Η σύσταση Συμβουλίου Εθνικής Ασφαλείας θα έπρεπε ήδη να έχει δρομολογηθεί
Ο Ερντογάν το είπε ευθέως ουσιαστικά ότι ο μόνος τρόπος για να επιστρέψουν πίσω οι δύο Ελληνες στρατιωτικοί είναι η ανταλλαγή με τους οκτώ αξιωματικούς οι οποίοι ζήτησαν άσυλο από την Ελληνική Δημοκρατία. Φυσικά δεν έχει καμία σχέση το καλούμενο «κράτος δικαίου» σε αυτήν την περίπτωση, αφού όλα δείχνουν ότι ο Ερντογάν έχει τη δυνατότητα να χειραγωγεί τη Δικαιοσύνη.
Και δυστυχώς σε καταστάσεις τεταμένες η αρχή του ενός ανδρός, που δύναται να λαμβάνει αποφάσεις χωρίς να λογοδοτεί σε κανέναν ουσιαστικά, είναι πλεονέκτημα.
Από τη στιγμή δε που η ελληνική κυβέρνηση δεν είναι διατεθειμένη να υιοθετήσει «ισοδύναμα τετελεσμένα» για να απαντήσει στη σκανδαλώδη αυτή σύλληψη, τότε εμείς είμαστε αυτοί που βρισκόμαστε με την πλάτη στον τοίχο. Δεν γνωρίζει όμως ο γράφων εάν η χώρα και το πολιτικό προσωπικό της έχουν ερμηνεύσει ορθώς την κατάσταση. Ναι μεν είναι σωστό να αποφευχθούν οι παγίδες που μας στήνει συνεχώς η γείτων, αλλά από την άλλη η ψευδαίσθηση ότι όλες αυτές οι ενέργειες έχουν στόχο απλά να συσπειρώσει ο Ερντογάν τους οπαδούς του, ούτως ώστε να επιτύχει μια άνετη εκλογική νίκη, είναι επικίνδυνη.
Σε αυτήν την κρίσιμη καμπή των πραγμάτων όλο το πολιτικό προσωπικό θα έπρεπε να βρίσκεται σε πλήρη συνεννόηση και η σύσταση Συμβουλίου Εθνικής Ασφαλείας θα έπρεπε ήδη να έχει δρομολογηθεί. Η χρονοναύλωση των δύο γαλλικών φρεγατών είναι προς τη σωστή κατεύθυνση, όπως και οι δηλώσεις της Ε.Ε. αλλά και του Μακρόν ειδικώς. Δεν θα έπρεπε όμως ουδείς εξ ημών να παρασυρθεί και να εφησυχάσει.
Οι πρόσφατες κινήσεις του Μακρόν είναι για να ενισχυθεί το ηγετικό προφίλ του αλλά και για να απαντήσει σε μια πάγια ανησυχία του γαλλικού κοινού, που δεν είναι άλλη από την απέχθειά του στο να καθίσταται ουραγός η Γαλλία πίσω από τα «θέλω» της Γερμανίας και της Μέρκελ.
Αυτό φυσικά δεν σημαίνει πως η Ελλάδα δεν πρέπει να επιδιώξει περαιτέρω διπλωματική και στρατιωτική εμβάθυνση των σχέσεών της με τη Γαλλία. Το ίδιο ακριβώς οφείλει να πράξει και με το Ισραήλ.
Σημαντικότερο όλων είναι όμως η αποδοχή ότι το μεταπολιτευτικό σύστημα της πρόσδεσης στην αμυντική ομπρέλα των συμμάχων μας, δίχως εμείς να πράττουμε τα δέοντα, είναι αφελής.
*Πρόεδρος του Δικτύου Ελλήνων Συντηρητικών, rkaliviotis gmail.com