ΤΗΝ ΩΡΑ πού γράφονται αὐτές οἱ γραμμές εἶναι ἄγνωστο τό ἀκριβές περιεχόμενο τῆς συμφωνίας Τσίπρα – Ζάεφ.
Εἶναι ὅμως γνωστό τό περιεχόμενο τοῦ πρωθυπουργικοῦ διαγγέλματος, μέ τό ὁποῖο ὁ περιχαρής Ἀλέξης Τσίπρας ἔσπευσε νά ἐκφράσει τήν «βαθειά ὑπερηφάνειά» του γιά τό ἀποτέλεσμα τῶν τηλεφωνικῶν διαπραγματεύσεων, τό ὁποῖο χαρακτήρισε ὡς «μεγάλη διπλωματική νίκη» ἀλλά καί ὡς «μεγάλη ἱστορική εὐκαιρία». Μέ βάση λοιπόν τήν ἐξαγγελία τοῦ «θριάμβου», γιά τόν ὁποῖο πανηγυρίζουν ἔξαλλα οἱ διάφοροι ἀδιάβαστοι ΣΥΡΙΖΑῖοι ἀλλά καί οἱ κατευθυνόμενοι κονδυλοφόροι, προκύπτουν τά ἑξῆς πρῶτα συμπεράσματα:
Τό δίδυμο Τσίπρα – Κοτζιᾶ παραχώρησε ὄνομα, ἐθνικότητα, γλῶσσα καί ἔναρξη ἐνταξιακῶν διαπραγματεύσεων σέ Εὐρωπαϊκή Ἕνωση καί ΝΑΤΟ, μέ μοναδικά ἀνταλλάγματα τήν ἐξάλειψη τῶν ἀλυτρωτικῶν διατάξεων τοῦ σκοπιανοῦ συντάγματος καί τῆς ἀναφορᾶς στήν πολιτιστική κληρονομία τῆς ἀρχαίας Μακεδονίας. Σέ (ὄχι πολύ μεγάλο) βάθος χρόνου, ὅταν δηλαδή θά ἔχει ἐμπεδωθεῖ ἡ ὀνομασία «Μακεδονία» καί κυρίως ἡ ἐθνικότητα «Μακεδόνες», πώς θά μπορεῖ πρακτικά νά ἐμποδισθεῖ ἡ ἀναφορά στήν κοινή προέλευση «Βορείων» καί «Νοτίων» Μακεδόνων καί κυρίως πῶς θά ἀποτραπεῖ ἡ (σταδιακή ἔστω) σύγχυση, πού μοιραῖα θά ἐπέλθει στήν συνείδηση τῆς διεθνοῦς κοινῆς γνώμης καθώς θά ἔχει ἐνστερνισθεῖ τήν ὕπαρξη δύο τμημάτων τῆς Μακεδονίας, ἀπό τά ὁποῖα μάλιστα τό ἕνα (ἡ Βόρεια) εἶναι ἀνεξάρτητο κράτος, ἐνῶ τό ἄλλο (ἡ Νότια) ἐντεταγμένο (δηλαδή «ὑπόδουλο») σέ ἕνα ἄλλο, «ἄσχετο» κράτος, τήν Ἑλλάδα; Μέ ἁπλά λόγια: ἡ παραχώρηση ὀνόματος, ἐθνικότητας καί γλώσσας ἀδρανοποιεῖ τίς ὑποτιθέμενες «παραχωρήσεις» τῶν σκοπιανῶν καί ἀφήνει ἀνοικτό τό πεδίο γιά τόν μελλοντικό ἀλυτρωτισμό τους. Ἀλήθεια, ποιός πιστεύει ὅτι ἄν ἀπαλειφθοῦν ἀπό τό σύνταγμα, σήμερα, οἱ ἀλυτρωτικές διατάξεις δέν θά ἐκδοθοῦν αὔριο χάρτες καί βιβλία γιά τήν μία καί ἀδιαίρετη μεγάλη «Μακεδονία»;
Σύμφωνα μέ τό διάγγελμα Τσίπρα, «ἡ Συμφωνία προβλέπει ὅτι ἡ ὑπηκοότητα πού θά ἀναγράφεται στά ταξιδιωτικά ἔγγραφα τῶν γειτόνων μας δέν θά εἶναι: Μακεδόνας σκέτο, ὅπως μέχρι σήμερα, ἀλλά: Μακεδόνας/Πολίτης τῆς Βόρειας Μακεδονίας. Ἡ Ἑλλάδα θά ἀναγνωρίζει τήν ὑπηκοότητα τῶν γειτόνων πολιτῶν ὡς “πολῖτες τῆς Βόρειας Μακεδονίας”». Ἡ προσεκτική ἀνάγνωση τῆς προαναφερόμενης διατύπωσης δέν ἀφήνει καμμία ἀμφιβολία γιά τό πραγματικό νόημά της: Μόνον ἡ Ἑλλάδα καί κανείς ἄλλος θά ὀνομάζει τούς γείτονές μας «πολῖτες τῆς Βόρειας Μακεδονίας». Γιά τούς Σκοπιανούς ἀλλά καί γιά ὁλόκληρη τήν διεθνῆ κοινότητα θά ἰσχύει τό ἕτερος σκέλος τῆς διάζευξης, δηλαδή ἡ ὀνομασία «Μακεδόνες»! Ἄλλωστε, ἀκόμη καί ὁ περιορισμένης διανοητικῆς ἐμβέλειας πρωθυπουργός μας εἶναι σέ θέση νά ἀντιληφθεῖ πώς εἶναι τουλάχιστον κωμικό νά πιστεύει κανείς ὅτι στό ἐρώτημα γιά τήν ἐθνικότητά του ὁ Σκοπιανός θά ἀπαντᾶ «πολίτης τῆς Βόρειας Μακεδονίας» καί ὄχι «Μακεδόνας», ἤ ὅτι ὁποιοσδήποτε ἀλλοδαπός θά ἀναφέρεται στόν λαό τῶν «πολιτῶν τῆς Βόρειας Μακεδονίας» καί ὄχι στούς «Μακεδόνες»… Συνεπῶς τό erga omnes ἔχει ἐξασφαλισθεῖ μόνον στήν διεστραμμένη φαντασία Τσίπρα καί Κοτζιᾶ… Τελευταία παρατήρηση: Νομίζω ὅτι ἦλθε πλέον ἡ ὥρα νά ὁμιλήσει ὁ Κώστας Καραμανλῆς. Δέν εἶναι δυνατόν νά ἐπιτρέπει στούς ΣΥΡΙΖΑίους νά ἐμφανίζονται ὡς οἱ μόνοι γνήσιοι ἐκφραστές τῆς κληρονομιᾶς τοῦ Βουκουρεστίου…
*Δικηγόρος