NA ΜΗΝ κάνουμε Χριστούγεννα, Πρωτοχρονιά καί Φῶτα γιά νά κάνουμε Ἀπόκριες!
Νά μήν κάνουμε Ἀπόκριες γιά νά κάνουμε Καθαρά Δευτέρα! Νά μήν κάνουμε Καθαρά Δευτέρα γιά νά κάνουμε παρέλαση καί 25η Μαρτίου. Νά μήν κάνουμε παρέλαση γιά νά σώσουμε τό Πάσχα! Νά μήν κάνουμε ἐν τέλει Πάσχα γιά νά σώσουμε τό καλοκαίρι! Κάπως ἔτσι, ὡς ὀπερέττα, κινεῖται ἡ ζωή μας ἀπό τόν περασμένο Νοέμβριο, πού ἡ Κυβέρνηση κατέβασε ἐκ νέου τά ρολλά στήν χώρα ἐξ αἰτίας τῆς πανδημίας. Ἀπό μῆνα σέ μῆνα. Ἀπό ἑορτή σέ ἑορτή, ἀπό ὁρόσημο σέ ὁρόσημο, πέρασε ἑνάμισης χρόνος χωρίς Ἑλλάδα. Τά ἴδια ζήσαμε πέρυσι καί χειρότερα. Ἀλλά ἦταν ἡ πρώτη φορά. Πειθαρχήσαμε καί ἐμπιστευτήκαμε τήν πολιτεία ὅτι θά βρεῖ λύσεις. Ἀλλά ἔχει περάσει ἀπό τότε ἕνας χρόνος καί πάνω, καί ὄχι μόνο λύσεις δέν βρέθηκαν ἀλλά βρισκόμαστε σέ σημεῖο χειρότερο ἀπό τό περυσινό. Ἡ μέν πολιτεία ἀναμηρυκάζει τά περί σύντομης ἐπιστροφῆς στήν κανονικότητα –ὅπως οἱ ὀθωμανοί στρατιῶτες σάλπιζαν «ὥρα συσσιτίου» (γιέμ μπουρουσού) ὅταν τά ἐξουθενωμένα ἄλογά τους δυσφοροῦσαν– ἐνῶ ἡ ζωή κυλᾶ ἄγευστα, ἄνοστα, χωρίς χρῶμα. Μπορεῖ σέ ὁρισμένους ἄχρωμους φιλελεύθερους νά ἀρέσει αὐτό καί νά τό ἀπολαμβάνουν. Νά κάνεις Πρωτοχρονιά καί Χριστούγεννα ἀπό τό μεσημέρι μέ ἀπαγόρευση κυκλοφορίας. Νά κάνεις λιτανεία ἐπιταφίου στίς 6 τό ἀπόγευμα καί Ἀνάσταση στίς 9 τό βράδυ. Μπορεῖ νά θεωροῦν τίς θρησκευτικές ἑορτές ἁπλῶς ἄλλο ἕνα φύλλο τοῦ ἡμερολογίου. Ποιά παράδοση, ποιά αἰσθήματα, ποιές εὐαισθησίες, ποιά πίστη –οἱ ἄνθρωποι εἶναι ἀναίσθητοι.
Ἡ ζωή ὅμως δέν εἶναι σάν τήν στιγμή πού περνᾶ, φεύγει καί χάνεται. Ἡ ζωή δέν εἶναι κάτι ἀποστειρωμένο γιά νά μήν συγκεντρώνεται ἡ οἰκογένεια μέ τήν ἐλάχιστη προβλεπόμενη σύνθεση γύρω ἀπό τό γιορτινό τραπέζι. Ἡ ζωή δέν ἔχει καμμία σχέση μέ τήν νεοφιλελεύθερη ἐπιβολή. Ἄλλο πρᾶγμα εἶναι ὁ φιλελευθερισμός. Ἐδῶ ὅμως ὑπάρχουν ἄνθρωποι, ὅπως προκύπτει καί ἀπό τά ἀπόρρητα πρακτικά τῆς ἐπιτροπῆς τῶν λοιμωξιολόγων, πού θεωροῦν τίς κοινωνίες στρατούς ἀορίστου χρόνου καί τούς πολῖτες ἐπαγγελματίες ὁπλῖτες πενταετοῦς θητείας. Θεωροῦν τίς κοινωνίες συλλογικά σχήματα πού ἐντέλλονται νά βγοῦν ἀπό τήν ροή τῆς καθημερινότητας γιά μεγάλο χρονικό διάστημα ἄνευ ἀντιρρήσεων. Καί ὅταν οἱ κοινωνίες ἀρχίζουν νά μήν πειθαρχοῦν –δέν εἶναι ὅλα τά τμήματά τους ἴδια, ἄλλη ὡριμότητα ἔχει ὁ εἰκοσάρης, ἄλλη ὁ σαραντάρης, ἄλλη ὁ ἑβδομηντάρης– ἀρχίζουν οἱ συλλήψεις γιά «διέγερση σέ ἀνυπακοή». Μέ τελευταῖο κροῦσμα τόν …DJ, ὁ ὁποῖος ἐκρίθη ὅτι μετέχει σέ σχέδιο τῆς …ἀντιπολίτευσης κατά τῶν θεσμῶν, καί ὅπως μετέδιδαν πρώτη εἴδηση τά κανάλια στήν διαπασῶν χθές «ταυτοποιήθηκε». Ὁ DJ! Πού θά ἔχει νά κάνει μεροκάματο ἀπό πέρυσι τό φθινόπωρο! Οἱ δολοφόνοι τοῦ Καραϊβάζ κυκλοφοροῦν ἐλεύθεροι, κάτι ἄλλα λαμόγια δέν τά ἀκουμπᾶ κανείς –κυκλοφοροῦν ἐπίσης ἐλεύθερα, ἀλλά ἡ Πολιτεία ἀνακοινώνει ὑπερηφάνως ὅτι …ταυτοποιήθηκε ὁ DJ! Θρίαμβος. Πόσος ξεπεσμός! Ξέρετε τί ταυτοποεῖται αὐτές τίς μέρες, ἀγαπητοί; Ἡ ἀποτυχία τῆς Πολιτείας μας νά ἔχει ἐμβολιάσει ὅλο τόν πληθυσμό αὐτήν τήν ἐποχή καί νά ἔχει ἐξασφαλίσει γενική ἀνοσία. Ἡ ἀτολμία της νά ἀγοράσει ἐμβόλια ἀπό ὅπου ἔπρεπε γιά νά ἀνοίξει ἡ οἰκονομία ἀντί νά μαδᾶμε τήν μαργαρίτα γιά τό πότε θά ἀνοίξει ἡ ἑστίαση καί πότε ὁ τουρισμός. Ἀλήθεια, γιατί δεχόμαστε Σέρβους τουρίστες μέ δικαίωμα μετακίνησης ἀπό νομό σέ νομό; Γιατί δεχόμαστε Ἄγγλους; Γιατί δεχόμαστε Ἰσραηλινούς; Ρώσσους; Ἡ ἀπάντηση εἶναι ἁπλή: Γιατί αὐτοί οἱ λαοί ἔχουν ἐμβολιαστεῖ καθολικῶς. Καί ἐμεῖς πού δέν ἔχουμε ἀπαραδέκτως ἐμβολιαστεῖ ἐνῶ τό σύστημά μας εἶναι ἄρτια ὀργανωμένο, καθόμαστε καί συζητᾶμε πόσους κύκλους θά κάνει ὁ Ἐπιτάφιος μέ τό νεκρό σῶμα τοῦ Ἰησοῦ μας γύρω ἀπό τήν Ἐκκλησία εὐτελίζοντας τήν Μεγάλη Παρασκευή, πότε θά γίνει ἡ Ἀποκαθήλωση, λές καί εἶναι click away μέ ραντεβού, καί πότε Ἀνάσταση, καί δεῦτε λάβετε Ἅγιο Φῶς, λές καί αὐτό εἶναι take away μέ ραντεβού! Λυπᾶμαι, ἀλλά ἑνάμιση χρόνο μετά στήν οὔγια γράφει αὐτό: Ξεφτίσατε τίς ζωές μας. Ἡ καθημερινότης δέν εἶναι μόνο στόχοι, ἀριθμοί, διαγράμματα, κανονικότητες, πολιτικότητες, τηλεδιασκέψεις, καί λοιπές τυπικότητες. Εἶναι καί συναισθήματα πού φυλᾶμε καλά μέσα μας. Καί πού ἐσεῖς νομίζετε ὅτι θά τά καταστρέψετε. Μέ αὐτό τό πλευρό νά κοιμᾶστε.