Ἧττα γοήτρου γιά τήν Δύση ἡ μεγάλη ἀποχή στά Σκόπια

«Στόν ἀέρα» οἱ Πρέσπες – Πρός ἐκλογές ὁ Ζάεφ – Μένει ὁ Καμμένος – Κάλπες χωρίς κύρωση

ΚΟΡΥΦΑΙΟΣ πολιτειακός παράγων ἐξομολογεῖτο σέ συνομιλητές του, ἀκόμη καί τόν καιρό πού ἔπνεε οὔριος ἐπικοινωνιακός ἄνεμος γιά τό Σκοπιανό, πώς «πρέπει νά περιμένουμε νά δοῦμε τί θά γίνει τελικῶς στό δημοψήφισμα καί ἄν ὁ Ζάεφ καταφέρει τελικά νά περάσει τήν συμφωνία». Γνώριζε ἀπό πληροφορίες πού εἶχε ὅτι τό κλῖμα στά Σκόπια δέν ἦταν ἰδανικό. Ὅταν μάλιστα παρατήρησε πώς τό σύνολο τῶν ἡγετῶν τῆς Δύσεως (Τράμπ, Μπούς, Μέρκελ, Μακρόν) «προσπάθησε νά κανοναρχήσει ἕνα λαό μέ μεθόδους ἀντίστοιχες μέ ἐκεῖνες πού χρησιμοποιήθηκαν στό ἑλληνικό δημοψήφισμα τοῦ 2015», τελικῶς ἐπείσθη ὅτι «ἡ δρᾶσις θά φέρει ἀντίδραση». Μά οἱ σύμμαχοι ἦταν βέβαιοι πώς θά κάμψουν τό φαινόμενο τῆς ἀποχῆς γιά τό ὁποῖο τούς προειδοποιοῦσαν ὅλες οἱ μυστικές δημοσκοπήσεις. Τελικῶς τό ἀποτέλεσμα τοῦ χθεσινοῦ δημοψηφίσματος καί ἡ ἐξαιρετικῶς πενιχρή συμμετοχή τῶν πολιτῶν (οὔτε οἱ Ἀλβανοί δέν μετεῖχαν!) ἐπιβεβαίωσαν τούς ὀλίγους σκεπτομένους. Τό 65% ἀπεῖχε, μόλις τό 35% μετεῖχε.

Οἱ λαοί ζαλίζονται ἀπό τίς ἀπότομες στροφές τῶν συμμάχων. Ἡ κάλπη στά Σκόπια ἤδη παράγει ἀποτελέσματα σέ πάρα πολλά καί διαφορετικά ἐπίπεδα στίς δύο χῶρες. Καί πάντως ὑπάρχει ἐπίδρασις ἀπό τήν μία χώρα μέχρι τήν ἄλλη. Μετά τήν ὀδυνηρή ἀποδοκιμασία πού ἐπεφύλαξε τελικῶς ὁ λαός τῶν Σκοπίων στήν Συμφωνία τῶν Πρεσπῶν καί στούς ἀρχιτέκτονες αὐτῆς Ζάεφ καί Δημητρώφ, τώρα οἱ ἐκλογές ἀποτελοῦν μονόδρομο γιά τήν κυβέρνηση μειοψηφίας πού ἡγεῖται τῆς χώρας αὐτῆς, καί ἄς προσπαθεῖ νά τίς ἀποφύγει. Ἀλλιῶς ἡ κυβέρνησις δέν στέκεται! Καί ἐκλογές στά Σκόπια σημαίνουν πώς καί μέ τούς καλύτερους δυνατούς οἰωνούς γιά τόν Ζάεφ –νά τίς κερδίσει δηλαδή– ἀλλάζουν πλήρως τά χρονοδιαγράμματα ἀναθεωρήσεως τοῦ Συντάγματος. Στήν καλύτερη περίπτωση ἡ ἀναθεώρησις (ἄν δέν ναυαγήσει) θά τεθεῖ πρός ἔγκρισιν στήν Βουλή τῶν Σκοπίων τόν Ἀπρίλιο ἤ τόν Μάιο τοῦ 2019.

Ἡ ἀλλαγή τοῦ χρονοδιαγράμματος θά ἔχει συνέπειες στήν ἑλληνική πολιτική σκηνή. Πρῶτον, διότι ἡ Ἑλλάς θά ὁδεύσει πρός τίς ἐθνικές ἐκλογές τοῦ Μαΐου χωρίς νά κατατεθεῖ πρός κύρωσιν στήν Βουλή ἡ Συμφωνία τῶν Πρεσπῶν! Δεύτερον, διότι δεδομένου αὐτοῦ οἱ Ἀνεξάρτητοι Ἕλληνες θά παραμείνουν στήν Κυβέρνηση. Τό Σκοπιανό, αἰτία τῆς διαφωνίας τους, παραπέμπεται στίς καλένδες. Τρίτον, φεύγει ἀπό τήν ἀτζέντα ἕνα θέμα πού παρῆγε σοβαρή πολιτική ζημία εἰς βάρος τῆς Κυβερνήσεως, εἰδικῶς στήν Μακεδονία –αὐτό πρέπει νά εἶναι ἀντικείμενο μελέτης ἀπό τήν ΝΔ. Ἡ κύρωσις τῶν Πρεσπῶν θά ἐπέτεινε τήν ἤδη ὑπάρχουσα φθορά τοῦ κυβερνῶντος κόμματος σέ πανελλαδικό ἐπίπεδο. Τώρα τό θέμα μένει ἀνοικτό γιά τήν ἑπομένη κυβέρνηση τῆς ΝΔ, ἐνῶ ἡ Κυβέρνησις Τσίπρα καί ἡ Ἑλλάς δέν βγαίνουν χαμένες στό blame game γιά τό ναυάγιο τοῦ δημοψηφίσματος καί τῆς ἐπιβαλλομένης λύσεως. Φθάνουμε, μάλιστα, στό ἱλαροτραγικό σημεῖο νά παρατηροῦμε ὅτι ὁ Πρωθυπουργός πού ἐπεχείρησε νά παραχωρήσει τό ὄνομα τῆς Μακεδονίας στούς Σκοπιανούς ὄχι ἁπλῶς πέφτει ἀπό τήν Ἀκρόπολη καί τραυματίζεται ἐλαφρῶς, ἀλλά γιά κάποιο παράδοξο λόγο προτείνεται ἀπό τήν Σουηδική Ἀκαδημία γιά Νόμπελ Εἰρήνης! Ποιός; Ὁ Πρωθυπουργός τοῦ διχασμοῦ.

Ὅλα τά σενάρια πού διακινοῦντο τό τελευταῖο διάστημα ἀπό κυβερνητικούς παράγοντες γιά τήν διάλυση τοῦ συνασπισμοῦ ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ, γιά τήν διάλυση τῶν μικρῶν κομμάτων, γιά τήν ρευστοποίηση σχηματισμῶν, γιά νέες ἀποστασίες βουλευτῶν, τίθενται ἔτσι ἐν ἀμφιβόλω ἐξ αἰτίας τῆς ἀποχῆς τοῦ λαοῦ τῶν Σκοπίων ἀπό τό δημοψήφισμα. Ἀποχῆς, πού συνιστᾶ ἕνα μεγάλο πολιτικό μήνυμα πρός τόν Πρόεδρο Τράμπ, τόν ἀντιπρόεδρο Πένς, τόν πρώην Πρόεδρο Μπούς, τήν Καγκελλάριο Μέρκελ, τόν Γάλλο Πρόεδρο Μακρόν, καί πλείστους ἄλλους ἀξιωματούχους πού παρενέβησαν ἀνοικτά καί ἀπροσχημάτιστα στήν βούληση ἑνός λαοῦ, ὅσο μικρός καί ἄσημος κι ἄν εἶναι αὐτός. Οἱ γείτονες δέν τούς προσέβαλαν ἀπαντώντας «ὄχι», ὅπως οἱ ἀδελφοί μας Κύπριοι τό 2004 καί ἐμεῖς τό 2015. Ἔκαναν κάτι πιό εὐγενικό: τούς γύρισαν τήν πλάτη. Ἀπεῖχαν. Ἡ πρόβλεψις πού ἔκανε πρό ἑνός ἔτους σέ διπλωμάτη δυτικῆς χώρας ὁ πρώην Πρωθυπουργός Κώστας Καραμανλῆς ὅταν ἠρωτήθη γιά τίς προβλέψεις του δικαιώθηκε: «Αὐτά πού ζητοῦν αὐτοί, δέν τά ἀντέχουμε ἐμεῖς. Καί αὐτά πού ζητᾶμε ἐμεῖς, δέν τά ἀντέχουνε αὐτοί!» Ἀλλά ποιός ἄκουγε!