Ἐνέχυρο ἡ δημοσία περιουσία γιά τήν ρύθμιση τοῦ χρέους

Τώρα ἀποκαλύπτεται γιατί ἐπέμενε ὁ Σώυμπλε γιά τό ὑπερ-Ταμεῖο

Ο ΕΜΒΛΗΜΑΤΙΚΟΣ πρώην ὑπουργός τῆς Γερμανίας Βόλφγκανγκ Σώυμπλε, ἀπό τήν θητεία τοῦ ὁποίου οἱ Ἕλληνες δέν διατηροῦμε καί τίς καλύτερες ἀναμνήσεις, ἐπεσκέφθη τήν Ἑλλάδα κατά τήν διάρκεια τῆς κρίσεως τό 2013. Ἐπί πρωθυπουργίας Ἀντώνη Σαμαρᾶ. Ὅπως διεπιστώθη ἐκ τῶν ὑστέρων ὁ σκοπός ἐκείνου τοῦ ταξιδιοῦ τό ὁποῖο ἐκ τοῦ ἀποτελέσματος ὑπῆρξε ἀνεπιτυχές ἦταν νά πιέσει τήν τότε κυβέρνηση νά δεχθεῖ τήν δημιουργία ἑνός ὑπερ-Ταμείου στό ὁποῖο θά συγκεντρώνετο τό σύνολο τῆς δημοσίας περιουσίας καί τό ὁποῖο θά λειτουργοῦσε ὡς μελλοντική ἐγγύησις ἔναντι ἀπαιτήσεων δανειστῶν. Ὁ πρώην Πρωθυπουργός ἀπήντησε εὐγενικά ὅτι αὐτό δέν εἶναι δυνατόν καί ἀμέσως μετά τήν λήξη τῆς ἐπισκέψεως ἔδωσε στόν ἁρμόδιο ὑπουργό Οἰκονομικῶν ἐντολή νά ξεκαθαρίσει μέ συνέντευξή του σέ κυριακάτικη ἐφημερίδα ὅτι ζήτημα ἱδρύσεως ὑπερ-Ταμείου δέν ὑφίσταται. Καί ὕστερα ἦλθε ὁ …ΣΥΡΙΖΑ! Ὁ ΣΥΡΙΖΑ πού ἔφερε τήν χώρα σέ τόσο ἀδύναμη διαπραγματευτικά θέση τόν Αὔγουστο τοῦ 2015, ὥστε ἔδωσε στόν Σώυμπλε τήν δυνατότητα μέ τήν ἀπειλή τῆς ἐξόδου ἀπό τό εὐρώ νά ἐπιτύχει τόν μεγάλο σκοπό του: τήν ἵδρυση ἑνός ὑπερ-Ταμείου κατά τά πρότυπα τῆς ἀνατολικογερμανικῆς Τρόιχαντ τό ὁποῖο μπορεῖ νά ἐκποιεῖ δημοσία περιουσία χώρας μέλους τῆς ΕΕ χωρίς τήν ἔγκριση τοῦ Κοινοβουλίου της, ἀρκεῖ καί μόνο ἡ ἐνημέρωσίς του.

Αὐτές τίς ἡμέρες πού ὀργιάζει στό παρασκήνιο ἡ διαπραγμάτευσις γιά τήν ρύθμιση τοῦ χρέους –προκρίνεται μᾶλλον ἡ λύσις τῆς διαδοχῆς χρέους ἀπό τόν ESM, κάτι πού θά ἐπιβεβαιωθεῖ στήν ἐπικειμένη συνάντηση Μέρκελ – Ρέκλινγκ τήν ἄλλη ἑβδομάδα– παράγοντες τῶν Ἀθηνῶν ἐπισημαίνουν πώς τώρα φαίνεται εἰς τί συνίσταται ἡ χρησιμότης τοῦ ὑπερ-Ταμείου. Δέν εἶναι μόνον ὅτι ἡ Γερμανία θέλει νά συνδέσει τίς μεταρρυθμίσεις μέ τήν μετακύλιση τῆς λήξεως ἑλληνικῶν ὁμολόγων (μετάθεσις τοῦ χρέους) γιά τό μέλλον. Τώρα ἐντάσσεται καί ἐπισήμως τό ὑπερ-Ταμεῖο στήν διαπραγμάτευση.

Ἡ δημοσία περιουσία συνδέεται ἀπολύτως μέ τήν ρύθμιση τοῦ χρέους. Οἱ δημόσιες ἐπιχειρήσεις, τά ἀκίνητα καί ἄλλα περιουσιακά στοιχεῖα τοῦ ἑλληνικοῦ Δημοσίου ἀποτελοῦν πλέον ἐνέχυρο σέ περίπτωση ἀδυναμίας καταβολῆς κάποιας δόσεως τοῦ χρέους στό μέλλον. Στό παρελθόν οἱ δανειστές εἶχαν ὡς ὅπλο συμμορφώσεως στίς μνημονιακές δεσμεύσεις τίς περίφημες «δόσεις». Τώρα θά ἔχουν τήν διασύνδεση μεταρρυθμίσεων –ρυθμίσεως χρέους καί ἐνέχυρου δημοσίας περιουσίας– μή ἐξυπηρετήσεως χρέους. Καί μάλιστα μέ συνοπτικές διαδικασίες, καθώς ἄν τυχόν στό μέλλον τό ἑλληνικό Δημόσιο καταστεῖ ὑπερήμερο, ἔστω καί μερικές ἡμέρες, τότε μιά ἀπόφασις τῆς Γερμανικῆς ἤ τῆς Γαλλικῆς Δικαιοσύνης θά ἐκτελεῖται ἀμέσως ἀπό τό ὑπερ-Ταμεῖο χωρίς τήν ἔγκριση, εἰ μή μόνον μέ τήν ἐνημέρωση τῆς ἑλληνικῆς Βουλῆς! Ἤ ἐναλλακτικά, ἄν τό Ἑλληνικό Δημόσιο δυσκολεύεται στό μέλλον νά ἐκπληρώσει καταβολή δόσεως χρέους πρίν αὐτό καταστεῖ ὑπερήμερο, μπορεῖ ὁ ESM νά πληρώνεται μέ ἄμεση ἐκποίηση δημοσίας περιουσίας! Οἱ δανειστές ἀντί νά πληρώνονται σέ ρευστό δύνανται νά ἐξοφλοῦνται σέ …εἶδος! Μιά χρυσοφόρα ΔΕΚΟ, ἕνας αἰγιαλός, ἕνα ἀκίνητο ἀπό τά 72.000 πού ἔχει στήν ἰδιοκτησία του τό ἑλληνικό Δημόσιο, κ.ο.κ. Γιά τόν λόγο αὐτό ἄλλωστε τό στρατηγικό ἐπιχειρησιακό σχέδιο τοῦ ὑπερ-Ταμείου γιά τά ἔτη 2018-2022 δέν προβλέπει πωλήσεις πλήν ἐξαιρέσεων ἀλλά παραχωρήσεις καί μισθώσεις δημοσίας περιουσίας. Στόχος του εἶναι ἡ αὔξησις τῆς ἀξίας τῆς δημοσίας περιουσίας, ὥστε νά εἶναι δυνατή ἡ ἱκανοποίησις τῶν δανειστῶν σέ περίπτωση ἀδυναμίας καταβολῆς ληξιπροθέσμων ὀφειλῶν τῆς Ἑλληνικῆς Δημοκρατίας στούς πιστωτές της στό μέλλον. Τά 72.000 ἀκίνητα τοῦ Δημοσίου, ἀεροδρόμια, διώρυγες, μετρό, τραῖνα, λεωφορεῖα, ἀγορές, μετοχές ΔΕΚΟ, ἑταιρεῖες, διεθνεῖς ἐκθέσεις κ.ἄ. εἶναι τά ἐνέχυρα γιά τήν παροχή ρυθμίσεως τοῦ χρέους. Καί τίς ἐγγυήσεις αὐτές δέν τίς ἔδωσαν στούς Γερμανούς οἱ «γερμανοτσολιάδες» τῆς Δεξιᾶς ἀλλά οἱ «πατριῶτες» τῆς Ἀριστερᾶς…

Αὐτή καί μόνη ἡ διαπίστωσις μᾶς κάνει πολύ σκεπτικούς γιά τό εἶδος τῆς καθαρῆς ἐξόδου πού σχεδιάζουν γιά τήν Ἑλλάδα οἱ δανειστές στό πλαίσιο τῆς μεταμνημονιακῆς ἐποπτείας. Ὁ πλοῦτος τῆς πατρίδος μας ὑποθηκεύθηκε σέ ἀνύποπτο χρόνο, ὥστε σήμερα νά διερωτώμεθα: Εἰς τί θά συνίσταται ἡ ἀνεξαρτησία μας;