροφικοί, πιό ἀλληλέγγυοι καί πιό σοβαροί.» Ἐκλιπαρῶντας νά λείψουν «οἱ ἄστοχες δηλώσεις καί οἱ παλινωδίες.» Ὁ Τραμπικός Κασσελάκης δέν ἦταν εὐγενής. Τούς εἶπε στά μοῦτρα ὅτι ἦταν «πέμπτη φάλαγγα τῆς ΝΔ», μίλησε μέ ἐπώνυμα καί διευθύνσεις (Κατρούγκαλος, Τσακαλῶτος) καί τόνισε ὅτι κάθε φορά πού πήγαινε νά σηκώσει κεφάλι ὁ προκάτοχός του, τόν ροκάνιζαν «μέ δηλώσεις στά ἴδια κανάλια.» Καί ὅταν τόν διέκοψαν τρεῖς φορές μέσα στό πρῶτο πεντάλεπτο –τήν ὥρα πού ἔλεγε μέ ἄλλα λόγια τίς θέσεις Τσίπρα στήν τελευταία Κεντρική Ἐπιτροπή, ἀπάντησε σέ ἕναν-ἕναν ἀπό ὅλους ὅσοι τόν διέκοπταν.
Ὁ Τσίπρας μετά τό πέρας τῆς ὁμιλίας του, τότε, κάθισε καί τούς ἄκουσε, ὁ Κασσελάκης σηκώθηκε καί ἔφυγε. Ὁ Τσίπρας ἔκανε μακρά πολιτική ἀνάλυση τοῦ ἐκλογικοῦ ἀποτελέσματος μέ ὅρους πολιτικούς, οἰκονομικούς καί ἰδεολογικούς, ὁ Κασσελάκης τά κατήγγειλε ὅλα αὐτά συνοπτικῶς μέ τίς λέξεις «σάλτσες» καί «πολιτική τοῦ pummaro». Ὁ Τσίπρας μίλησε γιά τήν εἰκόνα ἑνός «συλλογικοῦ ὑποκειμένου πού δέν εἶχε συνοχή», ὁ Κασσελάκης εἶπε, ἄφοβα, τήν ἀπαγορευμένη λέξη «διάσπαση».
Μέ δύο λόγια, σωστά κατηγορεῖται ὁ νέος ἀρχηγός τοῦ ΣΥΡΙΖΑ γιά τραμπισμό. Ἄν τραμπισμός εἶναι ἡ εὐθύτης, ἡ ταχύτης, ἡ ἀμεσότης, ἡ κατάργηση τῶν ἐνδιάμεσων ἀγγελιοφόρων (ΜΜΕ, κομματικά ἱερατεῖα), πράγματι ὁ Κασσελάκης εἶναι τραμπικός. Πόσῳ μᾶλλον πού πηγαίνει στίς παρελάσεις τίς ὁποῖες ἤθελε νά καταργήσει ὁ Νῖκος Φίλης καί ζητᾶ τήν ἔπαρση τῆς ἑλληνικῆς σημαίας τήν ρίψη τῆς ὁποίας στήν πυρά ἀποποινικοποίησε ὁ ΣΥΡΙΖΑ μέ τόν νόμο Παρασκευόπουλου.
Ἡ τακτική του αὐτή μπορεῖ νά ἀποδώσει κάτι, μπορεῖ καί νά μήν ἀποδώσει τίποτε (τό πιθανώτερο), γιατί στόν ἴδιο λείπουν ἄλλα χαρίσματα. Ὡστόσο ἡ τακτική αὐτή θά ἀλλάξει τόν τρόπο τῆς ἀντιπαραθέσεως, θά ἀλλάξει ἔννοια στήν λέξη «Ἀριστερά» καί, τό κυριώτερο, θά αὐξήσει τήν ἤδη ὑπαρκτή κινητικότητα στό ἐκλογικό σῶμα. Καί τοῦτο, διότι τό πολιτικό σύστημα κατήργησε τήν σκέψη, κατήργησε τίς βραδινές ἐκπομπές διαλόγου καί προβληματισμοῦ, καθιέρωσε τό ρηχό διαδίκτυο ὡς τό γήπεδο τῆς ἀντιπαραθέσεως καί ἔθισε τό ἀκροατήριο στήν περίληψη καί στά συνθήματα, ὄχι στήν ἀνάλυση.
Προσωπικῶς δέν μοῦ ἀρέσει, ἀγαπῶ τήν ἀνάλυση, τήν σκέψη καί τήν ἀνάγνωση, ἀλλά αὐτός εἶναι ὁ νέος κόσμος, πρόχειρος καί βιαστικός. Σοῦ λέει καί πόσο χρόνο θά ξοδέψεις γιά νά διαβάσεις ἕνα κείμενο, μή τυχόν καί χασομερήσεις! Τώρα λοιπόν πού βρίσκεται ἕνας παίκτης πού ἀξιοποιεῖ τό στρωμένο γήπεδο τῶν νέων media καί παίζει μέ τήν ταχύτητα καί τίς λέξεις τους, ἀλλάζουν σταδιακά οἱ κανόνες. Ἐπειδή ὁ Πρόεδρος τοῦ ΣΥΡΙΖΑ προέρχεται ἀπό ἄλλη πολιτική κουλτούρα (ἀποφάσεις ἀμέσως) καί προσγειώθηκε σέ ἄλλη κουλτούρα (ἀναλύσεις εἰς τό διηνεκές), τό πιθανώτερο εἶναι ὅτι δέν θά καταφέρει μέχρι τίς ἑπόμενες εὐρωεκλογές νά μετατρέψει τήν εὐρεῖα ἀναγνωρισιμότητα –τό ὄνομά του εἶναι σέ ὅλες τίς παρέες, κυρίως ἀρνητικά– σέ ψῆφο. Ξέρει τί νά πεῖ, ἀλλά δέν ξέρει τί βάρος, πόση ἱστορία, πόσος διχασμός καί πόσο αἷμα ἔχει τρέξει κάτω ἀπό κάθε λέξη του. Μέ τόν νεοϋορκέζικο τρόπο πού προφέρει τίς ἑλληνικές λέξεις, τούς ἀλλάζει τήν ἐθνικότητα. Μέ τόν δέ ἀτημέλητο τρόπο πού ντύνεται, φτηναίνει τό ἀξίωμά του.
Ὡστόσο, ὀφείλει νά διερευνήσει κανείς δύο πράγματα, πρίν τόν καταδικάσει τελεσιδίκως.
Πρῶτον, τί σχέση ἔχει τό 17% τῶν Ἑλλήνων πού ψήφισαν ΣΥΡΙΖΑ μέ τόν ἀστό Τσακαλῶτο πού ἔφυγε καί ἔλαβε οὔτε 10.000 ἀπό τίς 150.000 ψήφους στήν ἀναμέτρηση; Τί σχέση ἔχει τό 17% μέ τό 3% τοῦ στενοῦ πυρῆνα;
Δεύτερον, καί σοβαρότερο: Μπορεῖ νά σωθεῖ ἀπό ἀπόψεως ποσοστῶν ὁ ΣΥΡΙΖΑ καί νά διατηρηθεῖ στήν δεύτερη θέση προσελκύοντας νέα «ἀντισυστημική», «ἀκροδεξιά» καί «alt right» πελατεία;
Ἐδῶ ἔχουμε δύο δεδομένα. Οἱ πολῖτες ἔστειλαν τούς «Σπαρτιᾶτες» καί τήν Ζωή στήν Βουλή γιά νά ταράξουν τό πολιτικό σύστημα καί νά τό κάνουν ἄνω-κάτω. Τό μόνο πού ἔγινε ἕως τώρα ἄνω-κάτω εἶναι τά ἴδια τά κόμματα αὐτά στά ἐσωτερικό τους. Ἡ «ψεκασμένη» ψῆφος, σύμφωνα μέ τίς μετρήσεις πού ἔχει ἡ Κυβέρνηση στήν διάθεσή της, ἀνέρχεται συνολικά στό 30% τοῦ ἐκλογικοῦ σώματος στό σύνολο. Ἐρώτημα: Τί γίνεται ἄν ὁ τραμπικός Κασσελάκης σέ ἐποχή πού ὁ Τράμπ εἶναι στά πάνω του ἀρχίζει νά ἁλιεύει ψήφους καί σέ αὐτά τά ἀντισυστημικά κοινά; Μήπως ἡ φράση «alt right» ἀκροδεξιά πολιτική τῆς Ἀχτσιόγλου δέν εἶναι ἀκριβῶς κατηγορία ἀλλά διαβατήριο ἐπαφῆς μέ οἰκονομικά ἀδύναμους συμπολῖτες κατωτέρων τάξεων; Θά δείξει. Μήν ξεχνᾶμε ὅτι ἄνοιγμα στούς «Σπαρτιᾶτες» ἔκανε προεκλογικῶς ἄκαιρα καί ὁ Τσίπρας.
Καταληκτικώς: Ὁ Κασσελάκης λειτουργεῖ ὡς ταῦρος ἐν ὑαλοπωλείῳ, μέ στόχο μιά πολυσυλλεκτική ἀριστερά σέ μιά χώρα τήν ἱστορία καί τήν πολιτική ἀτμόσφαιρα τῆς ὁποίας δέν γνωρίζει.
Ἀπευθύνεται ὅμως σέ ἕνα κοινό πού ἐκπαιδεύτηκε νά διαμορφώνει ἄποψη μέ συγκεκριμένα νέα ἐργαλεῖα. Τό πιθανώτερο εἶναι ὅτι θά ἔχει τήν τύχη ἐκείνων πού πέφτουν μέ ὁρμή πάνω σέ μιά τζαμαρία γιά νά τήν ρίξει. Θά τά καταφέρει, θά τήν γκρεμίσει, ἀλλά θά πληγωθεῖ ἀνεπανόρθωτα. Καί μέσα ἀπό τήν τρῦπα πού ἄνοιξε στήν τζαμαρία, θά περάσει ὁ ἑπόμενος.
Τό πρόβλημα τῆς χώρας εἶναι ὅτι ἔχει σήμερα μόνο συστημικά κόμματα. Τό πρόβλημα τοῦ ΣΥΡΙΖΑ εἶναι πώς ἦταν ἀντισυστημικός τόν καιρό πού ἔπρεπε νά εἶναι συστημικός, καί αὐτό μᾶς κόστισε κλειστές τράπεζες καί ἕνα τρίτο μνημόνιο. Ἀντιθέτως τόν καιρό πού ἔπρεπε νά εἶναι ἀντισυστημικός μετεξελίχθηκε σέ πιό συστημικός ἀπό τό σύστημα. Γι’ αὐτό καί συνετρίβη. Τό ζήτημα αὐτό, μετά καί τήν «ἀντισυστημική» ἐκλογή Κασσελάκη (σέ συνδυασμό μέ ἄλλες ἀντισυστημικές ἐκλογές στίς δημοτικές ἐκλογές), τίθεται πλέον σέ νέα βάση. Καί ἀφορᾶ ὅλες τίς πολιτικές δυνάμεις. Ὄχι μόνο τήν Ἀριστερά. Αὐτή τό ἄνοιξε κατά λάθος. Ἀπό ἀπελπισία.