Η ΚΟΜΜΙΣΣΙΟΝ δέν τόλμησε νά περιλάβει στόν κατάλογο τῶν «ἀσφαλῶν χωρῶν» πρός ἐπαναπροώθηση μεταναστῶν τήν Τουρκία, ὅπως ἔπραξε προσφάτως ἡ Ἑλλάς.
Τό ἴδιο εἶχε πράξει ἡ Εὐρωπαϊκή Ἐπιτροπή καί τό 2015 ὅταν εἶχε παρουσιάσει ἀντίστοιχο κατάλογο, ἀλλά τό σχέδιο ἐγκατελείφθη ἐξ αἰτίας τῶν ἔντονων συζητήσεων πού προεκάλεσε ἀκριβῶς τό ζήτημα τοῦ χαρακτηρισμοῦ τῆς Τουρκίας, καθώς κάποιοι προέβαλλαν τίς ἀμφιλεγόμενες ἐπιδόσεις της στούς τομεῖς τῆς ἀνεξαρτησίας τῆς Δικαιοσύνης, τοῦ σεβασμοῦ τῶν δικαιωμάτων τῶν μειονοτήτων καί τῆς ἐλευθερίας τοῦ Τύπου. Πάντως βάσει τῆς νέας προτάσεως περιορίζεται ὁ ἀριθμός τῶν μεταναστῶν πού μποροῦν νά ζητήσουν ἄσυλο στήν Εὐρωπαϊκή Ἕνωση.
Ἐάν υἱοθετηθεῖ ὁ κατάλογος τῆς Κομμισσιόν ἀπό τό Εὐρωκοινοβούλιο, τότε πολύ δύσκολα ὑπήκοος τοῦ Κοσσυφοπεδίου, τοῦ Μπανγκλαντές, τῆς Κολομβίας, τῆς Αἰγύπτου, τῆς Ἰνδίας, τοῦ Μαρόκου καί τῆς Τυνησίας θά μπορεῖ νά αἰτηθεῖ ἀσύλου ὡς «πρόσφυγας» ὅταν εἰσέλθει σέ εὐρωπαϊκό ἔδαφος. Αὐτό σημαίνει ὅτι ἀνοίγει ὁ δρόμος ἐπαναπατρισμοῦ του.
Μέ τήν κατάρτιση κοινοῦ εὐρωπαϊκοῦ καταλόγου ἡ Κομμισσιόν ἔχει ὡς σκοπό νά διορθώσει τήν ὑπάρχουσα κατάσταση πού ἐπιτρέπει στούς αἰτοῦντες ἄσυλο νά στοχεύουν εὐρωπαϊκές χῶρες μέ βάση τά διαφορετικά καί λιγώτερο ἤ περισσότερο ἐλαστικά κριτήρια πού κάθε μία χώρα θέτει στήν χορήγηση ἀσύλου. Ἡ Κομμισσιόν θεωρεῖ ὅτι οἱ περισσότερες ὑποψήφιες γιά ἔνταξη στήν Εὐρωπαϊκή Ἑνώση χῶρες πληροῦν ἐπί τῆς ἀρχῆς τά κριτήρια γιά νά ἀποτελοῦν ἀσφαλεῖς χῶρες καταγωγῆς.
Γιά νά ἰσχύσει ἡ πρότασις τῆς Κομμισσιόν θά πρέπει νά ἐγκριθεῖ ἀπό τό Εὐρωπαϊκό Κοινοβούλιο καί ἀπό τά κράτη μέλη τῆς ΕΕ. Ἐπειδή ὅμως πρόκειται γιά ἕνα γεκικώτερο ζήτημα πού ἔχει προκαλέσει διαμάχη ἐντός τῆς Ἑνώσεως θεωρεῖται βέβαιο πώς ὅταν φθάσει ἡ ὥρα τῆς συζητήσεως καί ψηφοφορίας τῆς προτάσεως θά προκληθοῦν ἐντάσεις.
Τό κατάλογο τῶν ἑπτά χωρῶν προώθησε κυρίως ἡ ἰταλική Κυβέρνησις, ἡ ὁποία θεωρεῖ τήν κίνηση αὐτή ὡς μεγάλη ἐπιτυχία της.
Ἡ Εὐρωπαϊκή Ἕνωσις εὑρίσκεται τό τελευταῖο διάστημα ὑπό πίεσιν, καθώς πολλές χῶρες πού μέχρι τώρα ἐθεωροῦντο «παράδεισος» γιά τούς μετανάστες ἔχουν σκληρύνει τήν στάση τους καί πιέζουν γιά μεγάλες ἀλλαγές στήν μεταναστευτική πολιτική τῆς Ἑνώσεως.