ΕΤΟΣ ΑΡΧΙΚΗΣ ΕΚΔΟΣΕΩΣ 1876
Τετάρτη 5 Φεβρουαρίου 2025

Ὁ Ἥφαιστος μᾶς ἐπαναφέρει στήν πραγματικότητα

Χορεύει ἡ γῆ στήν Σαντορίνη.

Ὁ Ἥφαιστος ξυπνᾶ καί δείχνει ὅτι ἡ ἀνθρώπινη παρουσία δέν εἶναι πάντα ἱκανή νά ἀντιμετωπίσει τά στοιχεῖα τῆς φύεως. Κι ἐμεῖς, πού μικροί ἔχουμε διαβάσει τό «Ταξίδι στό κέντρο τῆς Γῆς», θυμόμαστε ὅτι ἕνα κῦμα ἅρπαξε τήν σχεδία μέ τούς ἐξερευνητές, τήν στροβίλισε σάν τρελλή καί τήν ἔβγαλε ἀπό μιά τρῦπα σέ μιά πλαγιά. Κι ὕστερα, ἔνας περαστικός, πληροφόρησε τούς ἔκπληκτους φυσιοδῖφες, πού εἶχαν δεῖ τόν Χάρο μέ τά μάτια τους, ὅτι βρίσκονταν στό ἡφαιστειῶδες ἰταλικό νησάκι Στρόμπολι, πού δέν ξεπερνᾶ σέ ἔκταση τά 12 τετραγωνικά χιλιόμετρα καί τοῦ ὁποίου οἱ μόνιμοι κάτοικοι, τόν χειμῶνα, εἶναι μόλις 497!

Τούς εἶχε βγάλει, δηλαδή, χιλιάδες χιλιόμετρα μακρύτερα ἀπό τό σημεῖο, ἀπό τό ὁποῖο εἶχαν ξεκινήσει γιά νά ἐξερευνήσουν τό κέντρο τοῦ πλανήτη μας.

Τότε, ὅλα μᾶς φαίνονταν πιθανά, ἀπό τόν Ναυτίλο τοῦ πλοιάρχου Νέμο μέχρι τόν Πόλεμο τῶν δύο κόσμων τοῦ Χέρμπερτ Τζώρτζ Οὐέλς. Καί νά, πού σήμερα, ὅλοι ἐκεῖνοι οἱ προφῆτες, ἔρχονται πάλι στό μυαλό μας, καθώς ἡ Σαντορίνη, τό νησί μέ τό κοιμισμένο γιά χρόνια ἡφαίστειο, ἄρχισε νά φωνάζει ὅτι ὅλα ὅσα ἐμεῖς θεωροῦμε «κλιματική ἀλλαγή» καί προσπαθοῦμε νά τά ἀντιμετωπίσουμε μέ «πράσινες» μεθόδους, δηλαδή μία ἀκόμη εὐκαιρία γιά νά πλουτίσουν ὁρισμένα μεγάλα συμφέροντα, ἔχουν ξανασυμβεῖ, ἔχουν χαθεῖ ὁλόκληρα κομμάτια ξηρᾶς καί ἔχουν ξεπηδήσει νησιά καί νησῖδες, ἔχουν χαθεῖ οἱ δεινόσαυροι, ἔχουν χαθεῖ τά μαμμούθ, δέν ἔχει πλέον λιοντάρια ἡ Νεμέα καί ὅλα ὅσα ἐπικαλούμεθα γιά νά δικαιολογήσουμε μία ἀκόμη παρέμβαση στήν λειτουργία τῆς Φύσεως, ἔχουν ξανασυμβεῖ καί θά συμβαίνουν πάντα.

Ὑπάρχει, ἆρά γε, ἐχέφρων ἄνθρωπος, πού πιστεύει ὅτι τό ἡφαίστειο τῆς Σαντορίνης δέν θά ξυπνήσει κάποια στιγμή; Πῶς ξυπνᾶ κάθε τόσο ὁ Βεζούβιος, πῶς ξυπνοῦν τά ἡφαίστεια στήν παγωμένη Ἰσλανδία καί στήν ἡλιόλουστη Χαβάη; Καί πῶς προέκυψαν τά νησιά; Δέν εἶναι κορυφές βουνῶν τά ὁποῖα βυθίστηκαν ὅταν ἔγιναν οἱ μεγάλες ἀλλαγές στόν φλοιό τῆς γῆς; Δηλαδή ἐμεῖς, οἱ Ἕλληνες, εἴμαστε οἱ προνομιοῦχοι καί καθόμαστε στόν καναπέ μας καί βλέπουμε τήν λάβα νά κατεβαίνει τίς πλαγιές τήν ἡφαιστείων σέ ἄλλες χῶρες; Νά, πού ἴσως ἦλθε ἡ σειρά μας, νά δοῦμε κάτι παρόμοια στήν Σαντορίνη. Λέμε ἴσως, διότι τό πιό πιθανό εἶναι νά σταματήσει πάλι –γιά πολλές δεκαετίες– ἡ σεισμική δραστηριότητα στήν περιοχή καί νά συνεχίσουν οἱ Σαντορινιοί νά παραγάγουν ἐκεῖνο τό ὑπέροχο κρασί, μέ τά ἀμπέλια νά καλλιεργοῦνται σέ ἡφαιστειογενῆ ἐδάφη, μέ τήν ὑπέροχη φάβα νά καλλιεργεῖται ἐκεῖ ὅπου ἡ λάβα εἶχε, κάποτε, σκεπάσει τά πάντα!

Ὅσο κι ἄν τρέχουμε στό διάστημα, ὅσο κι ἄν αἴφνης, ἀνακαλύψαμε ὅτι ἡ «Τεχνητή Νοημοσύνη» θά μᾶς λύσει ὅλα τά προβλήματα, ἔρχεται ὁ χωλός καί σημαδεμένος Θεός τῆς φωτιᾶς, δίνει μιά μέ τό σφυρί του στό ἀμόνι τοῦ Ὀλύμπου, καί ἡ Σαντορίνη, ὅπως καί κάποια ἄλλα νησιά τῶν Κυκλάδων, χορεύουν στόν δικό του ρυθμό.

Ἄς εἴμαστε ψύχραιμοι καί ἄς ἔχουμε ὑπομονή. Αὐτήν τήν φορά, φαίνεται ὅτι τό κράτος κινεῖται πρός τήν σωστή κατεύθυνση καί ὅλα γίνονται μέ τάξη καί ψυχραιμία. Ἄς περιμένουμε, λοιπόν…

Απόψεις

Πέμπτη, 4 Φεβρουαρίου 1965

Πρό 60 ἐτῶν
Ο ΚΟΣΜΟΣ ΠΑΘΗΜΑ ΥΠΟΥΡΓΩΝ

«Θά σταματήσουμε τήν κατρακύλα τοῦ ψέματος καί τῆς ὑποκρισίας»

Εφημερίς Εστία
Παρέμβασις Σαμαρᾶ γιά τήν «βαρειά ἀτμόσφαιρα» τῶν τελευταίων ἡμερῶν – Μετρημένοι στά δάκτυλα οἱ ὑπουργοί πού στηρίζουν τήν ἐπιχειρηματολογία τοῦ Μεγάρου Μαξίμου – Ἀπροθυμία γιά τά Τέμπη

Ἡ ρίζα τῆς ἀμφισβητήσεως

Μανώλης Κοττάκης
Ἀλλαγή συσχετισμῶν καί στήν Kεντροαριστερά – MRB: Ἡ Ζωή ἰσοδυναμεῖ μέ τόν ΣΥΡΙΖΑ καί «κλέβει» ψήφους ἀπό τήν Νέα Δημοκρατία! – Πῶς ἐξηγεῖται; – Σέ κρίση ἡ ἀντιπολίτευση τοῦ «λαπᾶ»

Οἱ ψηφοφόροι ἰσοπεδώνουν ὅλο τό κομματικό σύστημα

Εφημερίς Εστία
ΤΗΝ ΔΥΣΦΟΡΙΑ ΤΟΥΣ διά τό σύνολον τοῦ πολιτικοῦ συστήματος ἐξέφρασαν οἱ πολῖτες κατά μεγάλη πλειονότητα μέ ποσοστά τῆς τάξεως τοῦ 70% καί τοῦ 80%.

Μελετῶντας τόν Καβάφη, ἄς ζητήσουμε τό δίκιο μας

Δημήτρης Καπράνος
Διάβαζα πάλι, γιά πολλοστή φορά, τό «Ἰωνικόν» τοῦ Κωνσταντίνου Καβάφη: «Γιατί τά σπάσαμε τ’ ἀγάλματά των, γιατί τούς διώξαμεν ἀπ’ τούς ναούς των; διόλου δέν πέθαναν γι’ αὐτό οἱ θεοί./Ὤ γῆ τῆς Ἰωνίας, σένα ἀγαποῦν ἀκόμη, σένα ᾑ ψυχές των ἐνθυμοῦνται ἀκόμη./Σάν ξημερώνει ἐπάνω σου πρωί αὐγουστιάτικο, τήν ἀτμόσφαιρά σου περνᾶ σφρῖγος ἀπ’ τήν ζωή των/καί κάποτ’ αἰθερία ἐφηβική μορφή ἀόριστη, μέ διάβα γρήγορο, ἐπάνω ἀπό τούς λόφους σου περνᾶ».