Ὁ Πρωθυπουργός διέγραψε τόν τέως Πρωθυπουργό, ἐπειδή ὁ τέως Πρωθυπουργός τά ἔβαλε μέ τόν ὑπουργό τῶν Ἐξωτερικῶν (καί ἐμμέσως μέ τόν Πρωθυπουργό.)

Εἶχα ἐκπλαγεῖ ὅταν ὁ ἐκδότης τῆς ἐφημερίδας στήν ὁποία ἐργαζόμουν ἐπί μακρόν, μέ κάλεσε στό γραφεῖο του καί μοῦ ἀνακοίνωσε ὅτι «τήν ἐφημερίδα τήν ἐνδιαφέρει πολύ τό νέο κόμμα», καί ἔτσι μετετέθην ἀπό τό κυβερνητικό ρεπορτάζ (κάλυπτα τήν κυβέρνηση τοῦ Κων. Μητσοτάκη) στό ρεπορτάζ τῆς «Πολιτικῆς Ἄνοιξης», τό ὁποῖο, ὅπως μοῦ ἀνακοινώθηκε, ἦταν ἰδιαίτερα σημαντικό γιά τήν ἐφημερίδα.

Ὅπως σᾶς ἔχω ἐπανειλημμένως γράψει, ὑποστηρίζω μετά παρρησίας, καί ἀπό μικρό παιδί, τόν Ἐθνικό Πειραιῶς, τήν κυανόλευκη ὁμάδα τοῦ μεγάλου μας λιμανιοῦ, ἡ ὁποία ἐν μιᾷ νυκτί, βρέθηκε ἄστεγη, χωρίς τήν φυσική της ἕδρα καί πλέον περιπλανᾶται δῶθε-κεῖθε, παλεύοντας νά μείνει ζωντανή.

Διαβάζω συνεχῶς σχόλια ἐπικριτικά γιά τόν λογότυπο τοῦ «Μετρό» τῆς Θεσσαλονίκης.

«Ἔ, ὄχι καί νά φθάσουμε στό σημεῖο μηδέν!» Αὐτή εἶναι ἡ ἀγωνία τῶν ἐλαχίστων πλέον σοβαρῶν ἀνθρώπων, πού πίστευαν ὅτι μέ τόν Σύριζα τοῦ Ἀλέξη Τσίπρα εἶχαν φθάσει σέ ἐκεῖνο πού –μέ τρόπο ρομαντικό ὀνειρεύονταν– τήν «Κυβερνῶσα Ἀριστερά».

«Μά, εἶναι δυνατόν; Ἀποστασία στά χρόνια μας;»

Χωρίς ἀμφιβολία, ἡ κατάσταση στήν ὁποία ἔχει περιέλθει τό κόμμα τοῦ «Σύριζα», ἕνα κόμμα τό ὁποῖο μέχρι πρό πέντε μόλις ἐτῶν κυβερνοῦσε τήν χώρα, καταδεικνύει τήν παθογένεια ἑνός μεγάλου μέρους τοῦ πολιτικοῦ μας συστήματος.

Ἀποφεύγω τά ριάλιτυ στήν τηλεόραση. Δηλαδή τί τά ἀποφεύγω;

Ἀποροῦν οἱ προοδευτικοί καί οἱ ὀπαδοί τοῦ δικαιωματισμοῦ καί τῆς γουόκ ἀτζέντας, ἐπειδή, λένε, οἱ μειονότητες στίς ΗΠΑ, οἱ «λατῖνοι», δηλαδή, ἀλλά καί οἱ ἄλλοι (νόμιμοι) μετανάστες, ψήφισαν τόν Τράμπ.

«Ἡ νίκη τοῦ προέδρου Τράμπ ἦταν ἀναμενόμενη.

Ἦταν ζήτημα χρόνου νά σημειωθεῖ τό πρῶτο σοβαρό τροχαῖο μέ …πατίνι! Τά ἠλεκτρικά πατίνια, πού τά συναντᾶμε πλέον παρατημένα σέ κάθε σημεῖο τῆς πόλεως, τείνουν νά ἐξελιχθοῦν σέ μάστιγα.