Θεωροῦμε τήν ἀναφορά τοῦ ὑπουργοῦ τῶν Ἐξωτερικῶν στήν θυσία τοῦ σμηναγοῦ Κώστα Ἠλιάκη ἐντελῶς ἀπαράδεκτη.
Καί θέλουμε νά πιστεύουμε ὅτι ἦταν προϊόν ἐλλιποῦς γνώσεως, τόσο τῶν συνθηκῶν ὑπό τίς ὁποῖες καί αὐτός ὁ πιλότος προσετέθη στόν μακρύ κατάλογο τῶν ἀξιωματικῶν πού ἔχουν πέσει γιά τήν πατρίδα ὅσο καί τοῦ πολιτικοῦ-διπλωματικοῦ περιβάλλοντος τῆς ἐποχῆς μέσα στό ὁποῖο προεκλήθη ἀπό τήν Τουρκία τό θερμό ἐπεισόδιο τό ὁποῖο ὁδήγησε τόν σμηναγό Ἠλιάκη στίς πύλες τῆς ἀθανασίας.
- Tοῦ Εὐθ. Π. Πέτρου
Εἶπε ὁ κ. Γεραπετρίτης: «Θέλω νά σᾶς ἐξομολογηθῶ ὅτι μελετῶντας τήν ἑλληνική διπλωματική ἱστορία τῶν τελευταίων 50 ἐτῶν καί μελετῶντας ἰδίως τά ἄτυπα πρακτικά τῶν 64 κύκλων διερευνητικῶν ἐπαφῶν -πού ὅλοι ἀπέτυχαν νά παραγάγουν ἕνα οὐσιαστικό ἀποτέλεσμα- θέλω νά σᾶς πῶ ὅτι ἡ ἀδράνεια καί ἡ ἀκινησία ὁδήγησε στήν πραγματικότητα σέ μία ἀκόμη μεγαλύτερη ἐντατικοποίηση τῶν ἀξιώσεων τῆς Τουρκίας. Ἡ ἀδράνεια καί ἡ ἀκινησία δέν μπορεῖ νά εἶναι ἐπιλογή, διότι στήν πραγματικότητα αὐτό πού πράττει εἶναι νά διευρύνει τίς διαφορές, νά δημιουργεῖ περαιτέρω ἐντάσεις. Καί ἀνά πᾶσα στιγμή νά βρισκόμαστε στόν κίνδυνο νά ἔχουμε ἕνα θερμό ἐπεισόδιο καί νά ἔχουμε μία νέα περίπτωση σμηναγοῦ Ἠλιάκη».
Ἄν μετά τήν μελέτη τῆς διπλωματικῆς ἱστορίας τῶν τελευταίων 50 ἐτῶν καί τῶν ἀτύπων πρακτικῶν τῶν διερευνητικῶν ἐπαφῶν αὐτό πού ἔχει ἀντιληφθεῖ εἶναι πώς ἡ «ἀδράνεια καί ἡ ἀκινησία» εἶναι πού ὁδηγεῖ σέ «ἐντατικοποίηση τῶν ἀξιώσεων τῆς Τουρκίας», μᾶλλον δέν ἔχει καταλάβει τίποτε. Τό γεγονός ὅτι οἱ 64 κύκλοι διερευνητικῶν ἐπαφῶν «ἀπέτυχαν νά παραγάγουν οὐσιαστικό ἀποτέλεσμα» δέν εἶναι ἀποτέλεσμα ἀδρανείας. Εἶναι ἀποτέλεσμα τῆς θρασυδείλου τακτικῆς τῆς Τουρκίας, ἡ ὁποία ὁδηγεῖ ὅλες τίς προσπάθειες συνεννοήσεως σέ ἀδιέξοδο καί περιμένει τήν εὐκαιρία, τήν στιγμή κατά τήν ὁποία θά θεωρήσει ὅτι ἡ Ἑλλάς εὑρίσκεται σέ ἀσθενή, σέ μειονεκτική θέση, γιά νά ἐπιβάλει τίς διεκδικήσεις της. Εἶναι ἡ ὑποχωρητική, ἡ κατευναστική στάσις τήν ὁποία υἱοθετοῦν κατά καιρούς (ἀπό ἀφέλεια, θέλουμε νά πιστεύουμε) κάποιες ἑλληνικές κυβερνήσεις πού δημιουργοῦν κινδύνους θερμῶν ἐπεισοδίων. Ἀπεναντίας, ὅποτε ἡ Ἑλλάς τηροῦσε σθεναρή στάση, ἡ Τουρκία πάντοτε ὑποχωροῦσε.
Στήν διπλωματική ἱστορία τῶν τελευταίων 50 ἐτῶν, τήν ὁποία δηλώνει ὅτι μελέτησε ὁ κ. Γεραπετρίτης, ἔχει καταγραφεῖ ἡ τουρκική προκλητικότης τοῦ 1976. Τότε πού Κυβέρνησις καί Ἀντιπολίτευσις στήν Ἀθήνα ἐπέδειξαν ἑνότητα καί ἀποφασιστικότητα, μέ τόν Ἀνδρέα Παπανδρέου νά προβαίνει στήν γνωστή δήλωση «βυθίσατε τό “Χόρα”».
Τό «Χόρα» ἦταν τό τουρκικό ἐρευνητικό σκάφος πού ἑτοιμαζόταν νά εἰσέλθει στό Αἰγαῖο. Ἡ Τουρκία ἔκανε πίσω, χωρίς ὅμως νά ὑποχωρήσει ὡς πρός τίς διεκδικήσεις της γιά κατατεμαχισμό τοῦ ἑλληνικοῦ ἀρχιπελάγους πρός ὄφελός της. Περίμενε τήν ἑπομένη εὐκαιρία. Καί νόμισε ὅτι τῆς ἐδόθη τόν Μάρτιο τοῦ 1987, ὁπότε καί πάλι ἑτοίμασε τό ἐρευνητικό της γιά ἔξοδο στό Αἰγαῖο. Δέν ὑπεχώρησε διότι ἔγινε κανένας διάλογος. Ὑπεχώρησε διότι ἔγινε μιά ἄμεσος καί ἀποφασιστική κινητοποίησις τοῦ ἑλληνικοῦ στόλου. Αὐτό πού δέν ἐπέτυχε τό 1976 καί τό 1987, τό ἐπέτυχε τό 1996 μέ τούς ἀτυχεῖς χειρισμούς τῆς Κυβερνήσεως Σημίτη, πού ὁδήγησαν στήν Μαδρίτη. Θά μπορούσαμε ἐπί μακρόν νά ἀναλύσουμε τίς κρίσεις αὐτές, ἀλλά δέν θά εἴχαμε κάτι οὐσιαστικό νά προσθέσουμε στό ὑλικό πού μᾶς λέγει ὅτι ἐμελέτησε ὁ κ. Γεραπετρίτης.
Ὅσο γιά τόν Κώστα Ἠλιάκη, τί ἄραγε ἐννοεῖ ὁ ὑπουργός τῶν Ἐξωτερικῶν ὅταν θέτει τό ἐρώτημα ἄν θέλουμε νά ἔχουμε «μιά νέα περίπτωση σμηναγοῦ Ἠλιάκη».
Ἐπειδή προφανῶς δέν γνωρίζει ἤ δέν ἔχει κατανοήσει τά γεγονότα τῆς 23ης Μαΐου 2006. Τότε οἱ Τοῦρκοι ἔκαναν ἐπανειλημμένες ἀναγνωριστικές πτήσεις γύρω ἀπό τήν Κύπρο. Ὁ σμηναγός Ἠλιάκη δολοφονήθηκε στήν προσπάθειά του νά ἐμποδίσει τά τουρκικά μαχητικά καί ἀναγνωριστικά ἀεροσκάφη νά φθάσουν στήν Κρήτη γιά νά φωτογραφίσουν τούς πυραύλους S-300. Τί εἶναι λοιπόν αὐτό πού θέλει νά μᾶς πεῖ ὁ κ. Γεραπετρίτης θέτοντας τό ψευδεπίγραφο ἐρώτημα ἄν θέλουμε «νέα περίπτωση Ἠλιάκη»; Μᾶς ἐρωτᾶ ἄν θέλουμε Ἡλιάκηδες πού ὑπερασπίζονται τά ἐθνικά μας συμφέροντα; Αὐτός δηλαδή δέν θέλει;
Τό ἐρώτημα εἶναι τόσο κουτοπόνηρο καί κίβδηλο ὅσο καί αὐτό πού θέτουν μέ ἰδιαίτερο θράσος κάποιοι ἄλλοι ἐνδοτικοί, πού ἐρωτοῦν «ἄν θέλουμε πόλεμο» μέ τήν Τουρκία. Φυσικά καί δέν θέλουμε πόλεμο. Δέν θέλουμε ὅμως οὔτε νά ἀπεμπολήσουμε τήν ἐθνική ἀξιοπρέπεια καί τά ἐθνικά μας δίκαια. Δέν θέλουμε νά ἀπογυμνώσουμε τήν χώρα ἀπό ἀνθρώπους μέ ἰδανικά σάν τόν Κώστα Ἠλιάκη, ἕτοιμους νά θυσιασθοῦν γιά τά ἐθνικά δίκαια. Δέν ἀντιλαμβάνεται ἄραγε ὁ κ. Γεραπετρίτης ὅτι ἀναφορές σάν αὐτή πού ἔκανε προσβάλλουν τήν μνήμη τους;
Θά θέσουμε καί τό ἄλλο ἐρώτημα: Αὐτοί πού κάνουν τέτοιες ἐρωτήσεις εἶναι ἄραγε ἕτοιμοι νά ἀπεμπολήσουν ἐθνικά δίκαια; Θεωροῦν τήν εἰρήνη σημαντικώτερη ἀπό τήν ἀξιοπρέπεια;
Εἰδικῶς ἕνας ὑπουργός Ἐξωτερικῶν πού προΐσταται τοῦ ἐθνικοῦ μηχανισμοῦ διαχειρίσεως κρίσεων, θά πρέπει νά γνωρίζει περισσότερο ἀπό ὁποιονδήποτε ἄλλον ὅτι ἰδίως στήν ἐποχή τήν ὁποία διανύουμε ὑπάρχουν πολλά στάδια κλιμακώσεως πρίν φθάσουμε στό θερμό ἐπεισόδιο καί ἀκόμη περισσότερο στόν πόλεμο. Ἡ διπλωματική ἱστορία τῶν τελευταίων 50 ἐτῶν, τήν ὁποία ἰσχυρίζεται ὅτι μελέτησε ὁ κ. Γεραπετρίτης, ἔχει πάμπολλα παραδείγματα τέτοιων κλιμακώσεων καί ἀποκλιμακώσεων. Ἔτυχαν ἄραγε αὐτά τῆς προσοχῆς του; Καί ἄν ναί, γιατί τά διδάγματα ἀπό τήν μελέτη αὐτή δέν ἀποτυπώνονται στίς κατά καιρούς δηλώσεις του;
Ὅπως καί νά ἔχει, ὁ Κώστας Ἠλιάκης, ὅπως πρίν ἀπό αὐτόν ὁ Νῖκος Σιαλμᾶς καί ἄλλοι πρίν ἀπό αὐτούς, ἔχουν κατακτήσει τήν θέση τους ἀνάμεσα στούς ἀθανάτους τοῦ ἔθνους. Καί οἱ Ἕλληνες θά τούς θυμοῦνται μέ σεβασμό εἰς τό διηνεκές. Θά τούς θυμοῦνται καί ὅταν ἡ τέφρα τῶν γενεῶν θά ἔχει ἐξαλείψει τήν ἀνάμνηση κάποιων ἀναξίων.
Μ.Η.Τ. 232122