Θητεία κατ’ οἶκον γιά ὁπλῖτες δημοτικούς συμβούλους!!!

Μέ διάταξη-σκάνδαλο – Καί κατάλυσις τῆς ἱεραρχίας μέ νομικά γραφεῖα

ΠΡΙΝ ἀκόμη κατατεθεῖ στήν Βουλή τό νομοσχέδιο τοῦ Ὑπουργείου Ἐθνικῆς Ἀμύνης πού ἐπιγράφεται «Ρυθμίσεις Μέριμνας Προσωπικοῦ Ἐνόπλων Δυνάμεων», ἀποκαλύπτονται ἡ μία μετά τήν ἄλλη ρυθμίσεις-σκάνδαλο, πού λειτουργοῦν προνομιακῶς πρός ὄφελος κάποιων κατηγοριῶν προσωπικοῦ καί εἰς βάρος τῆς ὁμαλῆς λειτουργίας τῶν Ἐνόπλων Δυνάμεων. Εἶναι ἀκατανόητο γιά ποιόν λόγο θά πρέπει κάποιος νά θελήσει νά ἐκλεγεῖ δημοτικός ἤ περιφερειακός σύμβουλος πρίν ὁλοκληρώσει τίς στρατιωτικές ὑποχρεώσεις του. Τό νομοσχέδιο τοῦ δίδει ἕναν πολύ σοβαρό λόγο, ἀφοῦ, ἄν ἐκλεγεῖ, θά ὑπηρετήσει πέριξ τῆς οἰκίας του! Ἀφ’ ἑνός δικαιοῦται εἰδικῆς ἀδείας καί ἀφ’ ἑτέρου «θεσμοθετεῖται ἡ κατ’ ἐξαίρεση μετάθεσή τους ἤ ἐπιπλέον παραμονή τους στόν τόπο στόν ὁποῖο ἐκλέγονται, γιά ὅσο διαρκεῖ ἡ θητεία τους, πρός διευκόλυνση ἐκπλήρωσης τῶν καθηκόντων τους.»

Μέ ἁπλά λόγια, ἕνας ὁπλίτης πού ἐκλέγεται δημοτικός ἤ περιφερειακός σύμβουλος ὑπηρετεῖ στήν κατοικία του καί τυγχάνει καί ἄλλων διευκολύνσεων, κατά τρόπο πού ἀδικεῖ καταφόρως τούς νέους, οἱ ὁποῖοι ὑπηρετοῦν κανονικά τήν θητεία τους. Ἀκόμη, ἕνας νέος ὁ ὁποῖος ἐξελέγη δημοτικός σύμβουλος θά μπορεῖ νά πάει νά καταταγεῖ, ἤδη μέ τήν ἰδιότητα τοῦ αἱρετοῦ τῆς τοπικῆς αὐτοδιοικήσεως, ἔχοντας ἐκ τῶν προτέρων ἐξασφαλισμένο ὅτι ἡ θητεία του θά εἶναι τυπική καί δέν θά συνεπάγεται τίς ὑποχρεώσεις στίς ὁποῖες ἀνταποκρίνονται οἱ Ἕλληνες νέοι, οἱ ὁποῖοι φοροῦν τό «χακί» γιά νά ὑπηρετήσουν τήν πατρίδα.

Ἀναρωτιέται κανείς, γιά ποιόν λόγο ὁ νομοθέτης δίδει προτεραιότητα στήν «διευκόλυνση ἐκπλήρωσης τῶν καθηκόντων τους» σέ ἕναν Δῆμο ἤ μιά περιφέρεια ἔναντι τῆς ἐκπληρώσεως τοῦ ὑπερτέρου καθήκοντος πρός τήν πατρίδα. Καί ἐν τέλει αὐτό τό καθῆκον πρός τήν πατρίδα εἶναι μιά οἰκουμενική ὑποχρέωσις ὅλων τῶν Ἑλλήνων, ἐνῶ ἡ ἐκλογή σέ ἕνα δημοτικό ἤ περιφερειακό συμβούλιο ἀποτελεῖ προσωπική ἐπιλογή στήν ὁποία ἐπ’ οὐδενί ἐπιτρέπεται νά δίδεται προτεραιότης.

Νά σημειωθεῖ ὅτι ἤδη ἐπιτρέπεται σέ ὑπαξιωματικούς νά ἐκλέγονται στήν τοπική αὐτοδιοίκηση, κάτι πού εἶναι ἐξ ἴσου ἀκατανόητο μέ τό νά δίδεται αὐτό τό δικαίωμα καί σέ στρατευσίμους ὁπλῖτες.

Τά προβλήματα ὅμως δέν σταματοῦν ἐδῶ. Ἄν κάποιες προνομιακές ρυθμίσεις ἀφοροῦν σέ συγκεκριμένες κατηγορίες προσωπικοῦ, τά θεσμοθετούμενα Γραφεῖα Νομικῆς Προστασίας Στελεχῶν (ΓΝΟΠΣ) ἀποτελοῦν νάρκη στά θεμέλια τοῦ στρατεύματος. Αὐτά τά γραφεῖα θά εἶναι μία μορφή παράλληλης ἐλεγκτικῆς δομῆς πού θά λειτουργεῖ στά πρότυπα τῶν κομμισαρίων κάποιων ἀλήστου μνήμης αὐταρχικῶν καθεστώτων. Ὡς εἰρωνεία ἀκούγεται ἡ ἀποστροφή τῆς σχετικῆς εἰσηγητικῆς ἐκθέσεως: «Ἡ δημιουργία τῶν ὡς ἄνω Γραφείων δέν ἐπηρεάζει τίς διαδικασίες ἱεραρχικῆς προώθησης ἀναφορῶν ἤ παραπόνων καί τούς χειρισμούς τους κατά τίς κείμενες διαδικασίες». Μά ἄν εἶναι ἔτσι, τότε ποιός εἶναι ὁ λόγος δημιουργίας αὐτῶν τῶν ΓΝΟΠΣ, τά ὁποῖα στήν εἰσηγητική ἔκθεση περιγράφονται ὡς «Συντονιστικά Γραφεῖα Ἐλέγχου Στρατιωτικῆς Ὑπηρεσίας»;

Φοβούμεθα ὅτι μιά ἁπλή ἑρμηνεία εἶναι πώς τά γραφεῖα αὐτά συνιστοῦν ἀποδυνάμωση τῆς διοικητικῆς λειτουργίας τῶν στρατιωτικῶν μονάδων καί σχηματισμῶν καί ὑπονομεύουν τήν στρατιωτική ἱεραρχία. Ἄν μή τί ἄλλο, εἰσάγουν ἀμφιβολίες ὡς πρός τήν ὀρθή καί νόμιμη λειτουργία τῆς διοικητικῆς πυραμίδος τοῦ στρατεύματος. Θά ἔρχεται δηλαδή μιά ἐπιτροπή ἡ ὁποία θά στελεχώνεται μέ «μόνιμο προσωπικό» καί μέ ἕναν ἀξιωματικό τοῦ Κοινοῦ Νομικοῦ Σώματος νά ἀξιολογήσει παράπονα ἤ νά ἐλέγξει τίς ἀποφάσεις ἑνός ἀνωτάτου ἀξιωματικοῦ, ὅπως γιά παράδειγμα ἕνας ἀντιστράτηγος διοικητής Σώματος Στρατοῦ ἤ ἕνας ἀντιναύαρχος Ἀρχηγός τοῦ Στόλου. Φυσικά τό «μόνιμο προσωπικό» πού θά συγκροτεῖ τήν Ἐπιτροπή θά εἶναι κατωτέρων, ἕως πολύ κατωτέρων βαθμῶν, καί θά ἔχει ἄγνοια τῶν ἰδιαιτέρων συνθηκῶν τῶν συγκεκριμένων διοικήσεων. Μέ ποιά κριτήρια ἄραγε θά ἐπιλέγονται τά μέλη τῶν Ἐπιτροπῶν; Γιά ποιόν λόγο αὐτά ἀφήνονται ἀόριστα;

Τό ἀκόμη χειρότερο ὅμως, τό ὁποῖο δημιουργεῖ πληθώρα ἐρωτημάτων, εἶναι ὅτι τά Γραφεῖα αὐτά θά ἔχουν καί ἄλλη ἁρμοδιότητα πέρα ἀπό τήν προώθηση ἀπ’ εὐθείας στούς Ἀρχηγούς τῶν παραπόνων ἤ αἰτημάτων στελεχῶν. Θά ἀποτελοῦν πραγματικό βραχνᾶ γιά τόν κάθε διοικητή, ἀφοῦ ἀνεξαρτήτως τοῦ ἐάν θά ὑπάρχουν παράπονα στελεχῶν ἤ ὄχι, θά ὑποβάλλουν κάθε ἑξάμηνο ἔκθεση «γιά τήν ἐκτέλεση τῆς ἀποστολῆς τους». Δηλαδή, ὅπως ἀναφέρει ἡ εἰσηγητική ἔκθεσις: «Τή συνδρομή τους στήν εὔρυθμη καί ἀποτελεσματική λειτουργία τῶν Ἐνόπλων Δυνάμεων, ὑπό τό πρῖσμα τῆς συνδρομῆς καί ἔρευνας γιά τήν προστασία τῶν δικαιωμάτων τῶν στελεχῶν, τόν ἔλεγχο τῆς διαφάνειας καί τῆς τήρησης τῆς νομιμότητας, τόν ἐντοπισμό καί τήν καταπολέμηση τῆς κακοδιοίκησης καί τῆς κατάχρησης ἐξουσίας…». Δηλαδή μέχρι σήμερα τό στρατιωτικό σύστημα δέν ἤλεγχε τίς περιπτώσεις κακοδιοικήσεως καί καταχρήσεως ἐξουσίας; Δέν προστάτευε τά δικαιώματα τῶν στελεχῶν;

Εἶναι προφανές ὅτι μέ τίς διατάξεις αὐτές ἐπιδιώκεται ἡ ἀπαξίωσις τῆς στρατιωτικῆς ἱεραρχίας μέ τόν τρόπο πού μέχρι σήμερα λειτουργεῖ καί ἡ ὑποβάθμισις τῶν ἀνωτάτων στελεχῶν, ἡ διοικητική ἐπάρκεια τῶν ὁποίων τίθεται ὑπό τήν κρίση ὁμάδων προσώπων ἀπροσδιορίστων προσόντων, τά ὁποῖα μᾶλλον δέν θά ἔχουν ἐπαρκῆ γνώση γιά τά ζητήματα τῶν Ἐνόπλων Δυνάμεων. Πολύ φοβούμεθα ὅτι οἱ ρυθμίσεις αὐτές εἶναι ἐκ τοῦ πονηροῦ καί θά λειτουργήσουν διαλυτικά γιά τίς Ἔνοπλες Δυνάμεις καί ἀποδιοργανωτικά γιά τό ἐθνικό ἀμυντικό σύστημα.