Κυβέρνηση καί ἀντιπολίτευση μαζί «δύο σέ ἕνα», σέ συσκευασία δώρου

ΛΙΓΕΣ μέρες πρίν ἀπό τίς ἐκλογές ἡ κατάσταση ἔχει ὡς ἑξῆς: ὁ Κυριάκος Μητσοτάκης τρέχει μόνος του.

Τερματίζει πρῶτος τόν πολιτικό μαραθώνιο στό Καλλιμάρμαρο, ἐνῷ οἱ ἄλλοι σέρνουν τά πόδια τους ἀσθμαίνοντες καί διψασμένοι, στό Πικέρμι, τόν Γέρακα καί τήν Ἁγία Παρασκευή! Οἱ ἀντίπαλοί του ποτέ δέν μπῆκαν στήν κούρσα, οὔτε στίς πρῶτες ἐκλογές οὔτε στίς δεύτερες. Μέ ΛΟΑΤΚΙ γλῶσσα «ἡ ὁρατότητά τους εἶναι περιορισμένη.» Βλέπουν τόν προπορευόμενο μέ τά κιάλια. Κρυφός πόθος καί στρατηγική τοῦ κυρίου Μητσοτάκη εἶναι ἡ ἀπόλυτη κυριαρχία 170 ἑδρῶν σέ μιά πεντακομματική Βουλή πού θά τοῦ ἐπιτρέψει νά εἶναι καί κυβέρνηση καί μείζων ἀντιπολίτευση καί ἐλάσσων ἀντιπολίτευση. Ὅλα!

Προσπαθεῖ νά τό κρύψει ἀλλάζοντας τίς ἀφίσες μέ τό πρόσωπό του στίς στάσεις, στίς ὁποῖες ζητᾶ ἀπό τούς πολῖτες «ἰσχυρή ἐντολή γιά σταθερή κυβέρνηση» ἀντί τῆς «ἰσχυρῆς αὐτοδυναμίας» πού ἦταν τό ἀρχικό του σύνθημα. Ὅσο ὅμως καί ἄν προσπαθεῖ νά κρύψει τόν ἀπώτερο ἐκλογικό στόχο του, γιά τούς λίγους πού ἀσχολοῦνται, σέ αὐτές τίς «βαρετές ἐκλογές», αὐτός εἶναι ξεκάθαρος.

Ἀφοῦ «ξεπάστρεψε» τόν ΣΥΡΙΖΑ μέ τήν βοήθεια τοῦ Κατρούγκαλου καί τῆς Φωτίου λίγο πρίν ἀπό τίς προηγούμενες ἐκλογές, τώρα τό σχέδιό του εἶναι νά «πετάξει» ἔξω ἀπό τήν Βουλή ὅσο τό δυνατόν περισσότερα μικρά κόμματα, μέ πρῶτα τήν «Νίκη» τήν ὁποία ἀποκαλεῖ διαρκῶς «κομματίδιο» καί τήν «Ἑλληνική Λύση». Χθές βράδυ στήν Θεσσαλονίκη μάλιστα χαρακτήρισε τά πολλά κόμματα στήν Βουλή «δημοκρατική κακοφωνία». Δέν χρειάζεται ὁ ἴδιος νά «λερώσει» καί πολύ τά χέρια του, ἀρκεῖ νά ζητᾶ τήν «συμπίεσή» τους, λές καί ἡ κάλπη εἶναι κάδος σκουπιδιῶν. Τήν δουλειά τήν κάνουν μιά χαρά γιά λογαριασμό του ἐκεῖνοι πού ἀπέκλεισε ὡς «ναζί μαχαιροβγάλτες» στόν πρῶτο γῦρο καί μερικοί ἄλλοι καλῆς πίστεως ἀφελεῖς. Στά ἀριστερά ἐπίσης δέν χρειάζεται νά κάνει καί πολλά, ὅλοι ἐργάζονται ἀντικειμενικά γιά τό σχέδιό του, συνειδητά ἤ ἀσυνείδητα. Τό ΚΚΕ πού ἐπιτίθεται τώρα στήν «Πλεύση Ἐλευθερίας» ἐνῷ δέν τό ἔκανε στόν πρῶτο γῦρο, οἱ ἐξεγερθέντες στό κόμμα τῆς Ζωῆς πού ἀποκλείστηκαν ἀπό τά ψηφοδέλτια καί βεβαίως στό μέτρο τοῦ δυνατοῦ τό ΜέΡΑ25.

Μεταξύ μας δέν βλέπω τίποτε τό περίεργο στό σχέδιο τοῦ τ. Πρωθυπουργοῦ. Ἡ πολιτική ἀπό ἀρχαιοτάτων χρόνων ἦταν πάντοτε μακιαβελλική καί ἐλάχιστα ἠθική. Ὁ σκοπός ἁγιάζει τά μέσα. Τό αὐτό ἰσχύει καί γιά τούς κομμουνιστές. Ἡ μέν ΝΔ ἔχει μιά χρυσή εὐκαιρία νά ἡγηθεῖ μιᾶς πεντακομματικῆς Βουλῆς 170 ἑδρῶν γνωρίζοντας ὅτι τήν ἑπόμενη μέρα πρέπει νά ἀνοίξει θέματα ἐπώδυνου συμβιβασμοῦ μέ τήν Τουρκία στό Αἰγαῖο. Διά τῆς ἀπεμπολήσεως τοῦ κυριαρχικοῦ δικαιώματος τῆς ἐπέκτασης τῶν χωρικῶν μας ὑδάτων στά 12 μίλια καί διά τῆς ἐναρμονίσεως τῶν θαλασσίων καί τῶν ἐναερίων συνόρων μας στά ἕξι μίλια. Γνωρίζει ὅτι πρέπει νά ἀνοίξει ζήτημα ἄρσης μονιμότητας τοῦ προσωπικοῦ τοῦ ΕΣΥ, μετατροπῆς τῶν συμβάσεών του σέ ἰδιωτικοῦ δικαίου καί «μετάταξης» αὐτοῦ τοῦ προσωπικοῦ στούς ἰδιῶτες πού θά μποῦν στά νοσοκομεῖα γιά τήν παροχή ὑπηρεσιῶν ὑγείας.

Ἐρώτημα ἄν ἡ μετάταξη θά γίνει μέ μισθολόγιο ΕΣΥ ἤ μέ ἀτομικές συμβάσεις ἰδιωτικοῦ τομέα…

Γνωρίζει ὅτι πρέπει νά ἀλλάξει τό Σύνταγμα (ἄρθρα 16, 17, 24, 106), μέ στόχο τήν ἀπόσυρση τοῦ Κράτους ἀπό τήν οἰκονομία καί τήν πλήρη ὑποκατάστασή του ἀπό τόν ἰδιωτικό τομέα. Ἐάν μπορεῖ λοιπόν νά «πετάξει» τόν ἀκροδεξιό Βελόπουλο, τόν «ἄσημο Χριστιανό» Νατσιό καί τήν φασαριόζα πλήν καταρτισμένη νομικῶς Ζωή ἔξω ἀπό τήν Βουλή γιά νά ἔχει τίς πλειοψηφίες πού θέλει γιά τό Σύνταγμα, τό συνυποσχετικό Χάγης, τίς μεταρρυθμίσεις στήν Ὑγεία καί τό κοινωνικό κράτος (καταργήσεις ἐπιδομάτων) πού θά σφραγίσουν τόν κύκλο τῆς μεταπολίτευσης, γιατί νά μήν τό κάνει; Λογικό!

Τό ἴδιο ἰσχύει καί γιά τό ΚΚΕ πού βλέπει ἀπό τό 2012 τόν ΣΥΡΙΖΑ νά ἡγεμονεύει διαρκῶς στόν χῶρο τῆς Ἀριστερᾶς. Τώρα πού «ξεμπέρδεψε» μαζί του καί τόν ἔφερε στά μέτρα του (γι’ αὐτό καί στίς πρῶτες ἐκλογές ἔρριξε τό βάρος ἐναντίον του καί δευτερευόντως στήν ΝΔ), γιατί νά ἐπιτρέψει στήν Κωνσταντοπούλου τήν εἴσοδο στήν Βουλή; Γιά νά ἀποκτήσει συνέταιρο; Λογικό ἐκ μέρους του ἐπίσης νά θυμᾶται τήν στάση τῆς Ζωῆς στά μνημόνια, λογικό νά ξεχνᾶ τήν δική του στάση ὑπέρ τοῦ «εὐρώ» καί κατά τῆς «δραχμῆς» στήν σύσκεψη τῶν ἀρχηγῶν τό 2015.

Κάπως ἔτσι φθάνουμε ὅμως στόν τερματισμό καί διαπιστώνουμε ὅτι σέ αὐτές τίς ἐκλογές, πρῶτες καί δεύτερες, δεν συζητήθηκε τίποτε ἀπό ὅσα θά μάθουμε στίς προγραμματικές δηλώσεις μετεκλογικῶς. Ἀντί γιά τόν συμβιβασμό στό Αἰγαῖο καί γιά τήν ἐκτίναξη τοῦ δημοσίου χρέους στά 400 δισ. εὐρώ (μέ 290 δισ. μπήκαμε στά μνημόνια) συζητήσαμε γιά μιά «Δήμητρα» καί γιά ἕναν Γεωργούλη. Ἀντί γιά τήν ὑγεία καί τήν τραγική ἔλλειψη ἰδιωτικῶν ἐπενδύσεων (ἀναγνωρίζει ὅτι δέν ἔγιναν ἐπενδύσεις στό «Μακριά καί ἀγαπημένοι» ἕως καί ὁ Τζέφφρυ Πάυατ), συζητήσαμε γιά τούς βουλευτές πού «διέγραψε» ὁ Βελόπουλος καί γιά τήν κυβέρνηση μειοψηφίας τῶν ἡττημένων (πού περιέχεται στό Καινοτόμο Σύνταγμα Ἀλιβιζάτου – Γεραπετρίτη, ἀλλά γιά τόν ΣΥΡΙΖΑ τῶν τεμπέληδων, ὕπνος βαθύς.)

Ἀντί γιά τό περιεχόμενο τῆς ἀναθεώρησης τοῦ Συντάγματος καί γιά τόν δύσκολο ἐνεργειακό χειμῶνα (λείπει ἀπό τήν Εὐρώπη ποσότης φυσικοῦ ἀερίου ἴση μέ τήν χωρητικότητα ἑνός Nord Stream καί ἑνός East Med), συζητήσαμε γιά τόν Ὀζγκιούρ, τόν Ζεϊμπέκ καί τήν Συνθήκη τῆς Λωζάννης. Ἀντί νά συζητήσουμε γιά τήν ὕβριν τῆς ἀγορᾶς πού βάζει καπέλλο στίς τιμές γιά νά ἔχει ὑπερκέρδη, παρακολουθήσαμε ὅλους τούς ἀρχηγούς νά «ἀνακρίνονται» μέχρι τελικῆς …πτώσεως ἀπό τίς ἀγαπητές κυρίες Τσιμτσιλῆ, Μπάρκα, Καινούργιου, Σκορδᾶ καί Γερμανοῦ, καί ἀπό τόν ἀγαπητό Γρηγόρη Ἀρναούτογλου. Ὁ ἕνας μιλῶντας γιά τήν ψυχολόγο του, ὁ ἄλλος γιά τά ταξίδια του, ὁ τρίτος γιά τήν δασκάλα τῶν Γαλλικῶν στήν Λαμία. Τί ὡραῖα! Ἔτσι πού ἦρθαν τά πράγματα, εἶναι ἀπολύτως λογικός ὁ ἐπερχόμενος θρίαμβος τοῦ κυρίου Μητσοτάκη, καί μπράβο του. Δέν ἔκανε ἐκλογές, ἀλλά ἐκδρομή. Πλάκα στούς ἀντιπάλους του στό TikTok. Ἡ NΔ ἤλεγξε ἀπολύτως τήν ἀτζέντα σέ μιά περίοδο πού λόγῳ τῆς ἐκλογικῆς νομοθεσίας ἡ ἀντιπολίτευση εἶχε ἀπεριόριστη πρόσβαση στά κανάλια, ἄρα τό ἐπιχείρημά της ὅτι ἡ διαπλοκή στηρίζει τήν ΝΔ, εἶχε σχετική ἀξία. Ἡ πρόσβαση ὡστόσο δέν ἔχει ἀξία ἄν δέν ἔχεις τί νά πεῖς. Ὁ Μητσοτάκης εἶχε νά πεῖ, ἡ Ἀριστερά καί οἱ ἄλλοι ὄχι.

Ὁ Κυριάκος Μητσοτάκης ἐκμεταλλεύτηκε τόσο τήν ἀνυπαρξία πολιτικοῦ λόγου τῆς ἀντιπολίτευσης, ὥστε πέτυχε τό ἀκατόρθωτο: Μέ τόν ἄστεγο τοῦ Πειραιᾶ ἐμφανίστηκε στήν κοινή γνώμη ὡς «ἀριστερός». Μέ τό θέμα τοῦ Προξενείου τῆς Κομοτηνῆς ἐμφανίστηκε ὡς «Πασόκος ἀνδρεοπαπανδρεϊκός». Μέ τό ἄγαλμα τοῦ Μεγάλου Ἀλεξάνδρου ἐμφανίστηκε χθές …ὡς «μακεδονομάχος» καί «ἀναγεννημένος χριστιανός»!

Περίπατο ἔκανε ὁ ἄνθρωπος, πρέπει νά τοῦ πιστωθεῖ καί νά τοῦ ἀναγνωριστεῖ… Μεγάλο περίπατο.