Oἱ εὐθῦνες τοῦ Tύπου σέ περιόδους ἐθνικῶν κρίσεων

ΓΝΩΡΙΖΩ ἀπό διηγήσεις τρίτων τήν ἱστορία τοῦ μειονοτικοῦ βουλευτῆ τοῦ ΣΥΡΙΖΑ Χουσεΐν Ζεϊμπέκ

Τό τέως ΔΙΚΑΤΣΑ, νῦν ΔΟΑΤΑΠ, καθυστέρησε πολύ νά ἀναγνωρίσει τήν δεκαετία τοῦ 1990 τό πτυχίο του στήν Φαρμακευτική σέ τουρκικό πανεπιστήμιο, καί αὐτό ἐνίσχυσε τήν ὅποια ἀντιπάθεια ἔτρεφε γιά τήν Ἑλληνική Δημοκρατία. Ἡ ὁποία ὅμως καί καλά νά τοῦ φερόταν, παρόμοια θά ἦταν ἡ συμπεριφορά του ἀπέναντί της. Δέν ἔπεσα ἀπό τά σύννεφα λοιπόν ὅταν ἔμαθα ὅτι ὁ μειονοτικός Βουλευτής τοῦ ΣΥΡΙΖΑ ἀποπειράθηκε νά συγκρίνει τήν Ἑλλάδα μέ τήν Τουρκία κατά τήν διάρκεια τῆς συνεδρίασης τῆς διακομματικῆς ἐπιτροπῆς γιά τήν Θράκη, πολύ δέ περισσότερο ὅταν ἀνέπτυξε τό ἐπιχείρημα, ὅτι ἡ γείτων εἶναι κοσμικό κράτος καί ἡ Ἑλλάς θεοκρατικό. Γιά κακή του τύχη τήν ὥρα πού τά ἔλεγε αὐτά, ἡ τουρκική λίρα κατακρημνιζόταν κατά 15%, καθώς ὁ Πρόεδρος Ἐρντογάν υἱοθετῶντας τόν ἰσλαμικό νόμο θεωρεῖ τά ἐπιτόκια βλασφημία καί προσπαθεῖ νά τά τιθασεύσει μέ μεθόδους πού ἀπέχουν πολύ ἀπό ἕνα κανονικό κοσμικό κράτος. Θεώρησα λοιπόν ὅτι δέν πρέπει νά τοῦ δοθεῖ ἰδιαίτερη σημασία, καί προσωπικῶς αὐτό ἔπραξα. Ἡ ἀντίδραση τῆς Προέδρου τῆς Διακομματικῆς Ἐπιτροπῆς Ντόρας Μπακογιάννη καί τοῦ Βουλευτῆ Ροδόπης τῆς ΝΔ Εὐριπίδη Στυλιανίδη ἦταν ἄλλως τε ὑποδειγματική: εὐθεῖα ἀπάντηση σέ χαμηλούς τόνους. Ἀλλά καί ὁ ἐπί κεφαλῆς τοῦ ΣΥΡΙΖΑ καί καθηγητής στό Πανεπιστήμιο Θράκης Γιῶργος Κατρούγκαλος ἐπίσης ἦταν εὐθύς, ἔβαλε τά πράγματα στήν θέση τους. Ἀνακάλεσε στήν τάξη τόν Ζεϊμπέκ καί τόν ὑποχρέωσε σέ ἀναδίπλωση. Τό βράδυ τῆς ἰδίας μέρας ἡ κατάσταση στά κανάλια ὅμως ἦταν διαφορετική! Μέγα θέμα, ὅτι ὁ Ζεϊμπέκ ἀπεκάλεσε ἐμμέσως τήν Ἑλλάδα …θεοκρατικό κράτος, μέγα ἁμάρτημα ὅτι τήν συνέκρινε μέ τήν Τουρκία. Χαμός.

Πρέπει νά καταλάβουμε δύο πράγματα. Τό πρῶτο εἶναι ὅτι στήν Ἑλλάδα καί ἰδιαίτερα στό Κοινοβούλιό μας ὑπάρχει ἐλευθερία τοῦ λόγου. Καί πρέπει νά τήν προστατεύουμε. Δέν εἴμαστε τουρκική ἐθνοσυνέλευση στήν ὁποία ἄν συγκατελέγετο μεταξύ τῶν μελῶν της χριστιανός Ἕλλην Βουλευτής θά κινδύνευε μέ προπηλακισμό ἀπό συναδέλφους του ἄν τυχόν ἐπιχειροῦσε νά πεῖ κάτι παρόμοιο. Τό δεύτερο εἶναι ὅτι σέ περιόδους πού μυρίζει μπαρούτι στήν γείτονα καί «φωνάζει» ἀπό μακριά, ὅτι θέλει νά ἐξαγάγει τά ἐσωτερικά της προβλήματα στήν Ἑλλάδα, ἐμεῖς πρέπει νά ἀποδίδουμε σέ κάθε γεγονός τήν ἀξία πού ἔχει. Οὔτε μικρότερη οὔτε μεγαλύτερη. Ἕνας Βουλευτής ἰσχυρίστηκε ὅτι ἡ Ἑλλάς δέν εἶναι κοσμικό κράτος. Ἔ, καί; Τά ἴδια καί χειρότερα δέν ἔχει πεῖ κατά καιρούς γιά τίς σχέσεις Πολιτείας – Ἐκκλησίας ὁ Νῖκος Φίλης; Γιατί δέν ἔγινε θέμα; Μήπως γιατί εἶναι χριστιανός καί Ἕλλην; Τό ἴδιο θά πρέπει νά κάνουμε μέ τόν Ζεϊμπέκ καί τόν κάθε Ζεϊμπέκ. Νά τόν ἀντιμετωπίζουμε ὡς Ἕλληνα πολίτη πού στό τέλος τῆς γραφῆς εἶναι καί νά μήν ἐξεγειρόμαστε ἐπειδή κατά βάθος ἐνοχλεῖ –κάποιους– ἡ τουρκική του καταγωγή. Δέν μᾶς ἐνοχλεῖ καί δέν πρέπει νά μᾶς ἐνοχλεῖ ἄν ὁ Βουλευτής αὐτός ἔχει τουρκική καταγωγή. Νά μᾶς ἐνοχλεῖ ἄν ἔχει καί τό δείχνει ἐμπράκτως τουρκική ἐθνική συνείδηση. Στέκομαι ἰδιαίτερα σέ αὐτό τό ἥσσονος σημασίας περιστατικό γιατί ἄν δέν προσέξουμε κατά τή γνώμη μου, τήν ἑπομένη φορά θά εἶναι μείζονος.

Ὁ Ζεϊμπέκ προκάλεσε γιατί ἀναζητοῦσε αὐτήν τήν ἀντίδραση πού τόν κάνει ἥρωα ὑπεράσπισης τῆς «τουρκικῆς ταυτότητας» στά μάτια τῆς μεινότητας, ἀλλά, προσοχή, καί στό ἐσωτερικό τῆς Τουρκίας. Ξέρουμε καιρό ὅτι ἡ ἀτμόσφαιρα στό ἐσωτερικό τῆς γείτονος εἶναι τεταμένη γιατί ὁ κόσμος πεινᾶ. Ὁ Πρόεδρος Ἐρντογάν ἔφθασε νά ἀναζητᾶ σήμερα σανίδα σωτηρίας στόν πρίγκηπα τῶν Ἀραβικῶν Ἐμιράτων πού ὕβριζε. Ξέρουμε ὅτι ὁ ἐκνευρισμός εἶναι μέγας, ἀκόμη καί ὁ ψύχραιμος Ἀκάρ ἐπιτέθηκε στήν Ἑλλάδα ὅτι …«διαπράττει ἐγκλήματα κατά τῆς ἀνθρωπότητος». Ξέρουμε ὅτι στρατηγική τῆς ἐξωτερικῆς πολιτικῆς τους εἶναι ὁ ἰσχυρισμός, ὅτι ἡ τουρκική ταυτότητα καταδιώκεται παντοῦ στόν κόσμο, ἄρα στήν Θράκη. Εἶναι τόσο ζαλισμένοι ὥστε διοργάνωσαν ἀκόμη καί ἔκθεση στήν Σμύρνη γιά τίς ἀγριότητες τῶν Ἑλλήνων κατά τῆς «τουρκικῆς ταυτότητας» στόν Μοριᾶ τό 1821. Ὅταν λοιπόν ἕνας Βουλευτής ἀνοίγει τέτοια θέματα, ἡ ἀντίδρασή μας θά πρέπει νά εἶναι ἀνάλογη τῆς βαρύτητας πού ἔχει. Ὁ Τύπος σέ περιόδους κρίσεων, ἐπικείμενων ἤ ἐν ἐξελίξει ὀφείλει νά σταθμίζει. Ὅταν ἐπιβάλλεται νά παρεμβαίνει καί νά ὑπερασπίζεται τήν ὑπερηφάνεια καί τήν ἀξιοπρέπεια τῶν Ἑλλήνων, ἀκόμη καί ἄν ἀπαιτεῖται νά γίνεται δυσάρεστος σέ ξένους ἡγέτες.

Τό ἄρθρο μου πού προκάλεσε τήν ἐνόχληση τοῦ Προέδρου Ἐρντογάν –ἄν καί ἀπευθυνόταν στήν ἑλληνική πολιτική ἡγεσία– γράφτηκε ὅταν ἡ κρίση στό Αἰγαῖο εἶχε λήξει. Οἱ στόλοι εἶχαν ἀποχωρήσει ἀπό τό ἀρχιπέλαγος. Τώρα πού οἱ γείτονες ἀναζητοῦν σέ κάθε γωνιά τῆς εὐρύτερης περιοχῆς ἀφορμή γιά καβγᾶ, δέν θά τούς τήν δώσουμε ἐμεῖς. Μέ ἀφορμή μάλιστα ἕνα περιστατικό πού κάνει δέν κάνει γιά μονόστηλο. Μᾶς εἶπε ὁ Ζεϊμπέκ θεοκρατικό κράτος, καί κάτι τρέχει στά… γύφτικα. Στήν πραγματικότητα ὁ βουλευτής ἐνοχλήθηκε ἐπειδή δέν γίναμε θεοκρατικό κράτος. Ἐπειδή δέν υἱοθετήσαμε τήν ἀπαίτησή του καί ἄλλων κύκλων νά ἐκλέγεται ὁ μουφτῆς στήν Θράκη, κάτι πού θά ἔκανε τήν Ἑλλάδα νά ὁμοιάζει μέ τό Ἰράν. Κανονική ἰσλαμική δημοκρατία.

Ἡ ἀπάντηση πού θά ἔπρεπε στόν κύριο Ζεϊμπέκ εἶναι ἁπλή. Τυχόν ἐκλογή τοῦ μουφτῆ θά ἦταν βόμβα στήν ἀντιπροσωπευτική δημοκρατία. Θρησκευτικός λειτουργός πού ψηφίζεται ἀπό εὐρύτερο σῶμα πιστῶν θά ἦταν ἰσχυρότερος ἀπό βουλευτή. Αὐτό οἱ μειονοτικοί βουλευτές τό γνωρίζουν. Τό κατάλαβαν ἄριστα ὅταν ὁ ὑπουργός Ἐξωτερικῶν τῆς Τουρκίας Μεχμούτ Τσαβούσογλου, στό τραπέζι πού τοῦ παρέθεσαν μειονοτικοί παράγοντες στήν Θράκη κατά τήν πρόσφατη ἐπίσκεψή του, ἔβαλε δίπλα του τούς ψευτομουφτῆδες καί …παραδίπλα τούς βουλευτές. Γι’ αὐτό ἄλλως τε οἱ βουλευτές Ἰλχάν Ἀχμέτ, Χουσεΐν Μπαράν καί Καραγιουσούφογλου, δέν μετέχουν σήμερα στόν διαγωνισμό τουρκισμοῦ τοῦ Ζεϊμπέκ. Διότι γνωρίζουν ὅτι συναινῶντας στήν ἐκλογή μουφτῆ ἀπό τόν λαό πριονίζουν τήν ἴδια τους τήν καρέκλα. Ἄτοπο εἶναι ἐπίσης τό ἐπιχείρημα Ζεϊμπέκ περί θεοκρατίας ἐπειδή ἐφαρμόζεται στήν Ἑλλάδα ἡ σαρία –γιά τίς ἀστικές ὑποθέσεις μεταξύ τῶν μουσουλμάνων. Καί τοῦτο διότι μέ βάση τόν νέο νόμο τοῦ Σύριζα πού ψήφισε καί ὁ κύριος Ζεϊμπέκ, τά μέλη τῆς μειονότητας ἔχουν δικαίωμα ἐπιλογῆς μεταξύ ἱερονομικοῦ δικαίου καί ἑλληνικοῦ ἀστικοῦ δικαίου. Ψυχραιμία λοιπόν. Οἱ μεγάλες μάχες δίδονται χωρίς θόρυβο.

Σεμνυνόμεθα νά ἰσχυριζόμαστε ὅτι οἱ παρεμβάσεις μας γιά τήν ἀπόφαση τοῦ Ἀρείου Πάγου σχετικά μέ τούς «τουρκικούς» συλλόγους, οἱ ἀποκαλύψεις μας γιά πρόσφατες δηλώσεις δικαστῆ, τά πρωτοσέλιδά μας γιά τήν ἀκραία ρητορεία μειονοτικοῦ δημάρχου στήν γείτονα ἔγιναν σέ στιγμές ἀνύποπτες, δέν σήκωσαν σκόνη –κανένα κανάλι δέν τίς μετέδωσε– καί εἶχαν ἐθνικό ἀποτέλεσμα. Καί ὁ Ἄρειος Πάγος ἀποφάσισε σωστά γιά ἕνα θέμα ἐθνικῆς ἀσφαλείας, καί ὁ μειονοτικός δήμαρχος εἶναι τύπος καί ὑπογραμμός σήμερα, καί συγκεκριμένα κέντρα στίς Βρυξέλλες πῆραν τά μηνύματά τους ἀσχέτως ἄν παρασκηνιακῶς μᾶς ἀπείλησαν ὅτι θά μᾶς… μηνύσουν τήν ἑπόμενη φορά. Δέν παριστάνουμε τούς ἔξυπνους, πρός Θεοῦ, ἀλλά τά θέματα αὐτά εἶναι τόσο λεπτά ὥστε προϋποθέτουν γνώση. Τήν ὁποία οὔτε ὁ ἴδιος εἶχα πρίν σπουδάσω στήν Θράκη. Βαθιά μεσάνυχτα εἶχα. Δέν ξέρεις ποτέ τί αὐλιακές θά προκαλέσει στά λιμνάζοντα ὕδατα ἡ ὑπερπροβολή μίας δήλωσης, λοιπόν –καταλήγω. Μπορεῖ νά σηκώσει μικρό κυματάκι, μπορεῖ νά σηκώσει καί τσουνάμι. Τόν νοῦ μας.