Οἱ «γλάστρες», οἱ «μασέλες» καί ὁ κ. Θόδωρος Λιβάνιος

Ρῆγμα στίς σχέσεις τῶν φιλελεύθερων δημάρχων καί ΝΔ

ΑΚΟΥΣΑ χθές τό πρωί στό Δημοτικό Ραδιόφωνο τοῦ Δήμου Νέου Ἡρακλείου «Ἐπικοινωνία 94,1» (ἡ παλαιά συχνότητα τοῦ ἱστορικοῦ διαδημοτικοῦ «Διαύλου» τῆς ἐλεύθερης ραδιοφωνίας τοῦ 1986) ἕναν Δήμαρχο νά ἀσκεῖ αὐστηρότατη κριτική στόν Ὑπουργό Ἐσωτερικῶν Θεόδωρο Λιβάνιο γιά τόν «ἀνοίκειο» τρόπο πού ἀπευθύνθηκε στούς αἱρετούς στό Συνέδριο τῆς ΚΕΔΕ στήν Ρόδο τό Σαββατοκύριακο. Δυστυχῶς, ὁ συνάδελφος Κώστας Καλογράνης πού κάνει ἐκεῖ μιά ἐξαιρετική ἐκπομπή γιά τήν αὐτοδιοίκηση, δέν ἀνέφερε τό ὄνομά του, γιά νά σᾶς πῶ ποιός μᾶς ἔδωσε τό ἔναυσμα γιά τό σημερινό σημείωμα. Ἀναζήτησα ὅμως ἀπό περιέργεια στό διαδίκτυο τήν δευτερολογία τοῦ κυρίου Ὑπουργοῦ στό Συνέδριο καί κατάλαβα τί ἀκριβῶς συνέβη.

Σᾶς γράφω εἰσαγωγικά τό συμπέρασμά μου καί θά τό τεκμηριώσω ἀκολούθως: ὁ Ὑπουργός Ἐσωτερικῶν ἐκνευρισμένος ἀπό τό «πῦρ ὁμαδόν» πού ἐξαπέλυσαν ἐναντίον του οἱ Δήμαρχοι μετά τήν αἰφνιδιαστική ἀνακοίνωση τοῦ σχεδίου νέου ἐκλογικοῦ συστήματος αὐτοδιοικητικῶν ἐκλογῶν μίλησε στούς ἐκλεγμένους Δημάρχους ὡσάν νά ἐπρόκειτο γιά κυβερνητικούς ὑπαλλήλους. Σάν νά εἶναι διορισμένα μέλη τῆς διοικήσεως καί ὄχι ἐκλεγμένα στελέχη τῆς αὐτο-διοικήσεως. Τούς ὁμίλησε βαθιά ὑποτιμητικά. Καί ἄς συμβιβάστηκαν ἐκεῖνοι νά παρακολουθεῖ ὁ ἴδιος τίς ἐργασίες τοῦ Συνεδρίου μέ live streaming ἀπό τήν σουίτα του, χωρίς νά εἶναι διαρκῶς στήν αἴθουσα τοῦ συνεδρίου, ὅπως θά ἔκανε ἕνας …λαϊκός δεξιός.

Ὁ ἐκνευρισμός του ἴσως ἐπιτάθηκε ἀπό τό γεγονός ὅτι ὁ Πρωθυπουργός μέ τόν ὁποῖο σχεδίασαν μαζί τό ἐκλογικό σύστημα Φρανκενστάιν (ὅπως ἔγραψε τό «Βῆμα») ἀκύρωσε τελικῶς τήν παρουσία του στό συνέδριο τῆς ΚΕΔΕ ἐπικαλούμενος τήν παράταση τῶν ἐργασιῶν τῆς Συνόδου τῆς Βουδαπέστης. Ἄν ἤθελε, θά πήγαινε. Κυριακή μεσημέρι ἐθεάθη –καί ἄριστα ἔπραξε γιά τόν ἑαυτό του, χρειάζεται ἕνα διάλειμμα– νά ἀπολαμβάνει στόν Πειραιᾶ μαζί μέ τήν σύζυγό του Μαρέβα καί φιλικό του ζευγάρι ὡραιότατο ψάρι στοῦ «Δουράμπεη». Σιγά μήν ἔτρεχε στήν Ρόδο νά ἀκούσει τά παράπονα τῶν γαλάζιων Δημάρχων. Ἄν ἦταν παραμονή δημοτικῶν ἐκλογῶν, ἴσως εἶχαν ἄλλη τύχη οἱ Δήμαρχοι.

Τί ἦταν ὅμως αὐτό πού ἔκανε τούς Δημάρχους, οἱ ὁποῖοι μετά τίς ἐκλογές τοῦ 2019 νά ἀποτελέσουν μαζί μέ τούς Περιφερειάρχες τήν προέκταση τοῦ κομματικοῦ μηχανισμοῦ τῆς ΝΔ μέσα στό κράτος, νά βγοῦν ἀπό τά ροῦχα τους;

Τό καινοφανές νέο ἐκλογικό σύστημα δημοτικῶν ἐκλογῶν τοῦ κυρίου Λιβάνιου, τό ὁποῖο προβλέπει ὅτι ὁ δημότης μπορεῖ νά βάζει μέσα στό φάκελο πού θά ρίξει στήν κάλπη δύο ψηφοδέλτια δημοτικῶν συνδυασμῶν! Ὄχι ἕνα, δύο. Τά δεύτερα ψηφοδέλτια πού θά ἀνήκουν σέ ἄλλον συνδυασμό θά καταμετρῶνται καί θά προσμετρῶνται στά ψηφοδέλτια τοῦ πρώτου συνδυασμοῦ γιά νά ἀνακηρύσσεται Δήμαρχος ἀπό τήν πρώτη Κυριακή. Παράδειγμα: Ἤσουν Συριζαῖος πού ψήφιζες Ζαχαριάδη στόν πρῶτο γῦρο γιά Δήμαρχο Ἀθηναίων, ἀλλά εἶχες προαποφασίσει νά ψηφίσεις Δούκα στόν δεύτερο; Δέν χρειάζεται. Καταργεῖται ὁ δεύτερος γῦρος.

Ψεκάστε, σκουπίστε, ψηφίσατε! Ρίχνεις στόν ἴδιο φάκελο τήν ἐπιλογή νούμερο 1, «Ζαχαριάδη» καί τήν ἐπιλογή νούμερο 2 «Δούκα».

Τό σύστημα αὐτό πού μᾶλλον στοχεύει νά προβλέψει τήν πολιτική γεωγραφία τοῦ 2028 καί νά ἑνώσει τίς βάσεις τῆς ΝΔ μέ τοῦ ΠΑΣΟΚ (γιά νά διατηρηθεῖ ὁ ἔλεγχος τῶν Δήμων καί τῶν Περιφερειῶν πού εἶναι τά μεγάλα ταμεῖα τοῦ πολιτικοῦ συστήματος γιά μπίζνες καί διαπλοκή), εὐνοεῖ δυστυχῶς τίς ἀθέμιτες συναλλαγές μεταξύ συνδυασμῶν κάτω ἀπό τό τραπέζι. Καί ὁδηγεῖ στόν βιασμό τῆς ἔκφρασης τῆς λαϊκῆς κυριαρχίας. Ὅποιος γνωρίζει πῶς λειτουργεῖ ἡ ἑλληνική περιφέρεια, καταλαβαίνει πολύ καλά τί λέω. Ἡ χαρά κάθε τοπικοῦ «λαμόγιου» εἶναι ὁ συγκεκριμένος νόμος. Ὁ ἀπόλυτος ἐκφυλισμός.

Ἐν πάσῃ περιπτώσει ὅμως ἄς δεχτοῦμε ὅτι ὁ Ὑπουργός δέν τό γνωρίζει αὐτό. Θεωρεῖ ὅτι ζεῖ σέ κοινωνία ἀγγέλων.

Ἡ οὐσία εἶναι ὅμως ἀλλοῦ. Οἱ Ὑπουργοί πρέπει νά ἀντέχουν τήν κριτική ὅταν διατυπώνεται σέ κόσμια ἐπίπεδα. Ὁ κύριος Λιβάνιος ἐνοχληθείς ὅμως πού τό δημιούργημά του ἐπικρίθηκε, ἀνέβηκε στό βῆμα καί ἄρχισε νά «καρφώνει» Δημάρχους γιά τίς «καλές πρακτικές» στίς ὁποῖες ὅμως ἔχει συμπράξει καί ὁ ἴδιος! Tούς «μάλωσε» γιατί «παίρνετε τόν βουλευτή καί ἐρχόσαστε στό Ὑπουργεῖο», ὅτι «ἰσχυρή αὐτοδιοίκηση γιά ἐσᾶς σημαίνει δέν δυσαρεστῶ κανέναν», ὅτι «ἀφήνετε δικαστικές ἀποφάσεις νά ἐκδοθοῦν, δημιουργεῖτε ληξιπρόθεσμα χρέη καί μετά ἔρχεστε καί παρακαλᾶτε γιά χρήματα», «ὅτι δημιουργεῖτε μπακαλοτέφτερα γιά τίς προμήθειες», «ἐμεῖς παίρνουμε τό κόστος νά δίνουμε λεφτά γιά τήν αὔξηση τῶν μισθῶν σας γιά νά λέει ὁ κόσμος ὅτι τρῶτε μέ χρυσές μασέλες», ὅτι «τό πρόβλημα εἶναι νά ἐρχόταν ὁ Ὑπουργός Ἐσωτερικῶν μέ δέκα γλάστρες μέ λεφτόδεντρα νά τίς φυτεύαμε ἐδῶ ἔξω καί νά τά ποτίζαμε (…), σοβαρά τώρα;».

Δέν ὑπάρχει ἀμφιβολία ὅτι ὁ ὑπουργός περιέγραψε ὑπαρκτές καταστάσεις. Δέν εἶναι ὅλοι οἱ Δήμαρχοι ἀγγελούδια. Ἦταν ὅμως ἀφοριστικός, γενίκευσε καί ἐπέτρεψε στόν ἑαυτό του νά ἐκδηλώσει ὅλη του τήν ἀντιπάθεια σέ θεσμικούς παράγοντες πού κατά βάσιν θεωρεῖ ὑπαλλήλους τῆς Κυβερνήσεως, ἕνεκα τῶν χρισμάτων, καί ὄχι ἀνεξάρτητους ἀξιωματούχους. Πολιτικά μιλῶντας ἦταν βαθιά ρατσιστικός. Δέν ἄντεξε τήν ἀπόρριψη τῆς πολιτικῆς πρωτοβουλίας του καί ἄνοιξε ἕνα τεράστιο ρῆγμα στίς σχέσεις αὐτοδιοικήσεως – ΝΔ, τό ὁποῖο πολύ δύσκολα θά ἐπουλωθεῖ. Ὁ ἐκσυγχρονισμός τῆς ἐπιβολῆς δέν περνᾶ στό πολιτικό προσωπικό τῶν Δημάρχων πού ἔχει κατ’ ἐξοχήν φιλελεύθερες καταβολές.

Ὁ ἔμπειρος Πρόεδρος τῆς ΚΕΔΕ Δήμαρχος Μενεμένης Ἀμπελοκήπων Λάζαρος Κυρίζογλου συμπύκνωσε τήν δυσφορία ὅλων τῶν συναδέλφων του ἀμέσως μετά τό πέρας τῆς ὁμιλίας τοῦ κυρίου Ὑπουργοῦ, λέγοντας χαμογελαστός λακωνικῶς τά ἑξῆς: «Οἱ τόνοι σας, κύριε Ὑπουργέ, δέν καταγράφονται στά πρακτικά, ἀπαλείφονται, δέν γίνονται ἀποδεκτοί»…