Γιατί δέν πήγαμε χθές στό Σύνταγμα

Ὄχι, δέν πήγαμε χθές στήν συγκέντρωση γιά τά Τέμπη.

Ὄχι, δηλαδή, ἐπειδή θεωρῶ ὅτι «δέν ἔγινε τίποτε», ἀλλά ἐπειδή κάποιοι, πολύ κακῶς καί μέ ἄσχημο τρόπο, προσπαθοῦν νά ἐκμεταλλευθοῦν μιά τραγωδία. Ναί, καί ἄλλοι ἔχουν ἐπιχειρήσει καί ἔχουν ἐκμεταλλευθεῖ ἀνάλογες περιπτώσεις, ἀλλά κάποια στιγμή, στήν Ἑλλάδα, θά πρέπει νά ἀπαλλαγοῦμε ὡς πολῖτες ἀπό τόν θανάσιμο ἐναγκαλισμό τῶν κομμάτων, τά ὁποῖα –ὅπως ὅλοι πλέον καλά γνωρίζουμε– ἔχουν μεταβληθεῖ σέ ἐπώνυμες πολιτικές ἑταιρεῖες, οἱ ὁποῖες διασφαλίζουν στά μέλη τους ἄνετη διαβίωση καί ἀρκετά ὑψηλά εἰσοδήματα καί ἄλλες διευκολύνσεις.

Οὔτε, φυσικά, θά προσπαθήσουμε νά ἀντισταθμίσουμε τήν τραγωδία τῶν Τεμπῶν μέ ἐκείνη στό Μάτι. Οὔτε στίς –ἀναιμικές, εἶναι ἀλήθεια καί μή κομματικές– ἐκδηλώσεις γιά τό Μάτι ἤμασταν παρόντες. Ἔχουμε φθάσει πλέον σέ σημεῖο τοῦ νά κουμπωνόμαστε δύο φορές ὅταν ἐμπλέκονται τά κόμματα σέ παρόμοιες περιστάσεις.

Καί, ξέρετε, δέν εἴμαστε βέβαιοι ὅτι σέ κάποια πράγματα ἔχομε δίκιο. Γιά παράδειγμα, πιστεύαμε πάντα ὅτι ἡ ἀλήθεια, ἡ μή ἀπόκρυψη γεγονότων καί ἡ ἀπόλυτη ἐμπιστοσύνη στήν Δικαιοσύνη, εἶναι ἡ καλύτερη λύση. Τήν ἄποψη αὐτή, κάποιος τήν ἔκανε πράξη σέ κάθε του ἐνέργεια, ὥσπου βρέθηκε στό χεῖλος τῆς καταστροφῆς, ἐπειδή εἶχε (κατά τήν ἄποψη τῶν διωκτῶν του) θίξει τόν …μπατζανάκη ἑνός πολιτικοῦ! Δηλαδή ἐπειδή εἶχε ἐκφράσει στήν ἐφημερίδα του τήν ἀντίθεσή του, ὅταν ἡ ἐργοδοσία τοῦ «φόρεσε καπέλλο» ἕναν συνεργάτη χωρίς νά ρωτήσει ἐάν ἐκεῖνος τόν ἤθελε!

Τόσο ἁπλά εἶναι τά πράγματα! Ὁ ἐν λόγῳ «μπατζανάκης», χρησιμοποιῶντας τό κόμμα του ὡς μέσον, ἔφτιαξε ὁλόκληρη ἱστορία –μέ ψεύτικα καί πλαστά στοιχεῖα– καί μέ τήν σύμπραξη τῆς τότε διαπλοκῆς (ἡ ἐν λόγῳ δυναστεία κατέρρευσε τελικά ὑπό τό βάρος τῆς σκευωρίας πού ἡ ἴδια δημιούργησε) καί κανείς δέν τολμοῦσε νά πεῖ τήν ἀλήθεια, τήν ὁποία ὁ παθών ὑποστήριζε ἀπό τήν πρώτη στιγμή.

Ὅταν, λοιπόν, τά κόμματα (ὅλα τά κόμματα) γνωρίζουν τήν ἀπόλυτη ἀλήθεια τόσο γύρω ἀπό τό Μάτι ὅσο καί γύρω ἀπό τά Τέμπη, γιατί νά ἐπιλέξουν τήν διαφάνεια καί νά μήν ἐπιχειρήσουν νά καταφύγουν καί στήν «ἀδιάβλητη Δικαιοσύνη», ἡ ὁποία πολλάκις δικάζει μέ …«ἀνοιχτά τά κινητά» καί κάποιοι λειτουργοί της δέν διστάζουν –προκειμένου νά καταλάβουν ἀξιώματα– νά ψηφίσουν ἀκόμη καί ἐναντίον εἰσηγήσεως τήν ὁποία οἱ ἴδιοι ἔχουν κάνει;

Κι ἔρχονται οἱ δύσμοιροι πολῖτες, οἱ ὁποῖοι –δικαίως καί χωρίς ἀμφιβολία– συγκλονίζονται ὅταν ἀκοῦν αὐτά τά ἐφιαλτικά ἠχογραφημένα τηλεφωνήματα τῶν νέων ἀνθρώπων πού πλήρωσαν τά ἐγκληματικά λάθη κάποιων ὑπαλλήλων καί λειτουργῶν. Καί ἔρχονται καί κατακλύζουν πλατεῖες, ὡς ἔνδειξη τῆς ἀγανακτήσεώς τους γιά τό χάλι τῆς ἑλληνικῆς δημοσίας διοικήσεως καί ὁρισμένων ἐκ τῶν θεσμῶν. Ἔλα, ὅμως, πού στά κομματικά γραφεῖα κάποιοι καταστρώνουν τά δικά τους σχέδια, μέ «μαγιά» τήν δίκαιη λαϊκή ἀγανάκτηση, τήν ὁποία θά προσπαθήσουν νά μετατρέψουν σέ δικό τους ὄφελος.

Γι’ αὐτούς, καί γιά κάποιους ἄλλους λόγους, ἐπιλέξαμε νά ἀπουσιάσουμε ἀπό τό Σύνταγμα, χθές, ὅπως ἀπουσιάσαμε καί ἀπό ἄλλες συνάξεις. Γι’ αὐτό, ἀλλά καί γιά κάποιες διορθώσεις στό βιβλίο, πού κυκλοφορεῖ σύντομα, μέ «μπατζανάκηδες», μέ «ἀδέκαστους», μέ λειτουργούς-ἐχθρούς τῶν δημοσιογράφων.

Ὅλα, μέ ὀνοματεπώνυμα…

Απόψεις

«Για μια νέα στρατηγική απέναντι στην Τουρκία» – Το νέο βιβλίο του Γιάννη Βαληνάκη

Εφημερίς Εστία
Από τις εκδόσεις Ι. Σιδέρης

Ναυτικός ἀποκλεισμός τῶν Ἰμίων ἀπό τήν τουρκική Ἀκτοφυλακή

Εφημερίς Εστία
Σιγή στήν Ἀθήνα – Τουρκική ἐφημερίδα «Sözcü»: «Ἡ Ἀκτοφυλακή δέν ἄφησε νά πετάξει οὔτε μύγα» – «Τό ἑλληνικό Λιμενικό Σῶμα παρακολουθοῦσε τά ἐπεισόδια μπροστά ἀπό τό νησί τῆς Καλύμνου καί δέν ἐπενέβη»

Ἡ νομιμοποίησις τοῦ ψεκασμοῦ

Μανώλης Κοττάκης
H πληροφορία ὅτι ὑπῆρχε ἐνδεχόμενο νά κάνει παρέμβαση καί στά ἑλληνικά πράγματα, μετά τά γερμανικά καί τά βρεταννικά, ὁ Ἔλον Μάσκ… θορύβησε τό Μέγαρο Μαξίμου.

Ἔκτακτη συνέντευξις Μητσοτάκη γιά τήν τραγωδία τῶν Τεμπῶν

Εφημερίς Εστία
Θρυαλλίδα ἐξελίξεων ἔχουν προκαλέσει τά ὀγκώδη συλλαλητήρια τῆς περασμένης Κυριακῆς γιά τά Τέμπη.

Ὁ Ἰάσων ἔφυγε μέ τήν «Ἀργώ» τοῦ σινεμά

Δημήτρης Καπράνος
Μᾶς αἰφνιδίασε ὅλους ἡ ἀπώλεια τοῦ συναδέλφου καί φίλου Ἰάσονος Τριανταφυλλίδη. Στά ἑξῆντα καί ἕνα του χρόνια, στήν ὡριμότερη, ἴσως, περίοδο τῆς σταδιοδρομίας του, φεύγει ἀπό τήν ζωή χωρίς νά ἔχει «προειδοποιήσει», χωρίς νά ἔχει δώσει σημεῖα κάμψεως.