Η ΑΝΑΦΟΡΑ τοῦ Προέδρου τοῦ ΣΥΡΙΖΑ Στέφανου Κασσελάκη στό περίφημο μαξιλάρι τῶν 37 δισ. εὐρώ, ἀπό τά ὁποῖα οὐδείς γνωρίζει πόσα ἔχουν ἀπομείνει σήμερα, ἄνοιξε πληγές στήν Ἀριστερά.
Ἀναγνώστηκε ὡς αἰχμή ἐναντίον καί τοῦ τέως Πρωθυπουργοῦ Ἀλέξη Τσίπρα, ἐνῷ κατά βάση στόχευε τόν Εὐκλείδη Τσακαλῶτο. Ὅλοι θυμόμαστε τό μούδιασμα πού ἐπικράτησε στό ἐσωτερικό τῆς Ἀριστερᾶς, ὅταν ἡ πρώτη κίνηση πού ἔκανε ὡς Πρωθυπουργός ὁ Κυριάκος Μητσοτάκης, τόν Αὔγουστο τοῦ 2019, ἦταν νά μειώσει τόν ΕΝΦΙΑ κατά 10% κάνοντας χρήση τοῦ «μαξιλαριοῦ». Τό περιβάλλον τοῦ κυρίου Τσίπρα σχολίαζε ἀρνητικά τότε τά βέτο πού ἔθετε ὁ Τσακαλῶτος στόν Πρωθυπουργό του, ὅταν ἐκεῖνος τοῦ ζητοῦσε νά ἐλαφρύνει λίγο πρίν ἀπό τίς ἐκλογές τούς φόρους τῆς μεσαίας τάξεως τήν ὁποία εἶχε τσακίσει. Ὁ «μεταρρυθμιστής» προτεστάντης, πού ἀκόμη καί προχθές τό βράδυ στό Attica TV ξιφουλκοῦσε ὑπέρ τῆς ἄγριας φορολογήσεως τῶν ἐλευθέρων ἐπαγγελματιῶν, εἶχε στυλώσει τά πόδια: «Ὄχι»!
Στήν πραγματικότητα τό «μαξιλάρι» ἦταν ἕνα ἀπό τά πολλά ἐνέχυρα πού χρηματοδότησε ὁ ἑλληνικός λαός ἀπό τό ὑστέρημά του γιά νά ἀποπληρώνεται τό ἑλληνικό χρέος. Kατ’ ἀπαίτησιν τῶν δανειστῶν. Δέν ἦταν τό μοναδικό. Ὁ ΣΥΡΙΖΑ ἔκανε πράγματι σπουδαία δουλειά γιά λογαριασμό τῶν ξένων (ἐπί τῶν ἡμερῶν του ὑπῆρξε ἐμβάθυνση τῆς ἀποικιοκρατίας) καί πράγματι πρέπει νά γραφτεῖ στήν ἱστορία γιά τίς ὑπογραφές πού ἔβαλε, ὥστε νά ἐγγυηθεῖ τό ἑλληνικό χρέος. Τό ἐγγυήθηκε, ὁδηγῶντας τά πράγματα σέ τέτοιο ἀδιέξοδο, ὥστε ἀνάγκασε τό ἑλληνικό κοινοβούλιο νά ψηφίσει τό τρίτο μνημόνιο μέ μία ἐκπληκτική πλειοψηφία πού ξεπερνοῦσε κατά πολύ τίς 180 ψήφους πού ἀπαιτεῖ τό Σύνταγμα γιά τήν ἔγκριση συνθηκῶν πού ἀπομειώνουν τήν ἐθνική κυριαρχία!
Τό ἐγγυήθηκε, μέ τήν δέσμευση καί ἐκχώρηση τοῦ συνόλου τῆς δημόσιας περιουσίας στό ὑπερ-Ταμεῖο γιά σχεδόν ἕναν αἰῶνα. Ἔτσι ὥστε ἄν «φαλιρίσει» ποτέ στό μέλλον τό ἑλληνικό Κράτος, οἱ δανειστές νά πάρουν πίσω τά λεφτά τους σέ ἐμπράγματες ἀξίες κινητῶν καί ἀκινήτων τῶν ΔΕΚΟ καί τῶν Ὑπουργείων. Τό ἐγγυήθηκε, μέ τήν παράδοση τῶν τραπεζῶν σέ ξένες διοικήσεις μέσῳ τοῦ ΤΧΣ καί μέ τήν συνέχεια τῆς ὀδυνηρῆς ἀνακεφαλαιοποιήσεως πού ἄρχισε ἐπί Παπαδήμου. Εἰς τρόπον, ὥστε νά δανείσει τό ἑλληνικό δημόσιο τίς τράπεζες μέ 43 δισ. εὐρώ γιά νά λάβει πίσω, τώρα πού γίνεται ἡ ἀποεπένδυση τοῦ ΤΧΣ, μόλις 3! Τά ὑπόλοιπα, τά χρωστάει. Δέν καταλαβαίνω λοιπόν γιατί ὁρισμένα μέλη τῆς τότε κυβερνήσεως, τά ὁποῖα ἀντικρίζαμε, ἀκόμη καί μέρα μεσημέρι, λιάδα στό μεθύσι σέ μπάρ πέριξ τῆς πλατείας Κολοκοτρώνη καί τῆς Ζαλοκώστα, ἀντιδροῦν πού ὁ νέος ἀρχηγός τοῦ ΣΥΡΙΖΑ δέν θέλει νά ἀναγνωρίσει αὐτήν τήν κληρονομιά. Ἡ ἀποποίησή της εἶναι ἡ μόνη ἐπιλογή πού διαθέτει γιά νά μπορέσει νά ἀποκτήσει στοιχειώδη ἐπαφή μέ τά κοινά, πού τσάκισε ὁ κύριος Τσακαλῶτος κατά τήν διάρκεια τῆς ὑπουργίας του.
Ἡ θητεία τοῦ συγκεκριμένου Ὑπουργοῦ στό Ὑπουργεῖο Οἰκονομικῶν ἔχει πράγματι ἱστορική ἀξία: Ὁ ΣΥΡΙΖΑ ἐφάρμοσε μνημόνιο χωρίς πεζοδρόμιο! Ἡ χαρά τῶν δανειστῶν. Μέλος τῆς διαπραγματευτικῆς ὁμάδος ἐκείνης τῆς ἐποχῆς μοῦ ἔχει διηγηθεῖ τήν προκλητική ἀδιαφορία πού ἔδειξε ὁ Ὑπουργός Οἰκονομικῶν, ὅταν οἱ συνεργάτες του τόν ἐνημέρωσαν ὅτι μποροῦσε νά γλυτώσει τίς συντάξεις χηρείας. Ἔξω ἀπό τό Χίλτον τοῦ τό εἶπαν. Δικοί του ἄνθρωποι. Καί ἀντί ἀπαντήσεως, ἔβαλε τό σακκίδιο στήν πλάτη, μπῆκε στό ὑπουργικό αὐτοκίνητο καί ἔφυγε. Μέλος τῆς διαπραγματευτικῆς ὁμάδας μέ ἐνημέρωσε τότε ὅτι ἄλλος Ὑπουργός ἀπέβαλε στενό/στενή συνεργάτη του τότε ἀπό τίς διαπραγματεύσεις (μέ πρωταγωνιστικό ρόλο στίς σημερινές ἐσωκομματικές ἐξελίξεις στήν Ἀριστερά), γιατί ὅσο παρέμενε σέ αὐτές ὑπερακόντιζε καί αὐτήν τήν τρόικα σέ προτάσεις συρρικνώσεως κοινωνικῶν δικαιωμάτων!
Τό ἔχω ξαναγράψει καί τό ξαναγράφω: Μέ τήν ἄνεση κάποιου πού δέχθηκε σφοδρή ἐπίθεση ἀπό τόν νέο Πρόεδρο τοῦ ΣΥΡΙΖΑ γιά ἀποκαλύψεις πού ἔκανε γιά τό πολιτικό του παρελθόν στίς ΗΠΑ (… μᾶς κατηγόρησε ὅτι ἐκτελοῦμε συμβόλαιο ἐναντίον του! –ναί, στό ὄνομα τῶν ἀναγνωστῶν μας), μέ τήν ἄνεση κάποιου πού κατήγγειλε μέ ἔνταση τό πρότυπο οἰκογένειας πού μᾶς λανσάρει, καί μέ τήν ἄνεση κάποιου πού θά συγκρουστεῖ μαζί του καί πάλι ὅταν προκύψει θέμα, θέλω νά ρωτήσω: Γιατί νά φορτωθεῖ ἕνας νέος πολιτικός ἀρχηγός μιά «κληρονομιά» πού διέλυσε ἕναν λαό, γιά νά εἶναι γεμᾶτα τά ταμεῖα πρός ὄφελος τῶν δανειστῶν; Τό 30% τοῦ ΑΕΠ μας χάσαμε συνολικά σέ ὅλα τά μνημόνια –οὔτε σέ πόλεμο δέν χάνεται τόσο ΑΕΠ!
Στήν πραγματικότητα, ἡ αἱρετική αὐτή θέση τοῦ ἀρχηγοῦ τοῦ ΣΥΡΙΖΑ γιά τό «μαξιλάρι» τοῦ Τσακαλώτου, σέ συνδυασμό μέ αὐτά πού εἶπε τίς προάλλες γιά τίς σπατάλες δισεκατομμυρίων εὐρώ ἐπί Σημίτη, εἶναι μίας πρώτης τάξεως ἀφορμή γιά νά ἀρχίσει ἡ συζήτηση γιά τήν συμπλήρωση πενῆντα ἐτῶν ἀπό τήν μεταπολίτευση. Ποτέ δέν ἔβλαψε ὁ πρόωρος ἀναστοχασμός. Τώρα πού βλέπουμε τά πράγματα μακριά ἀπό φορτίσεις, προκαταλήψεις καί ἐντάσεις, γίνεται καθαρό ὅτι ἡ Ἑλλάς ἐξώκειλε, γιατί ὁ Σημίτης ἔκρυψε τά χρέη τῶν κυβερνήσεων τοῦ ΠΑΣΟΚ μέ τά swap τῆς Goldman Sachs πού ἄρχισαν νά σκᾶνε μαζί μέ τίς πληρωμές τῶν ἐξοπλισμῶν πού παρήγγειλε στούς φίλους του τούς Γερμανούς ἀργότερα. Ἡ Ἑλλάς ἐξώκειλε, γιατί ἡ σκληρή ἰσοτιμία ἐντάξεως στήν ΟΝΕ διέλυσε τήν ἀνταγωνιστικότητά της. Τώρα πού βλέπουμε τά πράγματα ἀπό μακριά, καταλαβαίνουμε ὅτι λίγες, πολύ λίγες μεταρρυθμίσεις ἔκαναν οἱ δανειστές μέ τά μνημόνια. Δεκάρα τσακιστή δέν ἔδιναν γιά ἐμᾶς, νά πάρουν τά λεφτά τους πίσω καί νά φύγουν ἤθελαν!
Ἡ ἑλληνική οἰκονομία δέν ἄλλαξε στό παραμικρό. Παρέμεινε οἰκονομία ὑπηρεσιῶν, πού βασίζεται στήν κατανάλωση, τό ὁμολογοῦν καί διεθνεῖς ἔρευνες. Τά μνημόνια δέν εἶχαν ὡς στόχο τίς μεταρρυθμίσεις, ἀλλά, πρῶτον, τήν ἀποπληρωμή τοῦ χρέους τῶν εὐρωπαϊκῶν τραπεζῶν τοῦ βορρᾶ καί, δεύτερον, τήν ἁρπαγή τῶν πετραδιῶν τοῦ στέμματος τῆς ἑλληνικῆς οἰκονομίας: τοῦ δικτύου τῶν τραπεζῶν μας στά Βαλκάνια καί στήν τέως ΕΣΣΔ, τῶν ἀεροδρομίων μας, τῶν λιμανιῶν μας, τῶν σιδηροδρόμων μας. Ὁτιδήποτε εἶχε ἀξία. Ἦταν ἐν πολλοῖς μία χυδαία προσπάθεια ἁρπαγῆς τοῦ πλούτου ἑνός λαοῦ γιά τήν ὁποία Γερμανοί καί Κοινοτικοί ντρέπονται ἀναδρομικά τόσο πολύ, πού στήν σειρά μᾶς ζήτησαν συγγνώμη. Ἀπό τόν Γιοῦνκερ, τόν Βίζερ, τόν Τόμσεν καί τόν Ντάισσελμπλουμ ἕως τήν Μέρκελ, τήν Λαγκάρντ καί τόν Σώυμπλε. Νά, λοιπόν, γιατί κάποιοι στόν ΣΥΡΙΖΑ χάνουν τόν ὕπνο τους ὅταν ἀρχίζει ἡ συζήτηση γιά τό «μαξιλάρι». Γιατί ἀποκαλύπτεται ὅτι μέ τήν ἀνάληψη τοῦ Ὑπουργείου Οἰκονομικῶν (μετά τήν ἧττα τῆς ΝΔ τόν Σεπτέμβριο τοῦ 2015 καί μετά τήν ἀποχώρηση τῶν Στουρνάρα-Χαρδούβελη), ἔγινε, ἁπλῶς, ἀλλαγή φρουρᾶς.
Μ.Η.Τ. 232122