Διακομματική κραυγή ἀγωνίας γιά τήν βιομηχανία μας

ΚΑΠΟΤΕ ἔλεγαν πώς εἶναι ζήτημα κύρους γιά μιά χώρα νά ἔχει δική της ἀμυντική βιομηχανία μέ αὐτόνομη παραγωγή πολεμικοῦ ὑλικοῦ.

Εἰδικῶς γιά τήν Ἑλλάδα, στήν γεωγραφική θέση στήν ὁποία εὑρίσκεται, ἡ ὕπαρξις ἀξιόπιστης ἀμυντικῆς βιομηχανίας εἶναι ζήτημα ἐθνικῆς ἐπιβιώσεως. Τό ἔχουμε ἀναδείξει αὐτό κατ’ ἐπανάληψιν καί ἔχουμε ἐπικρίνει τήν ἀδράνεια, ὅπως καί τίς ὀλιγωρίες πού τά τελευταῖα χρόνια ἔχουν ὁδηγήσει σέ συρρίκνωση τήν δυνατότητα τῆς χώρας νά παρέχει στίς Ἔνοπλες Δυνάμεις της στοιχειώδη ὑποστήριξη, μέ ἀποτέλεσμα νά ἐξαρτῶνται ἀπό βιομηχανίες τοῦ ἐξωτερικοῦ.

• Τοῦ Εὐθ. Π. Πέτρου

Δέν μπορεῖ ἀπό τήν μία νά γίνονται ἐξαγγελίες γιά τήν δημιουργία κέντρων καινοτομίας καί τήν ἴδια στιγμή νά ἀπεμπολεῖται ἡ δυνατότης παραγωγῆς ἁπλῶν πυρομαχικῶν, δυνατότης τήν ὁποία διατηροῦσε «σάν κόρη ὀφθαλμοῦ» τό ἑλληνικό Κράτος, ἀπό τῆς ἱδρύσεώς του μέχρι σήμερα.

Δέν μπορεῖ ἀπό τήν μία νά ἐξαγγέλλεται ἡ δημιουργία «θόλου» ἀεραμύνης στά πρότυπα τοῦ Iron Dome τοῦ Ἰσραήλ καί τήν ἴδια στιγμή νά διαπιστώνεται ἀδυναμία συντηρήσεως τῶν μεταφορικῶν ἀεροπλάνων C-130, τά περισσότερα ἀπό τά ὁποῖα παραμένουν καθηλωμένα, παρ’ ὅτι πρό ἔτους ὁ ἴδιος ὁ Πρωθυπουργός ἐζήτησε ἄμεσες λύσεις γιά τό πρόβλημα. Δυστυχῶς ὅμως τά πράγματα βαίνουν ἐπί τά χείρω.

Ὅσον ἀφορᾶ στά Ἑλληνικά Ἀμυντικά Συστήματα (πρώην ΕΒΟ-ΠΥΡΚΑΛ), ἀφοῦ δύο φορές ἀνεβλήθη τό διοικητικό συμβούλιο πού θά ἠσχολεῖτο μέ τήν ἔνταξη τῆς ἑταιρείας σέ κοινοπραξία μέ οἶκο ἀπό τήν Σλοβακία, ἐσπευσμένα τό Ὑπουργεῖο Οἰκονομικῶν προκηρύσσει διαγωνισμό γιά τήν… ἀνέγερση ἀποθηκῶν στίς ὁποῖες θά «κλειδωθοῦν» οἱ ἐργαλειομηχανές τῶν ἐργοστασίων τοῦ Ὑμηττοῦ. Θά διατεθοῦν ἑπτά ἑκατομμύρια εὐρώ, προκειμένου ὁ ἐξοπλισμός αὐτός νά ἀποθηκευθεῖ καί νά μήν ξαναχρησιμοποιηθεῖ. Αὐτό κάποιοι τό ὀνομάζουν ἀνάπτυξη!

Κραυγή ἀγωνίας γιά τό μέλλον τῆς βιομηχανίας μας ἔρχεται μέ ἀνοικτή ἐπιστολή 29 παλαιῶν στελεχῶν τῶν ΕΑΣ, τά ὁποῖα σημειωτέον προέρχονται ἀπό διαφορετικούς πολιτικούς χώρους. Ἀνήκουν σέ διαφορετικά κόμματα, ἀλλά τούς ἑνώνει ὁ κοινός σκοπός τῆς σωτηρίας μιᾶς βιομηχανίας πού κάποτε ἦταν «ἀτμομηχανή» πραγματικῆς ἀναπτύξεως. Ἀνάμεσά τους ὁ Θεόφιλος Βασιλείου, πρόεδρος καί μετά διευθύνων σύμβουλος τῶν ΕΑΣ ἐπί κυβερνήσεως ΣΥΡΙΖΑ/ΑΝΕΛ, ὁ Ἰωάννης Πατσόγιαννης, πρόεδρος τῶν ΕΑΣ ἐπί κυβερνήσεως Κώστα Καραμανλῆ, ὁ Λάζαρος Λαζαρίδης, διευθύνων σύμβουλος ἐπί κυβερνήσεως Σημίτη, καί ὁ Παναγιώτης Μοσχολιός, ἐπί σειράν ἐτῶν γενικός διευθυντής τῶν ΕΑΣ καί διευθύνων σύμβουλος ἐπί κυβερνήσεως ΠΑΣΟΚ. Τονίζουν ὅτι: «Ὑπογράφουμε τήν ἐπιστολή ἀγόμενοι ἀπό ἀγωνία καί ἐνδιαφέρον γιά μιά ἑταιρία μέ ἱστορική προσφορά ἀλλά καί διαχρονικά προβλήματα». Καί συνοψίζουν τήν τρέχουσα κατάσταση ὑπογραμμίζοντας:

«Ἐπιτρέψτε μας νά ἐπισημάνουμε μέ στεντόρεια φωνή τά ἀκόλουθα:

Οἱ ἀνακοινώσεις τοῦ κ. Πρωθυπουργοῦ γιά τήν μετεγκατάσταση τοῦ ἐργοστασίου τοῦ Ὑμηττοῦ τόν Ἀπρίλιο τοῦ 2021 ὡς καί οἱ συνακόλουθες διευκρινήσεις τοῦ κ. Ὑπ. Ἐθν. Οἰκονομίας κ. Σταϊκούρα ὅτι χῶρος ὑποδοχῆς θά εἶναι τό Λαύριο, ἦταν ἀπό πάσης ἀπόψεως ἀποδεκτές καί ἐπέτρεπαν αἰσιοδοξία λόγῳ τῶν οἰκονομιῶν κλίμακας καί τῆς ὑλοποιήσεως ἑνός στρατηγικοῦ σχεδίου ἀναπτύξεως μέ συμμετοχή ἤ ὄχι στρατηγικοῦ ἐπενδυτῆ.

Πρόσθετη αἰσιοδοξία γιά τήν ἐξυγίανση τῆς ἑταιρίας δημιούργησαν οἱ διεθνεῖς ἐξελίξεις μέ τήν σημαντική αὔξηση τῆς διεθνοῦς ζητήσεως πού συνοδεύτηκε μέ ὕψωση τιμῶν γιά πυρομαχικά πού ἔχουν παραχθεῖ σέ μεγάλες ποσότητες ἀπό τά Ε.Α.Σ.

Ἐπί πλέον οἱ πρωτοβουλίες τῆς Ε.Ε. μέ τήν ἀπόφαση τοῦ A.S.A.P. καί στήν συνέχεια μέ τίς ἐξαγγελίες γιά τήν ἀμυντική πολιτική διαμόρφωσαν ἔτι περισσότερο εὐνοϊκό πλαίσιο γιά τήν ἀνάκαμψη τῆς ἑταιρίας.

Ὅμως παραδόξως ἐλήφθησαν ἀποφάσεις ἀφ’ ἑνός μέν ἀποθηκεύσεως γραμμῶν παραγωγῆς δηλαδή αὐτῶν ἀκριβῶς πού παράγουν τά πυρομαχικά γιά τά ὁποῖα ὑπάρχει μεγάλη ζήτηση καί ἀφ’ ἑτέρου ἀποφάσεις διχοτόμησης τοῦ ἐργοστασίου παραγωγῆς μικρῶν διαμετρημάτων προκειμένου νά “χωρέσει” σέ χῶρο τοῦ ἐργοστασίου τῆς Μάνδρας. Μέ τίς ἀποφάσεις πού δρομολογοῦνται ἐξαιρεῖται ἡ βασική “δύναμις πυρός” στήν αὐτόνομη παραγωγή πλήρους πυρομαχικοῦ πυροβολικοῦ μέ τήν πολλαπλάσια προστιθέμενη ἀξία πού ἐξασφαλίζει ἡ παραγωγή τῶν μεταλλικῶν μερῶν στό ἐργοστάσιο τοῦ Ὀβιδουργείου τό ὁποῖο προφανῶς πρέπει νά συμπεριληφθεῖ στίς πρός μετεγκατάσταση λειτουργοῦσες δραστηριότητες. Χάνεται μέ τόν τρόπο αὐτόν κάτι πού ἐπί δεκαετίες ἀποτελοῦσε δεδομένο γιά τήν Ἐθνική μας Ἀμυντική Βιομηχανία, δηλαδή ἡ αὐτοδύναμη παραγωγή πλήρους πυρομαχικοῦ ὅλων τῶν διαμετρημάτων. Ἐπί πλέον μετά λύπης μας διαπιστώνουμε ὅτι ἀγνοεῖται ἡ ἑταιρεία μας ἀπό προγράμματα παραγωγῆς φορητοῦ ὁπλισμοῦ καί δέν ἀξιοποιεῖται ἡ ἐμπειρία της στή συναρμολόγηση, συντήρηση, ὁλοκλήρωση καί τεχνική ὑποστήριξη ὁπλικῶν Συστημάτων.
Ἀξιότιμοι Κύριοι,

Οἱ ἀποφάσεις ἀποθηκεύσεως τῶν γραμμῶν παραγωγῆς μεγάλων καί μεσαίων διαμετρημάτων ὡς καί ἡ διχοτόμηση τοῦ ἐργοστασίου παραγωγῆς μικρῶν διαμετρημάτων ἐπιτρέψτε μας νά ἐπισημάνουμε ὅτι εἶναι σοβαρό λάθος. Πιστεύουμε ὅτι ἡ ἡγεσία τῆς Κυβερνήσεως θά ἀποτρέψει τήν ὑλοποίηση αὐτῶν τῶν λανθασμένων ἀποφάσεων, ἀπόρροια κακῶν καί ἐπιζήμιων εἰσηγήσεων συμβούλων».

Δέν ἔχουμε νά προσθέσουμε τίποτε ἀπό τήν πλευρά μας, παρά μόνον ὅτι ἡ ἐπιστολή αὐτή περιγράφει τά προβλήματα μέ ὕφος τεχνοκρατικό καί μέ ψυχραιμία. Ἐλπίζουμε νά εἰσακουσθεῖ.