Ἀρχηγοί πού νά ἀντέχουν τούς ρόλους

ΠΑΡΑΚΟΛΟΥΘΗΣΑ μέ προσοχή χθές τήν ἰδιαίτερα ἐνδιαφέρουσα συνέντευξη πού ἔδωσε στήν ΕΡΑ…

… στήν ἐξαιρετική συνάδελφο Εὐαγγελία Μπαλτατζῆ, ὁ εὐρωβουλευτής καί ὑποψήφιος γιά τήν Προεδρία τοῦ ΚΙΝΑΛ Νῖκος Ἀνδρουλάκης.

Εἶχα τήν εὐκαιρία νά γνωρίσω τόν διεκδικητή τοῦ θώκου τῆς Φώφης Γεννηματᾶ πρό διετίας σέ μία κλειστή ἡμερίδα πού διοργάνωσε τό «Δίκτυο γιά τήν Μεταρρύθμιση» τῆς Ἄννας Διαμαντοπούλου στό ξενοδοχεῖο Olympic Royal, καί μοῦ εἶχε κάνει ἐξαιρετική ἐντύπωση. Εἶχε μιλήσει γιά τήν πορεία τῆς Ἕνωσης καί ἔδειχνε ἀπελευθερωμένος, «λυμένος», καμμία σχέση μέ τήν δημόσια εἰκόνα του στίς τηλεοράσεις, ὅπου συνήθως ἐμφανίζεται σφιγμένος, «σάν νά ἔχει καταπιεῖ λοστάρι» πού λέει καί ἡ νεολαία. Πῆρα τό θάρρος μάλιστα καί τόν ρώτησα στό τέλος τῆς ἡμερίδας γιατί δημοσίως εἶναι τόσο «κλειστός», καί ἡ εἰλικρίνεια μέ τήν ὁποία μοῦ ἀπάντησε μέ ἐξέπληξε: «Καμμιά φορά ἔχω ἄγχος γιατί ἡ μητέρα μου εἶναι πολύ αὐστηρή!» ἀπάντησε μέ τό χαρακτηριστικό κρητικό ἠχόχρωμα στήν φωνή του.

Γιά τούς δικούς μου κώδικες αὐτή ἡ ἀπάντηση, ὁ σεβασμός στήν οἰκογένεια καί στούς γεννήτορές μας, ἦταν ἐξόχως ἐνδιαφέρουσα. Ἔδειχνε ἄνθρωπο μέ ἀρχές. Ἀπό τότε δέν ἔτυχε νά μιλήσουμε ξανά. Σήμερα ὁ Ἀνδρουλάκης φιλοδοξεῖ νά ἡγηθεῖ ἑνός πολιτικοῦ χώρου, τοῦ ὁποίου μέσω τῆς Νεολαίας τῆς ὁποίας χρημάτισε Γραμματέας, ἀποτελεῖ γέννημα θρέμμα. Τά ἐρωτήματα δύο: Καλός εἶναι, γιά πρῶτος κάνει; Ποιόν συμφέρει ἡ ἐκλογή του; Τήν ΝΔ ἤ τόν ΣΥΡΙΖΑ; Ξεκινῶ ἀπό τό δεύτερο: στήν πολιτική δέν μπορεῖς νά κάνεις τέτοιους ὑπολογισμούς καί τέτοιους σχεδιασμούς. Τούς βλέπει ὁ Θεός ἀπό ψηλά καί γελάει.

Ὁ Ἀλέξης Τσίπρας, ὅπως ἔχει ἀποκαλυφθεῖ στό διαδίκτυο, ὑποτίμησε τόν Κυριάκο Μητσοτάκη καί παρενέβη εὐθέως στήν ἐκλογή τῆς ΝΔ ὑπέρ του! Ἔδωσε εὐλογία σέ δύο ἐπιχειρηματίες πού εἶχαν ποντάρει τότε στόν Ἀπόστολο Τζιτζικώστα νά ρίξουν τό βάρος του στήν ἐκλογή τοῦ «εὔκολου», ὅπως τόν θεωροῦσε, Κυριάκου. Γιά τήν ἱστορική ἀκρίβεια οἱ ἐπιχειρηματίες ρώτησαν τό περιβάλλον του «τί νά κάνουμε στόν δεύτερο γῦρο» καί ἔλαβαν ἰσχυρή σύσταση ὑπέρ… Μητσοτάκη.

Γιά νά ἐνισχυθεῖ περαιτέρω μάλιστα ἡ ὑποψηφιότητα τοῦ «εὔκολου» Κυριάκου τῆς «οἰκογενειοκρατίας», κυκλοφόρησε ἡ «Αὐγή», παραμονή τῆς ἐκλογῆς ἀρχηγοῦ τῆς ΝΔ, μέ προβοκατόρικο ἄρθρο ὑπέρ τοῦ Εὐαγγέλου Μεϊμαράκη, γεγονός πού ἐνόχλησε σφόδρα τούς ψηφοφόρους τῆς παράταξης. Τά λοιπά εἶναι γνωστά: Ὁ «ἄχαστος» ἔχασε μέ ὀκτώ μονάδες τίς ἐκλογές ἀπό ἐκεῖνον πού οἱ δικοί του ἀποκαλοῦσαν ὑποτιμητικῶς μέ τό χαϊδευτικόν «Κούλης». Καί τοῦ πῆρε σχεδόν δύο χρόνια νά ξεπεράσει τό «πένθος» τῆς ἥττας ἀπό κάποιον πού θεωροῦσε τοῦ χεριοῦ του. Τώρα, μέ τήν ἐκλογή τοῦ νέου Προέδρου τοῦ ΚΙΝΑΛ, ὁ ὁποῖος θά εἶναι ἡ ἐπίζηλος νύφη τοῦ πολιτικοῦ συστήματος τήν ἐπαύριον τῆς ἐκλογῆς μέ ἁπλή ἀναλογική, διαβάζουμε ἀντίστοιχους ὑπολογισμούς. Ὅτι τό Μαξίμου ἐπιθυμεῖ πρωτευόντως τήν ἐκλογή Ἀνδρουλάκη στήν ἡγεσία τοῦ ΚΙΝΑΛ καί δευτερευόντως τοῦ Λοβέρδου, τυχόν ἐκλογή τοῦ ὁποίου «καίει» αὐθωρεί καί παραχρῆμα τά ὄνειρα Τσίπρα γιά κυβέρνηση μειοψηφίας ΣΥΡΙΖΑ – ΚΙΝΑΛ.

Διαβάζουμε ἐπίσης ὅτι ὁ Τσίπρας δέν ἐπιθυμεῖ Ἀνδρουλάκη, ἐπειδή θά ἀποκτήσει ἀντίπαλο ἀπό τήν γενιά του, πού ἐνδεχομένως νά πλαγιοκοπήσει τήν Ἀριστερά. Μέ τήν ὅποια πεῖρα ἔχω τόσα χρόνια στήν παρατήρηση τοῦ δημοσίου βίου, ὑποστηρίζω ὅτι ὅλα εἶναι σχετικά. Ὅσα φέρνει ἡ ὥρα δέν τά φέρνει ὁ χρόνος. Ὁ Ἀνδρουλάκης δήλωσε χθές «ὑπερήφανος σοσιαλδημοκράτης» καί ἀνέπτυξε τήν ἀτζέντα Μητσοτάκη ὑπέρ τῶν ἀνανεώσιμων πηγῶν ἐνέργειας πρός στήριξιν τῶν φτωχῶν. Ἐξέφρασε τόν θαυμασμό του γιά τόν στενό συνεργάτη τοῦ Κώστα Σημίτη Τάσο Γιαννίτση, ἐνῶ ἔχει ἄριστες σχέσεις μέ τόν Εὐάγγελο Βενιζέλο. Ἄν τυχόν ἐκλεγεῖ, θά ἐπικρατοῦν ὅμως πολιτικές συνθῆκες στήν χώρα τέτοιες, πού νά εὐνοοῦν τήν κατάκτηση τοῦ στόχου του μέ ἀτζέντα ἐκσυγχρονισμοῦ –πού ὅπως εἶπε, εἶναι τό διψήφιο ποσοστό; Ἤ μήπως ὁ εὐρύτερος χῶρος του θά ἐπιθυμεῖ λαϊκή σοσιαλιστική προσέγγιση καί ὄχι τεχνοκρατική σοσιαλδημοκρατική;

Καί ἄν οἱ ἄνεμοι πού φυσοῦν τόν ρίξουν, θέλει δέν θέλει, θά βρεθεῖ στήν ἀγκαλιά τοῦ ΣΥΡΙΖΑ στήν λογική τῶν ἀντικυβερνητικῶν συμμαχιῶν; Καί ἄν ἡ ἡλικία του εὐνοεῖ τήν προσέγγιση μέ τόν Τσίπρα, ἀντί νά τήν ἐμποδίζει; Κανείς δέν μπορεῖ νά ὑπογράψει στήν ΝΔ σήμερα ὅτι τήν συμφέρει στρατηγικά ἡ ἐκλογή τοῦ Ἀνδρουλάκη στήν ἡγεσία τοῦ ΚΙΝΑΛ. Μπορεῖ ναί, μπορεῖ ὄχι. Κανείς δέν μπορεῖ νά ὑπογράψει ὅτι ἡ ἐκλογή του προκαλεῖ πρόβλημα στόν Τσίπρα. Μπορεῖ ναί, μπορεῖ ὄχι. Οἱ συνθῆκες θά μᾶς τό ποῦν. Ἐκτός ἀπό τό δεύτερο ἐρώτημα, ὑπάρχει ὅμως καί τό ἀρχικό; Κάνει γιά πρῶτος ὁ Νῖκος Ἀνδρουλάκης στό ΚΙΝΑΛ; Ὑποκειμενικῶς δέν δύναμαι νά διατυπώσω ἄποψη. Τό τί ἐνέργεια κρύβει ὁ καθένας μας μέσα του εἶναι ζήτημα συγκυρίας νά τήν ἐκδηλώσει. Ἀντικειμενικῶς ὅμως ὑπάρχει πρόβλημα ἀνάλογο μέ αὐτό πού ἀντιμετώπισε τό 2016 ὁ Ἀπόστολος Τζιτζικώστας μέ τήν ΝΔ. Ὁ Ἀνδρουλάκης δέν εἶναι Βουλευτής. Καί τό «χειρότερο» γι’ αὐτόν: θέλει νά παραμείνει εὐρωβουλευτής. Ὅπερ ἐστι μεθερμηνευόμενον, πρέπει νά τροποποιηθεῖ, ἄν γίνεται, ὁ κανονισμός τῆς Βουλῆς γιά νά λαμβάνει τόν λόγο σέ πρό ἡμερησίας διατάξεως συζητήσεις, προϋπολογισμό, κυρώσεις διεθνῶν συμφωνιῶν κατ’ ἐξαίρεσιν, καί ἐάν γίνεται. Διότι μέ βάση τόν κανονισμό δέν τό δικαιοῦται διότι δέν θά εἶναι Πρόεδρος τῆς Κοινοβουλευτικῆς Ὁμάδος. Αὐτό στήν Ἑλλάδα τῶν ἀρχηγικῶν κομμάτων εἶναι πρόβλημα. Ἀρχηγός ἐξωτερικοῦ νοεῖται; Δυνατότης παρεμβάσεως στά ἐσωτερικά πράγματα, ἐνῶ θά εἶναι κλεισμένος στίς ψηφοφορίες τοῦ Στρασβούργου νοεῖται; Δέν εἶναι στήν δική μας ἁρμοδιότητα νά ποῦμε ἄν νοεῖται ἤ δέν νοεῖται, αὐτό θά τό κρίνει τό κυρίαρχο ἐκλογικό σῶμα τῶν ψηφοφόρων τοῦ ΚΙΝΑΛ. Ὄχι ἐμεῖς. Ὡστόσο δημοσιογραφικῶς ἔχει ἐνδιαφέρον τό πείραμα καί τά ἐπιχειρήματα πού θά διατυπωθοῦν ἀπό ἀμφότερες τίς πλευρές. Καί ἄν ἐκλεγεῖ ὁ κύριος Ἀνδρουλάκης καί δέν δύναται νά τροποποιηθεῖ ὁ κανονισμός τῆς Βουλῆς, ποιός θά εἶναι ἄραγε ὁ Πρόεδρος τῆς Κοινοβουλευτικῆς Ὁμάδος τοῦ ΚΙΝΑΛ; Δέν πρέπει νά τό πεῖ ἀπό τήν ἀρχή;

Ἐπαναλαμβάνω, σέ καιρούς πονηρούς, τό θέμα πού διαπραγματευόμαστε δέν ἀφορᾶ ποιός θά ἐκλεγεῖ ἀρχηγός τοῦ ΚΙΝΑΛ. Δικό τους θέμα αὐτό. Ὅμως σέ καιρούς ἁπλῆς ἀναλογικῆς καί διαμόρφωσης νέας ἀρχιτεκτονικῆς τοῦ πολιτικοῦ συστήματος εἶναι ἐξόχως ἐνδιαφέρουσα συνολικῶς ἡ κινητικότης πού παρατηρεῖται σέ ὅλο τό πολιτικό μας τόξο, δημοκρατικό καί ἀντιδημοκρατικό. Ἀπό τήν ἔκβασή της θά κριθεῖ ἄν θά ἐπικρατήσει εὐεργετική σταθερότης ἤ ἡ περιπετειώδης ἀστάθεια στόν τόπο. Οἱ ἀρχηγοί πρέπει νά ἀντέξουν τούς ρόλους.