Ἐν ἀμφιβόλῳ ἡ ἐλευθερία τῆς ἐκφράσεως!

«Δέν εἶναι ἐγγυημένη» – Ἡ ἀνατριχιαστική ἐξαγγελία τοῦ ὑποψηφίου ἀντιπροέδρου τῶν Δημοκρατικῶν Τίμ Γουώλς ἀποκαλύπτει τό …«δυστοπικό μέλλον» πού κάποιοι ἑτοιμάζουν γιά τήν ἀνθρωπότητα μέ ἄλλοθι τήν «παραπληροφόρηση» – Μέ ποιό ἀπόσπασμα τῆς Διακηρύξεως τῆς Ἀνεξαρτησίας ἔρχεται σέ ἀντίθεση ὁ λόγος του

«Δέν θά Υπάρξει καμμία ἐλευθερία ἐκφράσεως»! Τάδε ἔφη ὁ ὑποψήφιος ἀντιπρόεδρος τῶν Δημοκρατικῶν Τίμ Γουώλς. Καί δέν σηκώθηκαν καί οἱ πέτρες νά κυνηγήσουν τόν ἴδιο καί τήν Κάμαλα Χάρρις πού περιέλαβαν στό πρόγραμμά τους περιορισμούς σέ μιά ἀπό τίς βασικότερες ἐκφάνσεις ἑνός δημοκρατικοῦ πολιτεύματος. Ἡ ἐλευθερία τοῦ λόγου, ἡ ἐλευθερία τῆς ἐκφράσεως, ἡ ἐλευθερία τοῦ φρονήματος, ἀποτελοῦν τά θεμέλια τοῦ συγχρόνου κοινοβουλευτισμοῦ. Τά θεμέλια τῶν δημοκρατιῶν τοῦ δυτικοῦ κόσμου. Φαίνεται ὅμως ὅτι οἱ Δημοκρατικοί τῶν ΗΠΑ εἶναι κατ’ ὄνομα μόνον δημοκράτες. Διότι ὁ Τίμ Γουώλς ἐπευφημήθηκε στό συνέδριό τους, τό ὁποῖο ἐπεκύρωσε τήν ὑποψηφιότητα τῆς Κάμαλα Χάρρις γιά τήν προεδρία καί τοῦ ἰδίου γιά τήν θέση τοῦ δευτέρου τῇ τάξει πολιτειακοῦ παράγοντος τῶν ΗΠΑ.

Γιά τήν ἀκρίβεια, ὁ Τίμ Γουώλς εἶπε ὅτι «ἐάν ἐκλεγοῦμε, δέν θά ὑπάρξει καμμιά ἐγγύησις τῆς ἐλευθερίας τῆς ἐκφράσεως», ἐπικαλούμενος ὡς δικαιολογία ὅτι πρέπει νά ἐλεγχθεῖ ἡ «παραπληροφόρησις» καί πρέπει νά περιορισθεῖ ὁ «ἐπιθετικός» λόγος πού ὑποκρύπτει «μῖσος».

Ἀλλά ἐάν κρίνουμε ἀπό τίς μέχρι στιγμῆς τοποθετήσεις τῶν Δημοκρατικῶν, εὐκόλως μποροῦν νά χαρακτηρίσουν «παραπληροφόρηση» καί «ρητορική μίσους» οἱαδήποτε κριτική εἰς βάρος τους. Ἐνῶ αὐτοί θεωροῦν ὅτι ἔχουν τό ἐλεύθερο νά ἐκδηλώνουν πάσης φύσεως ἐπίκριση κατά τῶν ἀντιπάλων τους καί νά ἀποκρύπτουν ὁτιδήποτε εἶναι ἐπιβαρυντικό γιά τούς ἰδίους. Γιά παράδειγμα, ἐκίνησαν διαδικασίες καθαιρέσεως τοῦ Ντόναλντ Τράμπ κατά τήν διάρκεια τῆς θητείας του καί δέν αἰσθάνθηκαν τήν ὑποχρέωση νά ἀπολογηθοῦν ὅταν οἱ κατηγορίες πού διετύπωναν ἀπεδείχθησαν ἀστήρικτες καί κατέρρευσαν παταγωδῶς. Ἀντιθέτως, ἐπιμελῶς ἀπέκρυπταν τίς «μπίζνες» τοῦ υἱοῦ τοῦ Προέδρου, Χάντερ Μπάιντεν, μέ τόν Ζελένσκυ τῆς Οὐκρανίας καί θεωροῦσαν «παραπληροφόρηση» κάθε προσπάθεια συνδέσεως τοῦ ἡγέτου τῶν Ἡνωμένων Πολιτειῶν μέ τά καμώματα τοῦ υἱοῦ του. Ὁμοίως «παραπληροφόρηση» μπορεῖ νά θεωρήσουν ἐάν κάποιος προσπαθήσει νά συνδέσει τήν ἔκρηξη τοῦ πολέμου στήν Οὐκρανία μέ τίς συνεργασίες Μπάιντεν-Ζελένσκυ.

Ὅταν λοιπόν τίθεται θέμα «παραπληροφορήσεως», «ἐπιθετικῆς ρητορικῆς» καί ρητορικῆς «μίσους», τό θεμελιῶδες εἶναι ποιός μπορεῖ νά εἶναι ὁ κριτής τοῦ τί εἶναι καί τί δέν εἶναι ἐπιτρεπτό. Γιά αὐτό στίς δημοκρατίες ἡ ἐλευθερία τοῦ λόγου ἐθεωρεῖτο -μέχρι πρίν λίγα χρόνια τοὐλάχιστον- δεδομένη καί ἐδιώκετο μόνον τό δικαστικῶς ἐπιβεβαιωμένο ψεῦδος (διασπορά ψευδῶν εἰδήσεων) καί ἡ συκοφαντία. Ἐσχάτως, μέ ἀντιρατσιστικούς καί ἄλλους παρομοίους νόμους, περιορίζεται ἀκόμη καί ἡ ἐλευθερία τῆς ἐκφράσεως τεκμηριωμένων ἐπιστημονικῶν ἀπόψεων. Ποτέ ὅμως μέχρι σήμερα δέν ὑπῆρξε κάποιος πού νά ὑποστηρίξει ἀνοικτά τήν κατάργηση τῆς «ἐλευθερίας τῆς ἐκφράσεως», ὅπως ἔκανε ὁ ὑποψήφιος ἀντιπρόεδρος τῆς Κάμαλα Χάρρις.

Ἄν ἀνατρέξει ὅμως στό ἱδρυτικό κείμενο τῶν Ἡνωμένων Πολιτειῶν τῆς Ἀμερικῆς, τήν Διακήρυξη τῆς Ἀνεξαρτησίας, μπορεῖ καί ὁ ἴδιος ὁ κ. Γουώλς νά ἀντιληφθεῖ ὅτι, μέ τέτοιες δηλώσεις, μπορεῖ νά ἀνοίγει τόν ἀσκό τοῦ Αἰόλου. Διότι ἡ Διακήρυξις ἀναφέρει ἐπί λέξει: «Δεχόμαστε τίς ἑξῆς ἀλήθειες ὡς αὐταπόδεικτες, πώς ὅλοι οἱ ἄνθρωποι δημιουργοῦνται ἴσοι καί προικίζονται ἀπό τόν Δημιουργό τους μέ συγκεκριμένα ἀπαραβίαστα Δικαιώματα, μεταξύ τῶν ὁποίων εἶναι τό δικαίωμα στήν Ζωή, τό δικαίωμα στήν Ἐλευθερία, καί τό δικαίωμα στήν ἐπιδίωξη τῆς Εὐτυχίας.

Πώς, γιά νά ἐξασφαλιστοῦν αὐτά τά δικαιώματα, ἱδρύονται Κυβερνήσεις μεταξύ τῶν Ἀνθρώπων, ἀντλῶντας τίς εὔλογες ἐξουσίες τους ἀπό τήν συναίνεση τῶν κυβερνωμένων. Πώς ὅποτε μιά Μορφή Κυβερνήσεως γίνεται καταστροφική γιά τούς σκοπούς αὐτούς, εἶναι Δικαίωμα τοῦ Λαοῦ νά τήν ἀλλάξει ἤ νά τήν καταργήσει καί νά ἐγκαταστήσει νέα Κυβέρνηση θέτοντας τά θεμέλιά της σέ τέτοιες ἀρχές καί ὀργανώνοντας τίς ἐξουσίες της σέ τέτοια μορφή, ὥστε νά φανεῖ πιθανότερο νά ἐπιφέρει τήν Ἀσφάλεια καί τήν Εὐτυχία του».

Καί παρακάτω:

«Ὅταν ὅμως μιά μακρά σειρά καταχρήσεων καί σφετερισμῶν, συνεχῶς μέ τόν ἴδιο σκοπό, μαρτυρᾶ πλεκτάνη ὑποταγῆς [τοῦ Λαοῦ] στόν ἀπόλυτο Δεσποτισμό, εἶναι δικαίωμά του, εἶναι καθῆκον του, νά ἀποτινάξει τέτοια Κυβέρνηση καί νά ἐγκαθιδρύσει νέους Φύλακες γιά τήν μελλοντική του ἀσφάλεια».

Ἐπαναλαμβάνουμε δύο φράσεις ἀπό τήν Διακήρυξη:

– «Ὅποτε μιά Μορφή Κυβερνήσεως γίνεται καταστροφική γιά τούς σκοπούς αὐτούς, εἶναι Δικαίωμα τοῦ Λαοῦ νά τήν ἀλλάξει ἤ νά τήν καταργήσει».

– «Εἶναι δικαίωμά του, εἶναι καθῆκον του, νά ἀποτινάξει τέτοια Κυβέρνηση».