ΘΑ ΜΠΟΡΟΥΣΕ νά πιστέψει κανείς ὅτι ἡ σύλληψη καί ἡ φυλάκιση τοῦ Δημάρχου Κωνσταντινουπόλεως Ἰμάμογλου ἀπό τόν Ἐρντογάν θά ἐπιδράσει κατά τρόπο ἀπρόσμενο στό ἐσωτερικό τῆς μουσουλμανικῆς μειονότητας στήν Θράκη;
Θά μποροῦσε νά πιστέψει κανείς ὅτι ἡ ἐρώτηση τῶν 11 βουλευτῶν τῆς ΝΔ γιά τίς ἀγοραπωλησίες ἀκινήτων στήν Θράκη θά μᾶς ἀπεκάλυπτε ὅτι τό πρόβλημα δέν εἶναι τά σπίτια καί οἱ ἐκτάσεις πού ἀλλάζουν χέρια, ἀλλά ὁ δανεισμός στόν ὁποῖο προσφεύγουν οἱ ἀγοραστές ἀπό τουρκική τράπεζα καί ἡ ρήτρα παρακρατήσεως κυριότητος, μέ ὅ,τι αὐτό σημαίνει; Καί ὅμως. Καμμιά φορά δέν εἶναι ἀκριβῶς αὐτό πού νομίζουμε. Ἡ σύλληψη τοῦ Ἐκρέμ Ἰμάμογλου παράγει, μαθαίνουμε, τεκτονικές ἀλλαγές στό ἐσωτερικό τῆς μειονότητας καί εὐτυχῶς διορθώνει τά τεράστια λάθη τῆς ἑλληνικῆς πολιτείας στήν περιοχή.
Ἐμεῖς, οἱ Ἕλληνες, θεωροῦμε ἀγαθό ἐκτός διαπραγματεύσεως τήν κοινοβουλευτική δημοκρατία, τίς ἐλεύθερες ἐκλογές, τόν σεβασμό στήν διαφορετική ἄποψη, τήν ἐλευθερία ἐκφράσεως. Στήν Τουρκία (στό μέτρο πού καί προγενεστέρως ἦταν) μετά τήν σύλληψη Ἰμάμογλου δέν εἶναι. Καί στούς συντηρητικούς κύκλους τῆς μουσουλμανικῆς μειονότητας, ὄχι μόνο στούς κεμαλικούς, ἐπικρατεῖ ἕνα σόκ τό ὁποῖο μεταφράζεται στήν ἑξῆς ἀπορία: «Δηλαδή, ἄν τυχόν τουρκοποιεῖτο ἡ Θράκη ποτέ, ἔτσι θά ζούσαμε; Μέσα σέ καθεστώς φόβου, τρόμου, διώξεων καί συλλήψεων;». Οἱ ἀπόψεις ὅλων ὅσοι ἀπό τήν ἡγεσία τῆς μειονότητας ἔχουν βγεῖ μπροστά καί διακηρύσσουν ὅτι «ναί μέν δέν ἀπαρνούμαστε τήν τουρκική καταγωγή μας, δέν ὑποκύπτουμε στίς διαταγές τοῦ Τουρκικοῦ Προξενείου δέ» ἄρχισαν νά ἀποκτοῦν ἔρεισμα. Ἡ πρώτη ρωγμή στίς ἀντιλήψεις ἑνός σημαντικοῦ τμήματος τῆς μουσουλμανικῆς μειονότητας ἐπῆλθε στό πραξικόπημα τοῦ 2016. Γιά μερικές μέρες μέχρι πού νά ξεκαθαρίσει ἡ ὑπόθεση, καί ὅσο ἡ τουρκική λίρα γκρεμιζόταν στά χρηματιστήρια, οἱ μουσουλμάνοι τουρκικῆς καταγωγῆς πού ζοῦν μέ τό ἕνα πόδι στήν Θράκη καί τό ἄλλο στήν Κωνσταντινούπολη, καί στά παράλια, κατάλαβαν πόσο τυχεροί πολῖτες εἶναι πού ἔχουν στήν τσέπη τους τό ἰσχυρό εὐρώ καί τό διαβατήριο χώρας μέλους τῆς Εὐρωπαϊκῆς Ἑνώσεως.
Τώρα μιά νέα πολιτική ἀνωμαλία στήν Τουρκία τούς προσγειώνει ἀπότομα, ὥστε νά ἀντιληφθοῦν ποιά προνόμια ἔχουν ζῶντας σέ μιά κοινοβουλευτική δημοκρατία σάν τήν ἑλληνική, ἀκόμη καί μέ τά τεράστια προβλήματα πού ἔχει. Τά κελλιά καί οἱ φυλακές τῆς Τουρκίας δέν συγκρίνονται μέ τίς μεγάλες παθογένειες τῆς ἑλληνικῆς δημοκρατίας.
Αὐτά εἶναι τά καλά νέα. Ὑπάρχουν ὅμως καί ἄσχημα νέα. Τό πρόβλημά μας δέν εἶναι ὅτι ἀγοράζουν γῆ στήν Θράκη Τοῦρκοι πολῖτες. Τό πρόβλημά μας εἶναι ἀπό ποῦ δανείζονται γιά νά τήν ἀγοράσουν. Ἡ τουρκική τράπεζα Zirat Bank, τῆς ὁποίας τά γραφεῖα εἶναι στήν κεντρική πλατεῖα τῆς Κομοτηνῆς, πριμοδοτεῖ τίς ἀγορές καί σέ ὅσους ἔχουν καί σέ ὅσους δέν ἔχουν. Ἀλλά ἐπί τῶν τέως ἑλληνικῶν ἀκινήτων ἐγγράφει προσημείωση ὑποθήκης σέ κάθε σύμβαση δανείου πού παρέχει.
Καί ὅταν ὁ ὀφειλέτης πάψει νά ἐξυπηρετεῖ τό δάνειο, εἴτε δολίως εἴτε ἀπό πραγματική ἀδυναμία, τότε ἡ ἑλληνική γῆ καί ἡ ἑλληνική ἰδιοκτησία περιέρχεται σιωπηρῶς στήν κυριότητα τοῦ τουρκικοῦ κράτους.
Ἐμμέσως. Μέ ὅ,τι αὐτό μπορεῖ νά σημάνει γιά τό μέλλον. Ἄς τό ἔχουμε ὑπ’ ὄψιν μας.
Ἡ Θράκη, ἐκτός ἀπό ἐσχατιά τῆς Ἑλλάδος, εἶναι καί τό «προκεχωρημένο φυλάκιο» τῆς Θεσσαλονίκης.