16.000 εὐρώ ἀπό κάθε ἀγρότη, τό σύνολον 50 ἑκ. εὐρώ ζητεῖ ἡ Κυβέρνησις ὡς ἐπιστροφή λόγῳ λάθους τοῦ ΟΠΕΚΕΠΕ – Κατά τά λοιπά, τό χρέος …μειώνεται, ἡ ἀνάπτυξις ἀνθίζει – Τσουχτερό καί τό «τέλος ἀνθεκτικότητος»
ΕΠΑΝΩ ἀπό 2,5 δισ. εὐρώ φορολογικά ἔσοδα ἀναμένεται νά φέρει στά δημόσια ταμεῖα τό 2025 ἡ ἀκρίβεια πού θά συνεχίσει νά πλήττει τά νοικοκυριά πού συνεχῶς ἐπιβαρύνονται μέ εἰσπρακτικά μέτρα πού ἐπιβάλλει τό Κράτος. Σέ μικρότερο βαθμό, πρόσθετα ἔσοδα θά φέρει ἡ θρυλουμένη ἀνάπτυξις τῆς οἰκονομίας σέ ἕνα ἀβέβαιο διεθνές περιβάλλον. Αὐτά προβλέπει τό προσχέδιο τοῦ προϋπολογισμοῦ, τό ὁποῖο κατετέθη χθές στήν Βουλή. Ἡ μεγάλη ὑπέρβασις στά φορολογικά ἔσοδα στήν ὁποία ἐπενδύει ἡ Κυβέρνησις ὀφείλεται κατά κύριο λόγο στήν ἔμμεση φορολογία μέσῳ τοῦ ΦΠΑ καί τῶν ΕΦΚ, πού μπορεῖ νά στηρίζει τήν καλή εἰκόνα τοῦ προϋπολογισμοῦ τό 2025, ἐξακολουθεῖ ὅμως νά ἀφαιρεῖ χρήματα ἀπό τίς τσέπες τῶν πολιτῶν, οἱ ὁποῖοι πλήττονται ἀπό τήν συνεχιζόμενη ἀκρίβεια. Ὅπως ἀποδεικνύεται περίτρανα, ἡ ἀκρίβεια τρέφει τούς φόρους τοῦ κράτους, ἀλλά ἀδειάζει τίς τσέπες τῶν Ἑλλήνων πολιτῶν. Μόνο τά ἔσοδα ἀπό ΦΠΑ θά εἶναι ηὐξημένα κατά 1,2 δισ. εὐρώ, ἐνῷ 878 ἑκατομμύρια πάνω θά εἶναι ὁ φόρος εἰσοδήματος.
Ὅπως ἀποδεικνύεται περίτρανα, αὐτοί πού θά βάλουν βαθιά τό χέρι στήν τσέπη καταβάλλοντας μεγαλύτερους φόρους εἶναι οἱ καταναλωτές λόγῳ τῶν ἀνατιμήσεων καί τά νοικοκυριά πού θά πληρώσουν ὑψηλότερο φόρο εἰσοδήματος. Μάλιστα, τά πρόσθετα φορολογικά ἔσοδα ὑπολογίζονται παρά τίς μειώσεις φόρων, ὅπως ἡ κατάργησις τοῦ τέλους ἐπιτηδεύματος καί ἡ μείωσις τοῦ ΕΝΦΙΑ γιά τήν ἀσφάλιση ἀκινήτων καί τά κίνητρα γιά συγχωνεύσεις.
Τό προσχέδιο τοῦ προϋπολογισμοῦ προβλέπει ὅτι συνολικῶς οἱ φορολογικές εἰσπράξεις θά διαμορφωθοῦν στά 68,2 δισ. εὐρώ, ηὐξημένες κατά 2,474 δισ. εὐρώ ἤ 3,7% ἔναντι τοῦ 2024. Τά ἔσοδα ἀπό φόρους ἐπί ἀγαθῶν καί ὑπηρεσιῶν προβλέπεται νά ἀνέλθουν στό ποσόν τῶν 37.798 δισ. εὐρώ, ηὐξημένα κατά 1.528 δισ. εὐρώ ἤ 4,2% ἔναντι τοῦ 2024. Τά ἔσοδα ἀπό ΦΠΑ ἀναμένεται νά ἀνέλθουν στό ποσόν τῶν 26.508 δισ. εὐρώ, ηὐξημένα κατά 1.254 δισ. εὐρώ ἔναντι τοῦ 2024, καί οἱ Εἰδικοί Φόροι Καταναλώσεως προβλέπονται στό ποσόν τῶν 7.239 δισ. εὐρώ καί εἶναι ηὐξημένοι κατά 47 ἑκατ. εὐρώ ἔναντι τοῦ 2024. Ὁ φόρος εἰσοδήματος φυσικῶν προσώπων προβλέπεται νά διαμορφωθεῖ στό ποσόν τῶν 15.052 δισ. εὐρώ, ηὐξημένος κατά 878 ἑκατ. εὐρώ ἔναντι τοῦ 2024, ὡς ἀπόρροια τῆς νέας αὐξήσεως τοῦ κατώτατου μισθοῦ. Μειωμένοι κατά 39 ἑκατομμύρια εὐρώ θά εἶναι οἱ τακτικοί φόροι ἀκίνητης περιουσίας, καθώς θά διαμορφωθοῦν σέ 2.395 δισ. εὐρώ, λόγῳ τῆς μειώσεως τοῦ ΕΝΦΙΑ κατά 20% στούς ἰδιοκτῆτες πού θά ἀσφαλίσουν τίς κατοικίες τους, μέ φορολογητέα ἀξία ἕως 500.000 εὐρώ, γιά φυσικές καταστροφές. Ἀπό τούς λοιπούς φόρους ἐπί παραγωγῆς προβλέπονται ἔσοδα ὕψους 456 ἑκατ. εὐρώ, μειωμένα κατά 141 ἑκατ. εὐρώ ἔναντι τῆς ἐκτιμήσεως τοῦ 2024, κυρίως λόγῳ τῆς καταργήσεως τοῦ τέλους ἐπιτηδεύματος στούς ἐλεύθερους ἐπαγγελματίες.
Τήν ἴδια στιγμή, μέ τήν ἀνάπτυξη νά προσγειώνεται τό 2025 στό 2,3%, τά βλέμματα εἶναι στραμμένα σέ ἕνα ἀκραῖο σενάριο, μιά κλιμάκωση τῆς συγκρούσεως στήν Μέση Ἀνατολή πού μπορεῖ νά προκαλέσει ἀνατροπές σέ βασικά μεγέθη τῆς οἰκονομίας μέ ἄμεση συνέπεια τήν ἀναθεώρησή τους, στό τελικό σχέδιο τοῦ προϋπολογισμοῦ πού θά κατατεθεῖ στά τέλη Νοεμβρίου.
Ὅπως ἀναφέρεται στό προσχέδιο, οἱ κίνδυνοι πού περιβάλλουν τίς μακροοικονομικές προβλέψεις γιά τό 2024 καί τό 2025, περιλαμβάνουν τό ἐνδεχόμενο κλιμακώσεως τῶν γεωπολιτικῶν κρίσεων στήν Οὐκρανία καί στήν Μέση Ἀνατολή καθώς καί πιθανές νέες ἑστίες γεωπολιτικῶν ἐντάσεων, μέ ἀντίκτυπο στό διεθνές ἐμπόριο καί στήν πορεία ἀποκλιμακώσεως τοῦ πληθωρισμοῦ. Στήν ἴδια κατηγορία, ἡ ἐκδήλωσις νέων ἀκραίων κλιματικῶν φαινομένων ἐνδέχεται νά ἔχει σημαντικές ἐπιπτώσεις.
Τό ἐνδεχόμενο πιό ἐπίμονου πληθωρισμοῦ καί ἡ διατήρησις περιοριστικῆς νομισματικῆς πολιτικῆς γιά μεγαλύτερο χρονικό διάστημα θά ἐπιδροῦσε, ἐπίσης, ἀρνητικά στήν ἀνάπτυξη, ἐνῷ μία σημαντικά περιοριστική δημοσιονομική πολιτική σέ μεγάλες οἰκονομίες τῆς ΕΕ θά ἐπιδροῦσε ἀρνητικά στίς ξένες ἐπενδύσεις καί στίς ἐξαγωγές ἀγαθῶν καί ὑπηρεσιῶν.
Ταυτοχρόνως, τό Ἑλληνικό Δημοσιονομικό Συμβούλιο πού ἀξιολόγησε τό προσχέδιο ἀναφέρεται σέ δύο ἀκόμη κινδύνους:
– Στήν μεγαλύτερη τοῦ ἀναμενόμενου ἐπιβράδυνση τῶν οἰκονομιῶν τῆς Βορείου Εὐρώπης, πού εἶναι οἱ σημαντικώτεροι ἐμπορικοί ἑταῖροι τῆς Ἑλλάδος καί θά μποροῦσε νά περιορίσει τήν δυνατότητα τῆς χώρας νά χρηματοδοτήσει τυχόν πρόσθετα μέτρα ἔκτακτης δημοσιονομικῆς στηρίξεως.
– Μή ἀναμενόμενες δυσκολίες στήν ἐφαρμογή τῶν διαρθρωτικῶν μεταρρυθμίσεων καί στήν ἀντιμετώπιση τοῦ δημογραφικοῦ προβλήματος.
Ταυτοχρόνως, ὁ προϋπολογισμός περιλαμβάνει μέτρα πρόσθετου δημοσιονομικοῦ κόστους συνολικοῦ ὕψους 1,1 δισ. εὐρώ τά ὁποῖα ἀνεκοίνωσε ὁ Πρωθυπουργός στήν ΔΕΘ. Μεταξύ τῶν σημαντικωτέρων παρεμβάσεων ἡ μείωσις τῶν ἀσφαλιστικῶν εἰσφορῶν κατά μία ποσοστιαία μονάδα ἀπό τήν 1η Ἰανουαρίου 2025 μέ κόστος 440 ἑκατ. εὐρώ γιά τόν προϋπολογισμό καί ἰσόποσο ὄφελος γιά ἐργαζομένους καί ἐπιχειρήσεις, ἡ νέα αὔξησις τῶν συντάξεων μέ ἐτήσιο κόστος 401 ἑκατ. εὐρώ (825 ἑκατ. στήν διετία), ἡ κατάργησις τοῦ τέλους ἐπιτηδεύματος γιά τούς ἐλεύθερους ἐπαγγελματίες μέ ὄφελος 238 ἑκατ. εὐρώ, οἱ αὐξήσεις τῶν μισθῶν τῶν δημοσίων ὑπαλλήλων (ἀπό τόν Ἀπρίλιο ἀκολουθῶντας τήν προσαρμογή τοῦ κατώτατου μισθοῦ) μέ κόστος 143 ἑκατ. εὐρώ γιά τόν προϋπολογισμό ἀλλά καί ἡ μονιμοποίησις τῆς ἐπιστροφῆς τοῦ ΕΦΚ στό ἀγροτικό πετρέλαιο μέ δημοσιονομικό κόστος 100 ἑκατ. εὐρώ.
Ἀπό τήν ἄλλη πλευρά, ἡ εἰσαγωγή (τό 2024) καί ἡ ἀναμόρφωσις (τό 2025) τοῦ τέλους ἀνθεκτικότητος στήν κλιματική κρίση σέ ἀντικατάσταση τοῦ φόρου διαμονῆς ἀναμένεται νά ἐνισχύσει κατά 405 ἑκατ. εὐρώ τά ἔσοδα τοῦ προϋπολογισμοῦ, ἐπιβαρύνοντας ἰσόποσα ξενοδόχους καί ἰδιοκτῆτες ἀκινήτων στήν βραχυχρόνια μίσθωση.
Ἀκόμη, τό 2025 τό Χρέος τῆς Γενικῆς Κυβερνήσεως προβλέπεται νά ὑποχωρήσει στό 149,1% ΑΕΠ. Γιά τήν ἐξυπηρέτηση τοῦ Χρέους ὁ Προϋπολογισμός κατέβαλε τόκους 6,98 δισ. εὐρώ τό 2024, ποσόν πού ἀντιστοιχεῖ στό 3% τοῦ ΑΕΠ, ἐνῷ τό 2025 ἡ σχετική δαπάνη προβλέπεται νά μειωθεῖ ὁριακῶς στά 6,9 δισ. εὐρώ, ἤτοι 2,8% τοῦ ΑΕΠ.
Ἡ δανειακή στρατηγική πού θά ἀκολουθήσει τήν ἑπόμενη χρονιά ὁ Ὀργανισμός Διαχειρίσεως Δημοσίου Χρέους, μεταξύ ἄλλων, προβλέπει περιορισμένο εὖρος ἐκδόσεων, λόγῳ τῶν χαμηλῶν χρηματοδοτικῶν ἀναγκῶν ἀλλά καί τῆς πρόωρης ἀποπληρωμῆς τῶν δανείων 8 δισ. εὐρώ. Συγκεκριμένα, ὅπως ἀναφέρεται στό Προσχέδιο τοῦ Προϋπολογισμοῦ, ἡ στόχευσις τῆς δανειακῆς στρατηγικῆς θά εἶναι ἡ διασφάλισις τῆς συνεχοῦς ἐκδοτικῆς παρουσίας τοῦ Ἑλληνικοῦ Δημοσίου στίς διεθνεῖς ἀγορές κεφαλαίων, ἡ περαιτέρω παροχή ἐκδόσεων ὑψηλῆς ρευστότητος μέ διατήρηση κατά τό δυνατόν τῆς ἤδη ἐκτεταμένης φυσικῆς ὡριμάνσεώς τους, ἡ μείωσις τῶν περιθωρίων δανεισμοῦ τοῦ Ἑλληνικοῦ Δημοσίου καθώς καί ἡ περαιτέρω διασφάλισις τῆς συνέπειας τοῦ Ἑλληνικοῦ Δημοσίου ὡς κρατικοῦ ἐκδότου μέ χαρακτηριστικά χώρας τῆς Εὐρωζώνης.
Μ.Η.Τ. 232122