ΤΟ 12ο ΣΥΝΕΔΡΙΟ τῆς Νέας Δημοκρατίας ἔστειλε μία σειρά ἀπό θετικά μηνύματα.

Σάββατον, 20 Δεκεμβρίου 1958

ΤΟ ΑΚΡΟΝ ἄωτον τῆς προκλητικότητας: νά ὑποστηρίζεις ἐπί τέσσερεις ὁλόκληρους μῆνες ὅτι ἡ συμφωνία σου εἶναι ἀρίστη, ὡραιοτάτη, ἐκπληκτική, ἀψεγάδιαστη…

ΧΑΡΗ στήν ἀριστερά, τήν ὁποία σήμερα ἐκπροσωπεῖ μέ ὑποδειγματικό καί ἀπόλυτα πειστικό τρόπο ἡ κυβέρνηση Τσίπρα, ἡ Ἑλλάδα εἶναι ἡ χώρα μέ τίς περισσότερες ἐπετείους ἱστορικῶν γεγονότων…

Μέ τό κλείσιμο τῆς «Χαλυβουργικῆς» (ἴσως νά ὑπάρξουν κάνα-δυό ἀκόμη «κλεισίματα») φαίνεται ὅτι κλείνει ἡ μακρά, ἐφιαλτική, καταστροφική καί ἀνεύθυνη περίοδος τῆς «ἀποβιομηχανοποιήσεως» τῆς χώρας.

Σάββατον, 20 Δεκεμβρίου 1958

ΘΕΩΡΩ σοβαρό λάθος τοῦ μηντιάρχη Γιάννη Ἀλαφούζου νά ὑποστηρίζει μαζί μέ ὁρισμένα κορυφαῖα στελέχη τῆς ΝΔ ὅτι ἡ κυβέρνηση τῶν ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ εἶναι ἠθικός αὐτουργός τῆς ἐπίθεσης κατά τοῦ σταθμοῦ του.

Μετρούσαμε τίς μέρες ἀντίστροφα. «Πότε ἔρχονται τά Χριστούγεννα; Πότε τελειώνει ὁ χρόνος;». Μετρούσαμε καί ἀγωνιούσαμε, γιατί οἱ μεγάλες ἑορτές εἶχαν νόημα…

Παρασκευή, 19 Δεκεμβρίου 1958

ΕΠΙ ΤΕΣΣΕΡΑ σχεδόν χρόνια ὁ ΣΥΡΙΖΑ προσπαθεῖ νά ἰσορροπήσει μεταξύ τοῦ παλαιοῦ σκληροῦ κομματικοῦ πυρῆνα του, ὁ ὁποῖος προσεγγίζει μέ ἰδεολογική συμπάθεια τήν τρομοκρατία, καί τοῦ νέου ρόλου του, ὡς κυβέρνησης δυτικῆς χώρας πού ἀνήκει στό ΝΑΤΟ καί τήν Εὐρωπαϊκή Ἕνωση.

Ἀκούστηκε δυνατά στό σπίτι μας ἡ βόμβα στό κτίριο τῆς «Καθημερινῆς καί τοῦ Σκάι».

Πέμπτη, 18 Δεκεμβρίου 1958