Σουρῆς ἰοβόλος ἐναντίον Βασιλέως – Τρικούπη – Δηλιγιάννη

Ἀφιέρωμα μέ ἀφορμή τά 100 χρόνια ἀπό τόν θάνατό του

ΜΙΑ ΣΠΑΝΙΑ δισέλιδη ἔκδοση προσφέρει σήμερα στούς ἀναγνῶστες της ἡ «Ἑστία», μέ ἀφορμή τήν συμπλήρωση 100 ἐτῶν ἀπό τόν θάνατο τοῦ Γεωργίου Σουρῆ (Δευτέρα, 26 Αὐγούστου 1919).

Εἶναι γνωστή ἡ σχέσις του μέ τήν «Ἑστία», ἡ ὁποία ξεπερνοῦσε κατά πολύ τά τυπικά ὅρια. Ὁ ποιητής ἦταν πάντα παρών στίς πάσης φύσεως δραστηριότητες τῆς «Ἑστίας», ἀπό τήν γέννησή της τό 1876, καί παρέμεινε πιστός φίλος της ἕως τήν ἡμέρα πού ἔκλεισε τά μάτια του. Ἀλλά καί ἡ «Ἑστία» ἐτίμησε αὐτήν τήν φιλία, παρηκολούθησε τήν πορεία τοῦ ἰδίου καί τοῦ πνευματικοῦ τέκνου του, τοῦ «Ρωμηοῦ», φιλοξένησε ἀμέτρητους στίχους του καί πλῆθος σκίτσων.

Γι’ αὐτό, στά ἐννιάμερα, ἐξέδωσε καί τό εἰδικό ἀφιέρωμα πού προσφέρουμε σήμερα, καλώντας δημοσιογράφους, συγγραφεῖς καί ποιητές νά γράψουν λίγα λόγια. Σχεδόν κανείς δέν ἔλειψε ἀπό τό προσκλητήριο αὐτό. Ἀπό τόν Ἀριστομένη Προβελέγγιο, τόν Γεώργιο Στρατήγη καί τόν Ἰωάννη Πολέμη, μέχρι τόν Βλάσση Γαβριηλίδη, τόν Κωστῆ Παλαμᾶ, τόν Ἐμμανουήλ Ροΐδη, τόν Ζαχαρία Παπαντωνίου, τόν Μπάμπη Ἄννινο, τόν Μιλτιάδη Μαλακάση, τόν Γρηγόριο Ξενοπουλο κ.ἄ.

Δημοσιεύοντας ὄχι μόνον τίς ἀπόψεις ἐπιφανῶν προσωπικοτήτων τοῦ πνεύματος ἀλλά καί ἕνα ἐνδεικτικό ἀπάνθισμα στίχων του, οἱ ὁποῖοι ὡς βέλη ἐξακοντίζοντο στά πρόσωπα τῆς ἐπικαιρότητος. Τέτοιους ἀπολαυστικούς στίχους περιέχει τό ἀφιέρωμά μας, ἀποκαλύπτοντας πώς ἡ φαρέτρα τοῦ δημοσιογράφου – στιχουργοῦ εἶχε βέλη γιά ὅλους. Ἀπό τόν Βασιλέα καί τόν πρωθυπουργό ἕως τόν διευθυντή τῆς Ἀστυνομίας καί τόν χωροφύλακα τῆς παλαιᾶς Στρατῶνος. Ἡ πέννα του ἦταν κεφάτη, ἀρκετές φορές καυστική, περιπαικτική, εὑρηματική, ἀλλά οὐδέποτε προσβλητική.

Συνειδητός καί φιλελεύθερος ἄνθρωπος ἀντιστάθηκε σέ κάθε μορφή φαυλότητος καί αὐθαιρεσίας καί στηλίτευσε τίς ἀτασθαλίες καί τίς ἀθλιότητες τῆς πολιτικῆς ζωῆς.

Ὁ Γ. Σουρῆς ἦταν μία ζωντανή στιχοφάμπρικα, καί ἡ σάτιρά του στοχεύει περισσότερο στήν παρωδία, δηλαδή στόν σχολιασμό μέ χαριτωμένο τρόπο τῆς ἐπικαιρότητος, παρά στήν ἐπιδίωξη τοῦ ἠθικοῦ φρονηματισμοῦ τῶν ἀναγνωστῶν ἤ στήν ἐκ βάθρων ἀναμόρφωση τῆς κοινωνίας στήν ὁποία ζοῦσε.

Παρά τά δυσμενῆ σχόλια πού διετυπώθησαν ἀπό τούς ἐπικριτές του, τό κοινό δέχεται μέ περισσή εὐχαρίστηση τήν στιχοπλημμύρα του. Ὁ Γ. Σουρῆς κράτησε ἕναν «μαγικό καθρέφτη», στόν ὁποῖο βλέπουμε τό ἀληθινό πρόσωπο τῶν γεγονότων.

Ἀναρωτιοῦνται μέχρι σήμερα οἱ ἐρευνητές: «Τί ἦταν ὁ Γεώργιος Σουρῆς;». Καί τούς ἀπαντᾶ ὁ Ἐμμανουήλ Ρέπουλης: «Τό γέλιο ἑνός Λαοῦ. Ἡ σάτιρα ἑνός Λαοῦ. Ἡ πρακτική κοινωνική φιλοσοφία ἑνός Λαοῦ».