Τρεῖς αἰῶνες γιά τήν πατρίδα

ΑΜΕΣΩΣ μετά τό ναυάγιο τῆς Δύσης στό δημοψήφισμα τῶν Σκοπίων παρατηροῦμε κάτι ἐξαιρετικῶς ἐνδιαφέρον:

Διαρρέουν ταυτόχρονα στήν Ἑλλάδα καί στήν Γερμανία τά δῆθεν ἀπόρρητα πρακτικά τῶν συνεδριάσεων τοῦ Συμβουλίου τῶν πολιτικῶν ἀρχηγῶν τῶν Σκοπίων, τό ὁποῖο συνεκλήθη πρίν ἀπό τήν κατάληξη τῆς Συμφωνίας τῶν Πρεσπῶν. Γράφω «δῆθεν», γιατί ἡ Ἑλλάς παρά τίς ἀδυναμίες της παραμένει σοβαρό κράτος: Τά ἀπόρρητα πρακτικά τῶν συσκέψεων τοῦ 1992 ὑπό τόν Καραμανλῆ γιά τό Σκοπιανό ἀκόμη παραμένουν ἀπόρρητα, δέν ἔγιναν φέιγ βολάν ὅπως στό κράτος-νούμερο τῶν Σκοπίων, λίγους μῆνες μετά τήν σύγκληση τῶν ἁρμοδίων ὀργάνων. Καί ὤ τοῦ θαύματος –κλείνω τήν παρένθεση– τά ἑλληνικά δημοσιεύματα ἐκθέτουν τόν Πρωθυπουργό Ἀλέξη Τσίπρα καί τόν ὑπουργό Ἐξωτερικῶν Νῖκο Κοτζιᾶ, καί τά γερμανικά τόν ἀρχηγό τῆς ἀξιωματικῆς Ἀντιπολιτεύσεως Κυριάκο Μητσοτάκη.

Τόν μέν Τσίπρα τόν ἐμφανίζουν πιό ὑποχωρητικό στό θέμα τῶν διαπραγματεύσεων ἀκόμη καί ἀπό τόν Γιῶργο Παπανδρέου, μέ κριτήριο ὅτι δέν δίδει θρησκευτικό ὅρκο. (Σ.σ. Στό περιστύλιο τῆς Βουλῆς τῶν Σκοπίων ἀπεικονίζονται ἁγιογραφίες ὀρθοδόξων πατέρων, τόσο θρῆσκοι εἶναι.) Στό Νῖκο Κοτζιᾶ «πιστώνουν» ὅτι στήν συνάντηση τοῦ Σουνίου στίς ἀρχές τοῦ περασμένου καλοκαιριοῦ δέχθηκε καί τήν ὀνομασία «Μακεδονία τοῦ Ἤλιντεν» καί τήν μακεδονική ταυτότητα καί τήν μακεδονική γλῶσσα, τήν ὁποία (προσθέτουμε ἐμεῖς) κατά τά ἄλλα τήν εἶχε παραδώσει στά Σκόπια ἀπό τό 1977…τάχα μου δῆθεν ὁ Κωνσταντῖνος Καραμανλῆς.

Ἡ ἱστορία βεβαίως θά γράψει κάποτε πόσο συνεννοημένοι ἦταν οἱ Τσίπρας – Κοτζιᾶς γιά τήν ἀποδοχή τοῦ ἀπαράδεκτου ὅρου «Μακεδονία τοῦ Ἤλιντεν» ἤ πόσο αὐτοσχεδίαζε ὁ ὑπουργός ὅπως ψιθυρίζει κακεντρεχῶς τό Μαξίμου. Τόν Κυριάκο Μητσοτάκη πάλι τά δημοσιεύματα τόν ἐμφανίζουν νά στέλνει μυστικά στόν Ζάεφ τήν εὐρωβουλευτή Μαρία Σπυράκη γιά νά …δικαιολογήσει τήν στάση τῆς ΝΔ ἔναντι τῶν Σκοπίων καί νά τοῦ ἐξηγήσει ὅτι αὐτή ὑπαγορεύεται ἀπό τίς ἐσωκομματικές ἰσορρροπίες τῆς κεντροδεξιᾶς παράταξης. Μέ ἄλλα λόγια: ὁ μέν Πρωθυπουργός ἐμφανίζεται στά ἔγγραφα τῶν Σκοπιανῶν ὡς ἀσύλληπτα ὑποχωρητικός καί ὁ δέ ἀρχηγός τῆς ἀξιωματικῆς Ἀντιπολίτευσης ὡς ἀπρόσμενα ἀπολογητικός στόν Ζάεφ μέσω ἐμπίστου προσώπου.

Εἰλικρινά, δέν ξέρω τί ἀπό ὅλα αὐτά ἰσχύει, οἱ Σκοπιανοί τά λένε. Καί βεβαίως κάποιοι ἄλλοι πού ἔχουν στά χέρια τους τά πρακτικά τά διοχετεύουν στόν Τύπο. Ξέρω ὅμως κάτι πολύ καλά. Ὅτι ἔχει ἤδη ἀρχίσει ἡ μάχη γιά τήν ἐπίρριψη εὐθυνῶν γιά τήν ἀποτυχία τῆς λύσης, παρά τίς διαβεβαιώσεις ὅτι θά βρεθοῦν ἀποστάτες βουλευτές τοῦ VMRO γιά νά ψηφίσουν τήν ἀναθεώρηση τοῦ Συντάγματος. Βλέπω ἐπίσης πολύ καθαρά πώς κάποιοι προσπαθοῦν νά μεταφέρουν τήν ἔνταση ἀπό τά Σκόπια στήν Ἀθήνα. Θέλουν νά κάνουν τόν δικό τους διχασμό δικό μας διχασμό –καί δυστυχῶς, μέχρι στιγμῆς, «τσιμπᾶμε». Ὅλοι. Εἶμαι βέβαιος ὅτι ἡ κυβέρνηση τῆς Ἀριστερᾶς ἔχει διαπράξει ὀλέθρια λάθη στήν διαπραγμάτευση αὐτή.

Ἡ παράκαμψη τοῦ ΟΗΕ καί ἡ ἀπ’ εὐθείας διαπραγμάτευση Τσίπρα – Ζάεφ σέ ἕνα πάρκινγκ τῆς λίμνης Δοϊράνης, γεγονός πού ἀποκάλυψε, ὄχι αὐθορμήτως, ὁ πονηρός «Βούλγαρος» (στήν ψυχή) Ζάεφ, εἶναι ἕνα τέτοιο λάθος. Ἡ συνεχής ἐπίκληση τοῦ ὅρου «μακεδονικό ἔθνος» πού ἀνάγκασε Τσίπρα – Κοτζιᾶ στήν προεκλογική ἐκστρατεία τοῦ δημοψηφίσματος νά κάνουν διαβήματα διαμαρτυρίας σέ Σκοπιανούς, ΟΗΕ, ΕΕ, ΗΠΑ γιά παραβίαση τῆς συνθήκης, πρίν αὐτή ἀρχίσει νά ἐφαρμόζεται, εἶναι ἕνα ἀκόμη ἐσκεμμένο «λάθος» (τῶν Σκοπιανῶν) τό ὁποῖο ὑπέστημεν. Δέν ξεχνῶ ὅμως κάτι: Διευθύνω μιά ἐφημερίδα πού βρίσκεται τρεῖς αἰῶνες στήν ὑπηρεσία τῆς πατρίδας. Καί καταλαβαίνω πώς παρά τό πάθος μου καί τό πάθος σας γιά τό Σκοπιανό, τήν ἀνάγκη γιά ἐντονότερη ἀντιπολίτευση καί γιά τό αἴτημα «νά φύγουν αὐτοί» (τό ὁποῖο συμμερίζομαι ἀπολύτως), αὐτό πού προέχει τελικά εἶναι ἡ πατρίδα. Ὄχι τά κόμματα. Αὐτό μοῦ εἶπε μέσα στό Βελλίδειο καί ἕνας νεοδημοκράτης: «Νά γράφεις περισσότερο γιά τήν πατρίδα καί λιγότερο γιά τά κόμματα!».

Ὅποιος ἀνατρέξει στά ἀρχεῖα τῆς «Ἑστίας» τό 1920, τό 1947, τό 1965, τό 1974, τό 2008 θά καταλάβει πώς κάποιοι ἐκεῖ ἔξω πού μᾶς παριστάνουν τούς φίλους ἐπαναλαμβάνουν χωρίς φαντασία τήν ἴδια συνταγή. Θέλουν νά μᾶς κάνουν «ἀπό δυό χωριά» χάριν τῶν δικῶν τους σκοπῶν. Ἔ, λοιπόν, γιά μιά φορά προτείνω νά μήν πέσουμε στήν παγίδα τους. Νά διαβάσουμε καλύτερα τίς σκοπιμότητες τῶν διαρροῶν. Διότι τό ἀληθινό διακύβευμα, ἀγαπητοί, δέν εἶναι ἄν φταῖμε ἐμεῖς ἤ οἱ Σκοπιανοί γιά τό διαφαινόμενο ἀδιέξοδο. Τό πραγματικό διακύβευμα εἶναι ἄν φταῖνε αὐτοί, οἱ κρυπτόμενοι σύμμαχοι, πού μέ τίς ἀδιέξοδες πολιτικές τους καί τήν ἔλλειψη σεβασμοῦ ἀπέναντι στά ἑλληνικά δίκαια τροφοδότησαν τό τέρας τοῦ Μακεδονισμοῦ.

Προτείνω, λοιπόν, νά κάνουμε λίγη ὑπομονή μέχρι νά πάρουν τόν μουτζούρη αὐτοί πού τούς ἀξίζει. Νά κατεβάσουμε λίγο τίς σημαῖες τοῦ φανατισμοῦ. Καί κατά τοῦ Πρωθυπουργοῦ καί τοῦ ὑπουργοῦ Ἐξωτερικῶν ἐμεῖς ἐδῶ, καί κατά τοῦ Κυριάκου οἱ συριζαῖοι ἀπό ἀπέναντι. Καί ὅταν ἔρθει ἡ ὥρα τῶν ἐκλογῶν λύνουμε πάλι τά ζωνάρια. Παρακαλῶ.