Ἡ Ντόρα Μπακογιάννη ἀμφισβητεῖ τήν «σωστή πλευρά τῆς ἱστορίας»

Ἡ κ. Μπακογιάννη κατά τό συνέδριο τοῦ Economist.

«Κακῶς ἐνεπλάκημεν στήν Οὐκρανία» – Στήν γραμμή τοῦ πρώην Πρωθυπουργοῦ Κώστα Καραμανλῆ γιά τίς ἐξελίξεις στόν πόλεμο, ἡ διατελέσασα ὑπουργός Ἐξωτερικῶν

ΜΙΑ ΟΛΟΚΛΗΡΗ πολιτική θεωρία οἰκοδομήθηκε στό περιθώριο τοῦ πολέμου τῆς Οὐκρανίας. Ἡ λεγομένη «σωστή πλευρά τῆς ἱστορίας», τήν ὁποία ὑπερπροέβαλλε ὁ Πρωθυπουργός Κυριάκος Μητσοτάκης. Καί τώρα ἔρχεται νά τόν «ἀδειάσει» ἡ κ. Ντόρα Μπακογιάννη. Ὄχι κάποιος «ἀκροδεξιός» ὑποστηρικτής τοῦ Πούτιν, ὄχι κάποιος ἐσωκομματικός ἀντίπαλος, ἀλλά ἡ κ. Ντόρα Μπακογιάννη. «Δέν θά ἔπρεπε νά ἔχουμε ἐμπλακεῖ ποτέ ἐκεῖ» εἶπε ἀναφερομένη στόν πόλεμο τῆς Οὐκρανίας ἡ πρώην ὑπουργός Ἐξωτερικῶν, μιλῶντας στό συνέδριο τοῦ Economist.

Καί μάλιστα συνεφώνησε στό σημεῖο αὐτό μέ τόν προλαλήσαντα πρώην Πρόεδρο τῆς Τουρκίας Ἀμπντουλλάχ Γκιούλ. Μόνον, πού ὁ Γκιούλ ἐν προκειμένῳ διερμήνευε τήν πολιτική τῆς χώρας, πού στήν προκειμένη περίπτωση ἔχει ξεφύγει ἀπό τόν ρόλο τοῦ «ἐπιτήδειου οὐδέτερου» καί ἔχει ἀναχθεῖ σέ κομβικό συνομιλητή μέ ὅλες τίς πλευρές. Ἐνῷ ἡ Ἑλλάς ἔχει συνταχθεῖ μονόπλευρα μέ τήν λεγομένη «σωστή πλευρά τῆς ἱστορίας» παραβλέποντας (γιά νά μήν ποῦμε ἀπεμπολῶντας) ἐθνικά συμφέροντα καί δυνατότητες.

Ἔπρεπε «νά εἴχαμε λάβει ὑπ’ ὄψιν πολύ πιό σοβαρά τίς συμφωνίες τοῦ Μίνσκ καί νά εἴχαμε ἐργαστεῖ σοβαρά πάνω σέ αὐτές» εἶπε ἀκόμη ἡ κ. Μπακογιάννη ἐπισημαίνοντας μιάν ἐσφαλμένη ἐκτίμηση καί πρακτική ὄχι μόνον τῆς ἑλληνικῆς Κυβερνήσεως ἀλλά καί τοῦ δυτικοῦ κόσμου ἐν γένει. Κατά τοῦτο ἡ κ. Μπακογιάννη ἔρχεται σέ συμφωνία μέ τήν θέση πού εἶχε ἐκφράσει ὁ πρώην Πρωθυπουργός Κώστας Καραμανλῆς κατά τήν παρουσιάση τοῦ βιβλίου τοῦ Μανώλη Κοττάκη στό Πολεμικό Μουσεῖο, ὅπου καί αὐτός εἶχε ἀναφερθεῖ στίς συμφωνίες τοῦ Μίνσκ.

Νά θυμίσουμε ὅτι ὁ κ. Καραμανλῆς εἶχε τονίσει: «Ἡ κατηγορηματική καί ὁμόθυμη καταδίκη τῆς ρωσσικῆς εἰσβολῆς στήν Οὐκρανία δέν ἐπαρκεῖ ὡς δικαιολογία γιά τήν υἱοθέτηση ὅλο καί πιό ἐπιθετικῆς καί ἄκαμπτης στάσης σέ ὅ,τι ἀφορᾶ τήν διαχείριση καί τήν διαιώνιση τοῦ πολέμου. Ἀντί ἡ Εὐρώπη νά πρωταγωνιστεῖ σέ πρωτοβουλίες γιά κατάπαυση τοῦ πυρός καί ἀναζήτηση λύσης στήν βάση τῶν συμφωνιῶν τοῦ Μίνσκ, συχνά ὑπερθεματίζει σέ φιλοπόλεμη συμπεριφορά. Αὐτό ὅμως θά ὁδηγήσει πιθανότατα εἴτε σέ διαρκῆ καί ἐπικίνδυνη περαιτέρω κλιμάκωση τῆς σύγκρουσης εἴτε σέ ἀναζήτηση διεξόδου σέ μεταγενέστερο χρόνο ὅμως ὑπό ἀκόμα δυσμενέστερες συνθῆκες. Μέ κύριο θῦμα τήν ἴδια τήν Οὐκρανία καί τόν λαό της, ἀλλά καί τήν Εὐρώπη πού βλέπει μετά ἀπό ὀγδόντα χρόνια τήν ἀπειλή ἑνός γενικευμένου πολέμου στό ἔδαφός της νά πλησιάζει».

Ἀλλά ὅπως ἡ κ. Μπακογιάννη παρεδέχθη «ὅλα αὐτά», τά ὅσα δηλαδή θά μποροῦσαν νά εἶχαν γίνει πρός ἀποτροπήν τοῦ πολέμου, «ἀνήκουν πλέον στό παρελθόν»… Πολύ φοβούμεθα ὅμως ὅτι στό παρελθόν ἀνήκει πλέον καί ἡ «σωστή πλευρά τῆς ἱστορίας». Ἀπηχοῦν μιά πραγματικότητα τά ὅσα εἶπε ἡ κ. Μπακογιάννη. Ἡ ὁποία μᾶλλον ἠπίως ἐσχολίασε, ἀπαντῶντας σέ σχετική ἐρώτηση, ὅτι δέν εἶναι προτεραιότης ἡ Οὐκρανία γιά τόν Ντόναλντ Τράμπ καί συνέχισε ὅτι σέ περίπτωση ἐκλογῆς του δέν θά συνεχίσει «νά ρέει τό χρῆμα» πρός τό Κίεβο. Καί τήν ἴδια στιγμή οἱ ἐκτιμήσεις τῶν ἀμερικανικῶν καί εὐρωπαϊκῶν μέσων ἐνημερώσεως συνέκλιναν στό ὅτι ἀμέσως μετά τήν ἐκλογή του ὁ Ντόναλντ Τράμπ θά ἐπιδιώξει μιά συμφωνία μέ τόν Πούτιν γιά τόν τερματισμό τοῦ πολέμου.

Τό Politico ὁμιλεῖ γιά σχέδιο πού περιλαμβάνει τήν δέσμευση ὅτι τό ΝΑΤΟ δέν θά ἐπεκταθεῖ πρός τά ἀνατολικά καί διαπραγμάτευση μέ τόν Πρόεδρο Πούτιν, ἀναφορικά μέ τό ποσοστό οὐκρανικοῦ ἐδάφους πού θά κρατήσει ἡ Ρωσσία.

Καί στήν Εὐρώπη, ὁ Βίκτωρ Ὀρμπάν, ἀναβαθμισμένος ἐξ αἰτίας τῶν ἀλλεπαλλήλων νικῶν τῶν δυνάμεων τῆς ταυτοτικῆς δεξιᾶς, μετέβη στό Κίεβο νά «νουθετήσει» τόν ἀδιάλλακτο Βολόντυμυρ Ζελένσκυ. Ὁ Ὀρμπάν ἀσκεῖ τό τρέχον ἑξάμηνο τήν προεδρία τῆς ΕΕ, καί τοῦτο δίδει μιά μοναδική εὐκαιρία στίς δυνάμεις τῆς λογικῆς νά ἐκμεταλλευθοῦν τό γεγονός, ὅτι ὁ Οὗγγρος Πρωθυπουργός ἔχει κρατήσει ἀνοικτές διόδους ἐπικοινωνίας πρός ὅλες τίς πλευρές.

Ὅλα δείχνουν λοιπόν ὅτι ἡ ἱστορία θά ἀκολουθήσει, γιά μίαν ἀκόμη φορά τήν τροχιά τῶν ἐξελίξεων πού ἐπιβάλλει ἡ πραγματικότης, καί κάποιες πλευρές πού στιγμιαῖα ἐθεωρήθησαν «σωστές», μπορεῖ νά εὑρεθοῦν στά ἀζήτητα.

Κεντρικό θέμα