Κατακόρυφη ἄνοδος τῶν ποσοστῶν τοῦ AfD – Πρῶτοι οἱ Χριστιανοδημοκράτες, ἐνῶ κατεποντίσθησαν Σοσιαλδημοκράτες καί Πράσινοι – Ρῆξις στίς σχέσεις Βερολίνου-ΗΠΑ
Τό χθεσινό ἐκλογικό ἀποτέλεσμα στήν Γερμανία ἐπιβεβαίωσε τίς ἐκτιμήσεις τῶν πολιτικῶν ἀναλυτῶν καί παγιώνει τήν πραγματικότητα τῆς ἀνόδου τῶν δεξιῶν κομμάτων σέ ὅλη τήν Εὐρώπη. Μέ τήν κεντροδεξιά Χριστιανική Ἕνωση στήν πρώτη θέση μέ 29%, τό λεγόμενο ἀκροδεξιό AfD κατατάσσεται δεύτερο μέ 19,5%, διπλασιάζοντας σχεδόν τά ποσοστά του, ἐνῶ τά βασικά κόμματα τοῦ ἀπερχομένου κυβερνητικοῦ συνασπισμοῦ κατεποντίσθησαν. Τό Σοσιαλδημοκρατικό τοῦ Καγκελλαρίου Ὄλαφ Σόλτς εἶναι τρίτο μέ 16% καί οἱ Πράσινοι τέταρτοι μέ 12% περίπου. Δέν εἶναι ἄμοιρο σημασίας ὅτι καί ἡ Ἀριστερά αὔξησε τά ποσοστά της στό 8% περίπου. Καί πρός τά ἐκεῖ παραδοσιακά κατευθύνεται ψῆφος διαμαρτυρίας.
Τό ζήτημα εἶναι ὅτι τά ἐκλογικῶς ἀποδοκιμασθέντα κόμματα μπορεῖ νά εὑρεθοῦν καί πάλι στήν ἐξουσία, στό πλαίσιο ἑνός «μεγάλου συστημικοῦ συνασπισμοῦ» μέ τούς Χριστιανοδημοκράτες. Ἀποδεικνύεται ἔτσι ὅτι οἱ συστημικές πολιτικές δυνάμεις ἀποτυγχάνουν νά ἀφουγκρασθοῦν τόν σφυγμό τῶν ἐξελίξεων καί τῆς κοινωνίας. Ἀδυνατοῦν νά ἀναγνωρίσουν τά αἴτια τῆς ἀνόδου τῶν δυνάμεων τῆς Δεξιᾶς καί δίδουν ἕναν ἀγῶνα ὀπισθοφυλακῶν προσπαθῶντας νά κρατήσουν τά κόμματα πού τήν ἐκπροσωποῦν ἐκτός κυβερνήσεως. Δέν εἶναι τυχαῖο ὅτι στά κόμματα τῆς ταυτοτικῆς Δεξιᾶς συσπειρώνονται ὅλο καί περισσότεροι ψηφοφόροι ἀπό τίς πλέον ὑποβαθμισμένες καί φτωχότερες περιφέρειες. Σέ αὐτά ἀναζητοῦν τίς λύσεις τίς ὁποῖες ἀπέτυχαν νά δώσουν τά λεγόμενα φιλελεύθερα ἤ σοσιαλδημοκρατικά κόμματα, τά ὁποῖα μετέρχονται πάσης νομιμοφανοῦς μεθοδεύσεως γιά νά παραμείνουν στήν ἐξουσία.
Γιά τά κόμματα αὐτά ἡ διατήρησις τῆς νομῆς τῆς ἐξουσίας ἔχει ἐκφυλισθεῖ σέ αὐτοσκοπό καθώς σταθερά ἀπομακρύνονται ἀπό τίς ἀνάγκες τῆς κοινωνίας, σέ σημεῖο πού οἱ ἀσθενέστεροι βλέπουν νά ἐκδηλώνεται ἀδιαφορία πρός τούς ἰδίους καί τά προβλήματά τους. Στήν πραγματικότητα, δέν πρόκειται γιά ἀδιαφορία, ἀλλά γιά πλήρη ἀδυναμία κατανοήσεως τῶν προβλημάτων αὐτῶν. Ἔτσι τά ποσοστά τῆς ταυτοτικῆς Δεξιᾶς ὀγκοῦνται, μέ τά συστημικά κόμματα νά παρακολουθοῦν τό φαινόμενο καί νά προσπαθοῦν νά τό ἀντιμετωπίσουν μέ συνεργασίες μακράν πάσης λογικῆς καί μακράν πάσης πραγματικότητος. Ὁ προφανής σκοπός τους εἶναι νά μήν ἀλλάξει τίποτε, ἐνῶ ἡ ἐντολή τῶν ψηφοφόρων εἶναι ἀκριβῶς ὅτι πολλά πρέπει νά ἀλλάξουν. Αὐτό εἶναι τό αἴτημα τοῦ περίπου 20% τῶν Γερμανῶν ψηφοφόρων πού ἐστήριξαν τό AfD, τό κόμμα τῆς Ἐναλλακτικῆς γιά τήν Γερμανία, τό ὁποῖο εἶχε καί τήν δεδηλωμένη ὑποστήριξη τῶν δυνάμεων πέρα ἀπό τόν Ἀτλαντικό, τίς ὁποῖες ἐξέφρασε μέ δηλώσεις εὐθείας ὑποστηρίξεως ὁ ἴδιος ὁ Ἔλον Μάσκ.
Καθ’ ὅλην τήν διάρκεια τῆς προεκλογικῆς περιόδου, ὁ ἡγέτης τῶν Χριστιανοδημοκρατῶν Φρήντριχ Μέρτς ἐκλήθη ἐπανειλημμένως νά δεσμευθεῖ ὅτι δέν θά συνεργασθεῖ μέ τήν AfD καί βεβαίως ἀνταποκρίθηκε σέ ὅλες τίς σχετικές «ἐκκλήσεις», στήν διατύπωση τῶν ὁποίων ἔπαιξε τόν ρόλο της καί αὐτή ἡ Ἄγγελα Μέρκελ. Ἔτσι οἱ Χριστιανοδημοκράτες βαδίζουν πρός τόν σχηματισμό κυβερνήσεως σέ συνεργασία μέ τούς ἡττημένους. Μέ τούς Σοσιαλδημοκράτες καί μέ τούς Πρασίνους. Σέ μιά πεντακομματική Βουλή θά μποροῦσαν νά ἔχουν αὐτοδυναμία μόνοι οἱ Χριστιανοδημοκράτες μέ τούς Σοσιαλδημοκράτες. Ἐάν ὅμως εἰσέλθουν ἑπτά κόμματα στήν Μπούντενσταγκ (μέχρι ἀργά χθές, δύο κόμματα, οἱ Φιλελεύθεροι καί ἡ Συμμαχία Σάρα Βάγκενκνεχτ, ἦσαν στό ὅριο τοῦ 5% γιά εἴσοδο στήν Βουλή), τότε θά εἶναι ἀπαραίτητο στόν κυβερνητικό συνασπισμό νά ἐνταχθοῦν καί οἱ Πράσινοι. Ἀποκλειστικῶς μέ γνώμονα τόν ἀποκλεισμό τῆς AfD ἀπό τήν κυβέρνηση. Ἀλλά τοῦτο θά ἐνισχύσει μακροπροθέσμως τό κόμμα τῆς ταυτοτικῆς Δεξιᾶς, ἐνῶ θά ἀπομακρύνει ἀκόμη περισσότερο τήν νέα γερμανική κυβέρνηση ἀπό τίς ΗΠΑ. Ἤδη ἄλλως τε ὁ ἐπίδοξος Καγκελλάριος Μέρτς ἔχει ἐκφράσει τήν δυσπιστία του πρός τίς ΗΠΑ σέ στρατηγικό ἐπίπεδο. Σέ πρωτοσέλιδο ἄρθρο τῶν «Financial Times», ὁ Πρόεδρος τῶν Χριστιανοδημοκρατῶν φέρεται νά ἐδήλωσε ὅτι ἡ Γερμανία καί ἡ Εὐρώπη δέν μποροῦν πιά νά εἶναι ἀπόλυτα σίγουρες ὅτι οἱ Ἡνωμένες Πολιτεῖες θά ὑπερασπισθοῦν καί θά συνεχίσουν νά ὑπερασπίζονται χωρίς ὅρους τίς συμμαχικές χῶρες ἀπό τήν ρωσσική ἐπιβουλή καί ἐπιθετικότητα.
Ὁ Φρήντριχ Μέρτς ὑποστηρίζει ὅτι ἡ Γερμανία ὀφείλει νά ζητήσει ἐγγυήσεις ἀσφαλείας ἀπό τήν Γαλλία καί τήν Βρεταννία, ἡ πυρηνική ὀμπρέλα τῶν ὁποίων, ἐπισημαίνει, δύναται νά ἀντιμετωπίσει ἀποτελεσματικά καί χωρίς πολιτικές καί οἰκονομικές περιπλοκές τόν κίνδυνο ἐξ ἀνατολῶν. Συμφώνως πρός τούς «Financial Times», o Φρήντριχ Μέρτς ἀμφιβάλλει γιά τό ἄν ἡ κυβέρνησις τοῦ Ντόναλντ Τράμπ θά τηρήσει τίς δεσμεύσεις τῶν ΗΠΑ πού πηγάζουν ἀπό τήν Συνθήκη γιά τήν ἵδρυση τοῦ ΝΑΤΟ. Μάλιστα τονίζει ὅτι εἶναι ἔντονη ἡ ἀνησυχία τοῦ Βερολίνου καί τῆς γερμανικῆς διπλωματίας ὅτι ὁ Πρόεδρος Τράμπ δέν θά τηρήσει ἐπακριβῶς τίς δεσμεύσεις γιά ὑπεράσπιση τῶν χωρῶν τῆς Ἀτλαντικῆς Συμμαχίας, βάσει τοῦ Ἄρθρου 5 τῆς Συνθήκης. Οἱ Εὐρωπαῖοι, τονίζει ὁ δυνάμει Καγκελλάριος τῆς Γερμανίας, ὀφείλουν νά διασφαλίσουν ὅτι θά ἔχουν τήν στρατιωτική ἰσχύ νά ὑπερασπιστοῦν ἀποτελεσματικά τό εὐρωπαϊκό ἔδαφος καί τήν γεωπολιτική θέση τους καί αὐτό μπορεῖ νά ἐπιτευχθεί διά τῆς συνδρομῆς τοῦ γαλλικοῦ καί βρεταννικοῦ πυρηνικοῦ ὁπλοστασίου.