ΤΟ ΖΗΤΗΜΑ τῆς νομιμοποιήσεως τῶν ἤδη ὑπαρχόντων τέκνων σέ ὁμόφυλες οἰκογένειες δέν καλύπτει ὁλόκληρο τό θέμα τοῦ (πολιτικοῦ) γάμου τῶν ὁμοφύλων.
Ἁπλῶς ἀποτελεῖ μία ἀκραία περίπτωση πρωθυπουργικοῦ ἐνδιαφέροντος. Ἡ ἀπαγόρευση τῆς «τεκνο»-θεσίας ὁμοφύλων ζευγαριῶν ἐκτιμᾶται ὡς μία ἀντίφαση στίς συναισθηματικές δηλώσεις τοῦ πρωθυπουργοῦ, στήν ΕΡΤ.
- Tοῦ Κώστα Κόλμερ
Ἀλλοῦ εἶναι τά κρίσιμα σημεῖα τῆς ὑποθέσεως: 1. Ἐάν θά ἀναγνωρίζεται ἀπό τήν πολιτεία ὁ γάμος ὁμοφύλων, μέ ὅλα τά συμπαρομαρτοῦντα πλεονεκτήματατοῦ γάμου τῶν ἑτεροφύλων (σύνταξη, κληρονόμηση, ἄσκηση γονικῆς φροντίδας, ἐπώνυμον κ.λπ.) καί 2. Ἐάν τά ζεύγη αὐτά θά μποροῦν ν’ ἀποκτήσουν τέκνα μέ παρένθετη μητέρα, ἄν καί κατ’ ἀρχήν τό ἀπέκλεισε. 3. Πολιτική ἀξία ἔχει ἐπίσης ἄν θά ἀφεθοῦν οἱ βουλευτές νά ψηφίσουν κατά συνείδηση –ἀκόμη καί τῆς ἀντιπολιτεύσεως ὡς ἐδίδαξε ἡ κυρία Λινοῦ– καί πῶς θά ἑρμηνευθῇ τό ἐνδεχόμενο καταψηφίσεως τοῦ νομοσχεδίου ἀπό ἐν ἐνεργείᾳ ὑπουργούς.
Στό πρῶτο ζήτημα, ἡ ἀπάντηση εἶναι ὅτι ὁ συνταγματικός χάρτης τῆς χώρας ἀναγνωρίζει καί προστατεύει Μ Ο Ν Ο Ν τά ἑτερόφυλα ζευγάρια, γιά τόν προφανῆ λόγο τῆς ἐπιθυμητῆς αὐξήσεως ὑγιοῦς πληθυσμοῦ τῆς χώρας. Τά ὁμόφυλα ζεύγη ἔχουν ἤδη τήν ἀναμφισβήτητη δυνατότητα νά συνάψουν Σύμφωνο Συμβιώσεως γιά τίς μεταξύ των σχέσεις καί δέν μποροῦν νά ὑπαχθοῦν στίς ἀποκλειστικές πρόνοιες τοῦ Συντάγματος ἐξ ὁρισμοῦ: Δέν νυμφεύονται δύο ἄνδρες, χωρίς νά ὑπάρχει «νύμφη» καί δέν νοεῖται ἡ σύζευξη δύο γυναικῶν, χωρίς ἄνδρα, δηλαδή νά …«ὑπανδρεύονται» ὡς ἀπαιτεῖ ἡ σοφή ἑλληνική γλῶσσα πού προνόησε τά πάντα, πολύ πρό τοῦ Κυριάκου Μητσοτάκη.
Τό θέμα τῆς παρένθετης μητέρας καί τῆς τεχνητῆς γονιμοποίησης ἔχει ἤδη ξεπεράσει τόν νομοθέτη καί ἀφήνει στήν πράξη ἑτερόφυλα ζευγάρια νά «τεκνοποιήσουν». Ἄν θά ἀναγνωρισθῇ νομίμως καί στά ὁμόφυλα, εἶναι ζήτημα περισσότερο πολιτικό παρά νομικό. Τί λέγει ἡ πλειοψηφία.
Δύσκολα γίνεται πιστευτό ὅτι τά παιδιά τῶν ὁμοφύλων δέν θ’ ἀντιμετωπίσουν ὑπαρξιακά προβλήματα στό σχολεῖο, κι ἄν ἡ ἑλληνική κοινωνία εἶναι ἕτοιμη νά τά δεχθῆ ἰσοτίμως. Τά μέτρα πού λαμβάνει ἡ κυβέρνηση, γιά νά ἐπιλύσει τό πρόβλημα τῆς βίας (bullying) στά σχολεῖα ὅπου καί παρουσιάζεται, κινοῦνται πρός τήν σωστή κατεύθυνση, ἀλλά δέν ἐπαρκοῦν. Τό φαινόμενο ξεκινάει ἀπό τήν βία, ἀπό καί μέσα στήν ἑτερόφυλο οἰκογένεια.
Πάντοτε ὑπῆρχαν κι ἀσφαλῶς θά ὑπάρχουν μονογονεϊκές οἰκογένειες πού ἀνέθρεψαν τό/τά παιδιά τους κατά σωστό τρόπο καί μάλιστα ἄνευ ἔξωθεν βοηθείας. Γιά λόγους δημογραφικούς αὐτά τά παιδιά πρέπει νά τύχουν κρατικῆς στηρίξεως καθώς κι οἱ μητέρες των, γιατί μποροῦν νά συνεισφέρουν στό δημογραφικό πρόβλημα τῆς χώρας. Τό ὁποῖον ὁ κ. Μητσοτάκης παραμελεῖ ἐν τῇ πολυπραγμοσύνῃ του.
Ἡ ἀναλογικότης θά ἐπέτρεπε τό ἴδιο σέ μονογαμικές οἰκογένειες ἀνδρῶν, ἀλλά αὐτό ἄς ἀφεθῇ στήν διάκριση τῆς δικαιοσύνης, νά κρίνει τήν ἐπάρκεια τοῦ πατέρα νά ἐξασφαλίσει τήν μόρφωση καί ψυχική ὑγεία τῶν τέκνου του, ἔστω καί διά παρενθέτου μητέρας ἀφοῦ ὁ ἄνδρας δέν τίκτει παρά μόνον γεννᾶ.
Ἡ πολιτική πλευρά τοῦ ζητήματος ἀφέθη νά λυθῇ ἀπό τόν πρωθυπουργό «κατά συνείδησιν» (ἀρκεῖ νά ὑπάρχει) τῶν βουλευτῶν. Ἔτσι, ὥστε νά μήν κινδυνεύσει ἡ κυβέρνηση ἀπό τήν Ἀρχή τῆς «δεδηλωμένης» τοῦ Χαριλάου Τρικούπη, πού θά σπεύσει ν’ ἀξιοποιήσει ἡ ὑποκριτική ἀντιπολίτευση τοῦ ΠΑΣΟΚ, γιά ν’ ἀνατρέψει τήν κυβέρνηση εἰς πεῖσμα τῶν πεποιθήσεών του.
Λοιπόν, οἱ βουλευτές καλοῦνται ν’ ἀποφασίσουν, κι ἡ ψῆφος τους θά ἐκτιμηθῇ στίς προσεχεῖς ἐκλογές ἀπ’ τόν ἑλληνικό λαό. Δέν ἀξίζει νέα κυβερνητική κρίση, τό ἄν ὁ κύριος (;) Κασσελάκης «θέλει δύο ἀγόρια»!… Ἀρκετά ὑπέφερε ἡ χώρα τά τελευταῖα 50 χρόνια ἀπό τήν πολιτική ἀσυνειδησία καί τά κάλπικα δημοψηφίσματα τῆς κεντροαριστερᾶς.
Εἶναι πρός τιμήν τοῦ κ. Μάκη Βορίδη ὅτι προτίθεται ὄχι μόνο νά καταψηφίσει τόν ὁμόφυλο γάμο ἀλλά καί νά παραιτηθῇ τῆς ὑπουργίας του, ἀφοῦ ἡ κυβέρνηση στήν ὁποία μετέχει τό προτείνει κι ὁ αὐτός δέν συμφωνεῖ. Μπορεῖ ἡ συνέπειά του νά ἐκτιμηθῇ δεόντως τόσον ἀπό τά δεξιά ὅσο κι ἀπ’ τόν ἑλληνικό λαό.
Τέλος, ἀλλ’ ὄχι ἄνευ σημασίας, ἦταν ἡ δήλωση τοῦ πρωθυπουργοῦ, ὅτι θά ἐξακολουθήσει νά ἐκπροσωπεῖ τήν Ἑλλάδα στήν Εὐρώπη κι ὄχι visa versa (ἀντίστροφα). Ἄν καί ἰσχύει τό ἀρχαιελληνικό γνωμικό, «Ἀνδρῶν ἐπιφανῶν πᾶσα γῆ τάφος», ἡ ἐπιλογή εἶναι σωστή. Νά δοῦμε μόνον ἄν θά ἀνθέξει.