Ο ΙΔΕΟΛΟΓΙΚΟΣ ἀρτηριοσκληρωτισμός ὅλων τῶν δογματικῶν, φιλελευθέρων καί ἐκσυγχρονιστικῶν ρευμάτων πού ἐπικρατοῦν κατά καιρούς στήν πατρίδα μας, ἐκδηλώνεται πάντοτε στήν ἀρχή τῆς δεύτερης τετραετίας.
Μέ κύριο χαρακτηριστικό τῆς πολιτικῆς τους πρακτικῆς τήν ἐπιβολή ξένων πρός τήν ταυτότητα τῶν ψηφοφόρων τους ἰδεολογικῶν ἐπιλογῶν, θεωροῦν τήν ἀνανέωση τῆς λαϊκῆς ἐντολῆς ὡς τήν χρυσή εὐκαιρία γιά νά ἀποκαλύψουν τό πραγματικό «παγκοσμιοποιητικό» τους πρόσωπο. Γνωρίζουν ὅτι ἐκπροσωποῦν μειοψηφίες, ἀλλά μέ ὅπλο τήν λαϊκή ἐτυμηγορία (τήν ὁποία συνήθως ἐξασφαλίζουν ἀποκρύπτοντας τά ἀληθινά τους σχέδια) αἰφνιδιάζουν τούς ἐντολεῖς τους καί νομοθετοῦν ὡς μεγάλοι μεταρρυθμιστές. Καμαρώνοντας μάλιστα ὅτι δέν ὑπολογίζουν τό πολιτικό κόστος.
Σέ αὐτήν τήν στροφή τήν «πατᾶνε» πάντοτε ὅλοι. Ἡ στιγμή αὐτή γιά τό ἐκσυγχρονιστικό ΠΑΣΟΚ τοῦ κυρίου Κώστα Σημίτη ἦταν ἀμέσως μετά τίς θυελλώδεις ἐκλογές τοῦ 2000, τίς ὁποῖες οἱ «σοσιαλιστές» κέρδισαν μέ τήν βοήθεια ὅλης τῆς τότε διαπλοκῆς στό νῆμα. Μέ 1% διαφορά ἀπό τήν ΝΔ. Ἡ ἀλαζονεία πού εἶναι ἡ μέθη τῶν ἐκσυγχρονιστῶν καί τῶν φιλελευθέρων ὅλου τοῦ κόσμου ὤθησε τό ΠΑΣΟΚ τότε, πρῶτον, νά ἀφαιρέσει τό θρήσκευμα ἀπό τίς ταυτότητες τό 2000 μέ ἀπόφαση ἀνεξαρτήτου ἀρχῆς καί ὄχι μέ νέο νόμο ὅπως ἐπιβάλλετο ἀπό τόν ν. 2472/97 περί προσωπικῶν δεδομένων καί, δεύτερον, νά ἀλλάξει τό 2001 τό ἀσφαλιστικό σύστημα (ἀφοῦ ὁ ἴδιος ὁ Σημίτης εἶχε ἐξασφαλίσει τότε τρεῖς συντάξεις, ἀπό τήν Βουλή, τό Ταμεῖο Νομικῶν καί τό Πάντειο.) Ἡ συνέχεια εἶναι γνωστή. Τό ΠΑΣΟΚ ἔχασε ὁριστικά τήν πρώτη θέση στίς δημοσκοπήσεις ἀπό τήν ΝΔ. Ὁ κύριος Σημίτης ἀποσύρθηκε τρία χρόνια μετά ἀπό τήν ἐνεργό πολιτική. Ἀνέθεσε στόν Γιῶργο Παπανδρέου νά χάσει γιά λογαριασμό του. Τό 2004 κυκλοφόρησαν τά ἀπομνημονεύματά του.
Ἡ στιγμή τοῦ κυρίου Μητσοτάκη, συνεχιστῆ τῆς ἰδίας ἀκριβῶς σκληροπυρηνικῆς σχολῆς σκέψεως, τοῦ «πολυδύναμου ἐκσυγχρονισμοῦ», ἦταν τόν περασμένο Φεβρουάριο. Πάλι λίγους μῆνες μετά τήν ἀνανέωση τῆς λαϊκῆς ἐντολῆς, τόν καιρό πού ἔβλεπε ἀπό ψηλά τήν κοινωνία. «Γονιδιακό»! Μέ τήν μέθη τοῦ 41% καί ἀφοῦ παρέστη προηγουμένως σέ ἐκδήλωση τιμῆς πρός τό πρόσωπο τοῦ Κώστα Σημίτη, ὁ Πρωθυπουργός ἀγνόησε τήν ἐκλογική βάση τῆς ΝΔ καί νομοθέτησε ἀκριβῶς ὅπως ὁ μέντοράς του. Ἐναντίον τῆς θελήσεώς της. Ἡ κλειστή ἡγετική ὁμάδα τῶν ἐκσυγχρονιστῶν τοῦ Μεγάρου Μαξίμου τόν ἔπεισε, χωρίς πολύ κόπο, ὅτι ὁ γάμος θά νομοθετηθεῖ καί θά ξεχαστεῖ. Ὁ Πρωθυπουργός πού δέν ἀγαπᾶ κατά βάθος τήν βάση τῆς ΝΔ, ἀλλά γνωρίζει πῶς νά τήν προσεταιρίζεται, ὑποτίμησε τίς συνέπειες καί ἀποδέχθηκε τίς εἰσηγήσεις νά ψηφιστεῖ ὁ γάμος πρίν ἀπό τίς ἐκλογές. Ἐπειδή καί ὁ ἴδιος δέν εἶναι δεξιός ἀλλά κατά βάση φιλελεύθερος, ἀγνοοῦσε ὅτι ἡ βάση τῆς ΝΔ διαμαρτύρεται διαχρονικά καί βγαίνει στόν δρόμο μόνο γιά ζητήματα ταυτότητας.
Γιά τό θρήσκευμα στίς ταυτότητες (2001), γιά τό ὄνομα τῆς Μακεδονίας (1993, 2018), γιά τόν Συνωστισμό τῆς Σμύρνης (2007), γιά τόν γάμο (2024). Ὁ αὐτοδημιούργητος δεξιός δέν διεκδικεῖ ποτέ στόν δρόμο αὐξήσεις μισθῶν. Μάχεται ὅμως γιά τίς ἱδρυτικές ἀξίες τοῦ Ἔθνους. Τήν ἱστορία, τήν ὀρθοδοξία, τήν οἰκογένεια. Ὁ κύριος Μητσοτάκης πίστεψε ὅτι θά περιορίσει τίς προεκλογικές ἀντιδράσεις μέ τήν χρήση μηχανισμῶν. Τά κανάλια ἐξαφάνισαν ἤ χλεύασαν γιά λογαριασμό του κάθε διαφορετική ἄποψη γιά τόν γάμο. «Ἐργαλειοποίησε» ἐπίσης ἕναν μῆνα πρίν ἀπό τίς ἐκλογές τόν μοιραῖο Ἀρχιεπίσκοπο, ὁ ὁποῖος ἔχασε τό ὅποιο κῦρος τοῦ εἶχε ἀπομείνει παριστάνοντας τήν «τσιρλίντερ» τοῦ Πρωθυπουργοῦ σέ περιοδεία στό Δήλεσι Βοιωτίας.
Φόρεσε καί μεγαλόσταυρους γιά νά κολακέψει τούς θυμωμένους ὀρθοδόξους ἰθαγενεῖς ὁ Πρωθυπουργός. Ἡ νομοθέτηση τοῦ γάμου ἦταν τό σημεῖο χωρίς ἐπιστροφή. Τό turning point. Διότι οἱ Ἕλληνες δέν διαμαρτυρήθηκαν γιά τόν γάμο ἁπλῶς. Θύμωσαν μέ τήν ΝΔ γιά τόν ἐτσιθελικό αὐταρχισμό της: «Ἐμεῖς αὐτό θά κάνουμε ὅσο καί νά χτυπιέστε καί ἄν σᾶς ἀρέσει!». Πρόκειται γιά εὐρύτερη ἀνάγνωση πού ἀποκωδικοποιεῖ τό manual τῆς φιλελεύθερης διακυβερνήσεως. Τήν δικτατορία τῆς μοναδικῆς σκέψεως πού δέν παίρνει ἀπό λόγια.
Τό ἐξόχως ἐνδιαφέρον εἶναι ὅτι καί μετά τίς τραυματικές ἐκλογές καί τήν κατακρήμνιση τῶν ποσοστῶν τῆς ΝΔ, ὁ κύριος Μητσοτάκης καί ἡ ἡγετική ὁμάδα τῆς ἥττας δέν κατάλαβαν τίποτε, καί συνεχίζουν στήν ἴδια ρότα. Ἄν δέν συμφωνεῖ ἡ πραγματικότητα μαζί μας τόσο τό χειρότερο γιά τήν πραγματικότητα. Καί ὅμως! Ἄν ἔμπαινε στόν κόπο νά διαβάσει τήν σειρά κατατάξεως τῶν ὑποψηφίων εὐρωβουλευτῶν του, θά ἀντιλαμβανόταν ὅτι ἐφ’ ἑξῆς εἶναι μειοψηφία στό κόμμα του. Δέν ἔχει τήν ἰσχύ νά ἐπιβάλλει οὔτε τούς ἐκλεκτούς του στήν βάση. Ἀκόμη καί αὐτοί πού ψήφισαν τήν ΝΔ προτίμησαν μιά εὐρωκοινοβουλευτική ὁμάδα, πού στήν πλειονότητά της ἀποτελεῖται ἀπό πατριῶτες, δεξιούς καί μάλιστα ἀπό τήν παλαιά φρουρά τήν ὁποία ὁ Πρωθυπουργός ἤθελε νά ἀποκλείσει ἀπό τό ψηφοδέλτιο ἤ νά ὑποτιμήσει (Μεϊμαράκης, Κεφαλογιάννης, Βόζεμπεργκ σύν ὁ Βορειοηπειρώτης Μπελέρης.)
Ὁ Γιῶργος Αὐτιᾶς ἐξελέγη ἀποκλειστικῶς χάρη στίς δυνάμεις του ἐνῷ ἡ ἐκλογή τοῦ Δημήτρη Τσιόδρα στήν τελευταία ἕβδομη ἐκλόγιμη θέση, γιά τήν ὁποία ἔτρεξε ἐντατικά ὅλο τό κόμμα καί τά γραφεῖα Ὑπουργῶν, ἦταν ἁπλῶς τό «γκόλ» τῆς τιμῆς τοῦ Μαξίμου. Ὅλες οἱ λοιπές κεντροαριστερές Πασοκικές ἐπιλογές τοῦ κυρίου Μητσοτάκη ἀποδοκιμάστηκαν! Οἱ προερχόμενοι ἀπό τό ΠΑΣΟΚ Εὔη Χριστοφιλοπούλου, Βούλα Πατουλίδου, Πύρρος Δήμας, Σωτήρης Σέρμπος, Δημήτρης Καρανικόλας δέν πῆγαν καλά, καί δέν ἐξελέγησαν. Ἀκόμη καί ἡ ἰδεολογική ἐπένδυσή του στήν «πρωτοπορία» τοῦ #metoo (Μπεκατώρου) ἀποδοκιμάστηκε, ἔστω σέ ἄλλο κόμμα.
Τό ἐξόχως ἐνδιαφέρον εἶναι ὅτι ὁ κύριος Μητσοτάκης ἐπιμένει τήν ἑπομένη τῶν εὐρωεκλογῶν, παρασυρόμενος ἀπό τούς ἀρχιτέκτονες τῆς ἥττας τοῦ Μαξίμου, ὅτι ἡ ΝΔ δέν ἔχει πρόβλημα στά δεξιά της καί ὀφείλει νά συνεχίσει ἀταλάντευτα τήν ἀκροκεντρώα μεταρρυθμιστική στρατηγική της. Ὀλίγη μελέτη τῆς ἱστορίας θά τοῦ ἔκανε καλό. Ὅσα κόμματα ἐξουσίας μεταλλάχθηκαν σέ κάτι ἄλλο ἀπό αὐτό πού ἦταν –οἱ σοσιαλδημοκράτες τοῦ Σρέντερ στήν Γερμανία, οἱ Ἐργατικοί τοῦ Μπλέρ στήν Μεγάλη Βρεταννία, οἱ συντηρητικοί τοῦ Ραχόι στήν Ἱσπανία, οἱ ἐκσυγχρονιστές τοῦ Σημίτη στήν Ἑλλάδα, πλήρωσαν τήν ἔκθεσή τους στήν ἐξουσία καί τήν ἐμμονή σέ ἀντιλαϊκές θέσεις μέ μακρά ἀνυποληψία.
Οἱ Ἐργατικοί γυρίζουν στήν ἐξουσία στήν Ἀγγλία μετά ἀπό 14 πέτρινα χρόνια. Τό πεῖσμα εἶναι κακός σύμβουλος στήν πολιτική. Ἡ ΝΔ τῆς παρούσης ἡγεσίας θέλει νά προσαρμόσει, σώνει καί καλά, τήν νέα ἰδεολογική καί πολιτική ἀτμόσφαιρα τῆς πατρίδας μας στά μέτρα της. Ἐνῷ ἀναγνωρίζοντας χωρίς δογματισμό τά λάθη της πού τήν ἀποξένωσαν ἀπό τόν τίμιο συντηρητικό κόσμο, θά ἔπρεπε νά προσαρμοστεῖ ἐκείνη σέ αὐτήν.
Κακός σύμβουλος ὁ ἐλιτισμός. Σκεφτεῖτε ὅτι τό ψῆγμα αὐτοκριτικῆς πού ἔκανε ὁ Πρωθυπουργός γιά τόν γάμο περιεῖχε τήν θέση ὅτι «κάναμε ἕνα βῆμα πιό μπροστά ἀπό ὅσο ἄντεχε τό κόμμα.» Θεώρηση μεταρρυθμιστῆ πού «συμπονᾶ» ἀφ’ ὑψηλοῦ μέ συγκατάβαση τόν «ὀπισθοδρομικό» νεοδημοκράτη πού δέν μπορεῖ νά τόν ἀκολουθήσει διότι δέν τό ἀντέχει. Λές καί ἡ συστράτευση μέ τά κόμματα πού ἀγαπήσαμε στήν μεταπολίτευση ἀποτελεῖ τέστ κοπώσεως… Δυστυχῶς, μέ βάση ὅσα ἀκούσαμε ἀπό τόν Πρωθυπουργό στήν συνέντευξή του στόν Alpha, ἡ ΝΔ ἔχει μπεῖ σέ πορεία χωρίς ἐπιστροφή. Ἔχασε μέ ἀκροκεντρώα στρατηγική, καί τήν ἑπομένη τῆς ἥττας συνεχίζει πιό ἀκροκεντρώα ἀπό ποτέ. Τιτανικός.
Μ.Η.Τ. 232122