Ἄστρο λαμπρό τήν ὁδηγεῖ!

Πῶς ἡ Πρωθυπουργός τῆς Ἰταλίας Τζώρτζια Μελόνι ἐπέβαλε τίς φάτνες μέ τήν γέννηση τοῦ Χριστοῦ στά σχολεῖα, ἀπειλῶντας μέ πρόστιμα τούς ἐκπαιδευτικούς – Νόμος: «Ἡ ἄρνησις ἰσοδυναμεῖ μέ δυσμενῆ διάκριση εἰς βάρος τῶν μαθητῶν καί τῶν οἰκογενειῶν τους πού ἀσπάζονται τήν χριστιανική θρησκεία» – Στόπ στόν ἀνώνυμο ἑορτασμό τῶν Χριστουγέννων

ΗΤΑΝ ΚΑΙΡΟΣ νά ὑπάρξει ἀντίδρασις. Ἀρκετά οἱ Εὐρωπαῖοι ἔχουν ἀνεχθεῖ τά ἄμεσα πλήγματα στόν πολιτισμό μας, στό ὄνομα μιᾶς ἀκατανόητης «οὐδετεροθρησκείας». Ἡ ἀντίδρασις ἔρχεται ἀπό τήν Πρωθυπουργό τῆς Ἰταλίας. Γιά μίαν ἀκόμη φορά, ἡ Τζώρτζια Μελόνι δείχνει τόν δρόμο ἐπαναφέροντας τίς χριστιανικές ἀξίες. Ἐπιβάλλει νά ὑπάρχουν στά σχολεῖα ὄχι μόνον χριστουγεννιάτικα δένδρα ἀλλά καί φάτνες μέ ἀπεικόνιση τῆς προσκυνήσεως τῶν τριῶν Μάγων. Θεσπίζει μάλιστα καί πρόστιμα γιά τούς διευθυντές τῶν σχολείων πού δέν θά πειθαρχήσουν.

Τονίζεται μάλιστα ὅτι τό σχετικό νομοσχέδιο ἀποσκοπεῖ στήν διαφύλαξη τῆς «πολιτιστικῆς κληρονομιᾶς» τῆς Ἰταλίας. Ὁ εὐρωπαϊκός πολιτισμός, στόν ὁποῖο μετέχει καί ἡ Ἰταλία, εἶναι πρωταρχικά χριστιανικός. Εἴτε αὐτό ἀρέσει στούς Γερμανούς καί Γάλλους πού θέλουν νά ἐπιβάλλουν θρησκευτική «οὐδετερότητα», καταργῶντας τά χριστουγεννιάτικα δένδρα καί τό πνεῦμα τῶν ἁγίων ἡμερῶν, εἴτε ὄχι. Καί βεβαίως ὁ πολιτισμός μας ἐμπεριέχει τά στοιχεῖα τῆς ἀνεξιθρησκίας καί τῆς ἀνοχῆς. Ἄλλο αὐτό ὅμως καί ἄλλο ἡ οὐδετεροθρησκεία. Ἄλλο ἡ αἰδήμων ἀπόκρυψις τῶν ἱερῶν παραδόσεων καί τῶν θεμελιωδῶν στοιχείων τοῦ πολιτισμοῦ μας γιά νά «μήν προσβληθοῦν» οἱ ἀλλόθρησκοι πού ὡς ἐπί τό πλεῖστον ἔχουν εἰσέλθει στίς χῶρες μας παρανόμως! Τέτοιες ἀντιλήψεις εἶναι αὐτοκτονικές. Τέτοια αὐτοκτονική ἀπόφασις ἦταν ἡ ὁδηγία τῆς διευθύνσεως παιδικοῦ σταθμοῦ στήν περιοχή Λόκστεντ, βορείως τοῦ Ἁμβούργου, ἡ ὁποία «κατήργησε» τά Χριστούγεννα.

Μέ ἐπιστολή της πρός τούς γονεῖς τῶν μαθητῶν, ἐξήγησε πώς ὁ λόγος αὐτῆς τῆς ἀποφάσεως εἶναι ἡ ἐπιθυμία νά μήν ἀποκλεισθεῖ κανένα παιδί λόγῳ τῆς πίστεώς του, «στό πνεῦμα τῆς θρησκευτικῆς ἐλευθερίας.»

Στήν Ἰταλία, ὅμως, πλέον τέτοιες ἀποφάσεις δέν μποροῦν νά ἐφαρμοσθοῦν. Ἡ διεύθυνσις τοῦ ἐκπαιδευτηρίου θά ἐκινδύνευε νά τῆς ἐπιβληθεῖ πρόστιμο. Διότι αὐτό προβλέπει, μεταξύ ἄλλων, τό νομοσχέδιο τῆς Μελόνι γιά τήν διαφύλαξη τῆς «πολιτιστικῆς κληρονομιᾶς» τῆς Ἰταλίας διά τῆς ἀναδείξεως τῶν παραδοσιακῶν ἑορταστικῶν ἐκδηλώσεων, πού σχετίζονται μέ τά Χριστούγεννα καί τό Πάσχα. Ὑπογραμμίζεται μάλιστα στό νομοσχέδιο ὅτι: «Τό νά ἐπιτραπεῖ ἡ μετατροπή τῶν ἱερῶν χριστιανικῶν ἑορτῶν σέ ἄλλον ἀνώνυμο τύπο ἑορτασμοῦ θά συνιστοῦσε διάκριση εἰς βάρος τῶν μαθητῶν καί τῶν οἰκογενειῶν τους, πού ἀσπάζονται τήν θρησκεία τῆς πλειοψηφίας, καθώς καί ἐπίθεση στίς ἀξίες καί τήν βαθύτερη παράδοση τοῦ λαοῦ μας».

Ἐπίσης, ἡ Γερουσιαστής τοῦ κόμματος «Ἀδέλφια Ἰταλοί» Λαβίνια Μενούνι πού παρουσίασε τό νομοσχέδιο, ἐτόνισε: «Εἶναι ἀπολύτως θεμελιῶδες νά προστατεύσουμε καί νά διαφυλάξουμε τίς πολιτιστικές μας ρίζες, τῶν ὁποίων τό τέλειο παράδειγμα εἶναι ἡ σκηνή τῆς γεννήσεως». Γιά νά ἐπισημάνει σέ ἀντιδιαστολή: «Ἐδῶ καί μερικά χρόνια γινόμαστε μάρτυρες ἀπαράδεκτων καί ντροπιαστικῶν ἀποφάσεων ὁρισμένων σχολικῶν φορέων νά ἀπαγορεύουν τίς σκηνές τῆς γεννήσεως στά σχολεῖα ἤ νά ἀλλάζουν τήν βαθειά οὐσία τῶν Χριστουγέννων μετατρέποντάς τα σέ ἄχρωμες χειμερινές γιορτές γιά νά μήν προσβληθοῦν οἱ πιστοί ἄλλων θρησκειῶν».

Σημειώνεται ὅτι ἡ σκηνή τῆς φάτνης εἶναι ἕνα ἀπό τά κυρίαρχα στοιχεῖα τῆς καθολικῆς κληρονομιᾶς τῆς Ἰταλίας, καί πόλεις, ὅπως ἡ Νάπολη, φημίζονται γιά τίς δημιουργικές ἀπεικονίσεις της. Ἡ δέ σκηνή τῆς γεννήσεως στήν πλατεῖα τοῦ Ἁγίου Πέτρου στό Βατικανό ἀποτελεῖ ἐπίσης πόλο ἕλξεως γιά τούς προσκυνητές τά Χριστούγεννα. Ἀντέδρασαν κάποιοι συνδικαλιστές ἐκπαιδευτικοί πού δέν εἶχαν κανένα ἐπιχείρημα νά ἀντιτάξουν καί ἰσχυρίσθηκαν ἁπλῶς ὅτι «ὅλοι πρέπει νά θυμοῦνται ὅτι ζοῦμε σέ μιά κοσμική χώρα, τό σχολεῖο εἶναι κοσμικό.»

Αὐτό τό «κοσμικό» σχολεῖο, ἀπηλλαγμένο ἀπό τίς ἀξίες τοῦ ἔθνους καί τῆς θρησκείας, εἶναι πού ἀποπροσανατολίζει τούς νέους καί στήν Ἑλλάδα, μέ ἀποτέλεσμα νά τονίσει ὁ Ἀρχιεπίσκοπος Ἱερώνυμος στήν τελευταία τηλεοπτική του συνέντευξη: «Πᾶτε σήμερα σέ ἕνα σχολεῖο μέσα καί πεῖτε στά παιδιά, ποιός ἦταν ὁ Κολοκοτρώνης; Τί ἔκανε ὁ Καραϊσκάκης; Ποῦ εἶναι οἱ φωτογραφίες τους; Τά σχολεῖα τά ἀπογύμνωσαν. Νά φύγει ὁ Κολοκοτρώνης, νά φύγει ὁ Καραϊσκάκης, νά μείνουν οἱ τοῖχοι. Καί τώρα μιλᾶνε καί γιά τήν Παναγία, καί γιά τόν Χριστό δέν χρειάζεται. Τά παιδιά θέλουν πρότυπα».

Ἰδού λοιπόν «ἡ Ρόδος». Ἄς ἀκολουθήσουν οἱ ἡγέτες μας τόν δρόμο πού ἀνοίγει ἡ Τζώρτζια Μελόνι. Καιρός νά ἀπαλλαγοῦμε ἀπό τά ψευδοπροοδευτικά ζιζάνια καί νά ἐπιστρέψουμε στίς θεμελιώδεις ἀξίες τῆς Εὐρώπης. Σημαντικώτερη ἀπό τίς ὁποῖες εἶναι ἡ χριστιανική μας παράδοσις.