ΔΙΑΒΑΣΑΜΕ μέ μεγίστη προσοχή τίς δηλώσεις τῆς ἀξιότιμης Προέδρου καί τῆς ἀξιότιμης εἰσαγγελέως τοῦ Ἀρείου Πάγου κυριῶν Κλάπα-Χριστοδουλέα καί Ἀδειλίνη, οἱ ὁποῖες συνιστοῦν κυρίως τήν ἀπάντηση τοῦ Ἀνωτάτου Δικαστηρίου μας στήν μακρά δήλωση τῆς Προέδρου τῶν Συγγενῶν Θυμάτων Τεμπῶν Μαρίας Καρυστιανοῦ γιά τήν πορεία τῆς ὑποθέσεως καί δευτερευόντως ἀσπίδα σέ διαδικτυακές ἐπιθέσεις πού δέχεται ὁ ἐφέτης ἀνακριτής κύριος Μπακαΐμης.
Πρίν ὑπεισέλθουμε στήν οὐσία θέλουμε νά ἐπισημάνουμε τό ἑξῆς: Ἡ δυσπιστία τῶν πολιτῶν πρός τήν δικαιοσύνη, ὅπως αὐτή καταγράφεται στίς ἔρευνες τῆς κοινῆς γνώμης, κορυφώνεται μέ τά Τέμπη. Γιγαντώθηκε ὅμως σταδιακά μέ τούς δικονομικούς χειρισμούς πού ἔγιναν στήν ὑπόθεση Novartis καί στήν ὑπόθεση τῶν ὑποκλοπῶν. Ὅπου εἰσαγγελεῖς ἀρνήθηκαν νά παραλάβουν ἀποδεικτικά στοιχεῖα διαφθορᾶς πολιτικῶν, εἰσαγγελεῖς δήλωσαν ὅτι ἔχασαν δικογραφίες ἐπειδή ἔπιασε ὑγρασία τό σπίτι τους, εἰσαγγελεῖς ἀρνήθηκαν νά μετέχουν σέ ἀποστολές καί παρέμειναν στήν Ἀθήνα γιά ντόλτσε βίτα μέ τίς ἐρωμένες τους, εἰσαγγελεῖς οἱ ὁποῖοι στό παρελθόν εἶχαν ζητήματα μέ τόν νόμο καί μέ τά πειθαρχικά συμβούλια προήχθησαν καί ἔθεσαν στό ἀρχεῖο ὑποθέσεις μείζονος δημοσίου συμφέροντος. Καί βεβαίως εἰσαγγελεῖς πού ἐπιχείρησαν νά κάνουν τήν δουλειά τους, καί ἄν τηρήσουν τόν ὅρκο τους, βρέθηκαν στό σκαμνί τοῦ κατηγορουμένου γιά νά παραδειγματίζονται οἱ ἑπόμενοι πιθανοί τολμητίες.
Δέν ἔχασε ὁ κόσμος τήν ἐμπιστοσύνη του στήν δικαιοσύνη ἀπό τήν μία μέρα στήν ἄλλη, κυρία Πρόεδρε καί κυρία εἰσαγγελεῦ. Ὑπάρχει προϊστορία, ὄχι ἐπί τῶν ἡμερῶν σας… Πάνω σέ αὐτό τό βουνό τῆς δυσπιστίας πρός πλειάδα δικαστῶν καί εἰσαγγελέων καί πάνω στήν διαμορφωμένη λαϊκή πεποίθηση, ὅτι ὅλοι οἱ μεγαλόσχημοι ἀθωώνονται, κανείς δέν τιμωρεῖται, ὅτι ἔχει ἀτονήσει ὁ νόμος στήν πατρίδα μας, ἦρθαν τά Τέμπη.
Καί «κλήρωσαν», στήν βάρδια σας, κυρία Πρόεδρε καί κυρία Εἰσαγγελεῦ. Ἡ Δικαιοσύνη αὐτή τήν ὑπόθεση τήν ἔχασε ἀπό τήν ἐκκίνηση. Δέν εἶχε ἀπό τίς πρῶτες ὧρες τοῦ δυστυχήματος τό γενικό πρόσταγμα. Καί δέν τό διεκδίκησε. Ἀπόλυτος ἄρχων στό πεδίο ὄφειλε νά εἶναι ὁ εἰσαγγελέας, ὄχι ὁ ὑφυπουργός παρά τῷ Πρωθυπουργῷ. Ἡ δικαστική ἐξουσία, ὄχι ἡ ἐκτελεστική. Τό εἶπε ἀκόμη καί ἕνας ταπεινός διοικητής Τροχαίας πού ἀρνήθηκε νά συναινέσει στό μπάζωμα. Ἡ Δικαιοσύνη δέχθηκε ἐπίσης τήν παρέμβαση τῆς ἐκτελεστικῆς ἐξουσίας, ἐπιστολή τοῦ πρωθυπουργοῦ πρός τόν Ἄρειο Πάγο γιά νά ὁρίσει ἐφέτη ἀνακριτή. Στίς ὑποθέσεις τῆς Siemens, τῶν δομημένων ὁμολόγων, τοῦ Βατοπεδίου, τῆς τρομοκρατίας, πράγματι ὁρίστηκε ἐπίσης ἐφέτης ἀνακριτής, ἀλλά δέν θυμόμαστε νά συνέβη αὐτό μετά ἀπό παρέμβαση πρωθυπουργοῦ. Οἱ Ὁλομέλειες Ἐφετῶν ἀποφάσισαν μέ πλήρη λειτουργική καί προσωπική ἀνεξαρτησία. Ἡ δικαιοσύνη κινήθηκε αὐτοβούλως. Ἐδῶ ἐπελέγη ἀνακριτής ὁ κατά τόν κύριο Μητσοτάκη «ἐξαίρετος» (ποῦ τόν ξέρει;) καί ὁ κατά τόν κύριο Βορίδη «ἐκπαιδευμένος». Μέ αὐτά πού εἶπαν, τόν ἀκύρωσαν.
Καί πᾶμε τώρα στό συγκεκριμένο πού προκάλεσε τήν θύελλα: τήν ἀνάρτηση τῆς Μαρίας Καρυστιανοῦ γιά τόν ἀνακριτή, τήν ἀντικατάσταση τοῦ ὁποίου ζήτησε σέ πρότερο χρόνο θεσμικά μέ τήν κατηγορία τῆς κατάχρησης ἐξουσίας καί τό αἴτημά της ἀπερρίφθη.
Ἡ κυρία Καρυστιανοῦ ἔθεσε δημοσίως ὁρισμένα ἐρωτήματα γιά τόν κύριο ἀνακριτή, τά ὁποῖα ὅμως δέν ἀπαντήθηκαν οὔτε ἀπό τήν κυρία Πρόεδρο οὔτε ἀπό τήν κυρία εἰσαγγελέα. Λυπούμεθα πού τό ἐπισημαίνουμε, μακριά ἀπό ἐμᾶς οἱ ὑποδείξεις, ἀλλά στό σημεῖο πού ἔχουμε φθάσει, δέν ἔχουμε αὐτή τήν πολυτέλεια. Τῶν μή ἀπαντήσεων.
Ἡ παρότρυνση πολιτῶν γιά τόν διαδικτυακό τραμπουκισμό τοῦ ἀνακριτῆ στήν ὁποία ἀναφέρεται ἡ κυρία εἰσαγγελέας, εἶναι πράξη ἀπολύτως καταδικαστέα, ἀλλά πρέπει νά προβληματιστοῦμε τί τήν γέννησε.
Πρίν δέν ὑπῆρχαν τέτοια φαινόμενα. Γιατί τώρα; Ἡ ἀλήθεια εἶναι πικρή. Τήν γέννησε ἡ ἀπουσία ἀπαντήσεων. Ἡ δικαιοσύνη δέν ἐξηγεῖ. Ἐφεξῆς ὅμως μέ ἕνα βουνό καχυποψίας ἀπέναντί της τό ὁποῖο προκάλεσε δυστυχῶς ἡ ἴδια (μαζί μέ τήν πολιτική χωρίς ἀπαραιτήτως νά εἶναι σέ συντονισμό μαζί της), εἶναι ὑποχρεωμένη νά ἐξηγεῖ!
Ἐν προκειμένῳ, τά ἐρωτήματα Καρυστιανοῦ εἶναι σαφῆ καί συγκεκριμένα. Γιατί ὁ κύριος ἀνακριτής δέν περιέλαβε στήν δικογραφία τά ἠχητικά ἀρχεῖα καί τά ἔγγραφα ντοκουμέντα πού κατέσχεσε ἡ ἀνακρίτρια κυρία Ἑλένη Σούρλα πρίν ἀντικατασταθεῖ; Γιατί δέν ζήτησε νά ἐρευνήσει ποῦ καί ποιοί ἔκαναν τό μοντάζ πού μεταδόθηκε ἀπό ἱστοτόπους τρεῖς ὧρες μετά τό διάγγελμα τοῦ Πρωθυπουργοῦ καί στήριζε τό ἀφήγημα περί ἀνθρωπίνου λάθους τοῦ σταθμάρχη καί μόνον; Γιατί δέν ζήτησε νά ἐρευνήσει τούς τρεῖς θανάτους στελεχῶν τοῦ ΟΣΕ πού θά κατέθεταν ἐνώπιόν του καί διαπιστώθηκαν μέ διαφορά εἴκοσι ὡρῶν; Γιατί τοῦ ἀρνήθηκαν στήν ἀρχή οἱ Ὁλομέλειες νά ἀνακτήσει τό βιντεοσκοπημένο ὑλικό φόρτωσης τῆς ἐμπορικῆς; Γιατί ἀρνήθηκε νά γίνει ἐκταφή τῶν παιδιῶν, τά σώματα τῶν ὁποίων θά «μιλήσουν» γιά τά αἴτια θανάτου τους; Γιατί δέν ἐρευνήθηκαν τά ἐγκαύματα τῶν πυροσβεστῶν; Γιατί δέν διετάχθη ἔρευνα γιά τό ποιός κατέστρεψε τίς φιάλες μέ τό αἷμα τῶν θυμάτων στό νοσοκομεῖο Λάρισας;
Αὐτά πού ζητᾶ ἡ κυρία Καρυστιανοῦ τά ἀπαιτεῖ κάθε Ἕλλην πολίτης, ὁ ὁποῖος αἰσθάνεται κάθε μέρα ὅτι ἐκτός ἀπό τά παιδιά δολοφονεῖται ἡ ἀλήθεια. Γι’ αὐτό ἄλλως τε ὁρίστηκε ἀνακριτής τῆς ὑποθέσεως δικαστής μέ τόν βαθμό τοῦ ἐφέτη! Γιά νά ἔχει τήν ἐξουσία νά ἐρευνήσει τό σύνολο τῆς ὑποθέσεως αὐτός καί νά μήν προβάλλονται τοπικές δωσιδικίες εἴτε γιά τό μοντάζ εἴτε γιά τούς θανάτους τῶν στελεχῶν τοῦ ΟΣΕ. Οἱ δικογραφίες δύνανται νά συσχετίζονται καί νά ἑνώνονται μέ ἀπόφαση τῶν ἁρμοδίων ὀργάνων τῆς δικαιοσύνης, κάτι πού οὐδέποτε τούς ἐζητήθη.
Τό γεγονός ὅτι πράγματι ἡ κυρία Καρυστιανοῦ μετά ἀπό ἰώβειο ὑπομονή δύο ἐτῶν εἶναι δηκτική, αἰχμηρή, σαρκαστική καμμιά φορά καί εἰρωνική, βεβαίως ἀξιολογεῖται, ἀλλά δέν ἀναιρεῖ τήν ὑποχρέωση τῆς δικαιοσύνης νά ἀπαντήσει στά ἐρωτήματά της, πού εἶναι καί ὅλων τῶν συγγενῶν. Ἡ ἀξιότιμη Πρόεδρος καί ἡ ἀξιότιμη Εἰσαγγελεύς τοῦ Ἀρείου Πάγου καλοῦνται νά κατανοήσουν ὅτι ἡ ὑπόθεση τῶν Τεμπῶν εἶναι «ἱδρυτική» γιά τήν δικαιοσύνη, «ἱδρυτική» καί γιά τήν Δημοκρατία μας ἐν γένει.
Γιά ὅλους τούς θεσμούς: Γιά τόν ἀρχηγό τοῦ κράτους, γιά τήν Κυβέρνηση, γιά τό Κοινοβούλιο, γιά τά Σώματα Ἀσφαλείας καί τίς ΔΕΚΟ, γιά ἐμᾶς στά ΜΜΕ, καί βεβαίως γιά τήν δικαιοσύνη. Βαθμολογούμαστε ὅλοι κάθε μέρα ἀπό τούς πολῖτες. Ἄν δέν ἀρθοῦμε στό ὕψος τῶν περιστάσεων, ἡ λάβα τῶν Τεμπῶν θά κάψει τό πολιτικό σύστημα καί θά ἀποτελειώσει πολλούς θεσμούς μέ τήν ὑπάρχουσα μορφή τους. Καταλήγουμε:
Ναί, ἔχει δίκαιο ἡ Πρόεδρος τοῦ Ἀρείου Πάγου: Ἡ Δημοκρατία πρέπει νά σέβεται τούς θεσμούς. Μά καί τό ἀντίστροφο: Οἱ θεσμοί τήν Δημοκρατία.