Ρωγμές στό ἐθνικό μέτωπο

ΣΤΗΝ τελευταία του συνέντευξη στήν ΔΕΘ ὁ Πρωθυπουργός ἐξέφρασε τήν ἄποψη…

… ὅτι στά ἐθνικά θέματα ὑπάρχει συναίνεση μέ τά κόμματα τῆς ἀντιπολίτευσης. Ἰδίως μέ τό κόμμα τῆς ἀξιωματικῆς Ἀντιπολίτευσης. Προσέθεσε δέ ὅτι τόσο ὁ ἴδιος ὅσο καί ἡ διπλωματική του σύμβουλος ἐνημερώνει τακτικά τήν ἡγεσία τοῦ ΣΥΡΙΖΑ γιά τίς ἐξελίξεις στά ἑλληνοτουρκικά σέ ἀντίθεση μέ τήν συμπεριφορά πού ἐπεφύλασσε ἐκείνη στόν ἴδιο ὅταν ἦταν ὡς Πρόεδρος τῆς ΝΔ ἀρχηγός τῆς ἀξιωματικῆς Ἀντιπολίτευσης.

Ἡ ἀλήθεια εἶναι πώς τήν ἴδια ἐντύπωση εἴχαμε καί ἐμεῖς. Ὅτι ὁ ΣΥΡΙΖΑ στά βασικά συναινεῖ. Ἡ αἰδήμων σιωπή του στήν πρωθυπουργική διακήρυξη ὅτι τό Ὀρούτς Ρέις κινεῖται «σέ μή ὁριοθετημένη περιοχή ὅπου Ἑλλάδα καί Τουρκία διεκδικοῦν δικαιώματα» σέ συνδυασμό μέ τήν ἐμμονή του νά ὑπερηφανεύεται γιά τίς Πρέσπες ἐπιτιθέμενος στήν ΝΔ ἦταν –καί σέ ἕνα βαθμό παραμένουν– ἰσχυρές ἐνδείξεις ὅτι ἡ ἀντιπολίτευση δέ θά φέρει ἰσχυρά ἐμπόδια σέ μιά ἐνδεχόμενη ἑλληνο-τουρκική συμφωνία. Ἐμπόδια ἐπί τῆς οὐσίας, ἐννοεῖται. Ὅτι κινεῖται στήν σφαῖρα τοῦ «συμμαχικοῦ ρεαλισμοῦ».

Ὡστόσο ἡ συνολική ἐμφάνιση τοῦ Ἀλέξη Τσίπρα στήν ΔΕΘ καί ὅσα εἶπε τόσο γιά τά ἑλληνοτουρκικά ὅσο καί γιά τά οἰκονομικά συνιστοῦν κατά τήν ἄποψή μου διπλή ἀνησυχητική ἐξέλιξη. Καί γιατί σηματοδοτοῦν τό πρῶτο ἰσχυρό ρῆγμα στό ἐθνικό μέτωπο καί διότι δείχνουν ὅτι ὁ Τσίπρας παρά τούς σκελετούς πού κουβαλᾶ στήν ντουλάπα του ὑποκύπτει στόν πειρασμό νά ἐπενδύσει στόν οἰκονομικό «πατριωτισμό». Ἐξηγοῦμαι. Ὁ Πρόεδρος τοῦ ΣΥΡΙΖΑ ρώτησε ἀπό τήν ΔΕΘ τό Μαξίμου ἄν δόθηκαν ἀνταλλάγματα στόν Ἐρντογάν γιά τήν ἀπόσυρση τοῦ Ὀρούτς Ρέις, γεγονός πού προκάλεσε τήν σφοδρή ἐνόχληση τοῦ Μαξίμου. Ὁ κυβερνητικός ἐκπρόσωπος τοῦ ἐπιτέθηκε χρεώνοντάς του «θεωρίες συνωμοσίας». Τί ἄραγε συνέβη; Ἡ ἐπικοινωνία Σουρανῆ – Καλπαδάκη εἶναι καλή, ὑπάρχει ἀμοιβαία ἐκτίμηση, τό κανάλι ἐπικοινωνίας δέν ἔχει κλείσει. Ὡστόσο φαίνεται πώς εἴτε ἡ ἀντιπολίτευση ἔχει καί ἄλλες πηγές ἐνημέρωσης εἴτε τῆς γεννῶνται ἀναδρομικῶς προβληματισμοί γιά τούς χειρισμούς, διότι ὡς γνωστόν σέ πρῶτο χρόνο (ὅταν δημοσιεύτηκε τό ἄρθρο Μητσοτάκη στόν ξένο Τύπο) δέν ἀντέδρασε! Τί ἐννοοῦσε ἄραγε ὁ κύριος Τσίπρας μέ τόν ὅρο «ἀνταλλάγματα στόν Ἐρντογάν γιά τήν ἀπόσυρση τοῦ Ὀρούτς Ρέις»; Σύμφωνα μέ πληροφορίες ἐννοοῦσε τά ἑξῆς: «Ὑπῆρξε γραπτή συμφωνία ἤ συνεννόηση γιά νά φύγει καί ὑπό ποιούς ὅρους; Ἤ ἐπανενεργοποιήθηκε ἡ γραπτή προφορική συμφωνία τοῦ Βερολίνου πού δέν ἐδόθη ποτέ στή δημοσιότητα;».

Ἐν προκειμένω καί πάλι ἡ πρώτη ἐντύπωση εἶναι πώς ἡ ἀσκούμενη κριτική διατυπώνεται ἐπί τῆς διαδικασίας. Ὄχι ἐπί τῆς οὐσίας. Δέν καταγγέλλεται τί συμφωνήθηκε, ἀλλά ἄν καί πῶς συμφωνήθηκε. Προσεκτική ἀνάλυση τῶν λεγομένων τοῦ ἀρχηγοῦ τῆς ἀξιωματικῆς Ἀντιπολίτευσης ὅμως δείχνει πώς αὐτή τή φορά ἔκανε ἕνα βῆμα παραπάνω. Κατηγόρησε τήν Κυβέρνηση ὅτι ἐγκαταλείπει τό δόγμα Μανιάτη γιά τά ἐξωτερικά ὅρια τῆς ὑφαλοκρηπίδας. Τόν ἐσωτερικό νόμο τοῦ 2011 χάρη στόν ὁποῖο προκηρύχθηκαν τά οἰκόπεδα ἐξόρυξης ὑδρογονανθράκων στήν Κρήτη ἐπί ΣΥΡΙΖΑ. Ἡ ἀλήθεια εἶναι πώς αὐτό πού λέει ὁ κ. Τσίπρας δέν εἶναι ἀπολύτως ἀκριβές. Ἡ ρηματική διακοίνωση τῆς μονίμου ἀντιπροσώπου τῆς Ἑλλάδος στόν ΟΗΕ Μαρίας Θεοφίλη (μόλις τό Ὀρούτς Ρέις ἐμφανίστηκε νά κάνει «βόλτα» στήν Μεσόγειο ἐπί τῆς ὑφαλοκρηπίδας μας τόν Αὔγουστο) ἔκανε ρητή ἀναφορά στόν νόμο Μανιάτη περί τῶν Ὁρίων τῆς ὑφαλοκρηπίδας καί κατήγγειλε ρητῶς τήν προσβολή τῶν κυριαρχικῶν δικαιωμάτων μας.

Ἄν ἀπό τότε ἕως σήμερα ἄλλαξε κάτι γραπτῶς καί τό ἀγνοοῦμε (π.χ. ὅτι ἀναγνωρίσαμε «ἀμφισβητούμενες περιοχές»), ἐδῶ εἴμαστε. Στήν ΔΕΘ ὁ κύριος Μητσοτάκης εἶπε ὅτι ἡ ἔγγραφη συμφωνία τοῦ Βερολίνου τήν ὕπαρξη τῆς ὁποίας ὁ ἴδιος ἀπεκάλυψε, «δέν ἰσχύει». Πέραν αὐτῶν ἀποροῦμε γιά τήν ὑπενθύμιση τῆς προκήρυξης τῶν οἰκοπέδων νοτίως τῆς Κρήτης ἀπό τόν κύριο Τσίπρα, διότι ἀπό ὅσο θυμόμαστε μετεκλογικά ὁ ΣΥΡΙΖΑ καταψήφισε τόν σχετικό νόμο πού προεκλογικῶς κατήρτισε, ἐνῶ ὁ ἴδιος ὁ ἀρχηγός τῆς ἀντιπολίτευσης ἀποκήρυξε ὡς ἐπικίνδυνες γιά τό περιβάλλον τυχόν ἐξορύξεις φυσικοῦ ἀερίου.

Ὅ,τι καί ἄν συμβαίνει πάντως ἡ διαπίστωσή μας δέν ἀλλάζει: Βρισκόμαστε στά προεόρτια τῆς ρήξης μεταξύ Πρωθυπουργοῦ καί ἀρχηγοῦ τῆς Ἀντιπολίτευσης γιά τούς χειρισμούς στά ἑλληνοτουρκικά. Μέ τήν κλασσική κατηγορία τῆς «μυστικῆς διπλωματίας». Πέραν αὐτῶν δέν πρέπει νά προσπεράσουμε τόν οἰκονομικό πατριωτισμό ΣΥΡΙΖΑ ὁ ὁποῖος ἀφοῦ παρέδωσε ἐπί τῶν ἡμερῶν του τίς διοικήσεις τῶν τραπεζῶν στούς ξένους μέ τόν νόμο τοῦ Ταμείου Χρηματοπιστωτικῆς Σταθερότητας, τώρα ἀνακαλύπτει μετά πέντε χρόνια «ἀφελληνισμό» τοῦ τραπεζικοῦ συστήματος καί ζητᾶ νά ἐκπροσωπεῖται στά διοικητικά συμβούλια τό Δημόσιο! Ὑποκριτικό, ἀλλά ἐπειδή ὁ λαός ξεχνᾶ, καί ἐπικίνδυνο. Ὅπως ἐπικίνδυνη εἶναι ἐπίσης ἡ διαρκής σπέκουλα κατά Μητσοτάκη γιά τή στάση του στό Μακεδονικό μέ στόχο νά τόν ἐκθέσει καί νά τοῦ προκαλέσει ρῆγμα στά δεξιά. Τήν ὥρα πού ἡ βουλγαρική κυβέρνηση ἐγείρει ἐμπόδια καί βέτο στήν πορεία τῶν Σκοπίων πρός τήν ΕΕ, καταγγέλλοντας τήν συμφωνία τῶν Πρεσπῶν γιά ὅσα λέει γιά «μακεδονικό ἔθνος» καί «μακεδονική ταυτότητα», ἐδῶ δίδεται ρεσιτάλ ὑπερηφάνειας ἀπό τήν Ἀντιπολίτευση! Ὁποῖο θράσος. Ἐν πάση περιπτώσει. Τό ζήτημα εἶναι –καταλήγω– πώς ἔχουμε ρωγμές στό ἐθνικό μέτωπο. Αὐτό εἶναι τό Μεῖζον. Ἄν αὐτή ἡ κατάσταση μονιμοποιηθεῖ, θά ἀλλάξει τό κέντρο βάρους τῆς ἀρχιτεκτονικῆς –ἡ Ἀριστερά θά παρασύρει τά μικρότερα κόμματα– μέ τίς ὅποιες συνέπειες. Αὐτό εἶναι νέο. Θά τό παρακολουθοῦμε.