Σέ ἐκρήξεις ὁδηγεῖ ἡ woke ἀτζέντα

ΕΙναι ἐντυπωσιακό τό ὅτι ὑπῆρξαν ἄνθρωποι οἱ ὁποῖοι μέ σχόλια καί ἀναρτήσεις στά κοινωνικά δίκτυα ἔδειξαν νά ἀποδέχονται τήν διαστρέβλωση τοῦ Ὀλυμπιακοῦ πνεύματος, ἀλλά καί τῆς φύσεως τῆς ἰδίας, ὑποστηρίζοντας τό «δικαίωμα» γιά συμμετοχή στούς ἀγῶνες πυγμαχίας γυναικῶν προσώπου ἀπό τήν Ἀλγερία μέ «intersex» χαρακτηριστικά.

Κάποιοι ἀπό αὐτούς μιλοῦσαν γιά «συμπερίληψη», μιά λέξη τήν ὁποία ἔχουμε ἀκούσει κατά καιρούς καί ἀπό ἡμετέρους πολιτικούς, στήν προσπάθειά τους νά ὑποστηρίξουν τήν woke ἀτζέντα. Τό ζήτημα εἶναι γενικώτερο καί ἀποδεικνύει ὅτι ἡ παρακμιακή ἐκδήλωσις τῶν Παρισίων πού ὀνομάσθηκε «τελετή ἐνάρξεως τῶν Ὀλυμπιακῶν Ἀγώνων» δέν ἦταν μεμονωμένο γεγονός. Ἦταν ἕνα ἀπό τά συμπτώματα μιᾶς γενικώτερης καταστάσεως, ἡ ὁποία πλήττει τίς χῶρες τῆς Εὐρώπης, στήν καρδιά τοῦ πολιτισμοῦ τους. Αὐτό πού ἴσως δέν σκέπτονται οἱ ἄφρονες πού υἱοθετοῦν αὐτές τίς ἀντιλήψεις καί ἔχουν βαφτίσει «πρόοδο» τήν κοινωνική παρακμή, εἶναι ἡ ἀντίδρασις τῶν ἀνθρώπων.

• Tοῦ Εὐθ. Π. Πέτρου

Τῶν ἁπλῶν ἀνθρώπων. Τῶν ἀνθρώπων οἱ ὁποῖοι βλέπουν χρόνια τώρα νά καταπατῶνται οἱ ἀρχές καί οἱ ἀξίες ἐπί τῇ βάσει τῶν ὁποίων γαλουχήθηκαν, βλέπουν νά καταρρακώνονται οἱ θρησκευτικές τους ἀντιλήψεις, βλέπουν νά χάνεται ἡ συνοχή τήν ὁποία δίδει τό ἐθνικό φρόνημα στίς κοινωνίες. Καί τοῦτο θά δημιουργήσει ἀντιδράσεις, πού μπορεῖ νά φθάσουν σέ πρωτοφανῆ ἐπίπεδα βιαιότητος. Δέν τό ἔχουν σκεφθεῖ αὐτό τά μέλη τῶν μειοψηφιῶν πού ἔχουν ὀνομάσει «ἐλίτ» τούς ἑαυτούς τους καί μᾶς ἐπιβάλλουν τήν παράλογη «πολιτική ὀρθότητα». Νομίζουν ὅτι μποροῦν νά κάνουν ὅ,τι θέλουν καί νά ἐπιβάλουν ὅ,τι θέλουν σέ αὐτό πού θεωροῦν «πειθήνια μᾶζα». Διότι πρό πολλοῦ ἔχουν παύσει νά ἀντιμετωπίζουν τούς λαούς ὡς πολῖτες καί τούς βλέπουν σάν «μᾶζες» ἤ τό πολύ-πολύ σάν «φορολογουμένους». Αὐτή ἡ κατάστασις ὅμως σωρεύει ὀργή, ἡ ὁποία κάποια μέρα θά ξεσπάσει. Καί ὅσο πιό συμπιεσμένη καί καταπιεσμένη εἶναι αὐτή ἡ ὀργή, τόσο βιαιότερο θά εἶναι τό ξέσπασμα. Τό ξέσπασμα τῶν πολιτῶν.

Παράδειγμα, τό τί συμβαίνει στήν Βρεταννία, πού συνταράσσεται ἀπό βίαια ἐπεισόδια. Αὐτός πού ἔχει στό μυαλό τήν εἰκόνα τοῦ ψυχραίμου, φλεγματικοῦ Ἄγγλου, γνωρίζει ἕνα μέρος μόνον τῆς κοινωνίας τῆς Βρεταννίας. Ἕνα μικρό μέρος της. Ἡ μεγάλη πλειονότης τῶν κατοίκων αὐτῆς τῆς χώρας, τῶν γηγενῶν κατοίκων, εἶναι μᾶλλον ὁρμητικοί ἕως καί βίαιοι. Δέν εἶναι τυχαῖο ὅτι ἐκεῖ ὑπῆρχε ὁ πλέον βίαιος χουλιγκανισμός, μέχρις ὅτου ἔλαβε σκληρά πράγματι μέτρα ἡ ἀείμνηστη Μάργκαρετ Θάτσερ. Γιά ὅσους λοιπόν γνωρίζουν τήν Βρεταννία δέν ἦταν ἔκπληξις τό γεγονός ὅτι ἡ ἀντίδρασις στήν ἄγρια δολοφονία μικρῶν κοριτσιῶν, πρίν λίγες ἡμέρες, δημιούργησε ἕνα τεράστιο κῦμα διαμαρτυριῶν πού ἔφθασαν σέ ἐπεισόδια τά ὁποῖα ἐκτυλίχθηκαν μέχρι τό κατώφλι σχεδόν τῆς πρωθυπουργικῆς κατοικίας στόν ἀριθμό 10 τῆς Ντάουνιγκ Στρήτ. Ἦταν ἕνα ξέσπασμα. Στήν πραγματικότητα, τό ἔγκλημα πού διέπραξε ἕνας ἀνήλικος καταγόμενος ἀπό τήν Ρουάντα ἦταν ἁπλῶς ἡ θρυαλλίδα ἀντιδράσεων ἀπέναντι στήν ἀλλοίωση τοῦ χαρακτῆρα τῆς χώρας ἐξ αἰτίας τῆς ἀλόγιστης ὑποδοχῆς μεταναστῶν, νομίμων καί παρανόμων. Τό ζήτημα εἶναι ὅτι, πολλά χρόνια τώρα, οἱ μετανάστες αὐτοί λειτουργοῦν εἰς βάρος τοῦ ντόπιου πληθυσμοῦ. Ἐξοργίζονται οἱ Βρεταννοί, βλέποντας ὅτι τά παιδιά τους «μένουν πίσω» ἀφοῦ στίς δουλειές προηγοῦνται οἱ -θεωρούμενοι εὐάλωτοι- μετανάστες πού ἀποτελοῦν πολύ μικρή μειονότητα, διαπιστώνουν ὅτι δυσκολεύονται νά βροῦν σπίτια, ἀφοῦ ἔχουν προτεραιότητα οἱ πολυπληθεῖς οἰκογένειες μεταναστῶν μουσουλμάνων, καί, τέλος, ἀντιλαμβάνονται ὅτι τό δημόσιο χρῆμα (οἱ φόροι τούς ὁποίους πληρώνουν) ἐξανεμίζεται σέ παχυλά ἐπιδόματα πού διανέμονται στούς μετανάστες, οἱ ὁποῖοι μέ αὐτά ζοῦν πλουσιοπάροχα εἰς βάρος τους.

Τό χειρότερο εἶναι ὅτι δέν ἔχουν δυνατότητα ἀντιδράσεως, ἀφοῦ κάθε φωνή λογικῆς πού θά ἐπιχειροῦσε νά θέσει τά πραγματικά προβλήματα καταστέλλεται ἀμέσως συκοφαντούμενη σάν ρατσιστική καί καταγγελλόμενη σάν μισαλλόδοξη. Ἡ ἀλήθεια ὅμως δέν εἶναι οὔτε ρατσισμός οὔτε μισαλλοδοξία. Ἡ ἀλήθεια εἶναι ἁπλῶς ἡ ἀλήθεια καί στό τέλος θά ἐπικρατήσει. «Γνώσεσθε τήν ἀλήθειαν, καί ἡ ἀλήθεια ἐλευθερώσει ὑμᾶς» γράφει ὁ εὐαγγελιστής Ἰωάννης (Η΄ 31-36). Μέχρι νά ἐπικρατήσει ὅμως θά ἔχουμε αὐτές τίς καταστάσεις. Ἐξοργισμένους λογικούς ἀνθρώπους πού ἐξανίστανται ἀπέναντι στήν ἀδικία τήν ὁποία βιώνουν, ἀλλά καί ἀπέναντι στήν διαστρέβλωση τῶν παραδόσεων καί τῆς Ἱστορίας τους.

Δέν εἶναι τυχαῖο ὅτι ἀπό τίς πρῶτες ἐνέργειες τοῦ νέου Πρωθυπουργοῦ τῆς Βρεταννίας ἦταν νά ἀκυρώσει τό πρόγραμμα μετεγκαταστάσεως παρανόμων μεταναστῶν στήν Ρουάντα. Δέν ὑπῆρξαν ἄμεσες ἀντιδράσεις ὅταν τό ἀνακοίνωσε, διότι ἁπλῶς προσετέθη μιά ἀκόμη «ψηφῖδα» στήν ὑποβόσκουσα ὀργή. Ὅμως αὐτό σκέπτονταν οἱ Ἄγγλοι πού συγκρούσθηκαν μέ τήν ἀστυνομία ἔξω ἀπό τήν Ντάουνιγκ Στρήτ. Ἡ δολοφονία τῶν κοριτσιῶν στό Σάουθπορτ, ὅσο εἰδεχθές ἔγκλημα καί ἄν εἶναι, δέν μπορεῖ νά χρεώνεται σέ ἕναν Πρωθυπουργό πού μόλις κλείνει μήνα στό γραφεῖο του. Τοῦ χρεώνεται ὅμως ἡ ἀνοχή στήν ἀνομία καί ἡ ἀποδοχή τοῦ στρεβλοῦ τρόπου ἀντιλήψεως τῶν πραγμάτων πού ἔχει ἐπιβάλει ἡ «πολιτική ὀρθότης» καί ἡ παράγωγος αὐτῆς woke κουλτούρα. Τοῦ χρεώνεται τό γεγονός ὅτι ἡ πρώτη του κίνησις, ὡς Πρωθυπουργοῦ, εἶχε νά κάνει μέ μιά περαιτέρω ἀνοχή πρός τήν παράνομη μετανάστευση.

Κάποιος θά μποροῦσε νά σχολιάσει ὅτι πάντως ὁ δράστης τῆς δολοφονίας εἶχε γεννηθεῖ στήν Οὐαλλία καί δέν ἦταν «ἀσυνόδευτος ἀνήλικος» ὅπως εἶχε ἀρχικῶς διαδοθεῖ. Ἐδῶ ὅμως ἔχουμε μιάν ἄλλη παθογένεια πού ἔχει δημιουργήσει ἡ «πολιτική ὀρθότης». Μέ πρόφαση τήν ἀποτροπή τῆς «ρατσιστικῆς βίας» καί -ἄλλη ἐπινόηση- τῆς «προστασίας τῶν προσωπικῶν δεδομένων» οἱ κρατικές Ἀρχές θεωροῦν δικαίωμά τους τήν ἀπόκρυψη πληροφοριῶν. Ἔτσι ὅμως συνεισφέρουν στήν παραπληροφόρηση. Καί ἀπό τήν ἄλλη πλευρά ἐπιτείνουν τίς συνθῆκες δυσαρεσκείας καί τήν ὀργή τῆς κοινωνίας. Καί αὐτό, ὅπως ἤδη ἀναφέραμε, δέν ἔχει νά κάνει μόνον μέ τήν Βρεταννία. Εἶναι μιά «νόσος» πού πλήττει ὅλον τόν πολιτισμένο κόσμο, τῆς Ἑλλάδος μή ἐξαιρουμένης.