Σέ ποιόν ἀνήκει ἡ Ἑλλάς;

«Η ΕΛΛΑΔΑ ἀνήκει στούς Ἕλληνες» ἀναφώνησε ὁ κ. Πρωθυπουργός τήν Παρασκευή τῆς πανηγύρεως μετά λαιμοδέτου στό Ζάππειο, οὐχί περιπατώντας (γιά νά θυμηθοῦμε τόν μέγιστο Ἀττίκ).

Θά προσπεράσουμε τό γεγονός ὅτι τό συγκεκριμένο σύνθημα διατυπώθηκε πρώτη φορά ἀπό τόν Κεμάλ Ἀτατούρκ κατά τήν ἐπανάσταση τῶν Νεοτούρκων («ἡ Τουρκία ἀνήκει στούς Τούρκους»), ἄγνωστο πῶς ἔγινε σύνθημα ἀπό τόν σοσιαλιστή Φρανσουά Μιττεράν («Ἡ Γαλλία στούς Γάλλους») ἀπό τόν ὁποῖο τό ἀντέγραψε ὁ Ἀνδρέας Παπανδρέου καί ἀπό ἐκεῖ ὁ Ἀλέξης Τσίπρας.

Τό βασικό ἐρώτημα εἶναι σέ ποιούς Ἕλληνες ἀνήκει ἡ Ἑλλάς ἐπί τῶν ἡμερῶν του. Σκέφτομαι νά σᾶς τούς συστήσω: Ξεκινῶ ἀπό ψηλά: Martin Czurda, Εric Tourret. Διευθύνων Σύμβουλος καί ἀναπληρωτής Διευθύνων Σύμβουλος τοῦ Ταμείου Χρηματοπιστωτικῆς Σταθερότητας. Εἶναι οἱ «Ἕλληνες» τοῦ ΤΧΣ. Τοῦ ὀργάνου πού ἐλέγχει ἀποφασιστικά τίς «ἑλληνικές τράπεζες». Διορίστηκαν ἐπί ΣΥΡΙΖΑ. Νά σᾶς συστήσω καί ἄλλους «Ἕλληνες» στούς ὁποίους ἀνήκει ἡ Ἑλλάδα: Marianne Økland, Claude Piret, Andrew Mclntyre, Eva Cederbalκ. Εἶναι οἱ «Ἕλληνες» μέ σουηδική, νορβηγική καί ἄλλες ρίζες πού μετέχουν στό Διοικητικό Συμβούλιο τῆς Ἐθνικῆς μας Τράπεζας. Κarel de Boeck, Alexander Blades, Arne Berggren, Enrico Tommaso, David Dexter εἶναι οἱ «Ἕλληνες» πού διόρισε τό Ταμεῖο Χρηματοπιστωτικῆς Σταθερότητας στήν Τράπεζα Πειραιῶς μέ βάση τήν ρύθμιση πού περιεῖχε τό τρίτο μνημόνιο ΣΥΡΙΖΑ. Θέλετε καί ἄλλους «Ἕλληνες» στούς ὁποίους ἀνήκει ἡ Ἑλλάς; Fu Cheng Gong, Ye Weilong, Feng Boming, Zhu Jianhui, Ip Sing Chi. Πρόκειται γιά τό νέο Κινεζικό Διοικητικό Συμβούλιο τοῦ ΟΛΠ ἐπί ΣΥΡΙΖΑ μετά τήν πώληση τοῦ πλειοψηφικοῦ πακέτου. (Οἱ κυβερνήσεις τῆς ΝΔ τό 2008 εἶχαν ὑπογράψει συμβάσεις παραχώρησης τοῦ λιμένος στήν Cosco, δέν πώλησαν πλειοψηφικό ποσοστό τοῦ ΟΛΠ.)

Ἄν δέν χορτάσατε «Ἕλληνες» στούς ὁποίους ἀνήκει ἡ Ἑλλάς νά σᾶς γνωρίσω καί ἄλλους. Ὅλο τό Διοικητικό Συμβούλιο τῆς Fraport Greece, ἐπί κεφαλῆς τοῦ ὁποίου εἶναι ὁ κ. Στέφαν Σοῦλτε, εἶναι Γερμανοί. Γι’ αὐτό στά Περιφερειακά ἀεροδρόμια ὁ Freddo κοστίζει πλέον σχεδόν πέντε εὐρώ. Πρόκειται γιά τήν ἰδιωτικοποίηση πού ὁλοκληρώθηκε ἐπί ΣΥΡΙΖΑ. Νά μήν ἀρχίσω τέλος κάτι πιό ἀνατριχιαστικό γιά τά μέτρα τῆς Ἀριστερᾶς· νά παραθέτω ἐπωνυμίες ξένων funds στά ὁποῖα μεταβιβάστηκαν τά «κόκκινα» δάνεια καί ἀνήκουν πλέον οὐσιαστικά τά σπίτια καί οἱ ἐπιχειρήσεις ἑκατομμυρίων Ἑλλήνων.

Ζήτω, λοιπόν, κ. Τσίπρα μου! «Ἡ Ἑλλάδα ἀνήκει στούς Ἕλληνες», ἐπειδή ἀπό μεθαύριο θά δανείζεστε ἀπό τίς κάποτε σέ ἐσᾶς μισητές ἀγορές ἀντί ἀπό κράτη.

Προτείνω νά σοβαρευτοῦμε: Ἡ Ἑλλάς δυστυχῶς δέν ἀνήκει πλέον στούς Ἕλληνες. Πλήν ναυτιλίας τήν ὁποία «σκύλιασαν» νά ἁλώσουν οἱ Γερμανοί χωρίς νά τό καταφέρουν, ἀερομεταφορῶν, ἐνδεχομένως τῆς Ἀκτοπλοΐας (καί ἐκεῖ ἔχουμε ἀπώλειες) καί τοῦ τομέα τῶν ὑπηρεσιῶν ἡ πατρίδα μας πωλεῖται κάθε μέρα τήν τελευταία ὀκταετία. Ἀμερικανοί, Τοῦρκοι, Ἰσραηλινοί ἀγοράζουν ξενοδοχεῖα, τήν βαρειά βιομηχανία μας. Γάλλοι διεκδικοῦν τά νερά μας. Γερμανοί καί Κινέζοι τίς ἀσφαλιστικές ἑταιρεῖες πού θά καταστοῦν τρίτος πυλώνας τῆς ἀσφάλισης. Βεβαίως ὅλα αὐτά δέν ξεκίνησαν ἐπί ΣΥΡΙΖΑ. Βεβαίως, σέ καιρούς παγκοσμιοποίησης, οἱ διεθνεῖς συμπράξεις καί συμμαχίες εἰδικῶς τόν καιρό πού εἶσαι ἰσχυρός εἶναι λύση. (Ὁ ΟΤΕ πουλήθηκε μέ 26 εὐρώ τήν μετοχή τό 2008 καί γλύτωσε ὁ προϋπολογισμός τά ἐλλείμματά του.) Βεβαίως δέν φταῖνε οἱ ξένοι τεχνοκράτες πού διορίστηκαν στά Δ.Σ. τῶν τραπεζῶν, αὐτοί τήν καριέρα τους κάνουν.

Ὑπάρχει ὅμως μία μεγάλη ἀλήθεια!΄Ἐπί Ἀριστερᾶς ἡ ἀποικιοκρατία στήν πατρίδα μας διευρύνθηκε. Οἱ τραγικοί χειρισμοί τοῦ δημοψηφίσματος γιά τό ὁποῖο ὁ Τσίπρας ζήτησε συγγνώμη ἀπό τόν Πρόεδρο τῆς Δημοκρατίας προχθές («εἴχατε δίκιο») ἔδεσαν τήν χώρα περισσότερο στό ἅρμα τῆς ἐξάρτησης καί τήν ἀνάγκασαν νά ὑπογράψει ἕνα τρίτο μνημόνιο μέ τό ὁποῖο παραδόθηκαν ὁλόκληροι τομεῖς τῆς οἰκονομίας μας μέ πρῶτο τόν τραπεζικό στούς δανειστές. Πρίν ἀπό λίγες ἑβδομάδες, ἐκτός ἀπό τήν οἰκονομία ἀρχίσαμε νά παραδίδουμε μέ συμφωνίες καί τήν ἱστορική κληρονομιά μας· τούς ὅρους «Μακεδόνας» καί «Μακεδονία». Κατά συνέπεια τό θέμα μέ τόν κ. Πρωθυπουργό δέν εἶναι ἄν ἡ Ἑλλάς ἀνήκει στούς Ἕλληνες. Τό ζήτημα πού πρέπει νά ἀπαντήσει –γιατί αὐτά συνέβησαν καί ἐπί τῶν ἡμερῶν του– εἶναι: «Σέ ποιόν ἀνήκει ἡ Ἑλλάς;».