Γιατί ἡ Ἑλλάς εἶναι ἀντίθετη μέ τά δημοψηφίσματα τοῦ Πούτιν

Ἀλλά καί γιατί αὐτά μπορεῖ νά εἶναι ὁ καταλύτης γιά τήν τελική ἔκβαση τοῦ πολέμου

Ο ΠΟΛΕΜΟΣ δέν πάει καλά γιά τόν Βλαδίμηρο Πούτιν. Ἀλλά ὅσο κι ἄν φαίνεται παράδοξο, αὐτό σημαίνει ὅτι ὁ πόλεμος δέν πάει καλά καί γιά τήν Δύση. Κατ’ ἐπέκταση καί γιά τήν Ἑλλάδα. Ὅποιος καί νά νικᾶ στό μέτωπο τῆς Οὐκρανίας, ὁ πόλεμος συνεχίζεται. Καί ὅσο ὁ πόλεμος συνεχίζεται, οἱ τιμές τῆς ἐνέργειας ἀνεβαίνουν, πλήν πετρελαίου, δέν κατεβαίνουν. Ὑπό αὐτήν τήν ἔννοια δέν ὑπάρχει πολυτέλεια πανηγυρισμῶν γιά τήν οὐκρανική ἀντεπίθεση. Ἰδιαίτερα δέ μετά τό τελευταῖο διάγγελμα Πούτιν, ὁ ὁποῖος ἔβαλε στό τραπέζι τήν χρήση τακτικῶν πυρηνικῶν ὅπλων καί τήν προσάρτηση αὐτόνομων περιοχῶν στήν ρωσσική ἐπικράτεια μέ τήν διενέργεια δημοψηφισμάτων. Ὡς χώρα εἴμαστε ὑποχρεωμένοι νά προσεγγίσουμε τίς τελευταῖες ἐξελίξεις ὑπό δύο ὀπτικές: ὑπό τήν ὀπτική τοῦ στενοῦ ἐθνικοῦ μας συμφέροντος τό ὁποῖο θίγεται στόν σκληρό του πυρῆνα ἀπό τήν ρωσσική εἰσβολή καί τά ἐπικείμενα δημοψηφίσματα στήν Οὐκρανία. Ὑπό τήν ὀπτική τοῦ εὐρύτερου διεθνοῦς μας συμφέροντος τό ὁποῖο μέ οἰκονομικούς ὅρους συνδέεται εὐθέως μέ τήν ἀποκλιμάκωση τῆς ἔντασης στήν περιοχή, τήν κήρυξη τῆς ἐκεχειρίας καί κάποτε τήν τελική συμφωνία.

Μέ ὅρους στενοῦ ἐθνικοῦ συμφέροντος ἡ Ἑλλάδα δέν ἔχει τήν ἐπιλογή νά ἀποδεχθεῖ τήν προσάρτηση οὐκρανικῶν περιοχῶν στήν ρωσσική ἐπικράτεια μέ εἰσβολή καί διενέργεια δημοψηφίσματος. Αὐτή εἶναι ἡ ἀπόλυτη κόκκινη γραμμή τῆς ἐξωτερικῆς μας πολιτικῆς. Θά ἀποτελοῦσε κάτι τέτοιο ἕνα πάρα πολύ κακό προηγούμενο καί γιά τήν Κύπρο μας ἀλλά καί γιά τήν Θράκη μας. Εἰδικά γιά τήν δεύτερη, καθώς οἱ Τοῦρκοι δεκαετίες τώρα δέν κρύβουν τόν ἀλυτρωτισμό τους γιά τήν περιοχή καί ἐργάζονται συστηματικά προκειμένου νά ἀπομειώσουν τήν ἐθνική κυριαρχία σέ ἑλληνικό ἔδαφος. Ἀκραῖοι ἐθνικιστικοί κύκλοι στήν Ἄγκυρα καί στήν Θράκη ἐργάζονται συστηματικά ὅσο κι ἄν δέν τό ὁμολογοῦν γιά τήν κήρυξη αὐτονομίας στήν περιοχή σέ κάποια στιγμή στό μέλλον. Κρύπτες ὅπλων ὑπάρχουν παντοῦ. Οἱ 120 ἕως 140.000 μουσουλμάνοι πού ζοῦν στήν περιοχή ἐκτιμᾶται ὅτι μπορεῖ νά πιεστοῦν νά μετάσχουν σέ τέτοιου εἴδους δημοψηφίσματα ἄν ἡ ἑλληνική ἐξωτερική πολιτική ἀνοίξει ὁποιοδήποτε παράθυρο γιά τήν νομιμοποίηση αὐτῆς τῆς πρακτικῆς ὁπουδήποτε στόν κόσμο. Εἴτε στήν Καταλονία, εἴτε στήν Οὐκρανία, εἴτε στήν Κορσική, παντοῦ.

Γι’ αὐτό ἄλλως τε ἡ Ἑλληνική Δημοκρατία τάχθηκε ἀπό τήν ἀρχή ἐναντίον τῆς ρωσσικῆς εἰσβολῆς ἀπό θέση ἀρχῆς. Γιά νά μήν ἔχουμε νομιμοποιήσει κι ἐμεῖς μέ τήν ὑπογραφή μας τά τετελεσμένα πού θά ἐπιχειρήσουμε νά ἀποτρέψουμε κάποτε στό μέλλον. Ἐκτός ὅμως ἀπό τή στάση μας μέ ὅρους στενοῦ ἐθνικοῦ συμφέροντος πρέπει νά δοῦμε τίς τελευταῖες ἐξελίξεις καί μέ ὅρους διεθνοῦς ἑλληνικοῦ συμφέροντος. Εἶναι προφανές ὅτι ὁ Πρόεδρος Πούτιν προσαρτᾶ τίς αὐτόνομες περιοχές στήν ρωσσική ἐπικράτεια μέ τά δημοψηφίσματα προκειμένου νά ἀποτρέψει τήν συνέχεια τῆς οὐκρανικῆς ἀντεπίθεσης. Μέ τό ἐπιχείρημα, ὅτι ἡ Οὐκρανία πλέον «εἰσβάλλει» σέ ρωσσικό ἔδαφος, ἀπειλεῖ τήν Δύση μέ γενικευμένο πυρηνικό πόλεμο. Κάτι πού εἶναι τό τελευταῖο πού ἐπιθυμεῖ ἡ Ἀμερική ἄν κρίνουμε ἀπό ὅσα διαβάζουμε στόν Τύπο της.

Ἀπό αὐτήν τήν ἄποψη λοιπόν, αὐτό πού ἀπορρίπτουμε ἐμεῖς μέ ὅρους ἐθνικοῦ συμφέροντος, τήν πραγματοποίηση δηλαδή τῶν δημοψηφισμάτων, μέ ὅρους διεθνοῦς συμφέροντος χωρίς τή δική μας ὑπογραφή, θά μποροῦσε ἐνδεχομένως νά ἀποτελέσει τήν λύση τοῦ πολέμου. Τήν ἀποκλιμάκωσή του ἔστω. Ἐνδεχομένως. Τά ὅσα διαβάζουμε στόν δυτικό Τύπο χθές κατατείνουν πρός αὐτήν τήν κατεύθυνση καί θέτουν τό ἐρώτημα τί ὁδηγίες θά δώσουν οἱ Ἀμερικανοί στόν «αὐτοφωράκια» Ζελένσκυ. Καί τί τελικῶς θά πράξει αὐτός. Οἱ μεγάλες ἐφημερίδες τῆς Δύσης ἐπισημαίνουν κάτι πού δέν διαβάζουμε ἐμεῖς στήν Ἑλλάδα, ὅτι ἐδῶ πού φτάσαμε δύο λύσεις ὑπάρχουν, ἤ ἡ ρωσσική νίκη ἤ ὁ πυρηνικός ὄλεθρος. Ἐνδεικτικά: στήν χθεσινή «Οὐάσιγκτον Πόστ» δημοσιεύεται ἡ ἐκτίμηση τῆς ἀρχισυντάκτριας Μαργαρίτας Σιμονιάν, σύμφωνα μέ τήν ὁποία «βρισκόμαστε λίγες μέρες πρίν ἀπό μία ρωσσική νίκη ἤ ἕναν πυρηνικό πόλεμο, ἐναλλακτική δέν ὑπάρχει.» Ἡ ἐφημερίδα γράφει ὅτι «ἡ Ρωσσία χρησιμοποιεῖ τά δημοψηφίσματα ὥστε ὅποιες μελλοντικές ἐπιθέσεις γίνονται σέ αὐτές τίς περιοχές νά τίς θεωρεῖ ἐπιθέσεις σέ ρωσσικό ἔδαφος.» Οἱ “New York Times” σχολιάζοντας τίς πυρηνικές ἀπειλές τοῦ Ρώσσου Προέδρου τονίζουν ὅτι «ἕνας στριμωγμένος Πούτιν εἶναι ἕνας πολύ πιό ἐπικίνδυνος Πούτιν.» Ἐπισημαίνοντας ὅτι δέν εἶναι μπλόφα ἡ ἀναφορά του στά πυρηνικά, τονίζουν «ἀκόμα κι ἄν εἶναι μπλόφα αὐτή προκαλεῖ πονοκέφαλο στή Δύση γιά τό κατά πόσο μπορεῖ νά συνεχιστεῖ ἡ στρατιωτική στήριξη στήν Οὐκρανία χωρίς νά πυροδοτήσει μία ἐμπλοκή πυρηνικῶν ὅπλων.» Οἱ “Financial Times” γράφουν ὅτι «ἡ κλιμάκωση αὐτή εἶναι ἕνα στοίχημα πού δείχνει ὅτι μπορεῖ νά ὑπάρχει ἕνα μικρό περιθώριο ἑλιγμῶν τοῦ Πούτιν τόσο στό πεδίο τῆς μάχης ὅσο καί στό ἐσωτερικό τῆς Ρωσσίας.» Σύμφωνα μέ τόν γνωστό στήν Ἑλλάδα ἐθνικιστή Ρῶσσο μεγιστᾶνα Κωνσταντίν Μαλοφέγιεφ, «ὅλος ὁ κόσμος θά πρέπει νά προσεύχεται γιά τήν νίκη τῆς Ρωσσίας γιατί ὑπάρχουν μόνο δύο τρόποι γιά νά τελειώσει αὐτό: εἴτε μέ τή νίκη τῆς Ρωσσίας εἴτε μέ μία πυρηνική ἀποκάλυψη.» Ὁ “New Statesman” γράφει ὅτι «τό ἐνδεχόμενο πυρηνικῆς ἐπιθέσεως δέν μπορεῖ νά ἀπορριφθεῖ ἐλαφρᾷ τῇ καρδίᾳ. Ἡ Ρωσσία ἔχει ἄφθονα ἀποθέματα πυρηνικῶν ὅπλων καί ὁ Πούτιν μπορεῖ νά εἶναι ἀρκετά ἀπελπισμένος γιά νά τά χρησιμοποιήσει. Ἐπειδή ἔχει κάνει μερικά πραγματικά ἀνόητα πράγματα, ποιός μπορεῖ νά πεῖ μέ βεβαιότητα ὅτι δέν θά κάνει τίποτα ἀκόμη πιό ἠλίθιο. Αὐτή ἡ πιθανότης δέν εἶναι ἀμελητέα, καί αὐτό ἀπό μόνο του εἶναι ἀρκετά ἀνησυχητικό.»

Ὅποιος θέλει νά μυηθεῖ ἀκόμα περισσότερο στίς ἀμερικανικές ἀνησυχίες γιά τήν ἐνδεχόμενη μελλοντική χρήση πυρηνικῶν ὅπλων ὅλων τόν εἰδῶν, τόν προτρέπω νά διαβάσει μέ προσοχή τό ἐξαιρετικό μυθιστόρημα πού ἔγραψε ὁ Ἑλληνο-αμερικανός ἀπόστρατος ναύαρχος τοῦ ΝΑΤΟ Τζαίημς Σταυρίδης καί φέρει τόν τίτλο 2034. Θά ἀνακαλύψει ἐκεῖ ἄγνωστες πτυχές τῆς δυτικῆς ὀπτικῆς καί στρατιωτικές πληροφορίες καμουφλαρισμένες μέ τό πέπλο τῆς λογοτεχνικῆς πλοκῆς. Ἀκόμη καί τήν λέξη «συντέλεια» θά διαβάσει. Ὁ ἴδιος ὁ συγγραφέας εἶχε δηλώσει πρό καιροῦ δημοσίως ὅτι τήν λύση στήν Οὐκρανία θά τήν μισήσουν ὅλοι: καί ὁ Ζελένσκυ, ὁ ὁποῖος θά ὑποχρεωθεῖ νά ὑπογράψει τήν παραχώρηση τοῦ 15% τοῦ οὐκρανικοῦ ἐδάφους στόν Πούτιν. Καί ὁ Πούτιν ὁ ὁποῖος θά ὁμολογήσει ὅτι ἀπέτυχε νά κατακτήσει ὅλη τήν Οὐκρανία καί δέν κέρδισε τόν πόλεμο. Καί ἡ Δύση ἡ ὁποία θά πρέπει νά ἄρει τίς κυρώσεις προκειμένου νά δεχθεῖ ὁ Πούτιν νά ὑπογράψει τήν τελική συμφωνία. Θά εἶναι ὅρος του. Ἴσως λοιπόν τό διάγγελμα τοῦ Ρώσσου Προέδρου νά εἶναι ἡ ἀρχή τοῦ τέλους. Ἐπιφυλασσόμεθα.

Συμπεραίνουμε λοιπόν: τά δημοψηφίσματα προφανῶς καί ἀπορρίπτονται ἀπό τήν Ἑλλάδα καί δέν ἀναγνωρίζεται τό ἀποτέλεσμά τους γιατί διαφορετικά θά ἦταν σάν νά βάζαμε τό πιστόλι στόν κρόταφό μας. Τά δημοψηφίσματα σέ συνδυασμό μέ τήν προσάρτηση ἐδαφῶν στήν ρωσσική ἐπικράτεια καί τήν πυρηνική ἀπειλή ἴσως ὅμως ἀνοίξουν τόν δρόμο γιά κάποια λύση ὥστε νά ἀνασάνει ὁ κόσμος. Γράφουμε ἴσως, γιατί ζοῦμε σέ μιά ἐποχή πού ἡ τρέλλα τῶν ἀνθρώπων κυριαρχεῖ!