Βουλγαρία, Οὑγγαρία, Πολωνία ἀξιοποιοῦν τήν ἀρνησικυρία γιά Σκοπιανό – Ταμεῖο Ἀνακάμψεως – Ἐμεῖς θά μείνουμε ἀπαθεῖς ἀπέναντι στόν Ἐρντογάν;
ΚΑΘΩΣ βαδίζουμε πρός τήν Σύνοδο Κορυφῆς τῆς ΕΕ, ὅλα δείχνουν ὅτι ἄν ἐν τέλει ἐπιβληθοῦν στήν Τουρκία κυρώσεις, θά εἶναι προσχηματικές καί ἀσύμμετρα ἐλαφρές σέ σχέση μέ τήν συμπεριφορά της. Συμπεριφορά πού πέρα ἀπό τήν ἀμφισβήτηση κυριαρχικῶν δικαιωμάτων τῆς Ἑλλάδος καί τῆς Κύπρου, συνιστᾶ καί περιφρόνηση τῆς διεθνοῦς νομιμότητος. Θά θέσουμε λοιπόν εὐθέως τό ἐρώτημα: Μήπως ἦλθε ἡ ὥρα νά ἀσκήσει καί ἡ Ἑλλάς τό δικαίωμά της γιά βέτο, προκειμένου νά ὑποχρεώσει τούς Εὐρωπαίους ἑταίρους νά δοῦν τό ζήτημα μέ τήν δέουσα σοβαρότητα; Ἡ Εὐρωπαϊκή Ἕνωσις εἶναι μία ἕνωσις 27κρατῶν μέ διαφορετικές προτεραιότητες ἐθνικῆς πολιτικῆς καί διαφορετικά ἕως καί ἀντικρουόμενα ἐθνικά συμφέροντα. Εἶναι οὐτοπικό νά πιστεύουμε ὅτι μπορεῖ ποτέ αὐτά νά συγκερασθοῦν σέ ἑνιαία εὐρωπαϊκή πολιτική. Πόσω μᾶλλον νά ἐπιτευχθεῖ ἡ πολιτική ἕνωσις, τήν ὁποίαν ἐνυπνιάζονται κάποιοι ρωμαντικοί.
Τό βέτο εἶναι μία ἀσφαλιστική δικλίς, ἡ ὁποία ἐτέθη ἀπό τίς προσωπικότητες πού ἵδρυσαν τήν ΕΟΚ καί ἐν συνεχείᾳ τήν ΕΕ, ἀκριβῶς γιά νά ὑπάρχουν ὅρια. Γιά νά μήν μπορεῖ ποτέ νά ἐπιβληθεῖ μιά «ἑνιαία» πολιτική βλαπτική ἔστω γιά ἕνα ἐκ τῶν κρατῶν μελῶν πού τήν ἀπαρτίζουν. Κάτι πού ἀφορᾶ πρωτίστως τά μικρότερα κράτη μέλη. Ἴσως οἱ Γερμανοί νά τό ἔχουν ξεχάσει, ἀλλά ὁ Κόνραντ Ἀντενάουερ ἦταν ἕνας ἀπό τούς πρωτεργάτες ἐκείνης τῆς πολιτικῆς. Ἀλήθεια ὅμως, μπορεῖ κάποιος ἀπό τούς σημερινούς Γερμανούς πολιτικούς νά συγκριθεῖ μέ τό ἀνάστημα ἐκείνου, τοῦ πρώτου μεταπολεμικοῦ Καγκελλαρίου τῆς ἐλευθέρας Γερμανίας;
Ἐπί τοῦ προκειμένου, Πολωνία καί Οὑγγαρία νά ἀπειλοῦν μέ βέτο θεωρώντας ὅτι τό Ταμεῖο Ἀνακάμψεως, πού σημειωτέων ἀποτελεῖ μία σανίδα σωτηρίας γιά ὅλη τήν ΕΕ, θίγει τά συμφέροντά τους, καθώς ἡ ἐκταμίευσις τῶν κονδυλίων συνδέεται μέ τό κράτος δικαίου, γιά τό ὁποῖο ἀμφότερες εἶναι ὑπόλογες στήν ΕΕ. Ἡ Πολωνία μάλιστα κατά τό παρελθόν, ὑπό τήν ἀπειλή βέτο, διεμόρφωσε τήν κοινή εὐρωπαϊκή ἀγροτική πολιτική τήν ὁποία «κατάπιαμε ἀμάσητη» ἀποδεχόμενοι τίς καταστροφικές συνέπειές της στήν ἑλληνική γεωργία. Θά μπορούσαμε καί ἐμεῖς νά συμβάλλουμε στήν διαμόρφωση αὐτῆς τῆς πολιτικῆς, ἄν ἀπειλούσαμε μέ βέτο γιά νά ὑποστηρίξουμε τούς παραγωγούς μας. Δέν τό πράξαμε… Ἡ δέ Βουλγαρία ἐπιμένει σέ βέτο γιά τήν εὐρωπαϊκή πορεία τῶν Σκοπίων μή ἀποδεχομένη τήν «μακεδονική» ἐθνότητα καί γλῶσσα. Σέ ἀντίθεση μέ ἐμᾶς, ἡ Σόφια δέν θέλει πλέον νά ἰδιοποιηθεῖ τό ὄνομα τῆς Μακεδονίας –ὅπως ἐπεχείρησε στίς ἀρχές τοῦ περασμένου αἰῶνος– ἀλλά ἐπιμένει πώς οἱ κάτοικοι τῶν Σκοπίων εἶναι κατά βάσιν βουλγαρικῆς καταγωγῆς. Κάτι πού ὑποστηρίζεται ἄλλως τε ἀπό τό γλωσσικό ἰδίωμα πού ὁμιλοῦν. Ἐμεῖς ἀπό τήν ἄλλη πλευρά ὑπογράψαμε ἐκείνη τήν Συμφωνία τῶν Πρεσπῶν, πού ἀναγνωρίζει στούς Σκοπιανούς δικαιώματα σέ πολιτισμικά στοιχεῖα πού δέν τούς ἀνήκουν καί παρακολουθοῦμε ἀπαθεῖς τίς συνεχεῖς παραβιάσεις πού διαπράττουν. Μία καταγγελία τῆς ἀνωτέρω συμφωνίας μέ ταυτόχρονο βέτο τῆς ἐνταξιακῆς πορείας τους θά ἦταν ἡ ἐνδεδειγμένη στάσις. Δέν τό πράττουμε, ἐπιδεικνύοντας γιά μίαν ἀκόμη φορά, ἀπαράδεκτη ἀτολμία. Τήν συμπεριφορά δηλαδή ἡ ὁποία ὁδηγεῖ τά ἔθνη στήν διεθνῆ ἀπαξίωση καί χλεύη.
Τί δηλαδή θά πρέπει νά ἀνεχθοῦμε ἀκόμη γιά νά προτάξουμε τήν ἐνδεδειγμένη ἀποφασιστική στάση στό πλαίσιο τῆς ὁποίας ἡ ἄσκησις τοῦ βέτο εἶναι ἀπαραίτητη; Θά πρέπει νά φθάσουν οἱ Τοῦρκοι στό Σούνιο; Ὅταν τό «Ὀρούτς Ρέις» βγῆκε γιά ἔρευνες ἀκούσαμε ὅλοι τόν Πρωθυπουργό νά διακηρύσσει ὅτι ἡ Τουρκία θά εὑρεθεῖ ἀντιμέτωπη μέ ἕνα συμπαγές εὐρωπαϊκό μέτωπο. Ἄν δέν τό ἔχει ἀντιληφθεῖ, οἱ ἑταῖροι μας, μέ τήν κωλυσιεργία καί τήν ἄρνηση νά συναινέσουν σέ οὐσιαστικές κυρώσεις κατά τῆς Τουρκίας, ἤδη τόν ἔχουν ἐκθέσει, γιά νά μήν χρησιμοποιήσουμε πιό ὀξεῖα ἔκφραση. Στό σημεῖο αὐτό θά ἔπρεπε ἤδη νά ἔχει κατανοήσει ὅτι ἡ ἄσκησις βέτο σέ διάφορα εὐρωπαϊκά ζητήματα (αὐτά πού καῖνε τούς ἄλλους) εἶναι ὁ μοναδικός πλέον τρόπος γιά νά ἐπιτύχουμε ἀποφάσεις πού δέν θά θίγουν τά ἐθνικά συμφέροντά μας. Περισσότερο ὅμως ἀπό αὐτό, εἶναι ἡ μόνη στάσις πού διασώζει τήν ἀξιοπρέπεια. Καί τῆς χώρας καί τοῦ Πρωθυπουργοῦ της.
Μ.Η.Τ. 232122