Λάθος γήπεδο ὁ Πολάκης

TΟ ΠΕΡΑΣΜΕΝΟ Σάββατο ἀποκαλύψαμε ὅτι τό Μαξίμου παρακολουθεῖ μέ ἐνδιαφέρον τήν δικαστική πρόοδο στίς ἐκκρεμεῖς ὑποθέσεις τεσσάρων ἐπιχειρηματιῶν…

… μίας ἐφοπλίστριας, ἑνός βιομηχάνου, ἑνός τραπεζίτη καί ἑνός ἰδιοκτήτη ἐξαγωγικῆς ἐπιχείρησης, οἱ ὁποῖοι γιά ποικίλους λόγους ἔχουν ἀνοίξει «τεφτέρια» μέ τήν Δικαιοσύνη: Ἄλλος γιατί φέρεται νά μήν πλήρωνε τό δάνειό του, ἄλλος γιατί φέρεται ὅτι «ἅρπαξε» μέ πλαστούς ἰσολογισμούς τά χρήματα τοῦ κοσμάκη ἀπό τό Χρηματιστήριο, ἄλλος γιατί παραβίασε βασικούς κανόνες τοῦ χρηματοπιστωτικοῦ συστήματος κ.ἄ.

Ἐπισημάναμε τότε ὅτι θά ζήσουμε σέ νέα βερσιόν τό σύνθημα «Ἐμεῖς ἤ αὐτοί» καί πώς αὐτές οἱ ὑποθέσεις θά ἀξιοποιηθοῦν ἀπό τήν Κυβέρνηση. Τήν ἑπομένη μέρα μεγάλη κυριακάτικη ἐφημερίδα προχώρησε περισσότερο τό ρεπορτάζ στήν βάση σχετικῶν δηλώσεων τοῦ κυβερνητικοῦ ἐκπροσώπου, γράφοντας ὅτι ὁ Τσίπρας θά κατέλθει στίς ἐκλογές μέ λογική Τράμπ καί μέ τό ἑξῆς δίλημμα: «Μέ τό λαό ἤ μέ τίς ἐλίτ;». Καθόλου παράξενο, Ἀμερικανούς συμβούλους ἐπικοινωνίας ἔχει. Τήν ἴδια μέρα μᾶς προέκυψε ὁ… Πολάκης. Κυριακάτικη ἀντιπολιτευόμενη ἐφημερίδα ἀποκάλυψε τό καταναλωτικό δάνειο πού ἔλαβε ἀπό μή συστημική τράπεζα καί ὁ ἁψίκορος Κρητικός ἄρχισε τό γνωστό καί ἀπολύτως προβλέψιμο σώου: «Ὅλοι σας καί μόνος μου».

Κάνοντας σήμερα μιά δεύτερη ἀνάγνωση τῶν ἐξελίξεων μετά καί τίς ἀπειλές πού ἐκτόξευσε ὁ ἀναπληρωτής ὑπουργός Ὑγείας κατά τοῦ «βουτυράτου» καί κομψευόμενου Διοικητοῦ τῆς Τραπέζης τῆς Ἑλλάδος, θέλω νά βάλω ἕναν προβληματισμό: Μήπως τό «σύστημα» στήν Ἑλλάδα μέ ἀφορμή καί τόν Πολάκη ἔχει πέσει στήν «παγίδα Τράμπ»; Ἐξηγοῦμαι: ὅταν ὁ Ἀμερικανός Πρόεδρος ἄρχισε νά ἐπιτίθεται στά παραδοσιακά Μέσα Ἐνημέρωσης τά ὁποῖα ἀποφάσισε νά ἀγνοεῖ χάριν τοῦ Twitter καί τοῦ Facebook, ὅταν ἐξαπέλυσε ἐπιθέσεις κατά τοῦ Διοικητῆ τοῦ FBI ἀλλά καί τοῦ ἀνακριτῆ πού διερευνᾶ τίς καταγγελίες ἐναντίον του γιά τήν Ρωσσία, οἱ πάντες τόν θεώρησαν τελειωμένο. Καί ὄχι ἀδικαιολόγητα μεταξύ μας. Ἡγέτης δυτικῆς δημοκρατίας πού ἐπετίθετο στούς θεσμούς καί στά πανίσχυρα Μέσα Ἐνημέρωσης στό παρελθόν ἐφθείρετο ραδγαίως. Μετροῦσε μέρες. Τέτοια ἦταν ἡ κατακραυγή. Ὁ Τράμπ ἀντελήφθη ὅμως ἐγκαίρως ὅτι οἱ κανόνες ἑνός φθαρμένου συστήματος ἔχουν σχετική σημασία ὅταν αὐτοί κόβονται καί ράβονται στά μέτρα του, ὥστε νά στρέφονται ἐναντίον ὅποιου ἐπιχειρήσει νά τό ἀμφισβητήσει. Κάπως ἔτσι υἱοθέτησε τό παράδοξο δόγμα τοῦ ἀκροδεξιοῦ Μπάννον: «Ἄν δέν μπορεῖς νά ἔχεις τά μέσα ὑπέρ σου, φρόντισε νά τά συσπειρώσεις ἐναντίον σου». Καί αὐτό ἔκανε. Τελευταῖο κροῦσμα ἡ ἀφαίρεση τοῦ λόγου καί ἡ ἔξωση ἀπό τόν Λευκό Οἶκο σέ δημοσιογράφο τοῦ CNN μπροστά στίς κάμερες.

Μήπως σᾶς θυμίζει κάποιον αὐτό; Ἀπάντησις: Τόν Πολάκη. Τίς κραυγές του γιά τά «βοθροκάναλα» καί τίς προκλήσεις τοῦ τύπου «Σᾶς ἔχω» καί «ὅλοι σας καί μόνος μου». Γιά νά μήν τόν «ἀδικήσω», μάλιστα, πρέπει νά σημειώσω ὅτι προηγήθηκε τοῦ Τράμπ. Πρῶτος ἀποχώρησε τό 2012 ἀπό ἐκπομπή τοῦ Mega Channel καταγγέλλοντας ὀνομαστικά τήν ἰδιοκτησία του. Γιά ὅλο τόν ἀστικό κόσμο συμπεριφορές σάν καί αὐτές εἶναι ἐκτός πλαισίου. Ἐκτός ἀξιακοῦ κώδικα. Τίς ἀποδοκιμάζουμε συντριπτικά. Ὁ τραμπουκισμός δέν μπορεῖ νά εἶναι ἰδεολογία. Ἀλλά γιά τόν ἀκατέργαστο λαϊκό κόσμο εἶναι ἄραγε τό ἴδιο ἤ σέ κάποια τμήματά του περνᾶ μήπως ἡ εἰκόνα «ἥρωα» πού τά βάζει μέ ὅλους καί μέ ὅλα;

Καί ἐπειδή ἡ ΝΔ ταυτίζει τόν Πολάκη μέ τόν Τσίπρα ἄς ἀναρωτηθοῦμε: Μήπως ὁ Πολάκης ἐκτός ἀπό «μαντρόσκυλο» τοῦ Πρωθυπουργοῦ –τόν ὑπερασπίζεται ὡς ἄλλος Γιαννόπουλος ὅταν οἱ σκληροί κομματικοί σιωποῦν– ἀποτελεῖ καί τήν σκληρή, τήν «hard» ἐκδοχή ἑνός Ἀλέξη πού θά δοῦμε σέ πιό «κυριλέ» ἐκδοχή στίς ἐκλογές; Μήπως μέ «τόν ἀντισυστημικό αὐθορμητισμό» πού δέν μπαίνει στούς συνήθεις ὑπολογισμούς τῆς πολιτικῆς οἱ ὁποῖοι ἀπαγορεύουν σέ ὑπουργό νά τηλεφωνεῖ σέ τραπεζίτη, νά τόν ἀπειλεῖ καί νά τόν ἠχογραφεῖ, ὁ Πολάκης ἐν τέλει (ἐπιβοηθούμενος ἀπό τήν ἀφέλεια τοῦ θορυβώδους συστήματος) «στρώνει» τό χαλί στόν προεκλογικό Τσίπρα τῶν μπαλκονιῶν καί τῶν συνθημάτων τοῦ τύπου μέ τόν «λαό ἤ μέ τίς ἐλίτ;». Μήπως δέν πρέπει νά ἀγνοοῦμε τό γεγονός ὅτι στόν πάτο τῶν δημοσκοπήσεων ἐπικάθεται κρυπτόμενο ἕνα εὕρημα πού λέει ὅτι ὁ κόσμος ἀποστρέφεται μεγάλο τμῆμα τοῦ παλαιοῦ πολιτικοῦ κόσμου καί πώς ὁ Πολάκης –ἀσχεδίαστα– ἐξ αἰτίας τῆς ἐπιθέσεως κατεστημένων κέντρων φέρνει ἄθελά του στήν ἐπιφάνεια αὐτό τό αἴσθημα καί πάλι; Μήπως ξεχνᾶμε ὅτι τό ΠΑΣΟΚ στίς ἐκλογές τοῦ 1981 ὅπως καί ὁ ΣΥΡΙΖΑ στίς ἐκλογές τοῦ 2015 κέρδισε ὡς ἕνα κόμμα «ὑπέρ», ἀλλά τό ΠΑΣΟΚ τό 1989 ὅπως ἐπιδιώκει καί ὁ ΣΥΡΙΖΑ τό 2019 κράτησε τίς δυνάμεις του (40% μέ σκάνδαλο Κοσκωτᾶ!) ὡς ἕνα κόμμα «ἀντί»;

Μήπως ξεχνᾶμε ἐπίσης πόσο ἔξω πέσαμε στίς ἐκτιμήσεις μας γιά τόν ἑλληνικό λαό στό δημοψήφισμα τοῦ 2015, ὁ ὁποῖος σέ ποσοστό 60% ἔλαβε τό ρίσκο τῆς ἐξόδου ἀπό τό εὐρώ ὅταν ἐμεῖς θεωρούσαμε ἐκτός λογικῆς τό «ὄχι» στήν Εὐρώπη; Μήπως ὁ Πολάκης συσπειρώνει σάν γροθιά τό σύνολο τοῦ ἀστικοῦ χώρου στό αἴτημα «φύγετε», ἀλλά ταυτόχρονα τραβά βαθειά διαχωριστική γραμμή πού καθιστᾶ ἀπροσπέλαστα τά λαϊκά στρώματα γιά τή ΝΔ; Μήπως ἄλλο λαό ἔχουμε ἐμεῖς στό νοῦ μᾶς ὅταν κάνουμε τούς ὑπολογισμούς μας καί ἄλλο λαό ἔχει ὁ ΣΥΡΙΖΑ; Ἐάν ἡ ἀνάλυση πού κάνω εἶναι σωστή –ἴσως νά εἶναι καί ὁλότελα λάθος, κρινόμαστε– τότε πᾶμε στήν ἑπόμενη πίστα: Εἶναι ὁ Πολάκης τό σωστό γήπεδο ὅταν ὁ ΣΥΡΙΖΑ κατεβαίνει στίς ἐκλογές μέ τό σύνθημα μέ τόν «λαό ἤ μέ τήν ἐλίτ;». Μήπως τελικά οἱ ἐπιθέσεις ἐναντίον του ἐξυπηρετοῦν αὐτό τό σύνθημα; Προσωπικά δίνω τήν ἀπάντησή μου, ἔστω καί ἄν αὐτή εἶναι μειοψηφική: Ἡ ἐπίθεση αὐτή τῆς Ἀριστερᾶς ἐξαπολύεται τήν στιγμή πού ὁ Τσίπρας ἐκκαθαρίζει τόν ΣΥΡΙΖΑ ἐν λειτουργία καί ἀπό τήν βάρκα «λαός» (στήν ὁποία βρίσκεται μέ τό ἕνα πόδι καί αὐτό αἰωρούμενο) ἐπιβιβάζεται στήν βάρκα «ἐλίτ»; Ἡ πολιτική του σέ ὅλη τήν περιοχή, Βαλκάνια, Τουρκία, Μεσόγειο, ἐξυπηρετεῖ πρωτίστως μιά ἐλίτ ἡ ὁποία κατά βάσιν δέν εἶναι ἑλληνική ἀλλά καί στό μέτρο πού εἶναι ἑλληνική εἶναι ἀόρατη. Ἄρα δύσκολα ἀνιχνεύεται.

Πρωταρχικό καθῆκον τῶν πολιτικῶν δυνάμεων λοιπόν εἶναι νά ἀλλάζουν τήν σκακιέρα (τό κάνουμε ἐμεῖς ἐδῶ στήν «Ἑστία», στό μέτρο τῶν δυνάμεών μας, ἔστω καί ἄν ὁρισμένοι ραδιοφωνικοί φελλοί σφαδάζουν καθημερινά στά μικρόφωνα γιά τίς ἀποκαλύψεις μας) καί νά ξεσκεπάζουν τό πραγματικό πρόσωπο ΣΥΡΙΖΑ ὁ ὁποῖος πλέον εἶναι συνέχεια τοῦ ΠΑΣΟΚ τοῦ Παπανδρέου καί τοῦ Σημίτη, ἕνα μέ τήν διεθνῆ ἐλίτ. Μιά νοητή γραμμή ἑνώνει πλέον τόν «Τιτανικό», τό «Λεφτά ὑπάρχουν», τό «Πρόγραμμα Θεσσαλονίκης», τό Σκοπιανό, τό Κυπριακό, τίς διερευνητικές συνομιλίες γιά τήν συνεκμετάλλευση τοῦ ὀρυκτοῦ πλούτου καί τήν ΑΟΖ. Ἡ μόνη διαφορά εἶναι ὅτι ὁ Τσίπρας εἶναι ἀπείρως ἐξυπνότερος ἀπό τόν Παπανδρέου καί κατά τοῦτο πολύ χρησιμότερος γιά τίς ἐλίτ τῆς Δύσεως.

Τελευταῖο ἀλλά ὄχι ἔλασσον: ὁ ΣΥΡΙΖΑ ἐπιτίθεται καί λεηλατεῖ τό ΠΑΣΟΚ γιατί ἐπιθυμεῖ τετρακομματική Βουλή: ΝΔ, ΣΥΡΙΖΑ, Χρυσή Αὐγή, ΚΚΕ. Δέ τόν νοιάζει ἄν ὁ Κυριάκος Μητσοτάκης ἔχει αὐτοδυναμία 155 ἑδρῶν. Τόν νοιάζει νά μήν ἔχει συμμάχους στήν Βουλή γιά νά ἐκλέξει τόν Πρόεδρο τῆς Δημοκρατίας καί γιά νά καταργήσει τήν ἁπλή ἀναλογική. Τό πήραμε εἴδηση αὐτό;