Σάββατον, 7 Νοεμβρίου 1964

Ἀποχαιρετισμός στόν ἡγέτη τῆς Ὀρθοδοξίας Ἀναστάσιο, ὁ ὁποῖος διέδωσε τήν πίστη στόν Χριστιανισμό, σέ μία ἄθεη χώρα, μέ ἐχθρική πολιτική ἡγεσία, πού εἶχε μόνο σφαῖρες γιά αὐτόν – Ἡ ἀθόρυβος δρᾶσις του γιά τόν Βορειοηπειρωτικό Ἑλληνισμό

ΗΤΑΝ τέτοιες ἡμέρες τό 1996. Γύρω ἀπό τίς νησῖδες τῶν Ἰμίων ἐξελισσόταν μιά ἔνοπλη ἀντιπαράθεση πού θά μποροῦσε νά ἐξελιχθεῖ σέ πόλεμο. Ἦταν ἕνα σενάριο πού κάποιοι τό εἶχαν ξαναδεῖ τό 1987. Ἀλλά ἐνῷ οἱ Ἔνοπλες Δυνάμεις καί στίς δύο κρίσεις εἶχαν κινητοποιηθεῖ κανονικά, ὑπῆρχε μιά βασική διαφορά σέ κυβερνητικό ἐπίπεδο. Tοῦ Εὐθ. Π. Πέτρου Τό 1987 ὁ Ἀνδρέας Παπανδρέου κάλεσε τούς ἀρχηγούς τῶν Γενικῶν Ἐπιτελείων στό σπίτι του, στό Καστρί (ὑπῆρχε λόγος πού δέν πῆγε αὐτός στό Πεντάγωνο καί πού δέν συνεκάλεσε ΚΥΣΕΑ, ἀλλά δέν εἶναι τῆς παρούσης) καί τό μόνο πού τούς εἶπε εἶναι πώς πρέπει νά κάνουν τό καθῆκον τους, ἔχοντας τήν βεβαιότητα, πώς ἡ κυβέρνησις θά ὑποστηρίξει κάθε ἀπόφασή τους. Τό 1996 ὁ Κώστας Σημίτης, φοβικός ἀπό τήν πρώτη στιγμή, συγκαλοῦσε συσκέψεις. Τό «συζητοῦσε». Μέ τίς ἀποφάσεις δέν τά πήγαινε καλά. Ὁ Λεωνίδας Βασιλικόπουλος, ὁ ὁποῖος εἶχε ζήσει τήν κρίση τοῦ Μαρτίου τοῦ 1987 ὡς ἀρχηγός τοῦ Γενικοῦ Ἐπιτελείου Ναυτικοῦ καί τό 1996 ἦταν διοικητής τῆς ΕΥΠ, εἶχε ἀφεθεῖ στόν προθάλαμο νά περιμένει. Αὐτή ἦταν ἡ κατάστασις στήν Ἀθήνα, ὅταν ἡ φρεγάτα «Ναβαρῖνον» ἔλαβε ἐντολή νά στείλει τό ἑλικόπτερό της νά διαπιστώσει ἄν πράγματι ὑπῆρχε ὁμάδα Τούρκων καταδρομέων στό μικρότερο ἀπό τά νησιά τῶν Ἰμίων. Τρεῖς […]

Ξέσπασμα τοῦ ἀδελφοῦ του, βουλευτοῦ τῆς ΝΔ, στό μνημόσυνο, κατά τοῦ δημάρχου Μώραλη

Ὄχι, δέν πήγαμε χθές στήν συγκέντρωση γιά τά Τέμπη.

O ΚΟΣΜΟΣ «EΤΣΙ ΕΠΡΕΠΕΝ!»